ตัดใจไม่ลง และ คงไม่ยอม (ภาคต่อโจทย์รัก)

"(ช่วยมองสายตา) แล้วบอกกับฉันที..."

โอย.... หนังจบซะที เมื่อยจริงไรจริง/แก้วบ่น แล้วบิดตัวไปมา

เราไปไหนกันต่อดีอ่ะ ทานไอติมร้านนั้นมั๊ย เค้าบอกว่าอร่อยนะ เดี๋ยวเลี้ยง/ผมพูดแล้วชี้ไปที่ร้านไอติม

แต่เค้าบอกว่ามันแพงนะ แก้วเกรงใจ/แก้วพูดแล้วยิ้มเล็กน้อย/อีกอย่างนะ โทโมะก็เลี้ยงเยอะแล้วอ่ะ

ไม่เห็นเป็นไรเลยนี่ บ้านโมะรวยอ่ะนะ/ผมพูด พลางยักไหล่เล็กน้อย

จ้า... รวยจริ๊ง... จะให้เลี้ยงซะให้เข็ดเลย/แก้วพูด แล้วตีไหล่ผม

ได้สิ... ตลอดชีวิต โมะก็เลี้ยงได้นะ/ผมพูดแล้วจับมือแก้ว/แก้ว

หือ..../แก้วหันหน้ามาหาผม/อะไรหรอ

แล้ว... ตกลงว่าไง เรื่องนั้นน่ะ/ผมพูดแบบยิ้มๆ

เรื่องไหน/แก้วทำหน้างง 

ตกลงว่า... แก้วรักโมะมั๊ย...

แก้วอึ้ง พูดไรไม่ออกเลย แก้วยืนคิดอยู่สักพักนึง ก่อนจะพูดว่า.....

ระ.... รักสิ แก้วรักโมะ

ดีใจโว๊ย............./ผมคิดดังๆในใจ

หรอ... /ผมบีบมือแก้วแน่น/ งั้น... เราเป็นแฟนกันนะ

อะ...เอิ่ม... ก็ได้/แก้วพูดแล้วทำหน้าเขิน 

ในที่สุด ผมกับแก้วก็เป็นแฟนกันซะที ขอบอกเลยนะ เนี่ยะแหละแม่ของลูกในอนาคต โฮ๊ะๆ

"(ช่วยมองหัวใจ) ความรักที่เรามี (ช่วยมองฉันที) เราเข้ากันดีใช่มั๊ย"

ลานจอดรถ

ไอติมอร่อยดีนะ/ผมพูดกับแก้ว

อื้ม... อร่อยดีอ่ะ วันหลังเรากินกันใหม่นะ/แก้วพูดแล้วมองหน้าผม

ฮ่าๆ ไอติมเลอะแก้มอ่ะ/ผมปาดไอติมที่หน้าของแก้วออก 

หรอๆ.. แก้วนี่ไม่ระวังเลย/แก้วยิ้มเล็กน้อย

ไม่เป็นไร เดี๋ยวโมะจะดูแลแก้วเอง/ผมจับมือแก้ว แล้วเดินจูงมือแก้วเดินไปที่รถ

ในรถ

โทโมะ/แก้วเรียกผม

ครับ/ผมตอบกลับ

ความรักของเราสองคนน่ะ อืม... มันจะไปได้ดี... ใช่มั๊ย/แก้วขมวดคิ้วเล็กน้อย

ฮื้ม... แก้ว/ผมจับมือทั้งสองข้างของแก้ว

 ฟังนะครับ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น โมะจะรัก จะรัก จะรักแก้ว แค่แก้วคนเดียวเท่านั้น จะไม่สนใจใคร จะมีเพียงแก้ว แก้วคนเดียวในใจของโมะ โมะสัญญา โมะจะดูแล จะเป็นผู้ชายที่รักแก้วที่สุด โมะสัญญาครับ โมะรักแก้วนะ...

โทโมะ.. พูดจริงใช่มั๊ย/แก้วพูดแล้วยิ้ม

อื้ม... สัญญาครับ

ผมพูดแล้วกอดแก้ว จากนั้นผมก็ขับรถออกไป

"ฮัลโหล.... ชั้นมีคนๆนึงให้แกจัดการ" 

"ใครหรอครับ"

"เดี๋ยวชั้นจะส่งเงิน รูปถ่าย และประวัติของมันไปให้"

"ต้องการให้ผมทำอะไรครับ"

"ทำยังไงก็ได้ ให้มันเจ็บปวดที่สุด ทรมานมันให้ถึงที่สุด แล้วชั้นจะเป็นคนฆ่ามันเอง!!!!"

ชอบมั๊ย.... เม้นกัน+โหวตกันเยอะๆนะคะ

บั๊บบาย.... รักรีดเดอร์น้า....