ยัยทอมPlayboy VS นายBadboyตัวยุ่ง

9.1

เขียนโดย Painzing

วันที่ 24 ธันวาคม พ.ศ. 2554 เวลา 01.46 น.

  46 ตอน
  432 วิจารณ์
  89.91K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

44) Tomo say yyyyy

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ


 โทโมะ  ตลอดเวลา หลายเดือนผ่านมานี้ คงเป็นช่วงที่ดีที่สุดอีกช่วงนึง ของคนเลวๆ

อย่างผมแร้ว ผม ได้ดูแลถึง สามชีวิต ที่ผมเคยทำลายเขา ทำร้ายเขา แต่มันไม่ใช่ความรู้สึกผิด

หลอดนะที่ผมดูเเล เพราะมันคือความรัก

ผมตกหลุมรักเธอคนนี้ตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้

ตอนแรกผมไม่น่าไปทำร้ายเธอเรย ไม่งั้นเรื่องของเราคงเป็นความทรงจำสมัยมัถยมที่ดีอีกเรื่องนึง

พวกคุนจะรู้ไหม๋ ว่า ยัยทอมของพวกสาวๆ ที่มาดเเมนกว่าผมซะอีก

ตอนนี้เธอกลายเป็นสาวหวานไปเเร้ว ผมชอบตอนเธอใส่ชุดนอนมีระบายสวยๆ มันเข้ากับเธอนะ

เธอมักเป็นอะไรที่ทำให้ผมแอบยิ้มได้เสมอ

เมื่อสี่เดือนก่อน ผมกับเธอ ไปเดินห้างกัน 5555

ผมอยากเล่ามากๆ คุณรู้ไหมว่ผมเจออ่ะไร

ผมอ่ะไปเจอสาวๆกิ๊กเก่าที่รักผมหนะสิพวกเธออ้าปากหวอเรยที่เห็นผมกับเธอ เดินมาด้วยกันแถม

เธอยังพึ่งใส่ชุดคลุมท้องด้วย อ้วนๆพองๆน่ารักเลย

กิ๊กเก่าเธอกับเพื่อนๆ ซุบซิบเสียงดังเชียว ผมกับเธอที่เดินซื้อของอยู่ได้ชินชัดเรยทีเดียว

 

กิ๊ก   แกๆๆๆๆ ดูนั่นสิ พี่แก้วแฟนเก่าฉันแหละ

เพื่อน  เนี๊ยหลอ ทอมที่หล่อที่สุดใน รร

กิ๊ก โอ๊ยตายฉันอยากกรี๊ดอะ ฉันไม่น่าเสียเวอร์จิ้นให้กับเขาเรย

เพื่อนๆ แกๆ เค้ากำลังจะหันมา

กิ๊ก  เอาไงดีอ่ะจะทักดีไหม?

เพื่อน  แล้วแต่สิ

 

 โทะโมะ  ได้ยินไหม เขานินทาเธอเเหละ

แก้ว ได้ยินสิ ชั่งเหอะ (ทำหน้าเมินๆ เลือกของต่อ)

โทโมะ  ทำไมอ่ะไม่คิดจะทักแฟนเก่าหย่อยหลอ

แก้ว นายก้อดูฉันสิ อายตายเรยถ้าเดินไปทัก ท้องก้อ ป่อง อ้วนด้วย ไม่หล่อแร้ว น้องเค้าไม่รักฉันแร้ว  TT

โทโมะ  แร้วเธอ ก้อทำหน้าเศร้าๆ ผมมองแร้วก้อตลกอ่ะ จะเป็นแม่คนอยู่แร้ว ยังจะคิดกลับมาเป็นทอมอีกหลอ

นี่ถ้าไม่ติดว่าท้องนะจะกลับไปจัดหนักเรย หึงนะเนี่ยต้องมาเผชิญหน้าแฟนเก่าเธอ น่ารักซะด้วย

 

แร้วในที่สุด เธอทั้งสองคนก้อเดินเข้ามาทัก

กิ๊ก  พี่แก้วคะจำเค้าได้ป่าว ?

