Stepchild จากลูกเลี้ยงเป็นลูกรัก
7)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"พี่นอนกอดเราได้รึเปล่า?" ถามคนที่นอนข้างๆอย่างเกรงใจ เธออาจจะยังเด็กเกินไปกว่าจะรู้
เรื่องอย่างนี้
"พี่ฝันว่าพี่เป็นพระเอกซีรีย์เกาหลีอยู่รึไง เราจะแต่งงานกันแล้วนะ" ยิ้มเล็กๆพร้อมหยอกคำพูด
กวนๆของเขากลับไป
"ยัยเตี้ย ย้อนคำพี่หรอ" คว้าฟางเข้ามากอดหมับทันที ก่อนจะหอมหน้าผากมนเบาๆแล้วหลับไป
ในที่สุด
"ตอนเย็นรอตรงนี้นะ เดี๋ยวพี่มารับกลับโอเคนะ?" สั่งฟางอย่างดิบดีก่อนจะคว้าตัวฟางมาหอม
แก้มอีกหนึ่งทีราวๆกับเป็นกำลังใจให้ทั้งเขาและเธอ
"โอเค เจอกันนะพี่ป๊อป ห้ามเรทด้วย"
"วันนี้ใครมาส่งน่ะฟาง?" พายุเรียกฟางขึ้นเมื่อเห็นอาการยิ้มกริ่มของผู้หญิงที่เขาแอบชอบแต่เช้า
จะว่าแอบชอบก็ไม่ใช่ เขาเคยสารภาพกับเธอหลายรอบแล้วเหมือนกันกับความรู้สึกที่เขามีต่อเธอ
แต่เธอก็ยังปฏิเสธทุกครั้งด้วยเหตุผลเดิมๆว่าขอเรียนก่อน คิดแล้วก็เหนื่อยนะ...
"พี่ป๊อปน่ะสิ อะไรของแกเนี่ยพายุ?"
"เปล่า เห็นฟางยิ้มเหมือนอารมณ์ดี"
"อ๋อ ก็นิดนึงนะ แม่กลับมาแล้วน่ะ"
"จริงหรอ ดีใจด้วยนะ ไม่เห็นโทรมาวี๊ดๆใส่เราเลย"
"นี่ๆ น้อยๆหน่อย ฮ่าๆๆๆ"
"ฮ่าๆๆๆๆ" หัวเราะร่วนก่อนที่ฟางจะเดินหนีไปนั่งที่โต๊ะเรียนของตน นานเท่าไหร่แล้วนะ ที่เค้า
คอยเฝ้ามองเธอคนนี้อยู่ห่างๆ
"เฮ้ยไอ้พายุ มึงเอ็นติดยังวะ" เสียงเพื่อนชายในห้องถามพายุขึ้น
"กูจะกลับไปอยู่เมกากับพ่อกูว่ะ เค้าบอกกูอยู่ไกล ไม่สบายใจ"
"เชี่ย งั้นพอรับไอ้ใบจบม.6 อะไรนั่นเสร็จแล้วไปเลี้ยงกัน ทั้งห้องเลย กูพาไปร้านญาติกู กิน
คาราโอเกะ เหล้า เบียร์ ไวน์ เชี่ยไรก็ได้ ฟรีหมด เดี๋ยวกูจัดให้เอาป่ะ?"
