Love of my world รักวุ่นๆดาราระดับโลก

Chon say

“เต้ยๆๆๆๆ...เป็นไงบ้าง...เต้ยๆๆๆๆๆ”

ผมทุบประตูแต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับยิ่งทำให้ผมแทบคลั่งตาย

ที่จริงผมรักเต้ยคนเดียวที่ผมไปคอยดูแลน้ำชาเพราะว่าน้ำชาเป็นลูกพี่ลูกน้องของผม

แล้วเธอเป็นโรคความจำเสื่อม ความจำของน้ำชาเลยมีน้อยมากเธอจำพ่อแม่ แล้วผมได้แค่3 คน

แต่จำแฟนตัวเองไม่ได้ก็คือก้อง ก้องเคยเป็นแฟนน้ำชามา 2ปี5เดือน สาเหตุที่ความจำเสื่อมคือตอนนั้น น้ำชาขี่จักรยานอยู่ที่ถนนกำลังจะเลี้ยวซอยเข้าบ้านที่ตนอยู่ จึงถูกรถชนอย่างแรงสมองกระทบกระเทือนอย่างมากผมเป็นคนรู้เรื่องคนแรกก่อนเข้าห้องไอซียู เธอลืมตามองผมนิดเดียวแล้วพูดคำว่า “พี่ฌอห์ณชาเจ็บ ชายังไม่อยากตายพี่ต้องช่วยชานะ” จากนั้นน้ำชาก็ค่อยสลบลงไปผมเลยพาเข้าห้องไอซียู ตอนนั้นเมื่อก้องรู้เรื่องก็รีบมาที่รพ.เพื่อดูอาการ เมื่อชาฟื้นเธอกลับจำผมได้แต่จำก้องไม่ได้ จึงเป็นเรื่องที่น่าเศร้า

วันต่อมา

วันนี้พวกเรทั้ง8คนต้องไปออกงานอีเว้นกัน

เริ่มจากคู่แรกที่หวานจนมดต้องอายกันไปเลยคือ มินกับอ๋อม

อ๋อมดูดีในชุดสูทที่มีเนคไทน์ส่วนมินก็ดูดีที่ชุด ชุดสีขาวกระโปรงสั้นเหนือเข่าเล็กน้อยมีดอกไม้กับลูกไม้ประดับผมก้าวเหมือนเจ้าสาว ใส่รองเท้าส้นสูง3นิ้ว

คู่ต่อมาก็คู่ที่ดูยังไงก็เริ่ดเพอร์เฟ็กคือ อั้มกับเก้า

เก้าใส่สูทสปอร์ตอั้มใส่ชุดกระโปรงยาวเหนือเข่าที่สั้นนิดหน่อยสีเนื้อ รองเท้าส้นสูง 4 นิ้ว ผมก้าวเหมือนเจ้าสาว

คู่ต่อมาก็คู่ฟ้าประทานแบบสภาวะทิ้งตัวคือ แดนกับแพต

แดนใส่สูทสปอร์ตแบบเก้า ส่วนแพตใส่กระโปรงยาวเลยเข่าประมาณ1คืบ รองเท้าส้นสูง2นิ้ว ผมปล่อยยาว

ส่วนคู่ที่มันปัญหาคือ ผมกับเต้ย

ผมใส่สูทแบบมีหูกระต่าย ส่วนเต้ยก็ใส่กระโปรงยาวลากพื้นสีเทาแบบเรียบๆร้องเท้าสูง4นิ้ว ผมปล่อยยาว

ณ  งานPLOJECT LOVER SEASON 5

ผมกับเต้ยเดินห่างๆกันระหว่างไปที่ห้องแต่งตัว เพื่อสแตนบายเตรียมตัวเข้าสัมภาษณ์

ในห้องแต่งตัว......

พวกผู้ชายนั่งบนโซฟาหรูๆใหญ่ๆ ส่วนผมก้อิจฉาไอ้เก้าจังเลย เพราะอะไรน่ะเหรอก็เพราะมันไปสวีทกันตรงโต๊ะที่มีผลไม้และของกินวางอยู่เพียบเดี๋ยวป้อนให้กันบ้าง ผมหล่ะจะอ้วก แหวะๆๆๆ (อ้วกตอนนี้ได้ไหม)

ส่วนคู่นี้อีกคู่ อ๋อม มิน...ก็นั่งเล่นIPAD2 กันมันส์เล้ย COOKING MAMAบ้าง แอปพลิเคชั่นนู่นนี่นั่น ถ่ายรูปคู่

เล่นเฟสกันบ้างหล่ะ

ส่วนอีกคู่ก็ แพตกับแดน

คู่นี้ก็ไปคนละทิศคนละทางเล้ย แพตกำลังนั่งท่องสคริปมั่ง(ไม่จำเป็นต้องท่องเลย) แต่งหน้าบ้าง เลือกชุดบ้าง

ส่วนแดนก็นั่งเล่นอูคูเลเล่

“อยากตกอยู่ในสภาวะ..ทิ้งต...ปั่ก..โอ๊ยยยยย”

จังหวะนั้นที่แดนกำลังร้องเพลงอยู่นั้นขวดสเปรย์ฉีดผมก็ได้ลอยมาโดนหัวแดนเต็มๆ ถามว่าใครคนปาน่ะเหรอ

ทุกคนก็น่าจะรู้ดีนะ....

“ทำอะไรน่ะ..ยัยโหด....เจ็บนะเฟร้ยยย”

“อะไรน่ะเหรอ...ฉันรำคาญเนี่ยรู้ไหม...สภาวะทิ้งตัวเหรอ...เด๋วร้องอีกทีได้ทิ้งมีดลงหัวนายแน่”

“ห๊า~เอาจริงเหรอ ไม่เอานะ...เด๋วหมดหล่ออ้ะ”

“ไม่เอาก็หยุดร้องเพลงแล้วเตรียมตัวขึ้นเวที”

“คร้าบๆ”

แหม.....ทีงี้ก็ว่างายเชียวนะไอ้แดน

ส่วนคู่ผมนะเหรอ....ไม่ต้องห่วงหรอกคนละฝั่งละฟากเลย

เช่น ผมนั่งเล่นโน๊ตบุ๊ค 4-5 เครื่อง (คนเขียน : เงินเยอะเหรอซื้อให้ซัก2เครื่องหน่อยสิ  ฌอห์ณ : หึ..คนอย่างเธอเหรอรอไปอีก100ชาติเห๊อ)

 แต่เต้ยก็นั่งแต่งหน้าแล้วก็เลือกชุดที่จะใส่แล้วก็สั่งซื้อชุดในอินเทอร์เน็ต

“เห้ยๆๆๆๆๆๆ พวกแก2คนนี่มีปัญหาอะไรกันวะ ค่อยเคลียร์กันดินี่กำลังจะขึ้นเวทีแล้วนะช่วยประสานมิตรกระชับมิตรกันหน่อยสิวะ....อย่างเช่นฉันกับมิน..ใช่ไหมตะเอง”

โอ๊ยยยยยผมรำคาญคู่นี้ที่สุดนี่ถ้าไม่ติดว่ามีผู้หญิงกับเพื่อนๆอยู่นะได้เตะไอ้อ๋อมไปที่ดาวเนปจูนเลยหล่ะ

“อ....เอ่อ...พวกเธอ2คนน่ะมัน....บรึ๋ยยย...หวานเกิ๊น~”

อั้มบอกด้วยน้ำเสียงขยะแขยง (แต่คู่เธอก็ใช่ย่อยนะ)

“เอ่อ...โทษนะเพื่อนไม่ใช่ฟุตบอลกระชับมิตรนะเฟร้ยยย”

ผมบอก

“เออๆๆ ลืมๆๆ...ก็พวกแกนั่นแหละเล่นซะอย่างกับไม่เคยรู้จักกันเลยน่ะ...ก็เลยอยากให้คืนดีกันน่ะสิ”

ไอ้อ๋อมบอก เหอะ! ฉันไม่ใช่คนอ่อนหวานง้อคนเก่งเหมือนคู่แกนี่ฟระ! ก็ดูสิ คู่แกอ้ะเล่นอ่อนหวานมาก มีเสน่ห์สุดๆ  เอ้อ! ผมจะเล่าให้ฟังว่า แรกๆผมก็เคยคิดจีบมินเหมือนกันนะก็ดูสิ มินจะมีนิสัยอย่างนี้อ้ะ เช่น  น่ารัก อ่อนหวาน  ขยัน  ฉลาด  แสดงเก่ง เอาตัวรอดได้ สวย เป็นคนอบอุ่น ตั้งใจทำงาน  ฯลฯ อีกเยอะอ่ะคร้าบ~

ก็เลยลองบอกรักเป็นภาษาเพลงให้ฟัง แต่มินกลับตอบมาว่า....

“ขอโทษนะ...ฉันเจอคนที่ใช่แล้ว แล้วคนๆนั้นก็...ไม่ใช่นาย”

เธอตอบผมมาอย่างนั้น ทำเอาผมร้องไห้แทบตาย