ยัยทอมPlayboy VS นายBadboyตัวยุ่ง

---

ฟาง  คะ ฉันพร้อมที่จะเป็นภรรยาของ คุนภานุ

 

ฮุ้ฮูว ว วี๊ด วิ้ว ว ว ๆๆ  เสียงต่างๆมากมายที่โห่ร้องสนับสนุน

ไม่นานแหวนทองคล้องใจ ก้อถูก สวมลงนิ้วสวยของฟาง

ป๊อบปี้  ผมภานุพร้อมที่จะดูเเล คุณตลอดไปแร้ว ว

ฟาง ยิ้มสวยหวานบนใบหน้าของเธอมอบให้ผู้ชายครงหน้านี้แค่คนเดียวเท่านั้น

คนในงาน  หอมเลยๆๆ หอมเลยๆๆ

ป๊อบปี้  เขาไม่ปล่อยหั้ยชักช้ารีบหอมแก้ว ฟางทันที

จากนั้นต่างมีคนจะเข้าถ่ายรูปกันมากมาย

ป๊า    ช้าก่อนๆ อย่าพึ่งถ่ายๆ  ยัไม่เสร็จ

พิธีกร  พูดทางไม คุนจริญญาคับคุนพร้อมที่จะเป็น ภรรยาคุณวิศวะ หรือไม่

แก้ว   อึ้งไปกับคำถามเธอไม่คิดว่าเขาจะเล่นแบบนี้

ท่าทีนิ่งเงียบของเธอ ทำให้สีหน้าเขาเศร้าลงทันที

แก้ว มองหน้าคนตรงน้าที่ถือ กล่องแหวนอยู่ เธอยังคงนิ่ง ไม่กล้าตอบ

 

โทโมะ   เธอจะตกลงไหมหนอ เธอยังโกดฉันอยู่หลอ

ฉันทำให้เธอไม่มั่นใจขนาดนั้นเรยหลอ ผิดของแนเธอจะหั้ยอภัยไม่ได้เรยหลอแก้วจัย

ถ้อยคำ ตัด รอน ถูกพูดออกมาเบาๆ

 

แก้ว  น้ำตาไหลออกมา จนตามัว ถ้อยคำที่ติดอยู่ที่ปากว่าพร้อมแร้ว เเต่เธอกลับยังไม่พูดออกไป

 

คนในงาน  แต่งเรยๆๆ แต่งเรยๆๆ ตอบเรยๆ ตอบเรยๆ

 

พิธีกร  ว่างัยคับคุณ จริญญา คุนพร้อมที่จะเป็น ภรรยา ของเขารึยัง?

แก้ว เอ่อ คือ ว่า  ฉ่ะ ฉะ ฉัน พะ พร้อม แร้วค่ะ ^^

 

โทโมะ   เงิยหน้าขึ้นพร้มน้ำตา คลอเบ้า 

แก้วในที่สุดคุนก้อหั้ยอภัย ผมแร้ว คุนให้ดอกาสผมแร้ว ขอบคุนจริงๆ

ผม นายวิศวะ พร้อมที่แลคุนแล้ว ขอบคุนจริงๆ

แหวนเพชร 18 กะหรัด ที่มีสลัก TK  อยู่ที่แหวนถูกสวมให้กับมือ ของร่างบาง

ที่มองดู สภาพแวดล้อมแบบอึ้งๆ  เพราะเขอคุกเข่าลงไปตอนสวมแหวน

แถมยังจูบมืออย่างอ่อนโยนและเอามือน้อยๆของเธอมาแตะไว้ที่หน้าผากเขาด้วย

มันสือถึง การ ขอโทษ ที่ จริงใจ และอ่อนโยน

 

แก้ว  แขนเล็กของเธอ ก้มลง ไปยกเขาขึ้นมา

 

ทั้งสองมองตากัล อย่างหวานซึ้ง

 

โทโมะ  หั้ยฉันดูแลเธอนะ ต่อจากนี้ฉันจะขอแก้ตัว สิ่งที่เคยทำผิดไป

แก้ว   มือบางของฉัน ยกขึ้นแตะปากเขาเบาๆ  นายอย่าพูดว่าทำผิดสิ

เออ ฉันจำได้เเร้ว ว่นายทำอะไรผิด ต่อไปนี้คือการเริ่มใหม่  ฉันจะเริ่มใหม่

ฉันไว้ใจนายได้ใช่ไหม๋?

