เพื่อนกันพูดไม่ได้ทุกเรื่อง

ตอนที่ 3

“เอ่อ...เพราะๆ^^ นายเอ่อ...ร้องเพลงให้ฉันหรอโทโมะ”

“แล้วเธอหละ...เธอก็ร้องเพลงให้ฉันใช่มั้ยแก้ว”

“นายก็บอกฉันมาก่อนดิว่านายร้องเพลงให้ฉันรึป่าว!??”

“................”

“ว่าไงโทโมะ...แก้วต้องการคำตอบนะ”

“วิศวะจริญญามีอะไรกันรึป่าวจ๊ะ” ครูถามเพราะเห็นว่าทั้งโทโมะและแก้วกำลังคาดเค้นคำตอบกันอยู่

“อ่อ...ป่าวครับงั้นครูครับผมกับแก้วขอตัวไปเคลียปัญหากันนอกห้องซักแปปนะครับ” โทโมะขออนุญาติครูก่อนจะดึงมือแก้วเดินออกไปนอกห้องด้วยกัน

“จ๊ะๆๆ เคลียกันดีๆนะอย่าทะเลาะกันหละ” ครูอนุญาตแล้วพูดต่อด้วยความเป็นห่วงกลัวว่าทั้งคู่จะทะเลาะกัน

พอทั้งคู่เดินออกมาจากห้องเรียนโทโมะก็เดินจูงมือแก้วเดินไปเรื่อยๆจนถึงสนามหญ้าของโรงเรียนโทโมะเลือกที่จะมานั่งหลบมุมอยู่ใต้ต้นไม้ร่มๆ

“..............” โทโมะได้แต่เงียบ  ที่ผมเงียบไม่ใช่อะไรหรอกกลัวบอกแก้วไปแล้วแก้วจะเปลี่ยนไปหนะสิ
“นายยังไม่ได้ตอบคำถามฉันเลยนะโทโมะ”  แก้วก็ยังไม่หยุดถามยังไงซะเรื่องทุกอย่างต้องจบลงวันนี้ให้มันรู้กันไปว่าเค้ารักฉันจริงๆหรือเปล่าถ้าไม่ฉันจะได้ตัดใจจากเค้าซะที

“แล้วถ้าโมะบอกว่า....เพลงนั้นโมะร้องให้แก้วหละแก้วจะว่าไง” ร้องให้ฉัน > <

“ก็ไม่ว่าไง” เขินอะพูดไรไม่ถูกเลย > <

“เธอถามฉันแล้วฉันก็ตอบเธอแล้ว ตอนนี้เธอตอบคำถามของฉันด้วย เธอเองก็ร้องเพลงนั้นให้ฉันเหมือนกันใช่มั้ยแก้ว”

“ละ...แล้วถ้าใช่หละ”

“ฉันดีใจนะที่เธอร้องเพลงนั้นให้ฉัน”

“เอ่อ...โทโมะคำถามที่ฉันจะถามต่อไปนายช่วยตอบหน่อยนะตอบตามความรู้สึกจริงๆของนายนะ”
“อื้อ..ได้สิ”

“นายรู้สึกยังไงกับฉันกันแน่” คำถามนี้ทำให้ผมไปไม่เป็นเลย เอาหละ...ผมจะบอกความรู้สึกกับแก้วผมจะบอกว่าผมรักเธอ

“ถ้าฉันบอกเธอแล้ว...เธอห้ามโกรธฉันนะแก้ว”

“ฉันไม่โกรธนายหรอกโทโมะ บอกมาเหอะนะ”

“ให้บอกยังไงดีหละความรู้สึกที่ฉันมีต่อเธอมันเยอะมากเยอะจนบรรยายไม่ได้เลยแก้วเอาเป็นรวมๆ3คำสั้นๆง่ายๆแล้วได้ใจความละกันนะ”

“อื้ออออออออออออออออออออ....นายจะบอกได้ยังอะเล่นตัวอยู่ได้”

“โอเคๆ เอ่อคือ..ฉะ..ฉัน..ฉันชอบเธอ  ไม่สิแก้ว..ฉันรักเธอ”

“O_____O!!!!  ที่นายพูดมานะ..จริงหรอ...ฉันไม่ได้หูฝาดใช่มั้ย” เมื่อผมำด้ยินแก้วพูดแบบนั้นผมเลยขยับตัวไปนั่งติดกับแก้วแล้วพูดจ่อที่หูเธอ

“ฉัน – รัก – เธอ  หูฝาดปะหละหรือว่าเธอยังได้ยินไม่ชัดงั้นฉันจะบอกอีกรอบ... โทโมะ – รัก – แก้ว – นะ”

“โทโมะ!!นายทำฉันเขิน นายกำลังจะทำฉันร้องไห้ ฮึกก...ฮือออ...โทโมะนายมันบ้า ฮืออออ”

“เห้ยยยย...ร้องไห้ทำไมแก้วหยุดร้องนะๆๆ ร้องไห้แล้วไม่สวยเลย^^”

“ฮือออออออออออT T ขอบคุณนะ”

“ขอบคุณเรื่องอะไร??”

“เรื่องที่นายบอกว่ารักฉัน ฮึก..”

“ไม่ต้องขอบคุณหรอกฉันรักเธอจริงๆนะฉันไม่ได้รักเธอแบบเพื่อน...ฉันรักเธอมากกว่าคำว่าเพื่อนเธอคงเข้าใจนะ”

“ฮึก...โทโมะ..นายมันบ้าที่สุดT T”

“เธอโกรธที่ฉันรักเธอแบบนั้นหรอฉันขอโทษนะ”

“ฉัน...ไม่ได้โกรธฉันเขินต่างหากหละ ฉันดีใจ ฉันทำตัวไม่ถูกเลยเขินไปหมดแล้วเนี่ยนายมันบ้า...บ้า บ้า บ้าที่สุดเลย ....”

“โห่ยย แก้วอะเธอทำฉันตกใจฉันนึกว่าถ้าฉันบอกเธอไปเธอจะเกลียดฉันซะอีก”

“ไม่หรอก...โทโมะนายจำวันนั้นได้ปะที่ฉันบอกว่าฉันอยากใส่แหวนคู่กับคนๆนึงแต่ไม่รู้ว่าเค้าอยากใส่ด้วยรึป่าวแล้วนายก็ถามว่าเค้าคือใครแล้วฉันก็บอกว่าสักวันฉันจะบอกนาย”

“อ่อ..จำได้สิแล้วตกลงเค้าคนนั้นคือใครอะฉันอยากรู้แล้วสิเมื่อไหร่จะบอกอะแก้ว”

“เค้าคนนั้นคนที่ฉันชอบ...เค้าคนนั้นที่ฉันอยากจะใช้ชีวิตอยู่กับเค้าตลอดไป คนๆนั้น...ที่ฉันรัก...เค้าคือนาย...โทโมะ ฉันรักนาย”

“ห๊ะ!! เค้าคนนั้นที่เธอไม่ยอมบอกฉันเมื่อวันนั้นเค้าคือฉันเองหรอเนี่ย > <”

“ใช่...จะให้ฉันบอกนายยังไงหละว่าคนที่ฉันชอบคือคนตรงหน้าฉันอะ”

“^^ตอนนี้ฉันรักเธอ..แล้วเธอก็รักฉัน...เรารักกันแล้วนะแก้ว”

“ฉันไม่นึกเลยว่าจะมีวันนี้..วันที่เรารักกัน”

“เป็นแฟนกันนะแก้วแล้วต่อไปเธอก็ต้องเป็นภรรยาของฉันนะ ชีวิตของเธอต่อจากนี้ไป..ฉันขอเป็นคนดูแลได้ไหม”

“โทโมะ!!....ฮือออออออออออออออ หัวใจแก้วตอบว่าได้ ฮึก ฮืออออ ขอบคุณนะโทโมะขอบคุณที่รักแก้ว”

“ยัยขี้แยหยุดร้องได้แล้วนะ เราขึ้นห้องเรียนกันเหอะเนอะๆเด็กน้อย^^”

“ลืมเลย ป๊ะๆเข้าเรียนกัน” แล้วฉันก็จูงมือโทโมะเดินไปที่ตึกเรียนแต่ก่อนจะเดินขึ้นตึก....

“แก้วเดี๋ยว...ฟอด” โทโมะรวบตัวฉันให้เข้าไปประชิดตัวเค้าแล้วก็หอมแก้มฉัน

“บ้า > <”

@ห้องเรียน

“ขออนุญาติคะ/ครับครู” โทโมะกับแก้วพูดพร้อมกัน

“วิศวะจริญญาเคลีกันเรียบร้อยแล้วใช่มั้ยจ๊ะ”

“เรียบร้อยแล้วครับครู”

“งั้นไปนั่งที่ไป”

@พักเที่ยง

“แก้วไปกินข้าวกัน” โทโมะชวน

“อืมๆ นายเลี้ยงนะ ฮ่าๆๆ”

“ให้ฉันเลี้ยงข้าวเธอนะหรอได้เลย..แต่ฉันจะขอเลี้ยงชีวิตเธอทั้งชีวิตด้วยได้ปะ”

“ไอ้บ้าโมะ!! นายทำฉันเขิน > <”

“ขอจูบได้ปะ...ว่าที่ภรรยา”

“จะบ้าหรอเพื่อนเยอะแยะ”

“อย่าได้แคร์” พูดจบโทโมะก็ก้มลงมาฉกริมฝีปากฉันทันที

@เลิกเรียน

“เย่!! เลิกเรียนแล้ววววววววว ป๊ะ!โทโมะกลับบ้านกัน”

“ครับที่รักของโมะ”

“คะ..ที่รักของแก้ว^^”

----------------------------

หวัดดีๆๆๆๆ กะว่าจะไม่อัพต่อแล้วเพราะไม่ค่อยว่างช่วงนี้เอ็นอยู่ด้วยยังไม่ติดซักที่เลยY Y

แต่...จะแต่งต่อให้จบสัญญาๆๆ ถ้าคนเม้นเยอะนะ 55555

ไปละๆๆ แล้วเจอกันตอนต่อไปปป อิอิ^^