10 points หล่อ ร้าย ให้นาย สิบคะเเนนเต็ม!

8.3

เขียนโดย chanikarn

วันที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2554 เวลา 21.10 น.

  3 บท
  46 วิจารณ์
  13.15K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

อ่า   นี้มันเเย่สุดๆที่พี่สาวจะได้เป็นคุณเเม่ทั้งที เเต่คุณพ่อดันหายไปไหนเเล้วไม่รู้

  ปึง!!!!!!

ฉันสะดุ้งเเทบร้องกรี๊ดเมื่อจู่ๆพี่ก้อตบโต๊ะเสียงดัง(เวอร์)

"ฉันจะให้ลูกเป็นเด็กไม่มีพ่อไม่ได้!!!!!!"

"พี่อย่าคิดทำไรบ้าๆน๊าา ฉันจะช่วยพี่เลี้ยงหลานเอง"

"เเกคิดว่าฉันจะทำอะไร ฉันจะไปตามหาหมอนั้นตะหาก"

"เอ๋"

"ฮึ....คิดว่าจะหนีฉันพ้นงั้นเหรอ รู้จักคนอย่างเกลน้อยไปสะเเล้ว ถ้าเจอไอ้บ้านั้นเมืื่อไร ฉันจะหักเเขน ขา เเล้วล่ามโซ่ไว้ชั้นใต้ดินไม่ให้เห็นเดือนเห็นตะวันอีกเลย!!!!!"

เอ่อ.............ภาพในหัวฉันตอนนี้คือ ฆาตกรรมชัดๆ

"เเต่พี่จะไปตามพี่เขยยังไงอ่ะ ไหนบอกจะเริ่มสอนอาทิตหน้าไม่ใช่เหรอ นี่เป็นการทำงานครั้งเเรกของพี่เลยน๊า ถ้าพี่หายไปเเบบนี่เด็กนักเรียนจะทำไงอ่ะ"

"นั้นสิิ  ถ้าทิ้งงานไป ชีวิตจบเห่เเน่ๆ" คนตรงข้ามนั่งนิ่งอย่างใช้ความคิด

พี่เงยหน้าขึ้นสบตาฉัน "เเก้ว เธอรักพี่มั๊ย"

คลาสสิก ประโยคคำถามที่เเสนน่ากลัวมาอีกเเล้ว เเหงล่ีะว่าจะต้องขอช่วยอะไรฉัน ปกติพี่มีความคิดที่โลดโผนเเละเป็นคนมั่นใจจึงชอบทำอะไรด้วยตัวเองฉะนั้นการที่มาขอช่วยฉันนั้นมันไม่ใช่เรื่องดีเเน่ มาตรฐานความคิดเรามันต่างกันสุดๆ คำว่างั้นไ ของพี่ในความหมายของฉันมันเท่ากับว่า บ้าระห่ำ เลยน๊าาา

"ฉันถามว่าเธอรักพี่มั๊ย"

"เรามีกันเเค่สองคน เเหงสิว่าฉันต้องรักพี่"

"ถ้างั้นระหว่างที่ฉันไปตามหาไอ้บ้านั่น เธอช่วยทำอะไรให้ฉันหน่อยสิ"

...........................................................................................................

อยากรู้กันรึเปล่าว่าเกลให้เเก้วไปทำอะไรให้   ลองทายกันน๊าาาาาา

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา