รักนี้แสนสุดจะทน

เมือ โทโมะนั้นได้มีอาการคึก ขึ้นมาเลย เริ่ม ทำอย่าง เมามัน  แต่คนข้างล่างนั้น มีอาการเจ็บจนร้องไม่หยุด

เธอนั้น จิกหลังโทโมะ จะเป็นรอยอย่าง ชัดเจน

“อืม  โอ๊ย อืม ..  โทโมะแก้วเจ็บ เบาๆ หน่อย   “  แก้วได้พูดกับโทโมะด้วยน้ำเสียงแบบทนไม่ไหวแล้ว

“แก้วจ๋า อีกนิดเดียวจะสุดแล้วนะ “  โทโมะได้ตอบไปที่เขานั้นอาการเหนื่อยมาก

“เร็วนะ อย่านาน”   แก้วได้ตอบไป

จนเวลาของเขาทั้งสอง ที่อยู่บนเตียงนั้น ก็  ผ่านไป 3 ชั่วโมงได้ จนทั้งคู่นั้น หอบไปเลย

แต่มีบางอย่างที่ทำใหโทโมะนั้น คิด อะไร พิเรท บ้างอย่าง   ขึ้นมา

 “แก้ว โมะ ว่านะเรา  นอนทับกันแล้วสลับกัน เลีย น”  โทโมะไดพูดด้วยแบบตื่นเต้น

“นี่คิดไรแบบ พิเรทอ่ะ”   แก้วได้ถามขึ้น

“ก็โมะไม่อยากทำซ้ำ เดิมๆ มันจำเจอ่ะ”  เขาได้พูดกับเธอ

  “น่านะ นี่  มัน แข็งแล้วด้วย “ เขาได้บอกกับเธอ

 “อื้ม “   แก้วนั้นตอบเขาแบบอาการ  ไม่เต็มใจเท่าไร

แล้ว ตอนนี้ทั้งคู่นั้นก็ได้ ทำความรู้จัก กับความอ่อนไหวของเขาแล้วเธอ อย่างดี

จนเวลานั้นเลย ไปถึง  ตี5 

ตอนนี้ทั้งคู่นอนกอดกัน  จนไป ทั้ง เกื่อบ เทียง

แก้วนั้นได้ตื่น ขึ้น มานั้น  ก็มองเห็นโทโมะ หลับแบบ สนิท  เพราะเขาคงเหนื่อยกันมาทั้งคืน

แก้วมองแล้วยิ้มและลุกขึ้นไปอาบน้ำ   

จนโทโมะตื่นมาก็ หาแก้วไม่เจอที่เตีย   ตามหาแก้ว

จนเขาไปเจอ แก้วที่กำลัง จะเอาเสื้อผ้า ลงเครื่องชัก

เขานั้นจึงเห็นปุ๊ด ก็รีบเขากอดแน่น  แล้วแทบหอม ไป สอง ฟอด

“ตื่นแล้วเรอ”    แก้วได้ถามปุ๊ดเมือมีความรู้สึกว่ามีคนนั้นกอดเธออยู่

“จ๊ะ ที่รัก  ตื่น ขึ้นมา ก็ทำงานบ้านเลยเรอ  หื้ม “   ฟอด   เขาได้ถามแก้วแถมยังมีหอมแก้ม ให้อีกที

“นี่พอได้ แล้ว ไป อาบน้ำ เลยไป”    แก้วไล่โทโมะไปอาบน้ำ

เธอนั้น ได้แต่ หยิบผ้าจากตะกร้าของโทโมะ อย่าง มีความสุข จน  เธอนั้น มา สะดุดกับบ้างอย่างเข้า