Love beat ปิ๊งรักหมดจัยยัยเซี้ยวซ่า
nooอมยิ้ม
10) ตอนรัยดีอะ(ตอน นายจะเป้นรัยมัย)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ/&usg=__p2-TWSkRqCfU2Zo_Hji3XviLk_I=&h=90&w=120&sz=5&hl=th&start=176&zoom=1&tbnid=sIzrdocrL8nyGM:&tbnh=66&tbnw=88&prev=/images%3Fq%3D%25E0%25B9%2582%25E0%25B8%2597%25E0%25B9%2582%25E0%25B8%25A1%25E0%25B8%25B0%2B%25E0%25B9%2581%25E0%25B8%2581%25E0%25B9%2589%25E0%25B8%25A7%26start%3D160%26um%3D1%26hl%3Dth%26safe%3Dactive%26sa%3DN%26rlz%3D1T4MOOI_enTH379TH379%26tbs%3Disch:1&um=1&itbs=1)
ตัวละครเพิ่ม....
แฟนเก่าหวาย(ไม่รุ้จะเอาคัยง่ะเลยเอานามสมมุติเนอะ) เคยเป็นแฟนหวาย..แล้วต้องเลิกกับหวายเพราะพ่อแม่ไม่เห็นด้วยกับความรักครั้งนี้......
โทโมะ/แก้ว: “ใคว่ะ”
แฟนเก่า: “หวาย..”
หวาย: กลับมาทัมมัยอ่ะ”
แฟนเก่า: “ก้อกลับมาหาหวายไงล่ะ”
หวาย: “พูดมาก..”
พูดมากได้ไงว่ะพูดแค่ 2 3 ประโยคเอง(แฟนเก่าหวาย)
แล้วหวายก้อหันไปหาแก้วกับโทโมะ
หวาย: “แกสองคนจะรักกันอิกนานไหม..ฉันถามทัมไมไม่ตอบ”
โทโมะ: “หวาย..นานยุนะ..หวายไปนั่งรอก่อนดิ”
หวาย: “ฉันประชด...”
โทโมะ: “ก้อไม่มีวงเล็บนิ”
หวาย: “นิ..จะกวนไปถึงไหนกัน...เด๋วยิงตายเลยนิ”
แก้ว: “ถ้าจะยิงโมะผ่านศพฉันไปก่อน”
หวาย: “มีปกป้องกันอีกน๊..แกสองคนได้ตายพร้อมกันแน่นอน”
ทางด้าน เขื่อน เฟย์ ฟาง และป๊อปปี้
4 คนนี้แอบดูเหตุการณ์แบบเงียบๆ
เฟย์: “เขื่อนโทรแจ้งตำรวจยังเนี่ยนานมาจิง”
เขื่อน: “โทรแล้วคร๊าบทูนหัว”
ฟาง: “ทัมมัยนานมาอย่างงี้เนี่ย”
ป๊อปปี้: “แก้วกับโทโมะโดนยิงตายก่อนถึงจะมารึไงเนี่ย”
ฟาง: “ป๊อป”
ป๊อปปี้: “เก๋าขอโตดเก๋าปากม๊ะดีเองง่ะ”
ฟาง: “ดีนะที่รุ้จักยอมรับผิด”
แล้วก้อพากันดูเหตุการณ์ต่อ
15 นาทีผ่านไป
ทางด้านหวาย แก้วโทโมะ และแฟนเก่าหวาย
หวาย: “พวกแกเตรียมตัวตายได้แล้ว”
แก้ว: “เดี๋ยว”
หวาย: “อะรัยอีก”
โทโมะ: “ลาตายก่อนน๊ะแป๊ป”
หวาย: “เชิญฉันให้เวลา 5 นาที”
5 นาที ผ่านไป
หวาย: “พร้อมกันหรือยัง”
แก้ว/โทโมะ: “พร้อมวิ่ง!”
แล้วสองคนก้อออกตัววิ่งพร้อมกัน
ปัง!(อ้าวใคโดนยิงเนี่ย)
แก้ว:โทโมะ “”(โดนยิงหรอเนี่ยไม่นะ)
เฟย์/ฟาง/ป๊อปปี้/เขื่อน: โทโมะ
แล้วก้อพากันวิ่งออกมาจากที่หลบดูเหตุการณ์
หวาย: “ฉันว่าแล้ว..ว่าพวกแกต้องยุตรงนั้น”
แก้ว: “หวายยิงโมะทัมมัย”
หวาย: “ช่วยไม่ได้มือมันพลาด”
หวายทัมท่าทีไม่สนใจ
แฟนเก่าหวาย: “หวายทัมอย่างงี้ก้อไม่ถูกน๊”
หวาย: “เรื่องของฉันอย่ายุ่ง”
แล้วตำรวจก้อมา(มาช้าขนาดนี้ไม่ต้องมาเลยดีกว่าโดนยิงแล้ว)
ตำรวจ: “หยุดน๊นี้เจ้าหน้าที่ตำรวจวางปืนลงซะ”
หวาย: “ไม่มีทางหรอ..ฉันไม่โง่ขนาดนั้นถ้าฉันวางปืนลงฉันก้อโดนจับอ๊ะดิ”
ตำรวจ: “วางปืนลงเถอะโทดหนักจะได้เป็นเบา”
หวาย: “ไม่หรอ..ฉันยอมตายดีกว่าติดคุก”
ตำรวจเกลี้ยกลอมหวายยุนานแล้วในที่สุด
(พาโมะไปโรงพยาบาลเถอะน๊ะ เรื่องนี่ ป๊อปเป้นหมอด้วย)
ณ โรงพยาบาล
ป๊อปปี้: “งั้นฉันไปเปลี่ยนชุดก่อนนะ...”
ฟาง: “อืมๆๆ..ป๊อปต้องช่วยโมะจนถึงที่สุดน๊ะ”
ป๊อปปี้: “ได้แก้วก้อเพื่อนฉันคนหนึ่ง”
แก้ว: “โทโมะๆๆๆอย่าเป็นไรไปน๊”
2 ชั่วโมงผ่านไป
แก้ว: “ไอ้ป๊อป”
ป๊อปปี้: “ฉันเป็นหมอน๊เว้ยตอนนี้”
แก้ว: “คับ..คุนหมอป๊อป.โมะเป็นไงมั้งคร๊าบบบ”
ป๊อปปี้: “50 50 เว้ย..ดีน๊ไม่โดนจุดสัมคัญเข้าอ่ะ”
โมะจะเป็นไงบ้างเนี่ย...เครียดน๊เนี่ย-*-
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
