Love Song...เพลงรัก

        คนตัวเล็กในอ้อมกอดดีดดิ้นเล็กน้อยเนื่องจากขยับตัวไม่สะดวกเพราะถูกแรงกอดรัดจากชายร่างแกร่งที่ยังคงนอนซบแผ่นหลังเนียนของเธอ แสงแดดลอดผ่านผ้าม่านภายใต้คอนโดหรูใจกลางเมืองของคนตัวโตกว่าส่องแยงตาขนาดนี้ เพื่อน?...แฟนหยกๆก็ยังไม่ยอมตื่นจากนิทราแสนหวานเสียที 

 

พาเธอมาที่นี่แทนที่จะกลับบ้าน! และผลสุดท้าย เธอก็ต้องตายเพราะปาก....

 

“ให้เอาไหมล่ะ?”

 

“ให้..........หาO_O!!!!!”ในนาทีแรกที่เผลอตอบเขาไปนั้นไม่ทันได้ฟัง แต่พอทวนคำอีกรอบ ประโยคนั้นมันทำให้แก้ว ถึงกับ...อ้าปากค้างงง…..

 

ต้อนเธอเสียจนมุมจนต้องตกเป็นของคุณชายผีดิบที่ไร้ซึ้งอารมณ์ในห้วงของความรัก? ไม่น่าเชื่อ...บทจะหวานก็หวานเป็น  นึกแล้วเขินจนแทบอยากจะแทรกแผ่นดินหนีเป็นว่าเล่น ...เมื่อบทรักแสนหวานครั้งแรกยังคงติดตรึงอยู่ในความทรงจำน้อยๆของแก้ว

 

“อ๊ะ...ปล่อย!!”  เผลอฟาดเข้าที่ต้นแขนของคนด้านหลังแรงๆหนึ่งทีเนื่องจากมือหนาซุกซนลูบไล้ไปตามหน้าท้องเนียนภายใต้ผ้าห่มผืนหนา

 

“ตื่นแล้วเหรอ? ~ฟอด~”  กดจูบลงบนแก้มใสแรงๆก่อนจะเกลี่ยไรผมที่ปรกหน้าของเด็กน้อยในอ้อมกอด  เจ้าตัวเอาแต่ดิ้นหนีเพราะความเขินอาย แน่สิ ผีดิบอย่างเขาไม่เคยทำอะไรหวานเลี่ยนแบบนี้นี่นา รู้จักกันมากี่ปีละ!

 

“ปล่อยนะ...ออกไปเลย ชิ!”

 

“งอน?”

 

“.....”

 

ตื่นมาแทนที่จะได้หลบหน้าเขา กลับกลายเป็นว่าต้องอายกว่าเดิมเนื่องจากผีดิบ?จอมฉวยโอกาสเล่นแกล้งเสียจนเขินไปไม่เป็น เดี๋ยวกอด เดี๋ยวจูบ ทำเป็นเขื่อนเฟย์ไปได้นะ!

 

รีบวิ่งไปหาห้องน้ำทันทีที่นำผ้าผืนหนามาห่อพันตัวเองดูคล้ายโรตี ร่างสูงหัวเราะน้อยๆก่อนจะล้มตัวลงนอนกับเตียงกว้างอย่างสบายอารมณ์

 

กำจัดเด็กแสบให้ยอมสยบคาเตียง?ได้ก็คราวนี้ล่ะ

 

“แสบดีนัก ฮึ ร้องไม่ออกเลย ฮะๆ”

 

.

.

.

.

 

วันส่งท้ายปี 4 ชีวิตนักศึกษาของพวกเรา ...ทะเล

 

ได้ยินเขื่อนเปิดเพลงดังมาแต่ไกล ..เพลงรัก   แต่คราวนี้ตัวเองกลับไม่รู้สึกรำคาญหู เป็นเพราะอะไรก็ไม่อาจทราบได้..อาจจะเพราะเพิ่งเคยมีความรัก?กับเขาละมั้ง-/////-

 

จู่ๆคนตัวเล็กก็กระโจนเข้ามาตบไหล่เล่นเอาเกือบสะดุ้ง อ่า...ยัยเด็กบ้าเอ๊ย ทำเขาเกือบใจวายเสียแล้วไหมล่ะ

 

“ไปกินบาร์บีคิวกัน^^” ได้ยินคนตัวเล็กเอ่ยชวนด้วยน้ำเสียงเจื้อยแจ้วก็อดจะเอ็นดูเสียไม่ได้ ทำไมนะ..ก่อนหน้านั้นก็เห็นเป็นแค่ผู้หญิงแสบ กวนประสาทคนนึง ตอนนี้กับหลงซะจนทำให้เขาเปลี่ยนแปลงไปมากขนาดนี้ เหอะ...เล่นของหรือเปล่ายัยเบบี๋??

 

“เดี๋ยวสิ....มานี่ก่อน”

 

“???”

 

“มานั่งตักนี่!”

 

ตบตักตัวเองแรงๆก่อนจะทำหน้าดุเมื่อคนตัวเล็กเอาแต่งงงัน ก่อนจะกวนประสาทเขาด้วยการแลบลิ้นปลิ้นตาใส่ หน้าจับจูบเสียให้เข็ดหลาบจริงๆ ให้ตายเหอะ!

 

“แบร่ๆๆ”

 

“นี่...มีอะไรจะบอก”

 

“?”

 

“อย่าทำหน้าเป็นหมาสงสัย ถ้าอยากรู้...นั่งตัก” ยื่นคำขาดกับคนสวยตรงหน้า ด้วยความอยากรู้บวกกับความหมั่นไส้ที่เขาหาว่าเธอเป็นหมา? เดินกระแทกเท้าปึงปังก่อนจะนั่งลงอย่างแรงบนตักกว้าง มือน้อยโอบรอบคอของเขาไว้พลางขบเขี้ยวเคี้ยวฟันใส่อย่างอารมณ์เสีย

 

มือหนาโอบเอวบางไว้หลวมๆก่อนจะโยกตัวเล็ก สายตาทอดมองไปยังท้องทะเลเบื้องหน้าอย่างสบายใจ คนสวยชักหงุดหงิดกับการเล่นพิเรนทร์ๆๆของเขาจนต้องเอ่ยถามด้วยความอารมณ์เสีย!

 

 “เอ้า มีอะไรๆๆๆๆๆ” คนตัวเล็กดีดดิ้นอย่างเอาแต่ใจจนอีกฝ่ายต้องเบนหน้าหนีน้อยๆ ก่อนจะฟาดเข้าที่ก้นของคนบนตักสักทีสองที

 

เพี๊ยะ!

 

อา....เจ็บT^T

 

“โอ๊ย...ตีทำไมเนี่ย? ตาบ้าๆๆๆ>[]<”

 

“ยังไม่ได้ขอคบเลย....”

 

-/////- ให้ตายเหอะ คนอะไร?นึกอยากจะพูดก็พูด ไม่ให้โอกาสแก้วได้เตรียมตัวบ้างหรือไงเล่า? หยุดดีดดิ้น ทุบตี ต่อว่า เขากลายเป็นก้มหน้างุดเปลี่ยนเรื่องคุยแทน ยัยแก้วเอ๊ย แกปอดแหกชะมัดยาด!

 

“อ่า..หิว”

 

“อย่ามาเปลี่ยนเรื่อง”

 

T^T

 

รู้ทันเธอได้ทุกเวลาทุกนาทีจริงๆ  นอกจะจากไม่เชื่อ คนเอาแต่ใจยังให้เธอเผชิญหน้ากับเขาตรงๆเสียนี่!  มือหนาเชยคางเรียวขึ้น  สบสายตาบ๊องแบ๊วนั่นเข้าเล่นเอาใจสั่นวูบ เรียวปากอวบอิ่มสีโอรสน่าพิสมัยจนอย่างจะฉกชิมถ้าไม่ติดที่ว่าเจ้าตัวยังไม่อนุญาต ไม่อยากให้เธอว่าได้ว่าฉวยโอกาส!

 

“อะไรเล่า?”-///-

 

“คบกัน”

 

“ง่ายไป!” นึกอยากจะแกล้งจอมเผด็จการอย่างเขาจึงแกล้งเหย้าหยอกไม่แบบนั้น คนหล่อหน้าบูดไปตามระเบียบ ที่ถูกปฏิเสธ เตรียมยกมือจะฟาดอีกครั้ง แต่ถูกนิ้วเรียวชี้หน้าเอาไว้ก่อน ประมาณว่า...ถ้าตีเธอ อย่าหวังว่าจะยอม= = คนหล่อเซ็ง

 

“จะเอาไง?”

 

“ช่วยทำหน้าที่ของลูกผู้ชายดีๆหน่อยสิ^^”

 

“มากเรื่องละยกไว้ให้....ขอแล้วนะ ถ้าไม่อยากโดนฟันฟรีๆ ก็รับซะ!”

 

O___O!!!! สาบานว่าเขาใช้ปากพูด อยากจะตั้นหน้าซักที 2 ที ให้ตาย เธอทำได้เพียงด่าเขาในใจ คนถือไพ่เหนือกว่ายิ้มเยาะอย่างสบายอารมณ์ เหอะ...รอดูวิธีเอาคืนของเธอแล้วกัน!

 

“ไม่เป็นไร  คิดว่าฉันให้นายฟันคนเดียวเหรอ?”

 

“เฮ้ย! บอกมานะ...บอกมาๆๆเธอไป...กับใคร ยัยบ้า บอกมาๆๆๆๆ” เขย่าซะจนนึกว่าเธอเป็นคอกเทล คนเอาแต่ใจโวยวายไม่หยุดที่ได้ยินเธอพูดแบบนั้น แอบลอบยิ้มด้วยความสะใจก่อนจะตีหน้าเครียดอีกครั้ง

 

“ก็....”

 

“อะไร?!”

 

“อืม...”

 

“กับใครหา???”

 

“โว๊ยยยย พูดเล่น พูดเล่นนะเข้าใจ ฮื่อ” สั่งสอนเด็กขี้แกล้งด้วยการประกบจูบมันซะ จะจูบให้หมดลมหายใจเลยคอยดู!  โวยวายไม่ออกเพราะโนฉวยโอกาส ก่อนจะต้องนิ่วหน้าเพราะเธอไม่ไหวจริงๆนั้นแหละเขาถึงได้ยอมปล่อย

 

“เป็นไง จะยอมให้ขอดีๆ หรือต้องให้ขาดใจตายก่อนฮะ?”

 

“แง้.....ค้า”

 

โทโมะลอบยิ้มด้วยความสะใจเล็กๆก่อนจะทำหน้าจริงจังจนแก้วชะงักไป แหม...ทำเป็นเข้มนะผีดิบ อิอิ^///^

 

“อืม....คบกันนะเด็กดี?”

 

เอื้อมมาบรจงจูบลงบนมือขาวเบาๆก่อนจะสบตาของคนขี้อายที่นั่งบิดเป็นเกลียวคลื่นเพราะความเขิน จะให้ตอบว่าไงล่ะ นอกจาก...

 

“แฮ่ม...ไม่อยากเสียตัวฟรี”

 

                                                     THE END

……………………………………………………………………………………….........................................

อ่า บ้าเนอะ มาอัพ555+ทั้งที่มันจบไปเป็นชาติละ ก้ากกกกก