รักก็ได้ นายตัวดี

แก้ว  :  นี่พี่โทโมะ พี่พลักแก้วทำไมอ่ะ   (   เธอถามเขาด้วยความสงสัย)

โทโมะ   :    แก้วจ๋า  พี่อยากนอนกับแก้วจังเลย   อ่ะ (    เ ขานั้นได้อ้อนเธอสุด)

แก้ว  :       นี่พี่จะบ้าเรอ  พี่เป็นเพื่อนกันยังไงอ่ะ  พี่เขื่อนซ็อกนะ ไม่เป็นห่วงกันบ้างเรอ    (   เธอนั้นได้พูดกับเขาแบบร้อนร้น)

โทโมะ  :       โถ๋แก้วจ๋า  เขื่อนมันอ่ะมีคนดูแลอยู่แล้ว  ชั่งมันสิ   เรามาอยู่กับเรื่องของเราดีกว่านะ

(   เขานั้นพูดกับเธอ แล้วกะโดดลงทับเธอบนเตี้ยง)

แก้ว   :    นี่พี่โทโมะ ทำบ้าไร  แก้วหนักนะ  (      เธอว่าเขาพร้อมตีเขาอย่างแรง)

โทโมะ   :      แก้วพี่เจ็บนะ  

แก้ว :      ก็ตีให้มันเจ็บดีแล้ว  ไง ออกไปเลย  (   เธอว่าเขาแล้วชี้ไปทางประตู)

โทโมะ    :    ไม่ออก อ่ะ มีไรปะ 

แก้ว  :     แก้วสั่งให้ออกก็ออกไปสิ     (     เธอว่าพร้อมนั่งขึ้นอยู่ ปลายเตี้ยง)

โทโมะ      :   หื้ม  แก้ว จ๋าเราเป็นแฟนกันนะ  ขอหน่อยเถอะ      ฟอด    (    เขาได้พูดกับเธอแล้วลุกมาโอบหลังเธอพร้อมหอมแก้ม)

แก้ว   :   ไม่ให้ อ่ะมีไรปะ  

โทโมะ    :   ไม่ให้ก็จะปล้ำอ่ะ

แก้ว   :  นี่  บ้า ที่สุดเลย

โทโมะ  :   แล้ว แก้วรักพี่ไหมอ่ะ   (     เขาถามเธอนั้นพร้อมหอมแก้มเธอไปอีก)

แก้ว  นั้นได้พยักหน้าตอบเข้าไปพร้อมกับน่าแดง

โทโมะ  :  พูดสิ ไม่เอาพยักน่าอ่ะ

แก้ว  :    ร๊าก...   (     เธอได้ตอบเขาด้วยน้ำเสียงที่เขินเขา)

โทโมะ  :   ไรอ่ะพูดเบาจัง  ไม่เอาๆๆ  (   นั้นที่โอบเธออยู่ ก็เริ่มงอแง่ขึ้นมา)

แก้ว  :   ร๊าก สิ         (     เธอนั้นได้พูดกับเขาข้างหูเขา    ตอนนี้น่าเธอนั้นแดงอย่างลูกตำลึง)

โทโมะ   :  น่ารักอย่างนี้ให้รางวัลหน่อย  ฟอด     (      เขานั้นได้หอมแก้มเธออีกที)

แก้ว  :   อื้ม แก้ม ซ่ำแล้วนะ   กอดแน่นไปผ้าจะหลุดแล้ว (      เธอว่าก่อนพลัดผ้าอีกครั้ง)

โทโมะ    :   หลุดสิดีเลยเราจะได้เริ่มแบบไม่ต้องแก้

แก้ว  :   หื่น จริงๆ เลย

โทโมะ  :     แล้วรักป่าวล่ะจร๊

แก้ว  :   ไม่เลยอ่ะ

โทโมะ :    ห่ะ  รักมากเลยเรอ   (     เขานั้นนึกอยากกวนเธอขึ้นมา)

แก้ว :   ฟังผิดแล้วนะ  (  เ ธอหันไปว่าเขา )

โทโมะ :    ป่ะ เราเริ่มกิจ กรรมของเรากันดีกว่า

แก้ว  :   เดี๋ยว    อุ๊บ  ><   

เขานั้นได้ใช้ปากของเขาไปปะกบกับปากของเธออย่างรวดเร็ว จนเธอนั้นอึ่ง ตกใจการกระทำเขา

ลิ้นของเขาได้พันเกี้ยวกับลิ้นของเธออย่างเหล่าร้อน     ก่อนที่เขานั้นจะพลักเธอลงแนบไว้บนเตียง

แล้วคล่อมเธอเอาไว้  ก่อนที่จะเอามือสองเขานั้นลูบไล้ไปช่วง ขาอ่อนของเธอ แล้วเขานั้นได้ดึงผ้าของเธอออกอย่างง่าย

แล้วโยนทิ้งอย่างไม่สนใจก่อนมาสับผัสทุกส่วนของแก้ว

และเริ่มกิจกรรมนั้นขึ้นทันที

มาที เฟย์เขื่อนบ้าง

หลังจากที่เฟย์นั้นได้เข้าไปหาเขื่อนที่ห้อง  พบว่าไม่เป็นไรเลย  

ตอนนี้เขาทั้งสองนั้นได้เดินอยู่ริมชายหาด  ที่มืดแล้วด้วยทั้งคู่เดินจับมือ

เฟย์    :  พี่เขื่อนเราว่ากลับบ้านพักกันเถอะ  ป่านนี้ก้ารอแล้วล่ะ

เขื่อน   :  (   เขานั้นได้ยินเฟย์ถาม เขาได้ยิ้มทันที   โถ๋ป่านนี้ขึ้นกันไหนต่อไหนแล้ว)

เฟย์ :    ไรล่ะ งง

เขื่อน :     คิดว่าแก้วอยู่ไอโมะสองต่อสองในห้อง จะเกิดไรขึ้น 

เฟย์ :   นี่หมายความ ว่า ........          เรอค่ะ 

แล้วพี่เขื่อน ไม่ห่วงแก้วเรอ แก้วเป็นน้องพี่นะ

เขื่อน :    แก้วมันโตแล้ว  นะ

เฟย์   :  แล้วอย่างนี้เฟย์นอนไหนล่ะเนีย 

เขื่อน  :   ก็นอนกับพี่ไงจร๊