เปลี่ยนคู่แค้นให้เป็นคู่รัก

พักกลางวันที่โรงอาหาร

วินเทจ//เฮ้อ สอบเสร็จซะทีต่อไปนี้เราก็ได้ทำงานไร่ให้เต็มที่(นั่งลงที่โต๊ะหันมาคุยกับน้องสาว)

เกล//ใช่ เกลจะได้ช่วยพ่อดูแลรีสอตย์ซะทีเออตอนเย็นเกลขอกลับคนเดียวนะ

วินเทจ//เกลจะไปไหน(ถามอย่างสงสัย)

เกล//พอดีเกลจะไปแก้วิชาคณิตนะ (หันไปเห็นคิตตี้เดินเข้ามา)ตี้มากินด้วยกันสิ

คิตตี้(หันไปมอง)ฉันไม่อยากนั่งร่วมโต๊ะกับคนที่ฆ่าแม่ของฉัน(เดินออกไป)

วินเทจ//ปากเสียทั้งพี่ทั้งน้องเลยนะน่าจะตบสักที่2ที

เกล//ใจเย็นๆพี่วินเทจมันก็จริงอย่างที่เค้าพูดนั้นแหละ กินข้าวเหอะพี่ต้องกับพร้อมกับพี่เคไม่ใช่หรอ(ตักข้าวกิน)

วินเทจ(มองนาฬิกา)งั้นพี่ไปก่อนนะมีไรก็โทรหาพี่ล่ะกัน(โบกมือให้แล้วเดินออกไป)

ตอนเย็น

อาจารย์//เกลกลับบ้านได้เลยนะนี้ก็จะมืดแล้วเดียวที่บ้านจะเป็นห่วงเอานะ

เกล//ค่ะอาจารย์ขอบคุณมากนะค่ะที่ช่วยสอนหนู(ยกมือไหว้)

อาจารย์//จ๊ะ(แล้วเกลก็ได้เดินออกไป)

ระหว่างที่กลับบ้านเกลก็เห็นพิชชี่เดินคุมคนงานอยู่ก็ได้แต่แอบมอง//พี่ยังเก่งเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยนเลย(มองอย่างชื่นชม)

พิชชี่(ที่รู้สึกเหมือนโดนจ้องจึงหันไปเห็นเกลยืนมองที่ขอบรั้ว)ยัยตัวเล็ก

เกล(จึงรีบวิ่งไปที่ท้ายรีสอตย์ทันที)ซวยแล้ว

พิชชี่(ซึ่งเดินมาดักหน้า)มาแอบดูอะไรพวกฉัน

เกล//เราเปล่าแค่ผ่านมาเฉย(ตอบแบบไม่มองหน้า)

พิชชี่//แน่ใจหรอ(คว้าข้อมมือเกลขึ้นมา)ไม่ใช่คิดจะมาแอบสอดส่องหรือไงยัยลูกฆาตรกร

เกล(ได้ยินก็น้ำตาไหลออกมา)ครอบครัวฉันไม่ใช่ฆาตรกรพวกฉันไม่เคยคิดจะทำร้ายครอบครัวนายเลยอาโชคก็เป็นเพื่อนรักของพ่อฉันไม่ใช่ลูกฆาตกรไม่ใช่(สะบัดมืออกจากพิชชี่แล้วผลักพิชชี่ล้มลงกับพื้นแล้ววิ่งออกไป)

พิชชี่//ฉันขอโทษนะแต่สิ่งที่พวกเธอทำกับครอบครัวฉันมันไม่น่าให้อภัยจริงๆ(ก้มลงไปเห็นสร้อยข้อมือที่ตัวเองให้กับเกลไว้ตอนเด็กก้ได้ก้มไปเก็บ)เธอยังเก็บไว้อยู่อีกหรอ

ทางด้าเกลที่วิ่งเข้าบ้านไปในบ้านก็ได้วิ่งขึ้นห้องนอนแล้วล๊อกประตูร้องไห้ออกมา//ฮึก ฮือ ทำไมพี่ไม่เหมือนเดิม ไม่คนที่เรารู้จักกันฉันอยากให้พี่กลับมาเป็นเหมือนเดิมเป็นคนเดิมที่คอยดูแลฉันคอยปกป้องฉัน(ก้มหน้าร้องไห้)

เชน//น้องเป็นไรวินเทจ(หันไปถามวินเทจที่นั่งเล่นคอมอยู่)

วินเทจ//สงสัยเครียดเรื่องเรียนมั้งพี่เชนอย่าไปสนใจเลย

เชน//อืม งั้นพี่ไปทำงานที่รีสอตย์ก่อนนะมีไรก็โทรหาพี่ก็แล้วกัน

วินเทจ//ค่ะพี่(แล้วเชนก็ได้เดินออกไป)

ที่ไร่ภูผา

คิตตี้//พี่พิชไปไหนมาอ่ะ(ถามพี่ชายตัวเองงที่กำลังเดินเข้ามาในบ้าน)

พิชชี่//ไปดูไร่องุ่นมานะแล้วไอเคนล่ะตี้

คิตตี้//พี่เคนไปดูแลเรื่องรีสอตย์อ่ะตี้ขอไปด้วยก็ไม่ยอมให้ไป(บอกอย่างงอลๆ)

พิชชี่(ขยี้หัวน้องสาวเบาๆ)มันคงยุ่งนะแล้วเราไม่ซ้อมเปียโนหรอไง

คิตตี้//ก็ไม่มีคนฟังตี้เลยไม่เล่น

พิชชี่//พี่ไงไปเล่นให้พี่ดูหน่อยสิ

คิตตี้//พีเคน(ยิ้มออกมาอย่างดีใจเมื่อเห็นพี่คนที่สองกลับมา)งั้นตี้ไปเล่นเปียโนให้ฟังนะ(ลุกขึ้นมาแล้วเดินไปนั่งเล่นเพลงที่ตัวเองถนัด)ตี้มอบให้แม่นะ(พึมพำออกมา)


เคน//ทำไมตี้ต้องเล่นเพลงนี้ตลอดเลยว่ะตั้งแต่แม่เสียไปข้าก็เห็นตี้เล่นเพลงมาตลอดจนจะร้องได้แล้ว

พิชชี่//เอาน่าฟังไปเหอะ