คุณหนูจอมซ่ากับบอดี้การ์ดสุดหล่อ

ตอนที่6คุณหนูสุดซ่ากับบอดี้การ์ดสุดหล่อ
ณ บ้านแก้ว-เขื่อน
แก้วที่กำลังจะลงรถต้องสะดุดร้องเท้าทำท่าจะล้มแต่โทโมะคว้าเอาไว้ทันทั้งสองจึงสบตากัน
แก้ว=เอ่อขอบใจนะปล่อยฉันได้แล้
โทโมะยิ้มที่มุมปากแล้วถามแก้วว่า
โทโมะ=นี่คุณหนูเขืนผมหรอครับ
แก้ว=นี่นายบ้าใครเขินนายปล่อยฉันเยนะ
โทโมะจึงปล่อยแก้วแล้วมองตาแก้วไปแล้วก็ยิ้ม
เขื่อน=ยัยแก้วแอบบหนีไปอีกแล้วเหรอ
แก้ว=พี่เขื่อนเลิกกล่าวหาแก้วได้แล้วแก้วไปกับบอดี้การ์ดของคุณพ่อนั่นแหละไม่ต้องมาเป็นห่วงน่าเบื่อ
พ่อแก้ว=โทโทะเป็นไงบ้างมีอะไรเกิดขึ้นกับลูกสาวฉันรึป่าว
โทโมะจึงเลาเหตุการ์ณทุกอย่างให้ฟัง
เขื่อน=ผมว่าต้องเป็นพวกบริษัทคู่แข่งเราแน่ๆครับคุณพ่อมันกะจะเอายัยแก้วไปเป็นตัวประกัน
พ่อแก้ว=อืมพ่อก็คิดอย่างนั้นล่ะดีนะที่โทโมะไปช่วยไว้ทัน
แก้ว=แก้วง่วงนอนแล้วงั้นแก้วไปนอนก่อนนะ
รุ่งเช้า
แม่แก้ว=ลูกวันนี้ตอนดึกมีงานเลี้ยงเปิดตัวแบรนสินค้าชื่อดังพ่อฝากแม่มาบอกลูกว่าคืนนี้ให้แต่งตัวสวยๆพ่อจะพาไป
แก้ว=อะไรอักเนี่ยน่าเบื่อจัง
แม่แก้ว=อืมโทโมะด้วยนะจะได้ไปเฝ้าดูแลยัยแก้วด้วย
โทโมะ=ครับ
แก้ว=ทำอย่างกับแก้วเป็นเด็กกลัวเด็กหลงทางไปได้
แม่แก้ว=ก็เราทำตัวแบบนี้ไงล่ะพ่อถึงต้องจ้างบอดี้การ์ดมาให้
แก้ว=แม่คะ
โทโมะอมยิ้มกลั้นหัวเรากับท่าทางแก้วนิดๆ
แก้ว=นี่นายหัวเราะอะไร
โทโมะ=ป่าวครับแค่ขำเด็กเอาแต่ใจแถวนี้อ่ะครับ
แก้ว=คุรแม่คะดูบอดี้การืดคุณพ่อสิคะ
แม่แก้ว=55ก็มันจิรงนิจ๊ะ
แก้ว=แม่อ่ะแก้วไปแล้วหึ
ณ บ้านป๊อปปี้
พ่อป๊อปปี้=วินนี้แต่งตัวหล่อๆนะลูกพ่อจพาไปเงินเปิดตัวแบรนชื่อดัง
ป๊อปปี้=ครับ
พ่อป๊อปปี้=แล้วเป็นโอกาสที่ลูกจะได้เจอนู๋แก้วด้วยนะ
ป๊อปปี้=พ่อครับแต่ผมรักแก้วเหมือนเหมือนน้องสาวนะครับ
พ่อป๊อปปี้=เอาเหอะน่า คบๆกันไปเดี๋ยวก็รักกันเอง
ป๊อปปี้=ครับ
ณ บ้านจินนี่-กวิน
จินนี่=กวินวันนี้มีงานพ่อฝากมาบอกพี่ว่าให้แต่งตัวดีๆนะไปงานนี้แล้วอย่าทำให้คุณพ่อเสียชื่อเสียงอีกล่ะ
กวิน=ครับๆรู้แล้วจะแต่งตัวไม่ให้คุณพ่อขายหน้าเด็ดขาด
จินนี่=อืมรู้แล้วก็ดีพี่ไม่อยากจะย้ำ
ตอนสามทุ่ม ณ งานเลี้ยง
แก้ว=อ้าวเฟย์ ฟาง
เฟย์=อ้าวยัยแก้ว
ฟาง=ปะเราเข้าไปข้างในดีกว่าแม่แก้ว=งั้นเดี๋ยวแม่ไปรอที่โต๊ะนะจ๊ะไปค่ะคุณ
พ่อแก้ว=อืม โทโมะช่วยดูให้หน่อยนะ
โทโมะ=ครับ
พ่อป๊อปปี้=อ้าวนั่นไงนู๋แก้วไปซิลุกไปหาน้องไป
ป๊อปปี้=เอ่อครับ
แก้ว=อ้าวพี่ป๊อปหวัดดีค่ะ
ป๊อปปี้=อืม
เฟย์=วันนี้พี่หล่อมากเลยนะคะเนี่ย
ป๊อปปี้=ชมอย่างนี้พี่ก็อายเป็นนะ
เฟย์=55
