ตัดใจไม่ลง และ คงไม่ยอม (ภาคต่อโจทย์รัก)

6.7

เขียนโดย aoommy

วันที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555 เวลา 19.43 น.

10 ตอน

66 วิจารณ์

19.50K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 มกราคม พ.ศ. 2556 12.47 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

3)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

แล้วอยากรู้มั๊ย ว่าแก้วกับฟางคุยอะไร แล้วทำไมฟางต้องตบแก้ว/เธอพูด

อยากสิ/ผมพูด

เอี๊ยดดดด!!!! เสียงผมเบรกรถ

งั้นแก้วขอถามก่อนนะว่า เอ่อ..../เธอพูดแบบอ้ำอึ้ง ติดๆขัดๆ

ถามว่าอะไรหรอ/ผมถาม

คือ... ฟางบอกว่า..../เธอพูด/โทโมะชอบแก้ว

แล้วมันทำไมหรอ/ผมทำเป็นไม่รู้เรื่อง

เอ่อ แก้วอยากรู้ว่ามันจริงรึเปล่า/เธอพูด

เอิ่ม... /ผมพูดตะกุกตะกัก ผมพยายามหลบสายตาแก้ว สลับกับมองไฟจราจร แล้วก็มองหน้าแก้ว

Kaew

ว่าไงล่ะ/ต่อมความอยากรู้ของชั้นเริ่มทำงานละ

เรา......./โทโมะยังคงอ้ำอึ้งอยู่ตามเคย รักมั๊ย ก็บอกมาเซ่

เฮ๊ย! จะให้ลุ้นอีกนานมั๊ยอ่ะ/ชั้นเริ่มโมโห

โห่ แค่นี้ต้องตะหวาดด้วย/โทโมะพูดแบบยิ้มๆ

ก็บอกมาสิ เลิกอ้ำอึ้ง ตะกุก ตะกัก เอิ่มเอ่อ อะไรก็ไม่รู้ /ลุ้นอ่ะเค้าใจมะฮ่ะ

อืมๆ บอกก็ได้ ตั้งใจฟังนะ/เย่ๆเค้าจะพูดแล้ว

อื้ม.../ชั้นรออย่างใจจด ใจจ่อ แล้วเค้าก็จะพูดแล้ว

เรา.... ชอบ.... แก้ว.... น้า.... /อึ้ง

จริงหรอ/ชั้นพูด

ตอนนี้หัวใจของชั้นเต้นไม่เป็นจังหวะ เขินๆยังไงไม่รู้ มันมีความรู้สึกแปลกๆ แปลกไปไม่เหมือนเดิม รู้สึกตัวร้อนเหมือนจะเป็นไข้ สักพักก็รู้สึกหนาว และดีใจ ที่เค้าพูด แต่ก็ระแวงกลัวเค้าล้อเล่น แต่ตอนนี้รู้สึกว่าหน้าแดง เค้าบอกรักเรางั้นหรอ คนบ้าเอ๊ย!!! โอ๊ย ฟินวุ๊ย!!!!

Tomo

ตอนนี้ ผมได้พูดสิ่งที่ผมเก็บไว้ตั้งแต่กลับมาจากทะเลวันนั้น ผมนั่งมองแก้วเขินๆ หน้าแดงๆ จิกแขน จิกขาตัวเองจนเป็นรอยแดงๆ ยิ้มกรุ้มกริ่มๆ ดูแล้วยิ่งน่ารักเค้าไปใหญ่ เลิกทำแบบนี้ซะทีได้มั๊ยเนี่ยะ เพราะผมไม่อยากหลงรักแก้วไปมากกว่านี้ แหะๆ ที่ผมพูดไป ขอบอกว่าผมเองก็เขินนะ แหะๆ

แก้ว/ผมพูด แก้วสะดุ้งทันทีที่ผมเรียกเธอ

หือ... อะไรหรอ/แก้วพูดแบบยิ้มๆ

แล้วแก้วง่ะ/ผมพูดแล้วจับมือแก้ว/แก้วคิดยังไงกับโมะ

เอิ่ม... เอ่อ.... อุ๊บ..../ผมจุ๊บแก้วไปทีนึง หมันไส้ ตอบช้านัก ตอนนี้แก้วอึ้ง ตาค้าง ตัวแข็ง ก่อนจะเป็นลมไป

อ้าวเฮ๊ย!!!!! /เป็นลมไปซะแล้ว ผมจึงขับรถไปส่งแก้วที่บ้าน

บ้านแก้ว

ปี๊นนนนนนนนนนนนนนนน

จ้าๆ อ้าวลูกโมะ/นี่แม่แก้วครับ เธอ ออกมาเปิดประตูให้ผมด้วยหน้าตายิ้มแย้ม ผมฝากด้วยเปนลูกเขยเลยนะครับ

หวัดดีครับคุณแม่ ผมพาแก้วมาส่งครับ/ผมพูด

อ้าว แล้วแก้วเป็นอะไรล่ะจ้ะ/ซวยล่ะ จะบอกดีมั๊ยว่าเราจูบลูกเค้าเนี่ยะ

เอ่อ... ช่างมันเถอะครับ เดี๋ยวผมพาแก้วขึ้นห้องนอนก่อนนะครับ/พูดจบผมก็พยุงตัวแก้วขึ้นห้องไป

ห้องนอนแก้ว