ดวงใจของฉันคือเธอ

"เดี้ยวพวกฉันนั่งรถเมลล์กลับนั่งมอไซต์กับหน่ะ"ถามไมเนี้ย

"ให้ฉันไปส่งนะ"แน่ะบอกนั่งมอไซต์กลับ

"ไม่เป็นไรฉันเอารถมา"ยัยเจสเป็นคนพูเพราะว่าวันนี้เอารถของยัยเจสมา

"ไปเถอะน่า เดี้ยวมอไซต์เธอฉันให้คนมาเอากลับไปให้ไม่ต้องห่วงหรอก"ว่าแล้วยอนจุงก้อลากยัยเจสออกไปเลย

"นี้เฮ้ยคาอึลมาเร็วเดี้ยวโดนแม่ว่า"ฉันกำลังจะวิ่งตามออกไปแต่คิมบอมก้อคว้าแขนฉันออกไปก่อน

"เธอไปกับฉัน"เฮ้ยไม่ได้นะ

"แต่ถ้า....."ฉันกำลังจะพูดแต่นายนี้กลับพูดขัดขึ้นมาก่อน

"ไม่มีแต่รับรองเธอสองคนถึงบ้านพร้อมกันแ่น่ไม่ต้องกลัวหรอก"ฉันไม่พูดอะไรแค่พยักหน้าอย่างเดียว

ทางด้านเจสสิก้า

"นี้นายปล่อยฉันเดี้ยวนี้นะฉันจะไปหาเพื่อนฉัน"นายนี้จะพาฉันไปไหนเนี้ย

"เหอะน่าปล่อยให้เขาสองคนได้อยู่กันตามลำพังบ้างเถอะ"ทำมาเป็นพูด

"แต่ถ้าฉันไม่กลับพร้อมคาอึลเราสองคนจะโดนแม่ดุนะ"โดนแน่ๆเลยเนี้ยวันนี้

"ไม่โดนหรอกเชื่อฉัน ไปหาไรกินกันเถอะหิวแล้ว"เ่อ่อใช่

"นี้นายยอนคิมบอมจะพาคาอึลไปไหน"

"ทำไมหล่ะ จะไปขัดขว้างเขาทำไม"นายไม่รู้อะไร

"นายรู้ไหมว่าถ้าคาอึลไม่ได้กินข้าวตอน5โมงเย็นยัยนี้จะเป็นลม"

"อ้าวทำไมหล่ะ"

"ยัยนี้เป็นคนตรงต่อเวลามากถ้ากินข้าวไม่ตรงเวลาจะไม่สบายทันที"ตอนนี้มัรน17.40แล้วด้วย

"เธอก้อโทรไปบอกเขาสิ"เอ่อนั้นสินะ

"แปป"

ทางด้านคาอึล

-ก้อรู้ทั้งรุ้ว่าฉันนั้นเฝ้ารอใครหัวมันรอแต่เธอรู้บ้างไหม-

"ฮัลโหลว่าไงจ๊ะเจสส"

"นี้คาอึลตอนนี้จะ5โมงแล้วนะอย่าลืมกินไรด้วยหล่ะ อย่าลืมทานยาด้วยนะ"

"จ๊ะ ขอบใจมากถ้ากลับถึงบ้านก่อนให้แกบอกแม่ว่าเดี้ยวฉันจะตามมานะ"

"แก่ก้อกันนะ"

"อืม งั้นแค่นี้นะ"

"อืมจ๊ะ อย่าลืมทานยาหล่ะ"แหม่ฉันไม่ได้ขี้ลืมซักหน่อย

"จ๊ะ เจสก้ออย่าลืมทานข้าวเย็นนะ"

"อืม บาย"

ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด

"มีไรเหรอ"นายคิมบอมถามฉัน

"นี้คิมบอมนายช่วยแวะเซเวนข้างหน้าหน่อยนะ"

"ทำไม่อ่ะ"

"ก้อซื้อข้าวกินนะสิ จะ5 โมงแล้ว"

"ทำไมต้องซื้อที่เซเว่น"อ้าวนายนี้

"ก้อนี้มัน5โมงแล้วถึงเวลาที่ฉันต้องทานข้าวเย็นแล้วไง ถ้าฉันไม่ทานเดี้ยวโรคกระเพาะกำเริบ"

"เดี้ยวฉันพาไปกินที่ร้านอาหาร เดี้ยวฉันเลี้ยง"

"ไม่เป็นไรหรอกฉันกินแค่ม่าม่าก้ออิ่มแล้ว"

"ไม่ได้เธอต้องไปกินกับฉัน"

"ไม่เป็นไรจริงๆงั้นถ้านายหิวเดี้ยวฉันไปนั่งรอนายกินก้อได้เอาไหมหล่ะส่วนฉันหน่ะแค่ม่าม่าหรือก๋วยเตี๋ยวชามเดี้ยวก้อพอ"ฉันไม่ชอบทานข้าวเย็นเยอะ

"เธอต้องไปกินกับฉันนี้คือคำสั่ง"