ตัดใจไม่ลง และ คงไม่ยอม (ภาคต่อโจทย์รัก)
เขียนโดย 
aoommy
วันที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555 เวลา 19.43 น.
แก้ไขเมื่อ 16 มกราคม พ.ศ. 2556 12.47 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความแล้วอยากรู้มั๊ย ว่าแก้วกับฟางคุยอะไร แล้วทำไมฟางต้องตบแก้ว/เธอพูด
อยากสิ/ผมพูด
เอี๊ยดดดด!!!! เสียงผมเบรกรถ
งั้นแก้วขอถามก่อนนะว่า เอ่อ..../เธอพูดแบบอ้ำอึ้ง ติดๆขัดๆ
ถามว่าอะไรหรอ/ผมถาม
คือ... ฟางบอกว่า..../เธอพูด/โทโมะชอบแก้ว
แล้วมันทำไมหรอ/ผมทำเป็นไม่รู้เรื่อง
เอ่อ แก้วอยากรู้ว่ามันจริงรึเปล่า/เธอพูด
เอิ่ม... /ผมพูดตะกุกตะกัก ผมพยายามหลบสายตาแก้ว สลับกับมองไฟจราจร แล้วก็มองหน้าแก้ว
Kaew
ว่าไงล่ะ/ต่อมความอยากรู้ของชั้นเริ่มทำงานละ
เรา......./โทโมะยังคงอ้ำอึ้งอยู่ตามเคย รักมั๊ย ก็บอกมาเซ่
เฮ๊ย! จะให้ลุ้นอีกนานมั๊ยอ่ะ/ชั้นเริ่มโมโห
โห่ แค่นี้ต้องตะหวาดด้วย/โทโมะพูดแบบยิ้มๆ
ก็บอกมาสิ เลิกอ้ำอึ้ง ตะกุก ตะกัก เอิ่มเอ่อ อะไรก็ไม่รู้ /ลุ้นอ่ะเค้าใจมะฮ่ะ
อืมๆ บอกก็ได้ ตั้งใจฟังนะ/เย่ๆเค้าจะพูดแล้ว
อื้ม.../ชั้นรออย่างใจจด ใจจ่อ แล้วเค้าก็จะพูดแล้ว
เรา.... ชอบ.... แก้ว.... น้า.... /อึ้ง
จริงหรอ/ชั้นพูด
ตอนนี้หัวใจของชั้นเต้นไม่เป็นจังหวะ เขินๆยังไงไม่รู้ มันมีความรู้สึกแปลกๆ แปลกไปไม่เหมือนเดิม รู้สึกตัวร้อนเหมือนจะเป็นไข้ สักพักก็รู้สึกหนาว และดีใจ ที่เค้าพูด แต่ก็ระแวงกลัวเค้าล้อเล่น แต่ตอนนี้รู้สึกว่าหน้าแดง เค้าบอกรักเรางั้นหรอ คนบ้าเอ๊ย!!! โอ๊ย ฟินวุ๊ย!!!!
Tomo
ตอนนี้ ผมได้พูดสิ่งที่ผมเก็บไว้ตั้งแต่กลับมาจากทะเลวันนั้น ผมนั่งมองแก้วเขินๆ หน้าแดงๆ จิกแขน จิกขาตัวเองจนเป็นรอยแดงๆ ยิ้มกรุ้มกริ่มๆ ดูแล้วยิ่งน่ารักเค้าไปใหญ่ เลิกทำแบบนี้ซะทีได้มั๊ยเนี่ยะ เพราะผมไม่อยากหลงรักแก้วไปมากกว่านี้ แหะๆ ที่ผมพูดไป ขอบอกว่าผมเองก็เขินนะ แหะๆ
แก้ว/ผมพูด แก้วสะดุ้งทันทีที่ผมเรียกเธอ
หือ... อะไรหรอ/แก้วพูดแบบยิ้มๆ
แล้วแก้วง่ะ/ผมพูดแล้วจับมือแก้ว/แก้วคิดยังไงกับโมะ
เอิ่ม... เอ่อ.... อุ๊บ..../ผมจุ๊บแก้วไปทีนึง หมันไส้ ตอบช้านัก ตอนนี้แก้วอึ้ง ตาค้าง ตัวแข็ง ก่อนจะเป็นลมไป
อ้าวเฮ๊ย!!!!! /เป็นลมไปซะแล้ว ผมจึงขับรถไปส่งแก้วที่บ้าน
บ้านแก้ว
ปี๊นนนนนนนนนนนนนนนน
จ้าๆ อ้าวลูกโมะ/นี่แม่แก้วครับ เธอ ออกมาเปิดประตูให้ผมด้วยหน้าตายิ้มแย้ม ผมฝากด้วยเปนลูกเขยเลยนะครับ
หวัดดีครับคุณแม่ ผมพาแก้วมาส่งครับ/ผมพูด
อ้าว แล้วแก้วเป็นอะไรล่ะจ้ะ/ซวยล่ะ จะบอกดีมั๊ยว่าเราจูบลูกเค้าเนี่ยะ
เอ่อ... ช่างมันเถอะครับ เดี๋ยวผมพาแก้วขึ้นห้องนอนก่อนนะครับ/พูดจบผมก็พยุงตัวแก้วขึ้นห้องไป
ห้องนอนแก้ว
ตาโมะกลับไปได้แล้วล่ะจ้ะ เดี๋ยวแม่ดูแลเอง/แม่ยาย (ในอนาคตของผม)พูด
ครับ ครับขอลากลับก่อนนะครับ หวัดดีครับ/ผมยกมือสวัสดีแม่ยาย (ในอนาคต) ก่อนจะขับรถไป
เม้นกันเยอะๆๆๆๆๆๆนะคะ โหวตด้วย แต้งกิ้ว
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
