คนที่ฉันรักคือเธอ

   ดาดฟ้าของมหาลัยแห่งหนึ่ง

"แก้ว เขาทิ้งฉันไปแล้ว เขามีคนใหม่แล้ว"โทโมะเพื่อนสนิทของฉันพูดทั้งน้ำตา และกอดฉันแน่น

"โทโมะ...นายต้องเข้มแข็งนะ ผู้หญิงคนเดียวหาใหม่ก็ได้เชื่อฉันสิ"ฉันเอามือลูบหลังเขาเพื่อเป็นการปลอบ

ใช่!โทโมะเป็นเพื่อนรักฉัน และฉันก็รักมากกว่าคำว่าเพื่อน ถึงแม้ว่าเขาจะถูกบอกเลิกซึ่งนั่นก็หมายความว่า ฉันมีโอกาสที่จะทำให้เขารักฉันได้ง่ายขึ้น แต่ความคิดของฉันมันไม่ใช่เลย ฉันไม่อยากเห็นเขาเสีย ไม่อยากให้เขาเสียน้ำตา ฉันอยากเห็นเขามีความสุข

"เธอช่วยมาเป้นแฟนฉันหน่อยได้มั้ยแก้ว"

"ห๊ะ! นายพูดว่าอะไรนะ" ฉันคลายกอดโทโมะ เพราะไม่แน่ใจกับสิ่งมี่ได้ยิน

"ช่วยมาเป็นแฟนฉันหน่อยนะแก้ว ฉันอยากลืมพืม ช่วยฉันหน่อยนะ"

"อืม งั้นก็ได้ถ้ามันทำให้นายดีขึ้นมีความสุขมากขึ้น" นี่ฉันคิดถูกแล้วใช่มั้ย ที่ตัดสินใจคบกับโทโมะเพื่อให้เขาลืมผู้หญิงคนนั้นได้ แต่ถึงยังไงฉันก็ตัดสินใจไปแล้ว ฉันอยากให้เขามีความสุขไม่ทุกข์ใจเรื่องผู้หญิงคนนั้นอีก

"งั้นเรากลับบ้านกันเถอะ เดี๋ยวฉันไปส่งเธอเองนะแก้วใจของฉัน^^"

"อืม"

   ฝากเรื่องนี้ด้วยนะ เพราะมันเป็นเรื่องแรกของไรเตอร์ ไรเตอร์ชื่อเบนซ์นะ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนจร้า