{Fiction} นิยายเพลง [ Tk ]

‘เพลง...ฉันต้องคู่กับเธอ’

-----------------------------------

‘เฮ้ย! ไอป๊ิอปช่วยหน่อยดิวะ -/\-’ ระหว่างที่ฉันกำลังเดินกลับบ้าน (ซึ่งจะไม่นังรถเมล์เพราะไม่รู้ว่าต้องนั่งสายอะไร) เสียงของผู้ชายสุดคุ้นเคย (อีกแล้ว) แล่นเข้ามาในสมองฉัน =()=! ฉันชักจะเบื่อเสียงนี้แล้วนะ ... 

‘เรื่องอะไร -_- ตัวใครตัวมันโว้ย! ตัวฉันเองก็มียัยหมูหยองแล้ว -0-!’ ผู้ชายอีกคนในบทสนทนาแย้งขึ้นมา ว่าแต่...ยัยหมูหยองคือใครว่ะ ชื่อแปลก -.,-!

          ด้วยความอยากรู้อยากเห็น (เรียกง่ายๆคือ เจือก) ตามประสาของฉัน ฉันจึงค่อยย่องเบา แอบฟังอยู่ที่หลังต้นไม้ ไม่ใช่เรื่องของฉันแล้วทำไมต้องยุ่งกับเขาด้วยว่ะ -[]- นั่นสิ!

‘โหย! ไรฟ่ะช่วย แค่ หนึ่งปีเอง’ พูดมาได้ว่าแค่ นั่นเขาเรียกว่าแค่แล้วรึ ? -_-

‘ไม่เอาโว้ยยยย~! เดี๋ยวหมูหยองน้อย~ ของฉันจะหึงเอา :P’ หมูหยองมาอีกและ =[]=! 

‘นะค่ะ *O* ป๊อปปี้สุดที่ร้ากกกกกก ~>P<!’ Y หรือเปล่าว่ะเนี่ย T^T 

‘เฮ้ย! ไอ้โมะ ลุกขึ้นมานะเว้ย!!!!!!!!!!! >O< ฉันอายคนอื่นเขา’ ปู้ยี่(ชื่อนี้แหละมั้ง -_-)โน้มหน้าฉุดร่างของผู้ชายคนนั่นคือ ...ผู้ชายคนนั้น ชื่อ ‘โมะ’ คลับคล้ายชื่อพี่โทโมะเลยเนอะว่ามั้ย ^U^; เห?? โมะ VS โทโมะ มันก็คือชื่อเดียวกันนี่ ‘แกชอบ น้องแก้ว ไม่เห็นจะเกี่ยวอะไรกับฉันเลยนี่หว่า -3-’ ว๊าย! มีชื่อฉันด้วยแหะ!

‘ก็...ก็ฉันเขินนี่หวา -/-’

‘เออ..ก็ได้!ฉันจะช่วยแก!แค่อาทิตย์เดียว นะเว้ย !ถ้าแกมาขอร้องฉันอีก ฉันจะไม่ช่วย ฉันไปและ แบร่:P’ นายปู้ยี่แลบลิ้นให้พี่โทโมะก่อนจะเดินออกไปอย่างสุขุม...ช่างแตกต่างจากกริยาที่แลบลิ้นใส่พี่โทโมะซะเหลือเกิน ส่วนฝั่งพี่โทโมะเขากำหมัดแน่นร้องออกมาด้วยความดีใจ

          ตกลงนี่พี่โทโมะชอบฉันใช่มั้ยเนี่ย -0-! ไม่ใช่เพื่อนเขาหรอกเรอะ! แอบดีใจลึกนะค่ะเนี่ย! >/\<! ฉันอยากจะเล่นอะไรพิเรนท์ๆแล้วสิ ^^+++

          เอาล่ะ!ตอนนี้กลับบ้านก่อนดีกว่า ...แล้วค่อยมานึกอีกทีว่าจะเล่นอะไรดี :)

          สองวันผ่าน...กิจวัตประจำวันของฉันยังไม่ไหวติ่ง อาจจะเป็นเพราะว่าพวกเขายังไม่ทันวางแผนอะไรล่ะมั้ง ? ถึงไม่ได้มาจุ้นจ้านอะไรฉัน -/-!

(เฮ้ลโล้ววว~ ยัยแก้วว >O<) เสียงแหลม(ยิ่งกว่ามีด)ของยัยเฟย์ดังออกมาจากโทรศัพท์ของฉัน หลังจากที่ต่อสายไปหายัยนั่น ...นึกคึกอะไรทำไมถึงลั้ลลาจังว่ะ =_= ! สงสัยวันนี้เป็นวันหยุดล่ะมั้ง ...นะ!

“เฟย์...เมื่อไหร่แกจะมาหาฉันเนี่ย!?!” วันนี้เป็นวันหยุด เรื่องช้อปปิ้งของพวกเราก็เป็นเรื่องธรรมดา ^[____]^ ฉันนัดกับเฟย์ว่าวันนี้จะไปช้อปปิ้งให้หลุดโลกกันไปเลย ...

(ฉันรอยัยพี่ฟางอยู่เนี่ย! เมื่อคืน...มัวแต่คุยโทรศัพท์กับนายป๊อปปี้อยู่ทั้งคืนเลยตื่นสาย ...แต่ตอนนี้กำลังอาบน้ำและอีกไม่นานหลอก! ประมาณสักชั่วโมงครึ่งหน่ะ -_-^^) ไม่นานบ้านแกดิชั่วโมงครึ่ง -_-;;! 

          เมื่อกี้ได้ยินว่า ‘นายป๊อปปี้’ อ๋อ!! O o O! ใช่แล้ว นายป๊อปปี้ต้องเป็นแฟนพี่ฟางแหงๆ ส่วนชื่อเรียกว่า ‘ยัยหมูหยอง’ เนี่ย! นายป๊อปปี้ต้องตั้งจากทรงผมพี่ฟางแน่เลย -_-! เพราะพี่ฟางหัวฟูมั่กๆ โป๊ะเช๊ะ เช๊ะโ๊ด๊ะ! ชัวร์ๆ เลยงานนี่ ><

“เหรอ...งั้น...บอกให้พี่ฟางชวนนาย ปู้ เอ้ย! ป๊อปปี้กับเพื่อนเขาที่ชื่อโทโมะไปด้วยนะ โอเค...แค่นี้แหละจุ้บๆ >3<” ฉันกดวางสายโดยไม่รอฟังเสียงคัดของยัยเฟย์

ได้เจอกันแน่ ฮะๆ >O< ;;

“เฟย์! พี่ฟาง!” ฉันมาถึงห้างได้ประมาณห้านาที เจอผู้หญิงสองคนกับผู้ชายเดินตามหลังอีกประมาณสองคน ซึ่งคาดว่าน่าจะเป็น นายปู้ยี่กับพี่โทโมะนะ เดินเขาล้วงกระเป๋าพร้อมกับรอยยิ้มแฉ่งแสบตานั่น -_-++ ให้ตาย! นายปู้ยี่ทำไมไม่ห้ามพี่โทโมะให้หุบยิ้มซะบ้าง

         ส่วนตัวฉันเองก็ลากนาย ‘เขื่อน’ เพื่อนข้างบ้านจอมกวนส้นทันออกมาด้วย -0-! ใจจริงไม่อยากจะลากมาหรอก ถ้าหากไม่ติดว่ามีแผนอยู่นะ ^^+++.

“ยัยแก้ว! นี่ใครอ่ะ” ยัยเฟย์เดินมาจับเข้าที่แขนของฉันเบาๆ พร้อมกับใช้อีกกมือชี้ไปที่หน้ายาวๆของไอ้เขื่อน =_=! ที่ตอนนี้คล้ายกับมองเฟย์นำลายจะไหลย้อย แต่น้อยๆหน่อยเถอะไอ้เขื่อน! 

“อ๋อ~ นี่เขื่อน ฟะ...แฟนฉันเอง ^()^” คำว่า ‘แฟน’ เหมือนเอารอยยิ้มพี่โทโมะ(ของฉัน)หุบลงไปเลย (^[+++]^) ===> ( -___-++ )

“ห่ะ!!!!” ทุกคนที่อยู่บริเวณนั้นร้องเสียงออกมาด้วยความตกใจ -_-

------------------------------------------------

เย้! >O< จบไปอีกหนึ่งตอน ;) แก้วใจจะทำอะไรล่ะเนี่ย ? 

ถ้าหากอยากรู้! เจอกันในตอนนี้ (อาจจะอัพพรุ่งนี้)

...เคาว์ดาวในสนุกกันนะค่ะ ^O^

DATE : 31122011

TIME: 13:20 PM.