นิยายเรื่อง จำเลยรัก prison of love

หลังจากไม่ได้อัพมาสองสามวัน วันนี้มาอัพแล้วนะ นี่ตอนจบแล้ว



ตอนที่6 ขอโทษ

ฟึบ!!
“เฟย์!”ผมเรียกเฟย์ ที่อยู่ดีๆก็ล้มลงไปหลังจากที่ผมถอนจูบ ผมรบช้อนตัวเฟย์ขึ้นมาแล้วอุ้มไปรอเฮลิคอปเตอร์ ไม่นานมันก็มา ผมจึงพาเฟย์กลัไปที่บ้านของผม
ที่บ้าน
“อืมมมม”
“เฟย์ ฟื้นแล้วหรอ เป็นไงบ้าง”ผมรีบถามถึงอาการเธอ เมื่อเธอฟื้น
“ไม่เป็นไรแล้ว เฟย์โอเค”เธอตอบ
“จริงนะ เขื่อนห่วงแทบตาย”ผมพูแล้วกอดเฟย์ไว้
“จริงๆ เฟย์แค่เหนื่อย”เฟย์พูดแล้วเอาหน้าวุกเข้ากับอกผม
“เฟย์หิวไหม เดี๋ยวเขื่อนทำอะไรให้กินนะ ^^”
“โอเค เร็วๆนะ เฟย์หิว”ผมยิ้มเฟย์ทีหนึ่งแล้วบีบจะมูกเฟย์เบาๆ
“เขื่อนอ่ะ เจ็บน้า”เธอทำหน้างองใส่ผม
“โอ่ๆ อย่างอนนะ เฟย์จะให้เขื่อนทำอะไรเขื่อนยอมหมดทุกอย่าง”
“คิกๆ จริงนะ”เธอพูดอย่างมีเล่ใน
“จริงสิ”ว่าแล้วเฟย์ก็ประกบปากเธอลงมากับปากผมเร็วๆ หนึ่งที
“แค่นี้หล่ะ อ้อ แล้วห้ามทิ้งเฟย์ด้วยหล่ะ”
“คร๊าบบบบ”
ฟอด!
ผมหอมแก้มเฟย์ฟอดใหญ่แล้วเดินลงไปที่ห้องครัว

“อร่อยไหมเฟย์”ผมถามเฟย์ที่กำลังกินโจ๊กฝีมือผม
“อืมๆๆ อร่อย เอาอีกได้มั้ยอ่ะ”เฟย์ยืนถ้วยโบ๋เบ๋ให้ผม
“ได้สิ ป้านวลครับ ขอเพิ่มหน่อยครับ”ผมเรียกป้านวล
“แหมๆ วันนี้หนูเฟย์ทานเยอะนะคะ ปกติกว่าเฟย์จะกินคำหนึ่งนี่ก็ ฮิๆ”
“ไม่หน้าหล่ะ ถึงได้ผอมแบบเนี่ย”ผมพูดแล้วโยกหัวเฟย์ไปมา
“ก็ใครจะไปกินลงหล่ะ”เฟย์ทำหน้ามุ่ย
“5555 ไม่ได้ว่าอะไร นี่กินเยอะก็ดีแล้ว”แล้วผมกับเฟย์ก็นั่งหยอกล้อกันไป

