อยากได้เธอคืนต้องทำยังไง

  หลังจากวันนั้นที่ ผม คลั่งแทบบ้าอยุ่ข้างถนน และได้รับการเตื่อนสติจากเพื่อนๆ

ผมพูดได้อย่างไม่อายเรยว่า ผมยังคิดไม่ได้เลยว่าควรทำยังไงต่อไป  ในเมื่อคนอีกคนเค้าก็ไม่ยอมจบกับผมง่ายๆแน่นอน ถึงผมจะไม่เคยเอ่ยปากยอมรับว่าเค้าอยู่ในถานะแฟน แต่สังคมเค้า พูดกันหนิคลับว่าเธอเป็นเเฟนผม และเธอก็คิดจะเป็นจริงๆ  แต่ต่อไปนี้คงไม่ได้เเล้วมันคงต้ิองเครียกันหน่อยซะเเล้ว ''คนที่ผมรักกำลังรอผมอยุ่''

 

  ฉันรู้สึกได้เลยว่าตัวเองกำลังสับสนมากฉันไม่รู้จะทำไงต่อไป การที่จะยืนขึ้นตอนนี้ด้วยขาตัวเองมันก็ยังยากเลย มันรู้สึกแย่ มันเหนื่อย ฉันไม่รู้หลอกว่าเค้าจริงจักกับฉันเเค่ไหน หรือจะใช้อะไรเป็นเครื่องวัด แต่ที่รู้ๆคือ คนของเขาไม่ได้ผิดเลย เขาไม่รู้เรื่องของพวกเรา ฉันไม่อยากทำร้ายใครและไม่อยาก โดนนินทาว่าเป็นมือที่สามของใคร 

อีกอย่างคำว่าเพื่อนของเรามันค้ำคอมานานมากเเล้ว การเปลี่ยนเเปลงอะไรซักอย่างคงไม่ง่าย

ฉันคงไม่ปฏิเสธ ว่ากำลังรักเขาเหมือนกัน เเต่ที่สำคัญกว่านั้นคือ เรื่องของเราคนอื่นจะยอมรับยังไง TT

 

 

---

 

พี่ฟางๆ  เฟย์ว่าวันนี้ แก้วต้องไม่มาแน่เรยอ่ะ

สองสาวคุยกันขณะที่ เปลี่ยนเสื้อผ้าจะซ้อมเต้น

 

ทำไมหละเฟย์  พี่คิดว่าแก้วคงจะมาสายหละมั้ง

เฟย์ ว่านะ แก้วคงไม่อยากเจใครบางคนแถวนี้อ่ะ

แม่สาวน้อยหัวหอม พูดขณะที่ ผีดิบอย่างโทโมะ เดินผ่านพอดี

 

ผมหันไปมองตามเสียงที่กระทบเข้าโสตประสาทหู

 

เฟย์หมายถึงพี่หลอ ? . ... .. .เป็ดน้อยขี้สงสัยเข้าใจอะไรยาก เอ่ยถามน้องสาว

 

เฟย์ไม่ได้หมายถึงพี่ฟางหลอก  ชั่งมันเถอะ      >>> คนสวยพูดเเล้วพากันเดินหนีไปจากตรงนั้น

 

 

ผมอยากเจอเธอแทบบ้า แต่ เธอกลับจะไม่มาจริงๆหลอ

ผมนั่งเอามือกุมหัวอยู่นาน จน ร่างบางคุ้นตาเดินเข้ามาพร้อมสวัสดิ์ดี ทีมงานที่นั่งอยุ่ใกล้ๆ เธอทักทุกคน  ยกเว้นผมที่ใส่เสื้อเเดงนั่งเด่นอยุ่ ตรงนี้ร่างบาง เดินผ่านไม่แม้เเต่จะหันมามอง

ผมเรยซักนิด  ใจผมมันเริ่มเสียเเล้วนะ ทำไมผมถึงทำอะไรไม่ได้เรย

โอ๊ย ยยย  โทโมะ อยากกรี๊ด  ดดดดดดด  ......++++

 

เคนตะและป๊อปกำลังเดินมาทางคนที่นั่งหน้ายุ่งอย่างผม

 