แก้ว  ยิ้ม อายๆ อ่อๆ จำได้สิ

กิ๊ก  เธอใช้มือน้อยจับที่ท้องแก้ว เเล้วลูบเบาๆ

โทโมะ  ผมหละจัยหายเเว๊บ นึกว่าเธอจะตุ๊ย ท้องเมียผมซะแร้วปะมานว่าไม่พอใจ

กิ๊ก  กี่เดือนแร้วคะ เนี่ยตัวเล็กของน้า

แก้ว สีห้าเดือนแร้วแหละ (ยิ้มอายๆ)

กิ๊ก  ไม่คิดจะบอกแฟนเก่าเรยหลอคะแต่งงงแต่งงานเนี่ย 555

แก้ว  หน้าฉันคงเเดงจัดที่โดนเเฟนเก่าแซวจนแทบจะมุดหนี

แต่เธอก้อดีนะ ที่เข้ามาทักแบบดีดี ฉันก้อกลัวเธอตอนเเรก

เอ่อ คือ ว่าพี่ ไม่ทันได้บอกคัยอ่ะ จัดกันเล็กๆ

กิ๊ก เสียดายจังที่ไม่ได้เห็นวันที่พี่สวยที่สุด

กิ๊ก ฉันชินแต่ลุกพี่แก้วแมนๆอ่ะเรยอยากเห็น

โทะโมะ  น่าเสียดายนะคับ

แต่ด้วยความหึงของผมเรยรีบหาทางพาเธออกมาจากแฟนเก่าโดยเร็ว

เอ่อ? พี่ว่าเรายืนคุยกันนานแร้วอ่ะพี่ขอตัวก่อนดีกว่าแก้วจะได้ไปพักด้วยเนอะ วันนี้เหนื่อยจังขอตัวนะคับ

กิ๊ก  อ่อคะ เเร้วพบกันใหม่คะ

แก้ว ไปแระนะ

โทโมะ เเหม๊ะๆ ติดลมเรยนะเจอแฟนเก่า (แซว)

แก้ว หน้าฉันต้องแดงแน่ๆเรย

อายหลายเรื่องเรย  ก้อฉันออกจะมาดเเมนหนิ เเร้วดุตอนนี้สิ

หมดสภาพ เธอมองตัวเองแร้วทำน้ามุย

โทโมะ  น่ารักดีออกอะเเก้ว

ความจริงผมก้อไม่คิดเหมือนกันว่าจะมีวันนี้ สภาพทองของเธอ ไม่เหลืออยู่เรยจริงๆ

ผมคงสอนให้เธอรู้จัก รักธรรมชาติมั๊ง

55555

 

แร้ววันที่รอคอยก้อมาถึง

หมอนัดพวกเรามาตั้งเต่เช้าเพราะเคชนี้ต้องผ่าตัดเเน่นอน

ผมกับเธอทำใจอยู่นาน ดูเธอซึมๆ ไปเรย

โทโมะ  แก้ว ทำใจให้สบายนะ เชื่อสิว่าทุกอย่างต้องเป็นไปด้วยดี

แก้ว วันนี้ฉันจะจากกับเค้าเเร้ว อ่ะน่าใจหาย

โทโมะ จากไปไหนอ่ะ มันพึ่งเริ่มต้นเองนะ ชีวิตของเรา

แก้ว เขาจะออกไปอยู่ข้างนอกไงฉันไม่ชิน ที่ ไม่มีเขา

โทโมะ  เอาไหม๋ๆ มีใหม่อีกจะได้ชิน

แก้ว  บ้าไม่เอาแร้ว ว >O<'

โทโมะ เอาอีกก้ได้นะยังอีกเยอะเรย

แก้ว  ไม่คุยด้วยเเร้ว วว ว

ผม กับเธอนั่งรอหมอเเป็บเดียว ก้อถึงเวลา พอเธฮขึ้นเตียงเธอก้อถึงกัยร้องไห้ออกมา

ผมก้อเข้าไปอู่กับเธอ ด้วย

แก้ว ฉันกลัว ฉันกำมือเขาแน่น ระหว่างที่กำลังโดนบล๊อกยาสลบ

โทโมะ ไม่ต้องกลัวนะอีกไม่กี่ชั่วโมงเราก้เจอกันแร้ว

สิ้นเสียงผม เธอก้อหลับไปซะแร้ว

ใบหน้า สวยใส เปลื้อน ไปด้วยน้ำตา

ผมได้แต่ให้กำลังใจ อีกมือก้อถือกล้องบันทึกความทรงจำเอาไว้

ผมลุ้นเหลือเกิน ว่าลูกเราจะออกมายังไง ไอผมก้อไม่เครู้ว่ามันจะลำบากขนาดนี้

ผมยืนดูได้ แต่ก้อไม่ใก้ลมาก ที่ผมเห็นคือ มีดบาง สั้นยาว กรีด ลงไปที่หน้าท้อง เธอหลายที

ชั้นไขมัน ชั้นเนื้อเริ่มแยกออก มือหมอมือพยาบาลช่วยกันซับเลือด ผมเลือกที่จะปิดกล้องแร้วไม่มอง

มันเป็นภาพที่ลุ้นมากเรยที่เดียว

ตอนนี้ ผมได้ยินหมอพูดว่า จะเอาคนไหนออกก่อน

ผมเลือก ที่จะบอกว่าเอาคนข้างนอกออกก่อน ผม ม่นใจเหลือเกินว่าปาฏิหารนั้นคือแสนรัก แน่นอน

ผมอยากให้เขาเป็นลูกคนโต

หมอ พลิกใส้ ใส่ไว้ในอ่างแสตรเลด ล้วงมือเข้าไปใต้ถุงที่มีความเครื่อนไหวน้อยๆ ตัดสาย ใยความสำพันแน่นแฟ้น ออกช้าๆ ภาพที่ผมเห็นคือเด็ก ตัวเล็กหายใจเเผ่ว เสียงของหมอบอกว่า เธอเป็นเด็กผู้หญิง

 ดูท่าทางเธอจะเหนื่อยมากจากการแย้งอาหาร จากเด็กอีกคน จากการคาดของผมผมว่าลูกน่าจะหนักซัก 2 กิโล

เองเพราะตัวเล็กมากๆ หมอสั่งให้เข้าตู้อบทันที

อีก5 นาทีต่อมา ผมก้อเห็นเด็กอีกคนร้องเสียงดังเชียว

ดิ้นๆ ขรุกขรักอยู่ในอุ้งมือพยาบาล

มันรวดเร็วมาก ผมเปิดกล้องแทบไม่ทัน กำลังใจหายอยู่กับ ลูกคนเเรกที่ต้องเข้าตู้อบด้วยเรยไม่ทันมองว่าหมดทำอย่างไรกับลูกคนที่สอง แต่ตอนนี้ผมมองเธอแระ เห็นสีหน้าซีดเซียวแทบไม่มีเลือด น้ำตานองหน้าอยู่ตลอดเวลา

ความดีจัยของผมจึงเปลี่ยนเป้นสลดลงทันที

ผมมองที่เครื่องช่วยหายใจ อยู่ที่ 69  กับ 88  เธอคงยังดีอยู่ใช่ไหม

ผมก้อร้อนใจมาก

ตอนนี้ หมอเย็บปิดเรียบร้อย  คนสวยท้องกลมของผม นอนหมดสภาพ ดูท่าว่าเธอคงจะไม่ตื่นในวันนี้

เธอดู ซีดๆ ไปเยอะ สงสัยจะเสียเลือดมากแต่หมอก้อยืนยันว่าเธอปลอดภัย ผมก้อโร่งใจ

 

เช้า ของวัน 2 มีนาคม

แก้ว  โอ๊ย ย  ฉันเริ่มรู้สึกตัวก้อจะขยับตัวนั่ง

แต่มันเจ็บมากๆอ่ะสิ

โทโมะ  เป็นอะไร คัยให้ขยับกันเล่า

แก้ว ขอ ขอน้ำหน่อย

โทโมะ  ผมก้อยื่นให้ไป ผมดีจัยที่วันนี้เห็นเธอดีขึ้นเเร้ว

แก้ว ลูก หละๆ??? YOY

โทโมะ เเด๊วให้พยาบาลเอามาให้นะรอเดียว

เธอพยักหน้าน้อยๆ 

พยาบาล  เข็ญเตียงเด้กมาเตียงเดียว ดูหน้าเธอ งง งง เล็กน้อย

จากที่ผมสังเกตุ

แก้ว อ้ปากอึ้ง พยาบาลก้อชั่งกะรัยไม่พูดอะไรทำหน้าเศร้าๆ แร้วออกไป

ผมก้อ เสือกเงียบ

แก้ว ฉันไม่รู้ว่ามันเกินอะไรขึ้นแต่ก้อรับลูกาแร้วกอดเข้ากับอก

นี่คงไม่ใช่ครั้งแรกทีเสียนำตาของความเป็นแม่

เธอพูดกับลูกพรึมพรำ

ลูก จ๊า ดีจัยจังที่เราเจอกัน ขอบคุนนะที่ไมม่จากแม่ไปอีกคน อะฮึกๆ

โทโมะ ฟังเธอพูดเเปลกๆ นะ

แก้ว  ฮื้ออ   น้ำตาเป็นสายร้องไห้โฮ ใหญ่ ๆ ออกมา ฉันเสียจัยเหลือเนที่เห็นหน้าลูกเพียงคนเดียว

โทโมะ ผมได้ยินไม่ชัดว่าเธอพูดอ่ะไร แต่ก้อเดินเข้าไปกอดเธอกัลลูกไว้

แก้ว ฮือ ๆ ในที่สุดเข้าก้อไม่ให้อภัยพวกเรา เขาไม่ยอมให้เราดูแอ่ะโทโมะ

โทโมะ  ผม ถึงบางอ่อเรยที่เดียวเธอคงคิดว่าเธอ เสียลูกอีกคนไปแร้วจริงๆ

ผมกำลังจะบอกเธอว่าเขายังอยู่ แต่

....

 ก๊อก ก๊อก ก๊อก

!!

โทโมะ  คลับ ป๊าคงมาแหละ

ผมเปืดประตู ก้อพบกับป๊าจริงๆ ด้วย

ป๊า ไหน ไหน ไหน หลานชายป๊าฮะ  5555

 เตียมทองมารับขวัญด้วย

แก้ว  ป๊า เธอเรียกพ่อของเธอก่อนจะกอดกัน ผมก้อรับลูกชายมาอุ้ม

แก้วคิดถึงป้าจังเรย

ป๊า ป๊าก้อคิดถึงแก้วนะ แต่ไหนๆ ของเห่อหลานหน่อยเร็วๆ หลานแฝดของป๊า มารับรางวัลหน่อย

แก้ว  ร้องไห้ขึ้นมาอีกครักอะฮื้อ ออ อ ฮื้อ อ 

ป๊า แก้ว แก้ว แก้วเป็นอะไร

???

 เธอร้องไห้อยู่ดีดีก้อสลบไป

 ผมกดกริ่งเรียกพยาบาลทันที

แร้วเล่งให้ป๊าฟัง ว่าเธอคิดว่าลูกตายไปแร้ว

ป๊าก้อ่อ ทันทีก่อนจะสวมกำไรสร้ข้อมือข้อเท้ารับขวัญหลาน สุดที่รัก

ป๊า  แร้วทำไบอกไอเเสบหละว่าลูกยังอยู่

โทโมะ กำลังจะบอกแต่ป๊าอ่ะมาก่อน

ป๊า  อ่อๆ ไอลูกเขยนิวาโทษ ฉันอีก ถ้าตื่นมาก้อเครียกันเองแร้วกันฉันจะกลับ ฮ่องกงก่อน อะ นี่กำไรกับสร้อยอีกเส้น สำหลับหลานสาวฉันห้ามอุ๊บอิ๊บนะ 555 x ป๊าไปแร้วนะฝากไอแสบกับหลานตาด้วย

โทโมะ คลับๆ

เธอ จะตื่นอีกเมือไหร่เนี่ย ผมคิดถึงเธอมาก อยากคุยด้วยจะตายอยู่เเร้ว

แร้วพอเธอตื่น จะบอกเธอยังไง เธอจะโกดไหมที่ผมเงียบไม่บอกตั้งเเต่ทีเเรก แง้ๆ คนหล่ออยากตาย TT

 


ยัง ไม่จบๆ ไม่รุ้คัยแหละบอกว่าขออีกหลายๆตอน มันเกินเรื่องสั้นมานานมากเเร้วเกินอีกสองสามตอนคงไม่เป็นอ่ะไร นะ

แร้วก้อต้องขอโทษ ที่หั้ยรอนานนะเพราะว่าไรเตอร์ ยอมรับว่าทะเลาะกันเรื่องตอนจบเนี่ยแหละ แร้วก้อเรยไม่ยอมอัพ ขอโทษดว้ยนะ  ที่หั้ยรอนานๆ

รีเดอร์ จ๋า ช่วยคิดชื่อลูกด้วยๆ ถ้าได้ชื่อที่โดนใจเเร้ว จะกลับมาอัพนะ 555555

ถ้าไม่เม้นไม่โหวด เรื่องก้อจบ แค่ คนหล่ออยากตายเนี่ยเเหละ ชิ ชิ 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา