ดวงใจของฉันคือเธอ

10.0

เขียนโดย momyy

วันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2554 เวลา 18.51 น.

  12 session
  3 วิจารณ์
  22.88K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

9) เข้าใจกันมากขึ้น

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

http://www.keedkean.com

“คาอึลเขาอยากไปนอนอ่ะ ตัวไปกลับเขาหน่อยดิ”อยู่ดีเจสสิก้าก็ชวนฉันกลับห้องทั้งๆที่ป่ร์ตี้กำลังสนุกเลยแต่ทำไมเจสสิก้าถึงมองทางนั้นแบบไม่วางตาเลยนะ

“เอ้ะ นั้นฮยอนจุงนี้”ฉันถึงกับเข้าใจทันทีว่าทำไมเจสสิก้าถึงไม่อยากอยู่ในงานปาร์ตี้ต่อก็อยู่ดีๆฮยอนจุงก็เดินไปควงผู้หญิงที่ไหนมาไม่รู้อ่ะ

“งั้นแปปหนึ่งนะเดี้ยวฉันไปบอกคิมบอมก่อน”ยัยเจสสิก้าไม่พูดอะไรเพียงแต่พยักหน้าเท่านั้นแต่หน้ายัยนี้ซีดมากเลย

“นี้คิมบอมเดี้ยวฉันพาเจสสิก้าไปพักก่อนนะพอดีไม่ค่อยสบายหน่ะ หน้าซีดมากเลย”ฉันบอกคิมบอมและสังเกตุฮยอนจุงว่าเขาจะทำยังไงต่อไป

“อ้าวเจสสิก้าไม่สบายเหรอเป็นอะไรมากหรือเปล่าเมื่อกลางวันยังดีๆอยู่เลย”ฉันไม่ตอบอะไรเพียงแต่พยักหน้าแล้วเดินมาประคองเจสสิก้ากลับห้องยัยนี้ตัวร้อนๆนะเนี้ยสงสัยกินเนื้อวัวมาแน่เลย

“นี้แกกินเนื้อวัวมาอีกแล้วใช่ไหม”ฉันถามทันทีเพราะยัยนี้แพ้เนื้อวัว

“.........”ยัยนี้เพียงแต่พยักหน้าเท่านั้นแล้วก็เงียบ

“แกมีอะไรแกก็เล่าให้ฉันฟังสิ แกอย่าเงียบอย่างนี้สิ ขอร้องหล่ะเจสสิก้าพูดมันออกมาพูดคำนั้นออกมา”ฉันบอกเจสสิก้าที่เอาแต่เงียบ

“ฉันชอบฮยอนจุงเข้าแล้วแหละแกเมื่อตอนกลางวันเขายังตามใจฉันอยู่เลยเขาบอกว่าเขาจะเลิกเจ้าชู้แล้ว เขาบอกว่าเขาจะมีแค่ฉันคนเดียว แต่เขาคงจะไม่ชอบผู้หญิงทิ่นจุอย่างฉันเขาคงไม่ชอบที่ฉันพูดมากเขาคงไม่ชอบที่ฉันเป็นคนที่ชอบเอาแต่ใจตัวเองชอบเที่ยวเขาคงไม่ชอบคนอย่างฉันแน่เลยอ่ะแก”ยัยนี้คงจะระบายทุกอย่างออกมาหมดเลยสินะเพราะว่าตอนนี้เราอยู่ในห้องของเจสสิก้าแล้ว

“แกฉันว่าฮยอนจุงคงไม่ใช่คนแบบนั้นหรอกนะ”ฉันพูดอะไรไม่ออกจริงๆนอกจากคำนี้ทุกอย่างมันคือความจริงเจสสิก้าเป็นคนที่ชอบกินชอบเที่ยวแล้วก็ชอบเอาแต่ใจตัวเองมาก

“แกฉันขอนอนพักก่อนนะเดี้ยวพรุ่งเราค่อยไปเฝ้าน้องๆทำกิจกรรมวันนี้ฉันเหนื่อยมากฝากแกบอกฮยอนจุงด้วยนะว่าถ้าเขาจะนอนกลับผู้หญิงคนนั้นฉันก็ไม่ว่าอะไร”ดูเหมือยเจสสิก้าจะเศร้ามากกับเรื่องนี้

“อืม แกอย่าลืมอาบน้ำ และก้กินยาด้วยนะแกเอายายมาใช่ไหมเผื่อมันจะทำให้แกสดชื่นขึ้นมาบ้าง”ฉันบอกออกไป

“........”ยัยนี้ไม่พูดอะไรเพียงแต่พยักหน้าแล้วเดินไปนั่งที่เตียงเท่านั้น

หลังจากที่คาอึลเดินออกไปและได้ยินแน่ชัดแล้วว่าคาอึลได้ออกไปจากห้องแล้วฉันก็ปล่อยโฮออกมาทันทีในเมื่อเขาไม่รักฉันเขาจะโกหกฉันทำไมเขาหลอกให้ฉันรักทำไมฉันไม่รู้ว่านั่งร้องไห้อยู่นานเท่าไรแต่รู้ว่านานมากพอร้องไห้จนไม่มีน้ำตาให้ไหลแล้วฉันก็ลุกไปอาบน้ำทันทีพออาบน้ำออกมาฉันก็เดินมานั่งที่ปลายเตียงทันทีจริงๆแล้วฉันไม่ได้หยิบยามาหรอกเพราะว่าฉันลืมแต่ฉันไม่อยากให้คาอึลเป็นห่วงให้เขามีความสุขกับคิมบอมไปเถอะ ตอนนี้ก็เที่ยงคืนกว่าแล้วเขาคงไม่กลับมานอนที่ห้องแล้วฉันเลยล้มตัวลงนอนทันที

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา