กองปราบจิตป่วน [City Hunter] ตอน รถไฟเหาะหฤหรรษ์

เรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น 
ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~

 

# เรื่องสั้น เรื่อง กองปราบจิตป่วน City Hunter #

 

ตอน รถไฟเหาะหฤหรรษ์ ตอนที่ 3

 

 

"โมะไปดูแถวๆที่เก็บของกันเหอะ แถวนั้นอาจจะมีเจ้าเครื่องเล่นนั้นก็ได้ ตอนมันยังไม่ประกอบน่าจะหาของง่ายกว่านะ"

 

 

                แสดงละครตบตาพนักงานสาวสวยขายบัตรด้านหน้าเสร็จก็ตรงดิ่งมายังร้านไอติมที่สองพ่อลูก เอ้ย! สองน้าหลานยืนคอยอยู่สักครู่ใหญ่ๆแล้วทันที เข้าถึงตัวได้ก็คว้าที่ข้อมือหนาของคนตัวโตกว่าให้ออกไปหาของด้วยกัน อาทิตย์หน้าเจ้าของเล่นหวาดเสียวที่ว่าจะเปิดทำการ ถ้าเธอหาไม่เจอ ของสำคัญที่ว่าอาจจะเสียหายไปก่อนได้ หรือไม่อย่างนั้นก็ถูกเปลี่ยนที่ซ่อนซึ่งถ้าเป็นอย่างนั้นโอกาสที่จะเจอยิ่งยากเข้าไปใหญ่

 

 

                ก่อนจะได้ออกทำงาน ก็เจอแรงขืนตัวของเด็กโข่งกลายร่าง 'ยังจะมีอารมณ์เล่นอีกนะ!'

 

 

 

"โห..........แม่อ่ะ พ่อกะลูกยังไม่ได้เล่นอะไรเลยนะครับ เข้ามาปุ๊บจะให้ทำงานเลย ?" มือข้างหนึ่งอุ้มคนดีตัวเล็ก อีกข้างที่ถือไอติมกลับถูกนักแสดงมืออาชีพลากให้ไปยังจุดหมายที่เธอวาดหวังโดยไม่ทันตั้งตัว ยื้อแขนไว้เบาๆสาวเจ้าก็ไม่สามารถทำอะไรต่อได้ เพราะประโยคที่เขาเอ่ยออกไปชวนให้เกิดอาการเห่อแดงขึ้นมาที่แก้มสวยซะอย่างนั้น

 

                'น่ารัก' กับทุกๆอย่างที่เป็นแก้ว ภายนอกใครๆอาจจะมองว่าผู้หญิงของเขาสวยและเซ็กซี่ ยิ่งบนร่างกายประดับด้วยเสื้อผ้าของหัวขโมยจอมวางแผนอย่างซีสต้าร์ ชุดหนังรัดรูปนั่นด้วยแล้ว ถึงจะเป็นวายร้ายจอมขี้ขโมยแต่ก็ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าลูกแมวตัวนี้แสนจะเซ็กซี่เหลือเกินเมื่อได้มองดวงตาที่แสนยั่วยวนนั่น แต่เขากลับมองเห็นเพียงความน่ารัก น่ารักตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน [ตอนหน้าจะเล่าให้ฟังนะคะ : คนดี] โดยเฉพาะบทคุณแม่ยังสาวในตอนนี้ ดูกี่ทีก็เห็นแต่ความน่ารัก แก้วมักจะทุ่มเทกับงานที่ได้รับมาก ซึ่งบางทีเขากลับคิดว่ามากเกินไปหรือเปล่า อันตรายไหม เสี่ยงแค่ไหน เจ้าตัวแสบไม่คิดจะสนใจ ถึงว่าล่ะประชากรทั้งบ้านของเขาที่ L.A. ถึงได้เทใจให้ความรักเสียจนหมด

 

 

                ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า เขาก็คือหนึ่งในนั้น .... เทใจรักเสียจนหมดหน้าตักไม่สามารถเพิ่มเติมได้ไปมากกว่านี้อีกแล้ว และไม่มีวันที่จะลดน้อยไปได้อีกตลอดชีวิตของผู้ชายคนนี้

 

 

"ตลก ?" แน่ะ ทำหน้าตา ท่าทางน่ารัก เอียงคอเล็กๆใส่เขาอีกแล้ว เดี๋ยวจับอุ้มขึ้นรถกลับคอนโดตอนนี้เลยดีไหมครับ?

 

 

"เปล่านี่ครับ น่ารักดีออก เรียกกันแบบนี้ก็ดีนะครับ แม่จ๋า......ฟอด.....หอมจังครับแม่คุณทูนหัว" ย้ายคนดีตัวเล็กให้คุณแม่แล้วจ่ายเงินค่าไอศครีมก่อนจะโอบเอวบางหลวมๆผลักให้เดินออกไปสู่บรรยากาศของสวนสนุกกว้าง โดยไม่ลืมสูดดมความหอมจากแก้มนุ่มนิ่มจนเต็มปอด 'ชื่นใจที่สุดในโลก'

 

 

"-////- ตลกล่ะ เอาหน้าขี้เหร่ออกไปไกลๆเลย ใครจะไปเรียกแบบนั้นจริงๆกันล่ะ ละครน่ะละคร เคยดูหรือเปล่าหลังข่าวภาคค่ำอ่ะ?" มือเรียวโอบเอาเด็กน้อยไว้เลยไม่สามารถปฏิเสธสัมผัสสวาทจากชายคนรักที่ชักจะรู้สึกหน้าด้านขึ้นทุกวัน ไม่ได้รู้สึกอายอะไรเลยทั้งนอกบ้านในบ้าน หวังว่าวันนี้เธอจะไม่บังเอิญมาเจอเพื่อนที่มหา'ลัยเหมือนคราวก่อนที่เจอยายขนมจีนบนโรงพัก จนเกิดเรื่องต้องเปิดตัวพี่ชายโดยไม่ได้ตั้งใจอีกนะ แก้วใจเหนื่อยที่จะโกหกแล้วล่ะ [หมายถึงโกหกกับเพื่อนๆนะคะ ส่วนโกหกเรื่องงานน่ะยิ่งทำยิ่งสนุก ฮิฮิ]

 

 

 

"ลูกรักดูคุณแม่ทำกับเราสิครับ" ยัง ยังเล่นไม่ยอมเลิก ดูท่าวันนี้ทั้งวันเธออาจทำได้แค่มาดูลาดเลาเท่านั้น แล้วกลับมาลงมืออีกทีในวันอาทิตย์หน้าหรือเปล่าเนี่ย? เถียงตลอดไม่ยอมตามใจเลย เดี๋ยวถ้าเธองอนขึ้นมาจะหาว่าไม่เตือนนะ ฮึ!

 

 

 

"โมะตะหยกป้ะ? // มาม้าไปกันเหอะคนดีจะช่วยหา แต่คนดีว่าเข้าบ้านผีฉิงก่อนแล้วค่อยไปหาได้ไหมคะ นะคะมาม้า นะนะ" เด็กน้อยในมือหันหน้าไปว่าชายตัวโตช่วยเธออีกแรง ก่อนจะกลับมาทำตาปริบๆ เอียงคอทำปากจู๋แล้วร้องขอในสิ่งที่ตนเองปรารถนา 'ท่านี้อีกแล้ว เห็นแล้วมันอดใจอ่อนไม่ได้ทุกทีสิน่า...ทั้งน้าทั้งหลานเลยนะ เล่นกับเขาหน่อยก็แล้วกันไหนๆก็ไหนๆแล้ว เดี๋ยวจะหาว่าไม่เนียน..'

 

 

 

"คนดีจ๋า เอาอย่างนี้นะคะ ถ้าม้าหาของที่อยากได้เจอแล้ว ม้าจะให้หนูเล่นทุกอย่างเลย แต่ตอนนี้เชื่อม้านะคะ ม้าจะปล่อยให้คนดีไปเล่นกับปาป๊าแค่สองคนก็คงไม่ได้...." วางคนน่ารักตัวเล็กลงกับพื้นแล้วนั่งยองๆตรงหน้า ส่งสายตาจริงใจสุดๆให้ไป ยังไงวันนี้เธอต้องได้เข้าไปดูลาดเลาเจ้าเครื่องเล่นที่ว่าก่อน แล้วค่อยกลับไปวางแผนกับพี่เฟย์เพื่อหาทางเอาของสำคัญที่หายไปออกมาในวันอาทิตย์หน้า แต่ก็คงจะใจร้ายให้คนดีได้แต่มองเครื่องเล่นชวนสนุกของเด็กๆไม่ได้ อย่างนั้นก็ต้องมีข้อตกลงกันหน่อย คนละครึ่งวันก็แล้วกัน

 

 

 

"งั้น....ถ้าคนดีช่วยหาของ จะได้ไปเล่นเรวๆใช่ไหมคะหม่าม้า?" เด็กฉลาดเข้าใจอะไรได้รวดเร็วอย่างคนดีพยักหน้าสองสามครั้งเมื่อได้ฟังที่เธอพูด โดยไม่ลืมมอบตำแหน่งอันทรงเกียรติให้เธอพ่วงท้ายมาด้วย เพื่อเสริมสร้างความเป็นครอบครัวให้ให้แข็งแรงมากขึ้นไปอีก

 

 

 

"จ๊ะคนเก่งของม้า ^___^....ฟอด....."

 

 

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

 

 

"ยาหยี อยากเล่นอะไรเหรอครับ?" นึกขอบคุณบ้านญาติและคุณแม่ของตัวเองก็วันนี้ ที่ทำให้เขาให้มาพบกับนางฟ้าคนสวย เพื่อนรุ่นเดียวกันของอ.วิศวโดยบังเอิญ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณแม่บังคับให้เขาตื่นแต่เช้าเพื่อมาเยี่ยมญาติฝ่ายพ่อที่พึ่งจะเดิน ทางมาถึง กทม.ได้สองสามวัน โดยที่บ้านของคุณญาติที่เคารพดันอยู่แถวๆสวนสนุกใกล้เจ๊งนี่น่ะสิ ขากลับเลยได้เจอะนางฟ้าคนสวยที่บ่นพึมพำๆอยู่คนเดียวตรงประตูทางเข้า จนเลยลากเขาเข้ามาด้านใน

 

               

                จะเพราะอะไรก็ช่างเหอะที่คนสวยยอมให้เขาเข้าใกล้และเอ่ยใช้สรรพนามหวานหูขนาดนี้  ยังไงซะมันก็ไม่ใช่ความฝันเขาจะไม่ยอมเก็บอะไรมาคิดเล็กคิดน้อยให้นางฟ้าบินหนีแน่ๆ  วันนี้ทั้งวันกบต้องได้ออกเดทกับนางฟ้า !!!!

                                    

 

"เอ.....เจ้าเครื่องเล่นที่ว่ามันอยู่ตรงไหนของมันกันนะ?" หลังจากที่สามารถโมเมลากเจ้ากบเพื่อน นศ.ของยายแก้วเข้ามาเป็นคู่รักข้าวใหม่ปลามันเพื่อที่จะได้ลองของเล่นใหม่ในอาทิตย์หน้า ก็มายืนอยู่ในบริเวณสวนสนุกโดยไม่ได้ตั้งใจ ครุ่นคิดแต่ว่าจะทำอย่างไรเพื่อเข้าหาจุดหมายของวันนี้ที่มาได้ จนได้ยินเสียงรบกวนประสาท ซึ่งแน่นอนว่ามาจากกบจากดาวนาแม็กที่ยืนหน้าหล่อตัวสูงอยู่ข้างๆเธอนี่เป็นแน่

 

 

"ยาหยี .... ที่รัก ..... นางฟ้า ..... เฟย์ครับ!!!!!!!!!!!!!!!!! "

 

"ฮึ่ย อะไรของนายกันยะ นายกบเบจิต้า!!! ตะโกนมาได้ ฉันไม่ได้แก่ขนาดหูบอดตาหนวกนะยะ" ฉันยังสาว ยังสวยอยู่นะ ตะโกนมาได้ ตกใจหมดเลย หันขวับไปตามเสียงเรียกที่ค่อนข้างจะดังข้างๆใบหูสวย ก่อนจะเกิดอาการเห่อร้อนขึ้นที่ใบหน้า 'ไม่เคยอยู่ใกล้ผู้ชายที่ไหนในระยะประชิดแบบนี้เลยเหอะ กับเด็กที่มีอายุห่างกัน 3 ปีขนาดนี้ แต่ทำไมมันตัวโตจังวะ ฮึ่ย แถมยังหน้าใสไร้สิว หล่อเป็นบ้า ห้ะ!? อะไรนะ ยายเฟย์บ้าคิดอะไรอยู่เนี่ย???!!!!'

 

 

"ก็เขื่อนเรียกแล้ว ตั้งหลายครั้ง ยาหยีไม่ยอมตอบอ่ะครับ"

 

"นี่ เลิกเรียกฉันว่ายาหยี ที่รักอะไรนั่นซักทีเหอะ ถึงมันจะดูน่าฟัง แต่สำหรับคนที่เป็นแค่พี่สาวกับเพื่อนนักเรียนชายของยายแก้วอย่างฉันกับเธอเนี่ยมันดูน่าขนลุกมากอ่ะ"

 

"นางฟ้าเป็นอะไร ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่าครับถึงได้ขนลุก....หนาวหรือเปล่า อ่ะเดี๋ยวนะเอาเสื้อเขื่อนไปใส่นะครับ เฟย์ต้องดูแลตัวเองดีดีนะ ช่วงนี้ฝนตกบ่อยๆด้วยสิ ....โอ้ ตัวใหญ่ไปหน่อยแต่ก็ใส่พอดีนะครับ"

 

"-/////////////////- ฮึ่ย เจ้าทึ่ม!!!!!!  อะ เอ่อ ขอบใจไปเหอะ ฉันอยากไปดูเจ้าเครื่องเล่นชนิดใหม่ที่ว่านั่นอ่ะ พาไปหาหน่อยสิ"

 

 

"อาทิตย์หน้าเราก็จะมาทดลองเล่นแล้วนี่ เฟย์อยากดูก่อนเหรอครับ?"

 

"ฉันอยากรู้ว่ามันอันตรายหรือเปล่า ของเล่นใหม่นะ จู่ๆจะให้เข้าเป็นเล่นสุ่มห้าสุ่มหกได้ไงอ่ะ ใช่ป่ะ น้าๆๆ กบเบจิต้าไปถามพี่ยามให้หน่อยสิว่ามันเก็บไว้ตรงไหน แล้ววันนี้ฉันจะเดทกับนายทั้งวันเลย"

 

"ห้ะ ! จริงนะครับ ........................... พี่ยามคร้าบ......................"

 

 

 

"ไอความเซ่อของคนเราเนี่ย บางทีมันก็ดูน่ารักดีนะ -////////////////////- " ไม่รู้ว่าหมดปัญญาจะต่อกรกับเจ้ากบหน้าหล่อคนนี้หรืออยากหันไปทำงานที่เธอหมายมั่นให้เสร็จกันแน่ จึงได้แต่ปลงแล้วตัดใจยอมยอมสละกาย(?) ให้เจ้ากบหนุ่มลากเธอไปเดทได้ทั้งวัน ถ้ามันจะทำให้เธอได้พบเป้าหมายที่ต้องการ ถ้าได้เห็นสภาพเจ้าเครื่องเล่นที่ว่าก่อน ก็จะสามารถกลับมาวางแผนหาทางเอาของสำคัญออกมาได้

 

                หวังว่าเฟย์สาวโสดคนสวยคนนี้ จะไม่บังเอิญไปเจอะไปเจอลูกค้าหนุ่มๆที่เข้ามาติดต่อขอดูเพชรในสถานที่แบบนี้หรอกนะ ไม่อย่างนั้นเรตติ้งเธอก็ตกแย่น่ะสิ !

 

 

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

 

 

"กบ เป็นไรวะ ตาเยิ้มเคลิ้มมาเชียวอ่ะเอ็ง"

 

"นางฟ้า.......คิกคิก"

 

"บ้าอะไรของมันวะ อวบรู้เปล่า?"

 

"ไม่รู้ย่ะ // นี่ยายแก้วบอกมานะเสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมาแกไปไหน ฉัน ยายหนมจีนแล้วก็ฟางจ๋าไปหาที่คอนโดแต่ไม่เจอ!!!"

 

"ใช่ๆ แกเอา อ.โทโมะสุดหล่อของฉันไปไว้ที่ไหน หลังกลับจากทัศนศึกษา อาทิตย์ที่แล้วก็ไม่มีเรียนกับ อ.โทโมะเลย อยากจะเข้าไปปรึกษาแต่ก็หา Topic [หัวข้อ] ไม่ได้  .... อุตส่าห์แต่งตัวสวยไปหาตั้ง 2 วัน!!!"

 

"โทรฯไปก็ไม่ติด ทั้งของแก้ว ทั้งของ อ.วิศว เลย ตกใจแทบแย่นึกว่าเป็นอะไร เมื่อคืนก็ยังคุยไม่ทันรู้เรื่องแก้วก็ชิ่งตัดสายฟางเฉยเลย"

 

 

 

"ฉันเหนื่อย............. พาน้องคนดีไปเที่ยวสวนสนุกสองวันติดเลย เข้าไปข้างในก็คงไม่มีสัญญาณอ่ะ เมื่อคืนกว่าจะฝ่ารถติดกลับเข้าห้องได้ เกือบตายกันทั้งคู่อ่ะแก .... ขอโทษจริงๆนะ" จำใจจะโกหกเพื่อนๆไปเรื่องสัญญาณโทรศัพท์ เพราะคุณชายขอไว้ว่าซักสองวันได้ไหม ให้เวลากับเขาหน่อยอยากอยู่อย่างสงบบ้างไรบ้าง จึงจำใจต้องปิดเครื่องมือสื่อสารที่ใช้ระหว่างเพื่อนๆไปถึงสองวัน พึ่งเปิดเครื่องมาดูก็เมื่อคืน ที่ในกล่องมีแต่ข้อความฝากทิ้งไว้ด้วยความเป็นห่วง(?) แต่เหนื่อยจริงๆกลางวันรบกับคนดีตัวเล็กที่งอแงจะพาไปหาของอีกรอบทั้งๆ ที่เธอน่ะ ไปแอบหาดูมาแล้ว กะว่าอาทิตย์นี้ทั้งอาทิตย์หลังจากเรียนเสร็จจะเข้าไปปรึกษาพี่เฟย์ที่ร้านเสียหน่อย คงเพราะยังเที่ยวไม่เต็มที่น่ะแหล่ะ คนดีจึงอยากไปอีกครั้ง ส่วนกลางคืนก็ต้องมารบกับคนตัวโตกว่าคนดีหลายเท่าตัว เฮ่อ ................. ไม่น่าคิดบทคุณแม่จำเป็นขึ้นมาเลย ถึงต้องได้ยอมรับความรักความปรารถนาดีจากคุณพ่อแทบหมดแรงทั้งสองคืน แก้วใจอยากจะบ้า หมดแรง อยากนอน!!

 

 

"ฮึ ดีนะ ที่วันนี้มีเรียน Eng กับ อ.โทโมะตั้ง 3 ชั่วโมง ค่อยน่าให้อภัยหน่อย // หนมจีนเติมแป้งหน่อยสิแก หน้าจืดๆนะวันนี้อ่ะ"

 

"ว้ายจริงเหรอ  // ฟางจ๋า เติมกลอสหน่อยก็ดีนะ จะได้ปิ๊งแว้บ ปิ๊งแวบ ฮิฮิ"

 

 

"นี่ ตกลงพวกแกสนใจฉันจริงๆใช่ไหมเนี่ย? เฮ่อ.....................ขอซักงีบได้ไหม?............." หันหน้ามองเพื่อนสาวทั้งสามซ้ายทีขวาที ก็ปลงตก ไม่ได้โกรธอะไรจริงจังอย่างที่ถามหรอกจริงๆแล้ว ก็แค่อยากจะเจอหน้าของ อ.ปรึกษาเท่านั้นเอง วันนี้เจอให้สมใจเลยนะ เธอของีบก่อนก็แล้วกัน เพลียจริงๆให้ตายเหอะ คอยดูนะตลอดอาทิตย์นี้เธอจะไปนอนกับคนดี ฮึ! โมะบ้าไม่ถนอมกันเลย...................

 

 

 

                ... Oh can’t nobody do it like you Said every little thing you do Hey baby say it stays on my mind And I, I’m officially ...

 

 " อ๊ะ ฮัลโหล พี่เฟย์แก้วค่ะ....อืม โอเคค่ะ เรียนเสร็จแล้วแก้วแวะเข้าไปนะคะ ....อ่อ ค่ะ เดี๋ยวเข้าไปพร้อมกันค่ะ ค่ะ สวัสดีค่ะ" หลังจากปิดเปลือกตาบางลงได้ไม่ถึงห้านาที ก็มีสายเรียกเข้าที่กำหนดไว้เฉพาะคนในหน่วยดังขึ้น ก่อนจะกดรับแล้วสนทนากับปลายสายอยากสนิมสนม ได้ความว่าพี่เฟย์ก็เข้าไปที่สวนสนุกนั่นมาเหมือนกัน อยากให้เธอและโทโมะเข้าไปหาหลังเลิกเรียนเพื่อวางแผนงานนี้ให้รัดกุม ของราคามหาศาลที่เธอแลหน่วยจะพลาดไม่ได้ ถ้าวางแผนได้เร็ว อาทิตย์นี้เธออาจได้พักผ่อนอยู่ที่คอนโดเฉยๆไม่ต้องลากสองขาเรียวไปให้เมื่อยเหมือนอาทิตย์ที่ผ่านมา

 

"จริญญาคุยโทรศัพท์เสร็จแล้วก็ตั้งใจเรียนด้วย อ.เข้ามาเกือบ 10 นาทีแล้วครับ" แอบเห็นคนรักคุยเป็นตุเป็นตะกับใครมิอาจทราบได้ เพราะแก้วใจไม่ใช่เด็กนั่งหน้า ออกจะเป็นเด็กหลังห้องที่โดนเพื่อนๆลากมาอยู่ข้างหน้าในเฉพาะในวิชาที่มีเรียนกับเขา คงเป็นเพราะเพื่อน นศ. 3สาวน่ะแหล่ะ เจ้าตัวคงไม่ได้พิศมัยอยากมาเจอเข้าในระยะประชิดที่ชั้นเรียนแบบนี้ บางครั้งก็อดหงุดหงิดไม่ได้กับอาการเฉยเมยของคนรัก คงเพราะแก้วเป็นคนที่มีความตั้งใจสูง จึงแสดงละครได้แนบเนียนแบบนี้ ดีนะที่ชั้นเรียนนี้รับทราบหมดแล้วว่าเขาเป็นพี่ชายที่หวงน้องสาวอย่างรุนแรง ถึงได้ไม่มีใครกล้าจีบแม่เสือสาวต่อหน้าต่อตาเขาอีกเลยนับจากวันที่จำเป็นต้องเปิดเผยฐานะในวันนั้น

 

 

                จริงๆไม่ได้อยากให้รู้แค่นั้นนะ อยากให้รู้มากกว่านั้นจะได้เลิกคิดยุ่มย่ามกับคนของเขาเสียที เพราะถึงแม้เด็กห้องนี้จะยอมถอยกลับมาคิดแค่เพื่อน แต่ก็ยังมีเด็กชั้นอื่นที่ เจ้าเด็กเข้าใหม่ เจ้าเด็กปีสุดท้าย ลามไปถึงอ.มหาวิทยาลัยก็ยังคิดจะหยอดคนสวยของเขาอยู่ ฮึ่ย !!!!!!!!!!

 

 

"อ่า ... ค่ะ ขอโทษค่ะ อ.วิศว เชิญสอนต่อค่ะ....ชิ เดี๋ยวก็ไล่ไปนอนนอกห้องดีไหมเนี่ย?!!! คนบ้า ...."

 

 

 

 ........................................................................................................................................................To be con.

 

...ปิดเทอมแล้ว *O*พี่จะไม่ได้ใช้เน็ตค่ะ ขออนุญาตหายไปสัก1เดือนนะคะ [ปกติก็ทำตัวแบบนี้นี่ยัยป้า!!]
ไม่ได้ทิ้งนะคะ หวังว่ายังจะมีกำลังใจรอพี่อยู่บ้าง สัญญาว่าจะไม่หายไปนานๆเหมือนที่ผ่านมาค่ะ
พอดีเป็นช่วงงานเยอะจริงๆ เดือนนึงที่หายไปนี้คงได้มีเวลาอยู่กับฟิคมากขึ้น  เจอกัน 1 พ.ย. นะคะ ^___^...