เฮ้ .. โมะ หน้านายหายดีแล้วหนิ

บอส ของ ผมเอ่ยทักอย่างไม่คิดอะไร

 

เอิล หน้ากุอะหายเเล้วเเต่ อย่างอื่นหนะสิ >,,<''  

 

พอผมพูดจบ เคนตะกะบอสก็คง งง งง ไปตามๆ กัน

 ผมเเค่จะสือว่า ผมยังเจ็บใจอยุ่เรย ทที่คิดไม่ตก คิดไม่ได้ซักทีว่าจะจัดการยังไง กํบเบลล์

เธอไม่ผิดอะไรเรย  ถ้าผมเดินไปบอกเลิกคบกับเธอผมคงดูเป็นผู้ชายที่โครตเลว

 

 

แต่ยังไง วันนี้ผมต้องได้คุยกับเเก้ว

ผมทำใจไม่ได้หลอกนะที่ คนที่ ผมรัก จะเฉยชาขาดนี้

 

 

 

วันนี้พอเเค่นี้

นี่เปรียบดั่งเสียงสวรรค์จากครูสอนเต้น  เธอ ทั้งสามดีใจร้องเฮ กัน ก่อนที่จะแยกย้ายกันกลับบ้าน

 

เฟย์ฟาง แยกไปขึ้นรถเเล้วเพราะ คนขับรถที่บ้านออกมารออยู่เเล้ว 

 

ฉัน ไม่ได้รีบอะไรมาก ตอนนี้ม๊าคง อยู่บนทางด่วนเเล้ว แด๋วงีบรอซักพักคนได้กลับบ้าน ฉันเดินไปเข้าห้องน้ำ และกลับมาเก็บของ นั่งรอแม่อยุ่ในห้องรอม๊าโทรตาม ละกัน

 

 

ม๊า สวัสดิ์ดีคลับผม ไหว้แม่มล

 

อ้าว ลูกรัก มาให้แม่กอดหน่อย เเม่แก้วกอดผมด้วยความเอ็นดูเช่นเคย

 

วันนี้กลับบ้านยังไงลูก เสร็จยังกลับพร้อมกันเรยดีไหม

 

ดีคลับ ผมรีบตอบ  ทั้งๆที่บ้านอยู่คนละทางแต่ม๊า ก้มักจะวนไปส่งผมอยู่บ่อยๆ

งั้นเดี๋ยวม๊าโทรตามยัยแก้วก่อนน้า

 

ฮัลโหว ยัยเเก้วลงมาเร็วๆนะ ม๊าจะพาไปกินข้าว

จร้า าาาาา ปลายสายตอบยานๆ ก่อนที่ร่างบางจะเดิน เอื่อยๆลงมา

พอเธอเปิดประตูรถก็เเทบชะงัก

 อะไรหนะหลอก็คนที่เธอไม่อยากเจอที่สุดหละสิ นั่งอยู่ บนรถ อยู่เเล้ว

 

ม๊า  อ่ะ ทำไม โทโมะ กลับด้วยหละ

ฉันโวยวาย จริงๆไม่ได้แกล้ง เพราะวันนี้ม๊าเอารถสองประตูมา แถม ด้านหลังยังมีกล้องรองเท้าของเธอประมาน5 กล่อง กระเป๋สเสื้อผ้าสองใยและยังมี ชุดนักศึกษา ของเธอห้อยเเขวอยุ่ด้วย ทำให้เบาะหลังไม่ว่าง  เเละเธอก็ไม่อยากให้เขากลับด้วยอยู่เเล้ว

 

ม๊า ว่าเราตัวเล็กนิดเดียวเอง นั่ง ตักโมะ ไปก็ได้นะเเป๊บเดียวเอง เร็วม๊าอยากกินอาหารญี่ปุ่นเเล้ว

เมื่อกี้ โมะโทรไปบอกให้ที่บ้าน ทำเตรียมไว้เเล้วด้วยหละ ขึ้น รถเร็วเข้า  ช้าแด๋วเเฟนคลับมานะแก้ว

 

ม๊าเเหย่ฉัน เเต่ฉันไม่สนุดด้วยหลอกนะ

ม๊าไปกินคนเดียวเถอะ แก้วจะกลับบ้านเอง

 

เอ๊ะ ลูกคนนี้ยังไง นะ ก็ม๊า ชวนเค้ากลับบ้าน เเล้วเค้าก้ชวนเราไปกินข้าว

และม๊าก็ ตกลง เเล้ว ไม่รู้หละ  กลับ ด้วยกันยังไงก็ไปด้วยกัน

ถ้าเรื่องมาก ทีหลังม๊าจะไม่มารับเเล้ว   >O<''

 

 

 ม๊าอ่ะเเล้วแก้วจะนั่งยังไงหละ

เธอเปิดประตูอีกครั้งเเล้ว ชี้ไปที่คนที่นั่งอยู่ข้างหน้า

อย่างไม่พอใจเท่าไร

 

ทันใดมือหน้าก็รวบตัวเธอไปนั่งบนตัก เเล้วตะโกนบอก ม๊าว่าเรียบร้อยเเล้ว

 

ม๊าของฉันก็ ปั้นหน้ายิ้มๆ แล้วเดินมา ขึ้นรถ

 

ฉันดิ้นขรุขระ อยู่ บนตักคนนิสัยไม่ดี  ไปมาอย่างไม่ยอมลดละ

 

 ยัย แก้วนั่งนิ่งๆ ได้ไหม  ม๊าเมาหัวหมดเเล้วนะ ในขนะที่รถวิ่งเธอก็ดิ้นไปมาๆ

เเต่เขากลับ ไม่ทำอะไร นั่งเฉยเอามาจับเเขนฉันไว้เเน่น

 

ฉันตะแคงหันหน้ามาทาง คนข้างล่าง

 

เเล้วเอ่ย คำถาม บางอย่างเบาๆไป

 นายต้องการอะไร

 

?

 

อยู่ใกล้ๆเธอ ผมตอบเบาๆ เช่นกัน

 

เเต่ม๊าคงไม่ได้ยินหลอกเพราะม๊ารำคราณแก้วม๊าเรยใส่หู ฟังตั้งนานเเล้ว

 

ฉัน ฟังเเล้วมันเหมือนเเสรงหู จิ้นดินขรุขักๆๆ อีกครั้ง

 

จนได้ยินเขารวบตัวไปกระชิบว่า

 

แก้วอย่าดิ้นมากจะได้ไหม นั่งนิ่งๆ แด๋วข้างล่างของผมมันจะตื่น

 

ผมพูดดเเล้ว รอบ ยิ้ม

 เธอนั่งตะเเครงหันหลังให้ม๊าอยู่จึง บิดเข้าที่ท้องของผม

 

โอ๊ย ยย

 แก้ว !!!

 

 

ผมเจบที่โดน บิดเเล้วดูเหมือนว่าม๊า จะกำลังมองอยู่ด้วย

 

แก้ว ทำหน้าสะใจใส่ผม

 ผม จึงกัดเข้าให้ที่แขนของคนสวยด้วยความหมั่นเขี้ยวซักที

นานมากแล้วนะที่เราไม่ได้ใกล้กันเเบบ นี้

 

โอ๊ยย ยยย

ความฟินของผมหมดไป เมื่อ มือ น้อยๆ  เขกกระโหลกผมอย่างแรง

 

หยุดๆ หยุด ดด ม๊าบอกให้หยุด 

หยุด ตีกันได้เเล้ว จะถึงอยู่เเล้ว ทะเลอะเป็นเด็กๆ เรยนะ สองคนนี้

ม๊า หันข้างมาดูเเล้ว ทำหน้าระอาคนทั้งสอง  ...... >><<

 

 

 

---

ฉันจึงยอมนั่งนิ่งๆ จนมา ถึงบ้านของเขา

 

---

 

 

อัพเเล้วน้า อิอิ หายไปนาน เรายังไม่ตาย น้า ^OO^''   เม้นหาเค้าเยอะๆเรยนะ คิดถึงรีดเดอร์จุง ^O^'