Love Scholar ดนตรีรัก คู่กัดมหาลัย

4.2

เขียนโดย LatteArtSaonza

วันที่ 28 มกราคม พ.ศ. 2555 เวลา 23.42 น.

  1 ตอน
  12 วิจารณ์
  6,024 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) วีรกรรมครั้งใหม่ไฉไลที่สุด!T^T

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

=Fang=

การโกรธ…การโมโหโกรธา…การทำอะไรไปแบบไม่ยั้งคิด …

มักก็ให้เกิดผลร้าย(หนักกว่ากระต่ายตื่นตูม)ตามมา

อ๊ากกกกกกกก~~~

ฉันทำบ้าอะไรไปวะเนี่ย อยู่ๆก็วิ่งเข้าไปด่านายนั่นฉอดๆๆ แถมยังเอาน้ำส้ม(ของใครก็ไม่รู้T^T)ไปราดหัวเขาอีก ที่ร้ายสุดคือฉัน…ต่อยหน้าเขา!!!!

ฮืออออ…อยากกรีดร้องออกมาดังๆว่ารักเธอออ…เย้ย!ไม่เกี่ยวละ

หลังจากที่มือแสนนุ่มของฉันไปเปื้อนราคีคาวจากหน้าอีตานั่น ยามสามสี่คนก็กรูกันมาหิ้วปีกฉันออกจากโรงอาหารก่อนที่นายลูกบอลจะอัดร่างฉันแหลกลงตรงหน้าT^T

ตอนทำก็ไม่คิดอะไร คิดแต่ว่ากรูโกรธโว้ยยยยยย…มาถึงตอนนี้…ก็ยังโกรธอยู่…

แต่ไม่เท่าความกลัว…หลังจากที่รู้ว่านายนั่น…

เป็นหนึ่งในสิบหนุ่มฮ็อตของมหาลัย ที่มีสาวๆตั้งม็อบ เอ๊ย! ตั้งกลุ่มกันเป็นFC

แถมไอ้สิบหนุ่มที่ว่านี่ก็รวมไปถึงสุดหล่อของฉันด้วย พวกเขาจะทำชื่อเสียงให้มหาลัยอยู่เสมอ นั่นยิ่งทำห้พวกผู้หยิงกรี๊ดกร๊าดเข้าไปใหญ่ พวกผู้ชายก็เห็นเป็นไอดอล…

แล้วฉันล่ะ!! แล้วฉัน!!!

ฉันมันตัวอาร้ายยยยยย….

 

 

ฉันมันก็แค่เด็กใหม่ที่เพิ่งมาอยู่วันแรกก็สร้างวีรกรรมอันร้าวฉานให้กับหนุ่มฮ็อตแห่งมหาลัย…ไม่อยากจะคิดเลยว่าจะโดนนินทาอะไรบ้าง  อยากร้ายสุดอาจจะโดนก่อม็อบแอนตี้เลยก็ได้….

เรื่องทั้งหมดนี่เป็นฝีมือยัยเฟย์…ยัยเฟย์คนเดียววววว!!

ฮึ่มมม~อีน้องบ้า!!

ช้านอยากกรีดร้องให้ดังไปถึงอินเดียตะวันออกเลยโว้ยยยยยย….

วันนี้คนสวยเลยต้องหมกตัวอยู่ในห้องTOT

ห้องพักมหาลัย…..แม่นะแม่ ส่งมาอยู่ไม่พอ ยังจะให้นอนค้างห้องพักที่นี่อีก ทั้งที่บ้านอยู่ห่างกันเท่าขนรักแร้มดเองง่ะ

สิ่งสุดท้ายที่จะพอยังชีพได้ในตอนนี้…

บีบีT^T

ฉันนั่งกดบีบีอยู่บนเตียงอย่างไร้จุดหมาย…เออ! ในเมื่อออกนอกห้องไม่ได้ก็จะอยู่ในนี้แหละ อยู่แต่กับบีบี บีบีสุดที่รัก…อยู่ไปเรื่อยๆ จนกว่าหนังจะเหี่ยวเป็นถุงพลาสติกแบบคุณยายเลยแหละ เฮอะ!

…….ฉันแบล็กลิสต์เอาไว้หลายคนแล้ว คนแรกเลยก็ยัยเฟย์ ยัยบ้านั่น ป่านนี้คงสวีตกับใครต่อใครอยู่ ทิ้งพี่สาวสุดสวยเกินบรรยายไร้ขอบเขตุเป็ดต้มยำไว้ให้ห่อเหี่ยวเดียวดายไร้จุดหมายที่ห้องอันเงียบยิ่งกว่าป่าช้าวัดดอนไก่โต้ง…T^T

โลกนี้ช่างโหดร้ายยยย~

คนที่สอง…ก็นายฟุตบอลโลกอ่ะแหละ เพิ่งรู้ว่าอีตานั่นชื่อป๊อปปี๊ ชิ!หนุ่มฮ็อตหรอจ๊ะ…แหยะ!หนุ่มฮ็อท “Dog” ล่ะไม่ว่า…นิสัยก็ไม่ดี ปากก็เสีย ได้เป็นหนุ่มฮ็อตได้ไงนะ ไม่เข้าใจยัยพวก FC จริงๆเล๊ยยยย…

มหาลัยนี้จะมีดีอยู่อย่างเดียว…

ก็นายสุดหล่อแฟนฉันอ่ะแหละ>///< คริๆ เขินเลยอ้ะ!

อ๊า~~~ คิดถึงแล้วใจเป็นสุข…นายโทโมะอะไรนั่นสุดยอดเพอร์เฟคเลยอ้ะ…>< หล่อก็หล่อ ดั้งก็โด้งโด่งง…ขาวก็ขาว มองด้านซ้ายคล้ายเทวดา มองด้านขวาคล้ายเทพบุตร สรุปคือมองมุมไหนก็บอกได้คำเดียวว่า….หล่อเจงงงงงง

ช่างเหมาะสมกับท่านฟางผู้นี้เป็นหนักหนา…คนหล่อกับคนสวยมาเจอกัน…ลูกคงหนีไม่พ้นเทพธิดา อะเครอะๆ^^(ปล่อยเจ๊แกจินตนาการไป- -;)

ส่วนนายป๊อปปี๊ขี้คาดากนั่น….ออกจากมหาลัยนี่แล้วไปอยู่โรงเรียนวัดโคกอีโด่ยเลยไป๊!!!><

ไปเล๊ยยยยยย!!!!!! หอบแฟนคลับนายไปด้วยนะโว้ยยยย ยังไม่อยากโดนรุมดักตบL

ก๊อกๆๆ

เอ๊ะ! ใครมาเคาะหวา…เฮือก!O_o หวังว่าคงไม่ใช่ FC ของอีตานั่นนะ

ตายแล้วๆ

ฉันวิ่งปรี๋เข้าครัวไปแล้วหยิบหม้อเหล็กมาใบนึง เหอะ!ยัยแฟนคลับกิ๊กก๋อย อย่าคิดจะมาทำร้ายท่านฟางเลย ถ้าไม่อยากตายซะเอง โฮ่ๆ

แอ๊ด~

ฉันค่อยๆแง้มประตูออก แล้วฟาดหม้ออลูมีเนียมลงไปบนหัวแขกคนนั้นทันที

เคร้งงงงง!!!!!

อ่าว! ผู้ชายอ้ะ….อีตานั่นมีแฟนคลับเป็นผู้ชายด้วยหรอวะเนี่ยยยย

“โอ๊ยยยย~”

หวา…หัวแตกแน่เลย ฮึ่ย!บอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่ามายุ่งกับฉัน เดี๋ยวฉันก็โดนข้อหาทำร้ายร่างกายหรอก

จึ๋ง!

ลองใช้เท้าเขี่ยดูก่อน ถ้าเข้าใกล้ตัวมากไปอาจจะโดนสาดน้ำกรดได้

เย้ย!!!!!!

O_o

นี่มัน….

โทโมะสุดหล่อของฉันหนิ!!!!!!!!!!!!

แล้วนี่ก็…เลือดดดดดดดดดด~~~~~~~~~~~

“เฮ้ย!”

ฉันรีบปิดประตูแล้วลากสุดหล่อมาไว้บนเตียงทันที…

“ฉัน…ฉันขอโทษ…ฉันนึกว่า…”

“ตีฉันทำไมเนี่ยยยยย><”

“ฉันไม่รู้ว่าเป็นนายT^T”

“แล้วถ้าเป็นคนอื่นจะตีทำไมอ้ะ”

“เอ่อ…เรื่องมันยาวน่ะ”

ยาวมากด้วยยยยย….ฮือออออT^T อยู่ในมหาลัยอย่างไม่สงบสุขแน่ฉัน เล่นสอยหนุ่มฮ็อตของพวกเขาไปสองคนเลยอ้ะ…คนแรกอ่ะตั้งใจ ส่วนคนนี้…เค้าขอโต้ดดดดดดดด

“นาย…หัวแตกอ่ะ”

“อื้อ…”

หวา…คงเจ็บน่าดู ฉันเล่นฟาดไปเต็มเหนี่ยวซะขนาดนั้น

“ฉันพอจะมีอุปกรณ์ทำแผลอยู่บ้าง เดี๋ยวฉันจะ…จัดการให้นะ”

“อื้ม…><”

โอ๊ยยยยยย…เห็นเธอเจ็บแล้วเจ็บแทนนนนน โชคดีนะเนี่ยที่โดนคิ้ว เลยเย็บๆเอามั่วๆก็ได้(นี่แหละจะโดน TMTC ดักตบของจริง- -) ไม่ต้องกล้อนผมให้หมดหล่อ

ฉันค่อยๆเอาอุปกรณ์ทำแผลออกมาเปิดดู อ๊า!มีด้ายเย็บแผลแบบละลายกับเนื้อด้วย แม่เรานี่รอบคอบจริง^^

เอาล่ะฟาง!

สู้ๆ!

 

เฮ้ออออ~

เสร็จแล้วค่ะทุกคน….

ตอนนี้สุดหล่อของฉันหลับไปเรียบร้อยแล้ว ฉันเย็บดูไม่น่าเกลียดเลย โฮะๆ เพราะฉันเก่งไง^^

ตึกๆ

หวา….>< เผลอมองแป๊บเดียวเองใจก็เต้นแรงซะละ…ใครจะไม่หวั่นไหวล่ะ

ดูสิ….ขนาดหลับยังน่ารักเลย ตอนตื่นก็ดูอบอุ่น ดูแข็งแรง ดูเป็นมิตรและสามารถปกป้องเราได้ ตอนหลับก็ดูน่ารักเหมือนเด็กน้อยนอนหลับ กรี๊ด>< น่ารักเกินไปแล้วน้า(นางเอกกรี๊ดผิดคนแล้วอ้ะ ป๊อปปี๊อยู่โน่นนนนน)

ดูผมเขาสิ>< โคตรสวยเลยอ้ะ สีน้ำตาลเข้ม ถึงจะไฮไลต์เอาแต่มันออกมาดูดีมากเลยอ่ะ อยากจับจัง…

ขอจับหน่อยละกัน

จึ๋งเดียวนะ…

แล้วฉันก็ค่อยๆยื่นมือไป ไม่กล้าเข้าใกล้มาก กลัวละลาย><

ชึ้บ~

อีกนิดเดียว…

นิดเดียวเท่าน้านนนนนนนนนนนนนนน

ฟลุบ!

แว้ก!!!!!!!!

ขาเวรนี่ …ดันมาสะดุดอะไรตอนเน้!!!!!!!!!!!! ….

เนื่องจากขาเวรตะไลนี่มันพันกันเกินไป ทำให้ตอนนี้ตัวของสุดสวยขึ้นมากายอยู่บนสุดหล่อแล้วววววววววววว><

แอ๊ดดดดด~

“พี่ป๊อปปี๊นี่ห้องเฟย์เอง….พี่ฟาง!!!!!!!!!!!!O_O!!!!!!!!!!!”

เวรแล้วไงT^T!!!!!!!!!

 

 

 

เม้นหน่อยน้า^^

 

http://www.keedkean.com

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
2.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
2.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา