Who are you ใครคนนั้นคือเธอรึเปล่า

“เฟย์ เป็นอะไร”

“ใช่ เจ๊เป็นอะไร”

“เฮ้อ ฝันไปหรอเนี่ย”

“อ้าว แค่ฝันหรอ งั้นเราก้อนอนต่อเถอะ”

“แต่ว่า”

“แต่ว่าอะไร”

“ป่าวจ๊ะ ป่าว”

“งั้นก้อนอนต่อเถอะค่ะ”

ณ ห้องนอนของแก้ว

“เฮ้ย นี่แกจะพาชั้นไปไหนเนี่ยเฟย์”

“ไปน้ำตกกันมั้ย”

“ไปสิ”

และแก้วกับเฟย์ก้อเดินไปน้ำตก ระหว่างทางก้อเจองูเห่าตัวหนึ่ง ที่พยายามจะกัดแก้ว และแก้วก้อพยายามวิ่งหนีจนสะดุ้งตื่น

“เฮ้ย”

ทันใดนั้นแก้วก้อสะดุ้งตื่นขึ้นมา

“โอ๊ย แค่ฝันไปรึเนี่ย”

เช้าวันต่อมา

“เฮียพิชชี่ เมื่อคืนฝันว่าถูกงูกัดอ่ะ” แก้วบอกพิชชี่ขณะกำลังจะไปกินข้าว

“เอ่อ..”

“อาไรอีกหล่ะ”

“ป่าว” เพราะว่าแก้วฝันอย่างนี้พิชชี่จึงนำเรื่องนี้ไปบอกกับเขื่อนและป๊อปปี้ที่นั่งอยู่หลังบ้าน  หลังจากกินข้าว

“ชั้นว่านะ เราไปหาไอ้เคนตะดีกว่า” ป๊อปปี้เสนอความคิดที่แบบเอิ่ม..โค_รโบราณมากๆ  ปล. เคนตะคือเพื่อนของสามหนุ่มน่ะค่ะ  เป็นคนที่มีสัมผัสที่หก ในเรื่องการมองเห็นอนาคต

“เออ ก้อดีนะ” เขื่อนตกลงด้วยอ่าาาา

และแล้วสามหนุ่มก้อไปหาเคนตะกันแล้วนะคะ มาดูเรื่องราวกันต่อดีกว่า

“พวกแกมาหาชั้นทำไมหรอ”

“ชั้นอยากให้แกดูอนาคตของแก้วให้ชั้นหน่อยได้ป่ะ”

“ได้สิ”

อีก 15 นาทีต่อมา

“555”

“อาไรอีกวะ ไอ้เคนตะเนี่ย”เชื่อนเริ่มมาโหมดโหดค่ะ

“น้องสาวพวกแกจะต้องปลอมตัวเป็นผู้ชาย เพื่อตามหารักแท้”

“มันจะละครไปป่าววะ ไอ้เคนตะ” พิชชี่ทำหน้าแบบเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง

“ไม่ได้ละคร ส่วนแก พิชชี่ เขื่อน ป๊อปปี้ เนื้อคู่พวกแกอ่ะ อยู่ใกล้แค่เอื้อม แต่ไม่เข้าใจกัน แค่นี้เอง”

“งั้นชั้นกลับหล่ะ”ป๊อปปี้ตัดบทแล้วเดินขึ้นรถไปเลย  ทำให้สองหนุ่มที่ยังสงสัยกับเรื่องอนาคตของตัวเองต้องเดินตามไปด้วย

“นี่เฮียป๊อป เฮียว่ายังไงบ้างอ่ะ  กับเรื่องเนี้ย”พิชชี่ถามป๊อปปี้แบบไม่เข้าใจ

“ชั้นก้อไม่รู้นะ แต่ยังไงชั้นจะไม่ยอมให้ยัยแก้วต้องปลอมตัวเป็นผู้ชายเด็ดขาด!” ป๊อปปี้ย้ำเสียงดุ

“เฮีย แล้วเรื่องของพวกเราหล่ะ” เขื่อนถามแบบคิขุอาโนเนะวาตาเระสุกิมาไซ -_- อีกแล้ว

“ช่างมัน เรื่องของเราอย่าบอกเขาเลย” ป๊อปปี้ตอบแบบไม่สนใจอะไรเลย

“เฮีย อย่าชั่งมันอย่างเดียว ชั่งเผือกด้วย”เขื่อนขัดแบบแป๊กโคตรๆอ่ะ

“นี่เฮีย ผมว่านะทั้งมันทั้งเผือกไม่ต้องช่างเลยอ่ะจะดีกว่ามั้ย”พิชชี่เสนอความคิดเห็น

“ก้อดีเหมือนกัน” ป๊อปปี้ตัดบท

“เอ่อ   งั้นรีบกลับบ้านกันดีกว่า” เขื่อนตัดบท

“ใช่ พิชชี่คิดถึงน้องเกล” พิชชี่พูด

“พี่ก้อคิดถึงน้องฟางเหมือนกัน” ป๊อปปี้พูด

“งั้นก้อรีบกลับบ้านกันเถอะเฮีย”เขื่อนตัดบทอีกแล้ว

ที่บ้าน

“แก้ว ไอ้เขื่อนมันชอบกินอะไรหรอ” เฟย์ถาม

“ตั๊กแตนทอด”

“อาไรนะ!”

“โทษทีๆ เค้กไง เออ ว่าแต่ผีเข้าหรอ ถึงมาถามหาของโปรดของพี่ชายชั้น” แก้วสงสัย

“ป่าว ไม่มีอะไรหรอก” เฟย์ตัดบท

“หรอ มีหรือไม่มีกันแน่จ๊ะ” ฟางกับเกลหว่านล้อมเฟย์จนเฟย์อายหน้าแดง

“โฮ๊ะๆๆ ในที่สุดน้องสาวชั้นก้อจะมีแฟนซักที”  ฟางรำพึงรำพันแบบโอเว่อร์อ่ะ

“และคนๆนั้นก้อไม่ใช่ใคร พี่ชายของชั้นเอง” แก้วก้ออยู่ในสถานะเดียวกันกับฟางชัดๆ

“มันช่างเป็นความรักที่เหมือนละครจิงๆ โฮ๊ะๆ” เกลก้ออยู่สถานะเดียวกับแก้วและฟาง-_-

“พอแล้ว พอแล้ว อย่าเพ้อเจ้อมาก รีบทำกับข้าวกันเถอะ” เฟย์ตัดบท

“ทำอะไรกันอยู่หรอจ๊ะสาวๆ” เขื่อนที่เดินเข้ามาถามทุกคนด้วยความอยากรู้

“ฆ่าแกอยู่มั้งไอ้เขื่อน” เฟย์ตอบแบบโกรธสุดๆ

“อุ๊ย อย่าปากร้ายแบบนั้นสิสาวน้อย” เขื่อนทำหน้ากวนส้นอีกแล้ว

“ไอ้...” เฟย์เริ่มเดือด

“ไอ้หล่อ หรือว่า ไอ้หน้าตาดี ก้อได้นะ” กวนส้นเนอะ เขื่อน

“ไม่ใช่ทั้งไอ้หล่อ ทั้งไอ้หน้าตาดีทั้งนั้นแหละ ไอ้เคโรโระ” แล้วเฟย์ก้อดึงหูเขื่อน

“โอ๊ย เจ็บนะ แม่คู้ณ เบาๆหน่อยก้อได้นะ” เขื่อนโอดครวญ

“แหม ทีตอนที่แม่คนนั้นออเซาะ เขื่อนคะ เขื่อนขานี่ไม่ร้องซักแอะ เลยนะ” ว่าแล้วเฟย์ก้อดึงหูเขื่อนแบบหมั่นไส้

“หึงหรอ ฮั่นแน่ แอบชอบเขื่อนน่ะสิ” ป๊อปและพิชชี่ที่พึ่งเดินมาสมทบพากันล้อเฟย์กับเขื่อนที่กำลังหน้าแดงอยู่ อิๆ ^_^

“ปะ ป่าวนะ ชั้นไม่ได้คิดอะไรกับยัยหน้าจิ้งจกซะหน่อย” เขื่อนตอบแบบไม่เต็มปาก

“หรอ แต่เมื่อกี้เห็นหน้าแดงเลยนี่นาเฮีย เป็นไรป่าว” แก้ว อย่าไปแซวเค้า

 “จะ จิง ชะ ชั้นไม่เป็นไรหรอก” เขื่อนแก้ตัวก่อนจะวิ่งขึ้นไปบนห้องของตัวเอง(สรุปเฮียเขื่อนเป็นพวกชอบหนีความจิงใช่ป่ะ เจ๊แก้ว : Writer   ก้อประมาณนั้นแหละ : Kaew)

“งะ งั้น ชั้นขอไปอะ อาบน้ำก่อนนะ” แล้วเฟย์ก้อขึ้นไปบนห้องแต่ว่าระหว่างที่เดินผ่านห้องเขื่อนเธอกลับจะเดินไปเคาะประตูห้องแต่ว่าเมื่อคิดถึงความหลังที่มันโหดร้ายแต่ด้วยความโกรธในครั้งนั้นเธอจึงเดินกลับห้องเธอไปอย่างไม่ไยดี จนเมื่อระหว่างที่เธออาบน้ำเธอได้ยินเสียงรถและได้ยินเสียงเคาะประตู เมื่อได้ยินเสียงเคาะประตู เธอจึงรีบไปเปิด แต่ด้วยความที่นึกว่าคนที่มาเคาะประตูคือแก้ว ฟาง หรือไม่ก้อเกลจึงทำให้เธอเดินออกไปเปิดด้วยชุดผ้าขนหนูผืนเดียว...