"เออ ก็ดีเหมือนกันว่ะ" พายุยิ้มให้ก่อนที่จะละสายตากลับไปมองฟางที่นั่งอยู่ข้างหน้าอย่าไม่ละ
สายตา
"กูรู้มึงคิดอะไรกับฟาง" เพื่อนอีกคนนึงที่เห็นท่าทีของเขาที่แสดงออกกับฟางและพอจะดูออกอยู่
บ้างทักขึ้น
"เฮ้ย มั่วแล้ว" รีบปฏิเสธทันทีเมื่อจู่ๆก็โดนลุกถามแบบนี้
"ปิดไปแล้วได้อะไรวะ มึงจะกลับเมกาแล้วนะเว่ย เนี่ยวันที่ไปเลี้ยงอ่ะ เชื่อกู บอกเลย สารภาพ
เลย"
"ไม่เว่ย ฟางรู้ กูเคยบอกไปแล้วไง ฟางก็บอกขอเรียนก่อนทุกครั้ง" พูดด้วยเสียงน้อยใจ
"โหมึง จบม.6 แล้ว เรื่องเอ็นไรก็ไม่มีปัญหาไรแล้วไม่ใช่ไงวะ โตแล้วนะเว่ย เชื่อกูโอกาสโคตร
เหมาะ"
"เอาเลยๆ มึงใจป่าววะ" เพื่อนอีกคนพูดขึ้นพรางตบไหล่พายุเบาๆ
"เออๆๆๆๆ มึงไปนั่งกันเลย เสียงดังไปละ"
"ฟาง กินน้ำไรป่าว เดี๋ยวซื้อมาเผื่อ" เดินมาถามฟางที่นั่งอยู่กับเพื่อนๆ เนื่องจากวิชานี้เป็นวิชาพละ ทุกคนเลยมีเวลาเดินไปซื้อน้ำกัน
"ฟางเอาน้ำเปล่าละกัน"
"แหม พายุ! พวกฉันก็นั่งอยู่ แกไม่คิดจะถามพวกฉันหรือไง" หวายสวนพายุด้วยท่าทางหมันไส้
ทำไมพวกเธอจะดูไม่ออก ทำไมพวกเธอจะไม่รู้ ผู้ชายอะไรทนชะมัด ฟางปฏิเสธไปขนาดนั้นยังไม่
ยอมถอยอีก
"พายุ หนมจีนฝากซื้อน้ำเปล่าด้วยได้รึเปล่า?" ถามพายุด้วยความเกรงใจ ก่อนยื่นแบงค์ยี่สิบให้
"อ๋อ ได้สิ ทุกคนเอาอะไรอีกมั้ย"
"ฉันเอาสปอนเซอร์" แก้วพูดพรางยื่นเหรียญสิบให้พายุไป
"โห ยัยแก้ว" หวายพูดขึ้นเสียงดัง
"อะไรล่ะ?"
"แกเนี่ยแมนจริงๆนะ แกทำไงเอาชนะใจพี่โมะได้วะ"
"เฮ้ย อะไรของแก สนิทกันเฉยๆ" รีบเปลี่ยนเรื่องทันทีเมื่อโดนถามถึงแฟน
"หรอจ๊ะ ไปเถอะพายุ ฉันไม่เอาอะไรหรอก" พูดไล่พายุไปด้วยความเกรงใจ เผลอลืมตัวไปพูด
เรื่องหญิงๆให้เสือสมิงได้ยิน
ปิ๊น ปิ๊น
"อ๊ะ พี่ป๊อปมาแล้ว ไปก่อนนะ" บอกบ๊ายๆเพื่อนๆที่ยังนั่งรอรถนักเรียนกันในยามเย็น ทั้งแดด
ร้อนและบรรยากาศอบอ้าว ดีนะที่เธอยังมีพี่ชาย?คอยมารับมาส่งทุกวัน
"อย่าลืมทำการบ้านนะพายุ" หันกลับมาเพราะนึกได้ว่าลืมเตือนเพื่อนชายคนสนิทอีกคนไป ก่อน
ยิ้มให้นิดๆและขึ้นรถไป
"นี่พายุ" หวายเรียกขึ้น
"หืม?"
"แกยังไม่ตัดใจจากฟางจริงๆหรอวะ"
"อืม… นั่นสินะ"
"แกก็รู้ไม่ใช่หรอ ว่ายัยฟางเนี่ย มันมีฮีโร่ของมันอยู่แล้วนะ" พูดด้วยแววตาสงสาร เธอจะทำยังไง
นะให้คนที่เธอแอบรักอีกคนตัดใจจากเพื่อนสนิทของเธอได้ ทั้งสงสารและทั้งเจ็บไปในเวลา
เดียวกัน
"…รถมาแล้ว ไปละนะ" มองไปทางขวาก่อนเห็นรถตู้ตนเองมาจอด ก็รีบหาเรื่องเผ่นทันที ไม่
อยากได้ยินหรอกนะ ไอ้เรื่องฮีโร่อะไรของฟางเนี่ย
"เป็นไงเรา วันนี้มีการบ้านมั้ย" ถามฟางที่นั่งอ่านใบปลิวของร้านญาติเพื่อนชายในห้องที่ชวนกัน
ไปไม่ละสายตตา
"อ่านอะไรน่ะ?" ถามขึ้นพรางชะเง้อมอง แต่ก็ยังไม่มีเสียงตอบอยู่ดี
"ฟาง"
"…"
"ยัยเตี้ย พี่ถามว่าอ่านอะไร" กระแทกเสียงดังก่อนที่ฟางจะสะดุ้งและเงยหน้าขึ้นมามองค้อนๆ
FWN
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