ยัยทอมPlayboy VS นายBadboyตัวยุ่ง

โทโมะ  ทันทีที่เท้าของผมเหยีบประเทศไทยแห่งนี้

ผมก้อตั้งใจจะไปหาแก้วทันที เธอ จะเป็นไงงบ้างหน๋อ

ผมคิดถึงเธอจัง

ตอนนี้ผมมาที่คอนโด ผมแร้ว ดูเหมือนว่าการกลับมาครั้งนี้จะไม่มีคนสนจัยผมเรย

โทรไปก้อไม่มีคนรับ

แก้ว  เฟย์ ฟางวันนี้ไปที่ผับกัลไหม๊ ?

เฟย์  ฟรีป่าว ?

ฟาง  555 ถ้าฟรีก้อไปจร้า

แก้ว เอิลสิมากัลเยอะๆ ก้อดีฉันจะได้ไม่ต้องกินข้าวคนเดียว

ช่วงนี้ไม่รู้เป็นไรมันหวิว ๆ  ฟุ้งซ่านๆ บ้าบออ่ะแก T^T

ฟาง  งั๊ลวันนี้เราไปมันส์ กัลให้เต็มทีเรยนะ

เฟย์ เดี๊ยววว ก่อน โทรชวนบริกาดส่วนตัวก่อนจร้า ถ้าไม่ชวนแด๋วหนุ่มๆจะงอลอีกนะ  อิอิ

แก้ว  ยิมกับถ้าที่ที่กำลัง in love  ของเพื่อนๆเธอ

แก้ว  งั๊ล เจอกัลมืดๆน๊ะ ฉันขอกลับไปนอนก่อน มาแร้วก้อไปปลุกด้วยละกัล

ด้านโทโมะ ผมแอบไปเจอเธอดีไหม๊  ยังไม่กล้าเข้าไปหาเธอที เพราะว่าความผิดที่ทำไว้มันไม่น่าหั้ยอภัยเรย

แต่ก้อไม่เป้นไรขอมองอยู่ห่างๆ ก้อยังดี

แก้วกลับมานอน พักผ่อนตอนบ่ายๆ หลังจากเลิกเรียน

ทันทีที่หลับตาลง

คริ๊ คริ๊ๆ ๆๆ 5555!!!!++++++

มีเสียงหนึ่งหัวเราะอยู่ในอ้อมกอดฉัน เด็กตัวเล็กๆ น่าตาน่าเอ็นดู  ฉันกำลังชื่นชมเขาอยู่

เหมือนเราจะกำลังนั่งเล่น กัลอยู่ในสวนสีเขียว ขจี มดอกไม้สีส้มสีแดงหล่นอยู่เต็มพื้น

เด็กคนนั้นยื่นอยู่ต่อหน้าฉันๆกำลังนั่งอยู่ๆ อย่าเพิดเพลิน แระหัวเออกมาไม่ขาดสายเมื่อฉัน

แกล้งจั๊กจี๊ ไปที่เอวเด็กน้อยตัวเล็ก แต่อยู่ดีดี เด็กคนั้นก้อร้องเรียกแร้วเอามือชี้ไปที่ต้นไม้ใหญ่ข้างหลังฉัน

แง๊ แง้ ง งแง๊ ๆๆ TOT YOY  VOV;;  ป๊ะ ป๊า ป๊า ป๊า อ๊า  อาอาอาอาอาอ  แง้ๆ

แก้ว  ฉัน งง ๆ ก่อนจะหันไป ก้อทันเห็นมีคนๆหนึ่งแอบมองฉันอยู่ แน่ๆ

เด็กน้อย ดิ้นจะออกจากอ้มกอดฉันดูเหมือนขาจะวิ่งไปทางนั้น แต่ฉันก้อไม่ปล่อยเขาไป

จนร่าง เล็กๆ เมื่อกี๊ ที่ฉันกอดอยู่มันดับสลายไปกับตา !!!!~O^O

แก้ว แก้ว ยัย แก้ว วววววววววววววววววววววววว

แก้ว ฉันสดุ้งสุดตัว เมื่อได้ยินเสียงๆหนึ่งเรียกข้างหู

ฟางกับเฟย์นั่นเอง

เฟย์ แกก้วเธอเป็นอะไรทำไมหน้าซีดจัง

ฟาง นั่นสิเหงื่อไหลเต็มไปหมดเรยด้วย

แก้วเธอเป็นอะไรมากรึป่าวอ๊ะ ???

แก้ว เอ่อฟางฉันฝัลเเปลกๆหนะก้อเรยเหนื่อย ^O^

เฟย์  5555 ฝัลลามกป่าวจร๊ะเพื่อนๆ อิอิ ต้องใช่แน่ๆเรยใช่ไม๊แก้ว 55555

แก้ว  จ๊ะบ้าหลอ ฉันไม่ตลกด้วยนะ

TOT

ฟาง  ดูท่าอาการจะหนักหวะ แก

ไหนเล่ามาสิ ?

แก้ว    เล่าฝัลทั้งหมดหั้ย ฟางฟัง

ฟาง  อื้มแปลกจริงด้วย

เฟย์   ทำไมเหมือยยังแก้วฝัลถึงลูกเรยอ๊ะ ?

แก้ว  เงียบ ในใจ จริงด้วยนี่ลูกมาหาฉันหลอ แร้วทำไมอยู่ดีดีลูกก้อหายไปหละ

?????????????? งง งง งง

ฟาง  ไปกัลเถอะอย่าคิดมากเรยเธอคงจะเหนื่อยมากอะเรยทำหั้ยฝัลพิลึกก้อได้นะ

แก้ว  คงจะอย่างนั้นแหละมั๊งแก เธอตอบเสียงเอื่อยๆๆ ก่อนจะลุกไอบน้ำพรางคิด

เด้กคนนั้นเรียกคัยกัลน๊ะ    พรางจับสร้อยที่คอ แสนรักลูกไว้แม่ว่างๆอีกจะไปหาที่นู่นน๊ะจร๊ะ ^O^''

สาวเท่คนเดิ่มแต่วันนี้เธอมาในลุกใหม่ของเอเองที่เปลี่ยนแปลงได้ซักพักหนึงเเร้ว

ใส่ชุด เดสท่เหลืองเข้มเหนื่อเข่สองคืบ กับรองเท้าส้นไม่สูงมากที่ขาว เเต่ยังคงมเครื่องประดับเท่ๆอยู่ เป็นเข็มกลัด หัวกระโหลกมีโซระยางอยู่ นำมาติดไว้ท่หน้าอก

ผมซอยสั้น  ที่ไม่เคยยาวลงมาเรย ตอนนี้มันยาวลงมาถึงบ่าเเร้ว ทำใหห้ดูสวยแปลกตา

เธอทั้งสามออกมาหา เขื่อนกับป๊อปปี้ที่รออยู่นานเเร้ว 

ทุดคนที่ไม่ค่อยจะเห้นก้อตาค้างเป็นธรรมดา ระหวางเดินออกมาก้อมีแต่คนมองกัลใหญ่

สาวๆในผับที่เคยมาออเซาะเธอก้อทำหน้า แหย๋เก งอลๆ นิสๆ

พวกหร่อนคงจะแปลกตาไปหนะสิท่า

แก้ว  พวกเราเดินมานั่งที่โต๊ะ ประจำก่อนจะสั่งอะไรมากินกัล

โทโมะ  เขาแอบมองเธออยู่ วันี้เธอสวยจริงๆ

เธอเปลี่ยนไปมาก ผมแทบจำไม่ได้

ฮึ ฮึ อยากเข้าไปทักเหลื่อเกินแต่ไม่กล้าจริงๆ

ผมนั่งมองเธอจนผับกำลังจะปิด  ตอนนี้เธอคงเมาได้ทีเรยที่เดียวป๊อปี้คอยพยุ่งอยู่ เขือนกับเฟย์ ที่เมาเเอ๊จะหลับอยู่แร้วก้อพับไป

ฟางนั่งพิงหลับไปนานเเร้ว พอป๊อปเห็นว่าทุดคนหลับกัลเรยอยากจะกลับ

โทโมะ  ไอป๊อป มันวางแก้วไว้ที่เก้าอี้ตัวสูงก่อนเดินไปเรียกฟาง

พอฟางตื่น เสียงแก้วก้อไล่เพื่อนๆ ไปนอนทันที

แก้ว  ๆ พวกแกไปนอนที่ๆๆมันดีดีกว่าน้จะได้ไม๊?

ป๊อป ก้อกำลังจะขับรถกลับอนู่เนี่ย ย งัย

แก้ว นอนที่นี่ก้อได้ ไปเรยพวกแกจะไปนอนห้องไหนชั้นไหนก้อตามใจ  นะฟรี

เฟย์  ฟรี ห๊ะ ฟรีหลอ โอเค ตกลงแรวรีบลุกขึ้นทันที เหมือนกับคนไม่ค่อยเมา

แก้ว ฉันมึนหัวมากแต่เสียดายเหล้าราคาเเพงที่ยังไม่หมดทีเรยกินซะเองเพื่อนๆ ก้อไปหมดเเร้ว แห๊ะ เป็นห่วงกุมากๆๆเรยนะ ชิส์ๆๆๆๆๆ

โทโมะ ผมมองเธอนั่งจนเธอฟุบไปก่อนเดินเขาไปหา

ฮึฮึ นี่แก้วจริงๆหลอ เธอเปลี่ยนไปมากๆเรยนะ เธอยังคงบิดไปบิดมาจากการถูกจับจ้องพินิจอย่างใกล้

ผมอุ้มเธอขึ้นมาก่อนจะเดินไปทางห้องของเธอ

ก่อนจะใช่มือล้วงเข้าไปในกระเป๋าข้างเอวเธอหยิบคีก๊าดมาเปิดห้อง

พอเขาไป  ผมก้อวางเธอลงบนเตียงเบอาๆ

ตอนนี้ผมมองไปรอบๆ ไม่มีอะไรเปรี่ยนปเรยทุกอย่ายังคงเหมือนวันนั้นวันที่ผมมาที่นี่

ผมดูน้าเธอ อ่างพินิจ  ก่อนนำ ผ้าชุบน้ามาเช็ดหน้าเช็ดตาให้ ใต้เครื่องสำอางที่แค่งเกินตัวไปมากวันนี้

ถูก น้ำลบออไปแร้วทิ้วไว้แต่ความใสๆ ของใบหน้าขาวๆ

ผมคิกถึงและหลงไหลในหน้านี้มาก คิดถึงเหลือเกิน

ผมก้มลงมาด้วยความเผลอ ก่อนจะจูบประทับกับปากอวยอิ่มของเธอ สำผัสนี้ชั่งโหยหามานาน

 มีเสียง อื้อ อึง ประท้วงเมื่อผม พยายามดันลิ้นเข้าไป แต่พอ สติผมเริ่มกลับมาผมก้อหยุด

การกระทำนั้นแระผละเธอออกจากกอดในวงเเขนของผม

ก่อนจะตั้งสติเเระ ห่มผ้าให้เธอกอนเดินจากไป

ผมกำลัง เปิดประตู้   เเอ๊ร ดดด ดดด   เสียง ...   ป๊าๆ ป๊ะ ป๊าๆ  ผมตกจัยหันกลับไปในห้องมองที่เตียงที่เธอนอน

ราบอยู่เเระคิดว่ามันคงเป็นเสียงเธอจริงๆ

ในใจ  ยัยนี่เสียงอ้อนป๊า น่ารักดีเนอะ  เธอคงจะคิดถึงพ่อ มากเรยหนะสิถึงร้องเรียกแบบนี้เขาแค่หันกลับไปมองเท่านั้น

ไม่ได้เข้าไปใกล้ๆ ถ้าเข้าไปใกล้ คงจะรู้ว่าม่ใช่เรียงเธอ เพราะเธอหนะหลับ กรน ไปแร้ว 555555555

ตอนหน้าจะหั้ยโทโมะ เจอ แสนรักดมั๊ย???? บรื๊อ ออออออออออออ หลอนนน นน5555

ฝากเม้นด้วยนะ  ยังไม่จบซะทีอ่ะคนแต่งขี้เกียดไปหน่อย ^O^''