ป๊อปปี้=แก้วจะทานอะไรรึป่าวเดี๋ยวพี่ไปตักให้
แก้ว=ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวแก้วไปตักเอง
ป๊อปปี้=แล้วฟางกับเฟย์ล่ะ
ฟาง=ไม่เป็นไรดีกว่าค่ะเดี๋ยวฟางกับเฟย์ไปตักเอง
ป๊อปปี้=อืม
ที่ตักอาหาร
ป๊อปปี้ที่กำลังจะตักผักสงัดแต่ฟางก็ยื่นมือไปเหมือนกันมือทั้งสองจึงแตะกันทั้งสองจึงประสานสายตากัน
ฟาง=ขอโทษค่ะพี่ตักก่อนเลย
ป๊อปปี้=ไม่เป็นไรอ่ะฟางตักก่อนเลย
ฟาง=เอิ่ม ขอบคุณค่ะ
แก้วที่ดื่มไวท์ไปเป็นแก้วที่สองก็ดื่มต่อไปเรื่อยๆ
เฟย์=ยัยแก้วดื่มไปซะขนาดนั้นเดี๋ยวก็เมาพอเหอะ
แก้ว=มันอร่อยนิแล้วอีกอย่างนานๆทีมากิน
โทโมะ=คุณแก้วผมว่าพอเหอะครับ
แก้ว=ไม่ต้องมายุ่งเรื่องของฉัน
ป๊อปปี้=แก้วพี่ว่าพอเหอะนะ
ฟาง=ใช่ๆแกกินไปขนาดนั้นเดี๋ยวก็เมา
แก้ว=ไม่เมาๆบอกว่าไม่เมาก็ไม่เมาสิ
ฟุ่บ แล้วแก้วก็หลับคาโต๊ะไป
เฟย์=ไม่เมาของแกสิเป็นงี้
ป๊อปปี้ทำท่าจะพยุงแก้วไปที่รถแต่แก้วไม่ยอมไป
แก้ว=ไม่ไปแก้วจะนอนที่นี่
ฟาง=ยัยแก้วที่นี่นอนไม่ได้ปะกลับบ้าน
โทโมะ=เอ่อเดี๋ยวผมพาไปเองครับ
เฟย์=สุภาพบุรุษสุดๆอ่ะ
โทโมะจึงอุ้มแก้วแล้วพาขึ้นรถไปแล้วจึงโทรไปบอกพ่อแก้วว่าเดี๋ยวพาแก้วไปส่งที่บ้านก่อน
ที่บ้าน
แก้ว=น้องขออีกแก้ว
โทโมะ=อีกแก้วอะไรล่ะถึงบ้านแล้วลงมาเร็วคุณ
แก้ว=นายเกี่ยวไรด้วยไม่ลง
โทโมะจึงต้องอุ้มพาแก้วขึ้นไปบนห้องแล้วเช้ดตัวให้จนแก้วหลับไป
โทโมะ=กินเข้าไปได้ไงเนี่ย
แก้ว=พ่อคะแก้วยังไม่อยากแต่งแก้วไม่ได้รักพี่ป๊อปพ่อคะ(ละเมอ)
โทโมะหันกลับมาแล้วนึกในใจว่าสงสัยแก้วคงถูกบังคับให้แต่งงาน
ณ งานเลี้ยง
จินนี่=ไม่คิดแหะว่านายจะมางานนี้ด้วย
เคนตะ=ทำไมหรอครับงานนี้ไม่ใช่ว่าคนอย่างจะเข้ามาไม่ได้นิ
จินนี่=ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรนิแค่ถามเฉยๆ
เคนตะ=ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมขอตัว
จินนี่=พี่ป๊อปคะ
ป๊อปปี้=อ้าวจินนี่ว่าไง
จินนี่=เราไปนั้งคุยกันโต๊ะอื่นดีกว่ามั้ยคะ
ป๊อปปี้=อืมก็ได้ครับ
เฟย์=เข้ามีคู่อยู่แล้วยังจะแย่งไปอีกเชอะ
ฟาง=เฟย์กลับบ้านเหอะพี่ปวดหัว
เฟย์=ก็ได้ปะ
เขื่อน=อ้าวฟางจะกลับแล้วหรอ
ฟาง=อืม
เขื่อน=อ่ะนี่คุ๊กกี้คุณแม่ทำมาให้อ่ะ
ฟางจึงรับไป
เฟย์=แล้วของเฟย์อ่ะ
เขื่อน=ไม่มี
เฟย์=นี่พี่เขื่อนแล้วของเฟย์อ่ะคุณน้าไม่มำทาให้หรอหรือคุณน้าจะไม่ชอบเฟย์ฮือ…………
เขื่อน=ล้อเล่นของเฟย์ก็กินกับฟางนั่นแหละยัยเฟย์นี่ท่าทางจะกินไม่หยุดจริงๆ
ฟาง=ก็งี้ล่ะยัยเฟย์งั้นเรากลับก่อนนะ
เขื่อน=อืม บาย
เฟย์=บาย
@เรื่องราวจะเป็นอย่างไรติดตามกันต่อไปนะจ๊ะ@