โทโมะ ได้สิสัญญา

มือหนาหงอชายหนุ่ม ดึงรางบางของเธอเข้ามากอดแนบแนน

 

ทุกคนในงาน  ปรบมือหั้ยกับความรักครั้ง นี้ ถึงพวกแขกในงานจะไม่ร้ว่ามีอ่ไนเกิมขึ้นบ้างแต่พวกเขาก้อ

ชื่นชมกับความรักของทั้งคู่

 

พิธีกร  จูบเลยๆๆ จูบเลยๆๆ

 

โทโมะ  มือแกร่งดึงหน้าร่างบางเข้ามาพรมจูบ ไปทั่วหน้า ก่อนจะมาประกบเข้าที่ปากอวบอิ่มที่หน้าหลงไหล

ของเธอ  กี่วันกี่คืนแร้วที่เราห่างกัล  ความคิดถึงทำให้จูบนี้หวานซึ้ง เหลือเกิน

แก้ว  รางบางของฉันเริ่มเคลิ้มไปตาม การกระทำของเขา และจูบตอบเขาไปเช่นกัล

 

ก่อนจะผละออกจากกัลและหัยมายิ้มกับทุกคนในงาน

 

พิธีกร  ใกล้ได้เวลาเข้าห้องหอแร้วนะคับ  มาเสี่ยงดวงรับช่อดอกไม้จากเจ้าสาวดีกว่า

ฟาง  ยิ้ม หวานให้กับผู้ชายตรงหน้าที่ยื่นช่อดอกกุหลาบสีแดง มาหั้ย

เธอ รับมาแร้วยืนหันหลัง ก่อนจะเหวี่ยงออกจากมือไป

คนที่รับได้ นั้นคือ เฟย์  น้องสาวเธอนั่นเอง ง

 เสียง สาวๆในงานโห่ร้องอย่างเสียดาย

 

ถึงตาแก้วโยนแร้วนะ   ฟางกล่าว

 

แก้ว  ยิ้มกว้าง ก่อนจะรับดอกไม้สีชมพูขาวช่อโตจากมือชายหนุ่ม

เธอหันหลังเช่นกัน ก่อนจะ เอามือน้อย ๆกระตุกโบร์ สีส้มอันใหญ่ออกจากช่อดอกไม้ของเธอ

โทโมะ  ผมก้อดู งง งง กับ การกระทำนั้นกก่อนจะเข้าใจตอนที่เธอปล่อยดอกกุหลาบหลายสิบดอกออกจากมือ

 

ดอกกุหลาบสีหวานนับสิบๆๆ ดอก กระจาย ไปตามแรงเหวี่ยงหลายสิบดอก

คนที่มาร่วมงานข้างร่างต่างวิ่งมา รอรับดอกไม้มาก มาย

เวลาที่ล่วงเรยไปเกือยเที่ยงคืน

ได้เวลาเข้าหอแร้วว  ป๊าว่าเราอย่าเสียเวลาดกว่านะ

ทุกคนยิ้ม   แลลาเพื่อนๆก่อนจะเดินไปถึงห้องหอ

ตลอกทางมีลม แรงๆ พักพามาตีที่ใบหน้า และเหมือนมีลม มาโอบที่ต้นเเขน ของชาย หนุม

เขาระลึกใน ใจก้อรู้ๆ กันอยู่ว่า น่าจะเป็นนเเสนรัก แน่นอน เขาเอามือจับที่อกข้างซ้ายของตัวเอง

แร้วพูดในใจว่า พ่อจะทำตามสัญญาแร้ว

 

แก้ว  โทโมะเป็นอะไรอ่ะท่าทางแปลกๆ นะ

โทโมะ ยิ้ม  ๆ ไม่มีอ่ะไรหลอกไปกัลเถอะ

ป๊า  เดินไปนั่งที่เตียง

 

แก้ว  ฉัน ก้ออายนะที่ป๊ามองแบบนี้

 

ป๊า  แก้ว ต่อไปนี้ ลูกก้อไม่ได้ตัวคนเดียวเเร้วนะ อย่าเอาแต่ใจตัวเองนะ

แร้วก้อพยายามประครองความรักหั้ยดีที่สุด

มือของป๊ารูปไปที่หมอน สองใบ แวหันมาพูต่อ

นายโทโมะ ฝาก แก้วตา ดวงใจของฉันด้วยนะ มีอ่ะไรยอมได้ก้อยอมนะ น้องเค้าชอบเอาแต่ใจ

5555  แต่ป๊า เชื่อนนะ ว่านาย ชนะแก้วได้ที่ที่นึง บนนี้งัย ป๊าเอามือตบไปที่เตียง

แก้ว  ป๊าอ๊ะ ไม่พูกกับป๊าเเร้วงอล

ป๊า  อ้าว หรือไม่จริง ที่บนนี้เป็นที่เดียวที่แกยอมเค้าไม่ใช่หลอ 5555

ป๊าจะออกไปแร้วนะไม่อยากขัดพวกเเกแด๋วจะพรางทำให้เสียเวลาหลานฉันไม่มาเกิดพอดีเลย ป๊าไปแร้วนะ

จะไปรอลุ้นหลานข้างนอกน๊ะ

แก้ว   จร้าป๊า พักผ่อนได้แร้วนะคะดึกมากๆแร้วแก้วเป็นห่วง

ป๊า ฮึๆๆ แนอ่ะกำลังจะได้พักแต่แกอ่ะคืนนี้อีกยาวไกล เชื่อสิ 5555 ป๊าไปแร้ว บ๊ะบายๆนะไอ้เเสบ

ส่วนนายโทโมะ ป๊าขอบอกว่าอย่าหักโหม นะ สงสารลูกฉันบ้างนะเดี๋ยวจะช้ำหมด

ก่อนจะไปยังทิ้งท้ายให้ สองคนหนุ่มสาวได้เขิลอีก

 

ประตูปิดลงช้าๆก่อนที่ร่างชายหน่มจะเดินไปใส่กลอนประตู

 

แก้วมองตามแร้วยังนั่งเขิลอยู่ที่เตียง

โทโมะ  อาบน้ำกัลดึกแร้วนะ

แก้ว  ไปอาบก่อนสิ

โทโมะ  เธอก้อไปอาบน้ำก่อนสิ

แก้ว นาย นั่นแหละ

โทโมะ  ไม่รอ ช้าเดินเข้าไปหาแร้วกอดคนที่นั่งอย่ที่เตียง เอาหน้าซุกไซร้ที่ ซอก คอขาว เนียนจูบทิ้งรอยไว้ไปมา หลายที่

แก้ว  ทำ บ้าอ่ะไรเนี่ย บอกว่าให้ไปอาบน้ำไง พอเรยไปอาบน้ำได้เเร้ว

โทโมะ   มือหนาของผมลูบไปที่หลังของเธอ ยอมรับเรยว่าเกิดอาการหื่นขึ้นมาไม่น้อยก่อนที่ความคิดจะแล่นไปข้างหน้ามือผมก้อลูดซิบ ชุดสวยของเธอไปได้ครึ้งเเร้ว

 

แก้ว  อ่ะ อื้ม  ปล่อยนะ นายโทโมะ ฉันจะไปอาบน้ำ ฉันเบี่ยงตัวลุกขึ้นก้อรู้สึกว่า ชุดมันจะหลวมๆจะหลุดออะไปเขายืนขึ้นเรเวมองหน้าฉัน ใบหน้าหล่อเหลาไม่รุ้อามีอ่ะไรมาสะกดฉันรึป่าวแต่ตอนนี้ปากของเรากำลังจำประกบกัน

อีกครั้งจูบ ร้อนเเรงเริ่มเกินขึ้นในค่ำคืนนี้ ฉันไม่ไดปฏิเศษมัน ลิ้นร้อน ๆ ของเราทั้งสองตางสลับกัลสอดแทรกเขาไปในปากของกัลและกัน มือของเขาดึงชุดสวยของฉันช้าๆอย่างรู้สึกได้ ร่างบางของฉันรู้สึกวาบหวามไปกับสำผัสครั้งนี้ มือหน้าลูบคลำสิ่งที่อยู่ในชุดอย่างเอาแต่ใจ อ๊ะ อ๊ะ อ่า  ฉันเจ้บนะเบาๆหน่อยสิ เสียงประท้วงจากเธอออกมาตอนที่ปากเราผละออกจากกัลแระผมเองคงจะเผลอขยำแรงไปหน่อย

 

ตอนนี้ชุดสวยของเธอแระเขาต่างถูกเหวี่ยงออกไปอย่าเร่าร้อน รีลาท่าทางร้อนแรงของเขาน่าหลงไหล

ชายหนุ่มเร้าโรมร่างบางด้วยปากและมือที่ลูบคลำต่อไปเรื่อยๆ จนเขาดันร่างเธอติดผนังห้อง มือแกร่ง

ช้อนขาร่างบางขึ้นมาข้างนึงก่อนจะจับความเป็นชายของเขาเอง ถูวนไปกับจุดออนไหว รอบๆ และยัดมันเข้าไปในร่างกาย ของร่างบาง

คนร่างบางถลึกตาที่กำลังเคิบเคลิ้มมองหน้าเขา อย่างตกจัยเล็กน้อย

โทโมะ  ที่รัก ยังไม่ชิลอีกหลอ

แก้ว  ส่ายหน้าไปมา หน้าของเธอเเดงไปถึงใบหู ไม่พร้อมที่จะสบตาเขา

ร่างกายกำยำของเขากำลังขยับเข้าออกช้าๆ ก่อนที่จะเพื่มความเร็วจน เสี่ยงระสำของลมหายใจของเธอ

เเละเขา ร้องร่ำปรดปล่อยออกมาเขาดูพอใจไม่น้อยกับเสียงครางแสนหวานของเธอ

แก้ว  ฉันไม่ไหวเเร้วยืนแทบไม่อยู่ มันรูสึกเสียว จนต้องปรดปล่อยเสีย อ๊ะอ้า อื้ม ๆๆ  ออกมาเป็นจังหวะตามแรงกระแทกเข้าออกของเขา

โทโมะ ยังคงมอบความวาบหวามและเสียวให้กัลร่างบางที่เริ่มขยับตามเขา

มือหนาโอบอุ้ม ร่างนั้นมาวางที่เตียง

ก่อนที่จะขยับแกนกายเข้าออกตามใจ ตัวเอง

แก้ว  นายเร็วๆหน่อยจะเสร็จแร้ว  ว วว อ๊าย ย อื๊ม มอิ๊ๆๆๆๆ

เสียงหวานขอร้องจากเขา เขาก้อมอบความสุขนั้นให้เสียงครางนั้นเปร่งออกมาเหมือนเธอเสร็จแร้วแต่ผมสิ

ยังไหวนะ

แก้ว ขยับตัวทำท่าจะลุก  มือหนาดึงร่างฉันไว้ แร้วขยับร่างกายเขาต่อ แนไม่ใช่ว่าหมดอารมเเร้วนะแต่มันรู้สึกเจ้บหน่วงๆเล็กน้อยเรย อยากหยุด

เขาประครองร่างฉันคว่ำลงกับเตียงก่อนจะช้องหน้าท้องฉันขึ้นมาให้สูงพอดีกัล

แกนกายที่ยังตื่นตัวของเขา ถูกยัดเข้ามาอีกครั้ง และซอยเขาออกถี่ๆ

ในห้องระงมไปด้วยเสียงร้องไม่เป็นภาษาของร่างบาง

เขาคงยังคิดว่าเธอคงเสียวมากไม่น้อย แตะเขาไม่ได้ปล่อยโอกาศให้เธอค้านเรย ร่างบางเริ่มรู้สึกเจ็บปวด

จุกๆ เล็กน้อย ขึ้นมาเฉยๆ ในใจเธอยังคงคิดว่า ไช่ครั้งแรก แต่ทำไมถึงยังเจ็บแปลกๆแบบนี้

เขาผ่อนแรงลงก่อนจะพริกตัวฉันให้อยู่ข่างบน เสียง อ้อนๆ ดังออกมา

อ๊ะ อ้า แก้ว ๆช่วยผมหน่อยสิ แก้ว สีหน้าไม่ค่อยดีแร้วกับความเจ็บปวด แล้วเขายังไม่ยอมพออีก เธอนั่งทับแกนกายหอบหายใจถี่ๆแต่ยังไม่พูดอ่ะไร เขาเอามือจับสะโพกร่างบางเเร้วขยับขึ้นๆลง

โอ๊ะโอ๊ย ยย เสียงเธอฟังดูหน้าตกจัยจนเขาหยุด

แก้วเป็นอะไร อ่ะเจ็บหลอ

ร่างบางของเธอพยักหน้าตอบ แร้วเอามือจับที่หน้าท้องของตัวเอง ปากบางเริ่มบอกอาการของตัวเอง

โทโมะ ฉันเจ็บจุกๆอ๊ะไม่ไหวเเร้วพอเถอะเขายังคงดื้อขยับเข้าออกอีกสองสามที

โอ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ เจ็บมือบางประทับลงบนอกเขาอย่างแรงดังเพี้ย

ชายหนุมหยุดทันทีเมื่อรู้ว่าเธอคงเจ็บจริงๆ

มือบางยันพื้นไว้ข้านึงอีกข้างกุมท้องตัวเอง เขาสังเกตว่าเธอหน้าซีดลง

แก้วเป็นออะไรมากไหม ? มือหนาเอื้อมไปกุมที่หน้าท้องเธอด้วย

แก้วพยักหน้าหน้า มือหน้าโอบรัดเธอก่อนจะพริกเธอลงไปนอนราบกับเตียงถอนแกนกายของตัวเองออกช้าๆอย่างเสียดายเล็กน้อย

ร่างบางนอนงอตัว กุมท้องโทโมะกระชับผ้าห่มหั้ยก่อยจะนอนด้วยและช้อนร่างนั้นเข้ามากอดไว้

เช้าของวันถัดไป สองร่างยังคงนอนกอดกัลจนเช้า ชายหนุ่มตื่นก่อน เเละลุกนั่งพิงกับเตียงมองหน้าร่างบางที่หลับสลบไสล แก้ว ค่อยๆลืมตาขึ้นเพราะรู้สึกหนาวๆใช่สิเมื่อกกี่นอนกอดกันหนิเสื้อผ้าก้อไม่ได้ใส่เธอเลยจำต้องรู้สึกหนาวเพราะเข้านั่งพิงไม่ได้กอเธอไว้

โทโมะ  ตื่นแร้วหลอ เมื่อคืนเป็นอ่ะไร

แก้ว ไม่รุสิอยู่ดีดีก้อเจ็บ

โทโมะ ไม่ได้แกล้งนะ

แก็ว  มองหน้าเขม่นๆน้อยๆ

โทโมะ ไปอาบน้ำกัลเถอะจะได้ไปกินข้าว

แก้วลุกไปก่อนที่เจะลุกเธอ ยืน แทบจะไม่อยู่ เมื่อขาถึงพื้น ร่างก้อเซ ล่วงลงมาบนที่นอนทันที

โทโมะ แก้ว ว เป็นอ่ะไร ?

แก้วส่ายหน้า สงสัยจะลุกเร็วไปหนะเรยวูปไปอะ

โทโมะ อ้าเเด๋วเราไปอาบน้ำด้วยกัลดีกว่านะดูเธอจะไม่ไหวเอาซะเรย เดี่ยวฉันช่วยนะ

เขาเขามาพยุงตัวเธอลุกขึ้นเข้าห้องน้ำไปด้วยกัลสองร่างยืนอยู่ใต้ฝักบัวน้ำอุ่นๆไหนกระทบสองร่าง แก้วยืนหันหลังพิงเขาอยู่เธอรู้สึกเเปลกๆ เหมือนขาจะอ่อนเเรงและเจ็บที่ท้องน้อยน่วมๆ

พออาบน้ำเสร็จ ทั้งคู่ก้อออกมานั่งที่โต๊ะเครื่องแป้งข้างนอก

โทโมะ   แก้วเป็นอ่ะไร ดูเธอไม่ค่อยสบายเรย

แก้ว เอิ่ม ไม่รุ้อ่ะ เธอพรางนึกคิดถึงอาการของตัวเอง นึกถึงวันนั้น

วันนั้น และวันนั้น มันคุ้นๆนะแต่ไม่รุนเเรงเท่า สีหน้าเธอสลดขึ้นมาทันทีเมื่อนึกออก

โทโมะ  แก้วทำไมเธฮทำหน้าอย่างนั้นหละ

แก้ว  โทโมะ ฉัน คือว่าฉันมีอ่ะไรจะบอก ..... MOM''

---

กลับมาอัพเเร้วนะหลังจากหายไปนานคิดถึงกัลบ้างรึป่าว  เม้นหั้ยด้วยนะ อยากจะหั้ยมันจบเเร้วแต่ไรเตอร์อีกคน ยังคิดตอนจบสวยๆไม่ออกทีเรย อัพ NC ที่น่าตกจัยมาหั้ยอ่านก่อน ฝากรีดเดอร์ด้วยนะ  เม้นๆโหวดๆ เเร้วตอนจบจะมา อิอิ 
ปล .  เรื่องใหม่กำลังจะมาเเร้วนะ ขอบอกๆ ใกล้ปิดเทอมเเร้วกำลังจะว่าง เรื่องใหม่จะเเต่งกับเพื่อนกระเทยอีกคน กระซิบชื่อเรื่องเรยยะกัล  NO' dreams!! ไม่ใค่แค่ฝันของ (FC)(NC เด็ก10 ขวบ)  ++ 55555เเค่ชื่อเรื่องพอไหวป่าวจร๊ะ อิอิแร้วเจอกัล 5555 บ๊ะบาย ยย ยย