ตอนเย็น (โอ๊ย เร็วอย่างกับอะไร)
เขื่อนและเฟย์กำลังนอนกอดกันอยู่บนเตียงที่แสนจะอบอุ่น เฟย์รู้สึกมีความสุขมาก แต่มีบางอย่างที่ทำให้เฟย์กลุ้มใจอยู่
“เขื่อน”เฟย์เรียกชื่อเขื่อนเบาๆ
“หืม มีอะไรหรอ”
“คือว่าเฟย์ เอ่ออยาก………”แต่ก่อนที่เฟย์จะพูดจบเขื่อนก็แย่งพูดขึ้นมาว่า
“เฟย์อยากกลับบ้านใช่ไหม?”เขื่อนถาม
“คือว่าจริงๆแล้วเฟย์ไม่อยากกลับหรอก แต่ว่าเฟย์ยังเรียนไม่จบ”
“งั้นถ้าเฟย์หายดีเมื่อไหร่เขื่อนจะพาเฟย์กลับกรุงเทพนะ”เขื่อนพูด
“แต่เขื่อนต้องอยู่กับเฟย์นะ”เฟย์พูดทำให้เขื่อนต้องสงสัยอะไรบางอย่าง
“แล้วเฟย์ไม่กลับไปอยู่กับพ่อหรอ”
“พ่อหรอ พ่อจะสนใจอะไรเฟย์ ตั้งแต่แม่ตายไปพ่อก็ควงผู้หญิงเข้าบ้านไม่ซ้ำหน้า พ่อทำเหมือนไม่มีเฟย์อยู่เลยด้วยซ้ำ”เฟย์พูดแล้วทำหน้าเหมือนจะร้องไห้
“แม่เฟย์ เสียแล้วหรอ”เขื่อนถาม ตอนนี้ทั้งอึ้ง ทั้งงง ทั้งรู้สึกผิด
“แม่เฟย์เสียตั้งแต่เฟย์อายุได้9ขวบแล้วหล่ะ แต่ยังไงเฟย์ก็รู้สึกเหมือนแม่ยังอยู่กับเฟย์นะ”
“เฟย์ เขื่อนขอโทษนะที่เคยพูดดูถูกแม่เฟย์อ่ะ”เขื่อนพูดด้วยน้ำเสียงสำนึกผิด
“ไม่เป็นไรหรอก เขื่อนไม่รู้หนิ”
“ยังไงเขื่อนก็ขอโทษ ขอโทษที่ทำให้เฟย์เจ็บ ขอโทษที่ทรมานเฟย์ ขอโทษที่จับตัวเฟย์มา ขอโทษที่ จุ๊บ!” เฟย์รีบจัดการปิดปากเขื่อนเร็วๆ
“ขอโทษทำไม ถ้าเขื่อนไม่พาเฟย์มาที่นี่เฟย์ก็คงไม่ได้เจอเขื่อนและก็ได้รักเขื่อน”เฟย์กอดเขื่อนแน่นขึ้น”นั่นสิเนอะ”เขื่อนกระชับกอดเฟย์แน่นขึ้นและทั้งคู่ก็ผล็อยหลับไป
เวลาผ่านไป3ปี
ชายหนุ่มร่างสูงขับรถสปอร์ตสีแดงมารอใครคนรักอยู่หน้ามหาลัย โดยพาหมาน้อยของเค้าที่มีชื่อว่ากาก้ามาด้วย
“เขื่อน!”ร่างสูงหันไปตามเสียงเรียกแล้วคลี่ยิ้มออก พร้อมกับเดินไปหาคนเรียก
“เป็นไงบ้าง วันนี้เหนื่อยมั้ย?”ร่างสูงพูดพร้อมเช็กเหงื่อบนใบหน้าหญิงสาว
“ไม่หรอก อ้าว!วันนี้เขื่อนพากาก้ามาด้วนหนิ”เฟย์ แฟนสาวของเขื่อนรีบวิ่งไปเปิดประตูรถแล้วอุ้มหมาน้อยออกมา
“วันนี้เขื่อนจะพาเฟย์ไปกินข้าวนะ พาลูกกาก้าไปด้วย”เขื่อนพูดแล้วเปิดประตูรถให้เฟย์ ส่วนเฟย์ก็อุ้มกาก้าขึ้นรถแล้วให้มันนั่งตัก

ในร้านอาหารหรู
หลังจากที่เขื่อนและเฟย์มาถึงร้านอาหาร เขื่อนก็รีบสั่งอาหารจานโปรดของเฟย์มาหลายๆอย่าง จริงๆแล้ววันนี้เขื่อนตั้งใจจะมาขอเฟย์แต่งงาน
นั่งรออาหารอยู่สักพักเฟย์ก็พูดขึ้นมาว่า
“ขอบคุณนะเขื่อน ที่พาเฟย์มาวันนี้”เฟย์พูกขณะนั่งมองแม่น้ำที่ไหลผ่านร้านอาหาร
“ไม่เป็นไรหรอก”เขื่อนพูดแล้วกอดเอวเฟย์ไว้
ทุกคนไม่ต้องตกใจ เพราะเขื่อนได้จองที่ในร้านอาหารเป็นส่วนตัวทำให้ทั้งร้านมีพนักงานแค่สองสามคน และเขื่อนกับเฟย์
“เอาของมาส่งครับ”มีพนักงานใส่ชุดสูตรสาวถือช่อดอกไม้ช่อโตมาที่โต๊ะเขื่อนเฟย์
“ขอบคุณครับ”เขื่อนพูดแล้วยิ้มให้พนักงงาน เฟย์ท่าจะงงๆกับตุการณ์ แต่ก็เดาได้ว่าเขื่อนเอาดอกไม้มาให้ใคร
“เฟย์ครับ”เขื่อนเรียกให้เฟย์หันหน้ามา แล้วนั่งคุกเข่าข้างหน้า
“แต่งงานกับเขื่อนนะ”เมื่อเฟย์ได้ยินแบบนนั้นก็ถึงกับน้ำตาไหล
“ฮึก ค่ะ เฟย์แต่งกับเขื่อน”เมื่อพูดจบ เขื่อนก็เอาแหวนเพชรมาสวมที่นิ้วนางให้เฟย์ หลังจากนั้นก็ลุกขึ้นมากอดเฟย์
“อย่าร้องนะคนดี”เขื่อนพูดแล้วลูบหัวเฟย์
“เฟย์ฮึก รักเขื่อนนะ”ทั้งสองกอดกันกลม
ทั้งสองได้รู้ว่าความรัก คือ โชคอย่างหนึ่ง เพราะใช่ว่าทุกคนจะมีได้
ความรัก เป็นได้ทั้งมือเเละผ้าพันเเผลเวลาเสียใจ
ความรัก คือ สิ่งเติมเต็มให้ชิวิตไม่รู้สึกขาดอะไรไปอย่างนึง
ความรัก คือ ความหวัง กำลังใจ เเละศรัทธาในกันเเละกัน
ความรัก มีความลับอยู่อย่างหนึ่งว่า ไม่ได้รักในสิ่งที่ทำให้เรามีความสุขเเต่มีความสุขในสิ่งที่เรารักต่างหาก

จบแล้ว



แบบสอบถาม

สนุกไหม:
อยากให้แต่งอีกไหม:
คู่ไหน:
ขอบคุณที่ติดตามนะ ^^: