wonderland ดินแดนแห่งมนตรา

เฮ้อชั้นนั่งดูยัยฟางอุ้มหลานออกมาเดินเล่นมียัยเฟย์เดินตาม ตกลงใครเป็นแม่กันแน่เนี่ย "นายหญิงคะ" คิตตี้เดินมาทางชั้นเธอไม่เปลี่ยนไปเลยนี่ก็3ปีผ่านมาแล้วก็ยังตัวเล็กเหมือนเดิม "วันนี้ท่านชายกลับดึกหน่อยนะคะเพราะวันนี้ไปไกลถึงดินแดนเวทย์มนตร์ไปเอาสมุดว่าด้วยเรื่องมนตรากับท่าจงเบ ท่านเคนตะแล้วก็ท่านเขื่อนค่ะ" คิตตี้บอกก่อนที่ชั้นจะพยักหน้ารับ "แล้วนายหญิงหิวหรือยังคะวันนี้คิลองทำแพนเค้กน้ำผึ้งค่ะ" "เอามาสิเดี๋ยวแก้วลงไปหาสมายด์ด้วยนะเอาไปให้แก้วตรงนั้นนะคิตตี้" ชั้นบอกคิตตี้แล้วเดินไปหาเพื่อนกับหลานสาว

"นี่ฟางชั้นดูไม่ออกอ่ว่าใครเป็นแม่น้องมายด์กันแน่" ชั้นเดินเข้าไปแซวดูหน้ายัยฟางสิ 555 เหมือนกับว่าโดนขัดใจเลยอ่ะ55 "เฟย์แกเป็นแม่อ่ะ ให้ป้าอุ้มได้ไงเนี่ย555" "5555" ชั้นกับเฟย์หัวเราะออกมาพร้อมกัน แต่ยัยฟางกลับทำหน้าบึ้งกว่าเดิม "ยัยแก้วววววว" ฟางตะโกนลั่นก่อนจะหันน้องมายด์ส่งให้โบว์ก่อนจะหันมาวิ่งไล่พวกชั้น จะยืนอยู่ทำไมล่ะคะวิ่งสิ 555

พวกเราวิ่งเล่นกันอย่างสนุกสนาน คิดถึงตอนเป็นเด็กๆจัง "แก้ว พี่ฟางในครัวมีอะไรกินมั่งอ่ะ" ยัยเฟย์หันมาบอกแล้วก็วิ่งกันไปที่ครัว

"แบมมาได้ไงอ่ะ" ฟางทักแบมคนแรก "นายหญิงมากันทำไมคะแล้วนายน้อยสมายด์ล่ะคะ" แบมชะเง้อหานายสาวตัวเล็ก "อยู่กับโบว์น่ะจ้ะคิตตี้ก็อยู่ด้วย  ว่าแต่แบมทำอะไรอ่ะ" เฟย์ตอบแล้วก็ถามกลับ "อ๋อของช่วง.." "เหม็นอ่ะ" ชั้นบ่น ก็มันเหม็นอ่ะ แหยะ "แก้วแกเป็นอะไรอ่ะ" ฟางถามตามด้วยเฟย์กับแบมที่มองตามมาอย่างสงสัย "ไม่รู้อ่ะรู้แต่เหม็นมากๆ ชั้นไปข้างนอกนะ" โอยไม่ไหวๆ โลกก็มาหมุนอีก ทำไมโลกมันเซๆวะ

ตุ๊บ! "ยัยแก้ว" สามสาวรีบเดินเข้ามาดูแก้วที่ล้มลงไป "แก้วๆ แกชั้นไม่เล่นนะแกเป็นอะไรอ่ะ" เฟย์เขย่าตัวเบาๆ "พาแก้วไปห้องก่อนเหอะ แบมเรียกคนมาดูด้วยนะ อาการแปลกๆ" ฟางบอกแบมแล้วพาแก้วขึ้นห้องไป

"ขอตัวครับนายหญิง ระวังอย่าให้กระทบกระเทือนมากนะครับ" ชายคนนึงพูดแล้วเดินออกไป สามสาวหันหน้ามามองกันแล้วยิ้มออกมา ไม่นานแก้วก็ตื่น

"แก ชั้นเป็นอะไรอ่ะ" แก้วถามแล้วลุกจากเตียง "เฮ้ยแกๆๆ เบาๆเดี๋ยวหลานชั้นช้ำหมด" ฟางร้องเตือน ชั้นทำหน้างงๆ หลานอะไรของยัยฟางอ่ะ "หลาน?" ชั้นถามออกไป "แกท้อง" เฟย์ตอบชั้นแทน หาชั้น...ท้อง "จริงอ่ะ" ชั้นลูบท้องตัวเองเบาๆ  "เออนี่แกโทโมะกลับมาแล้วอ่ะชั้นไปดูน้องมายด์ก่อนนะ" เฟย์เดินออกไปเมื่อเห็นนายโทโมะเดินเข้ามา "เออแก้วชั้นไปหาป็อปก่อนนะ" ฟางก็อีกคน "หาคำแก้ตัวไม่ได้หรือไงพี่ฟางช่วยน้องเลี้ยงหลานก็ได้" เฟย์แหย่พี่สาว แล้วเดินออกไปทั้งคู่

เหลือแค่ชั้นกับโทโมะสองคนอยู่ในห้อง "แก้ว ข้าดีใจอ่ะ ลูกของเรา" หลังจากที่ทุกคนออกไปนายนั่นก็แทบจะวิ่งเข้ามากอดชั้นแหมๆๆ  ไม่ค่อยจะเห่อเลยนะเนี่ย

"โมะแก้วหายใจไม่ออก" "ข้าขอโทดข้าดีใจอ่ะ" นายนั่นพูดไม่พอเอามือมาลูบที่ท้องชั้นอีกจั๊กจี้นะเนี่ย โทโมะหยุดทันทีที่ชั้นคิดเออว่ะเค้ารู้นี่นาลืมได้ไงเนี่ย ชั้นยิ้มแล้วหอมแก้มโทโมะ ทำไมหรอชั้นก็ไม่รู้เหมือนกันรู้แค่ชั้นอยากหอมเค้า.....

"แก้จะให้ลูกชื่ออะไรดี" "อืมไม่รู้สิแก้วคิดไม่ออกอ่ะ" "หรอ อืมข้าก็ยังคิดไม่ออกเลยแล้วเค้าเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย" "โมะแก้วก็เพิ่งรู้นะว่าแก้วมีเค้ายังไม่รู้หรอก" ชั้นบ่นไปก็มันจริงนี่นา "แก้วมานี่หน่อยสิ" โทโมะจับมือแล้วพามาที่ระเบียง "เห็นดาวดวงนั้นไหม" "เขาชี้ไปที่ดาวดวงนึงที่สว่างที่สุด" "นั้นน่ะข้านะส่วนเจ้าน่ะ อันนี้" เขาชี้ไปที่พระจันทร์ดวงโต "เอ๊ะทำไมล่ะโทโมะ"

"ก็เพราะถ้าไม่มีดวงจันทร์ก็มองไม่เห็นดาวพวกนั้นแต่ตราบใดนะที่ดวงจันทร์ยังสว่างอยู่ก็ยังคงเห็นดวงดาว" "แล้วมันเกี่ยวอะไรอ่ะ"

"ก็ ดาวน่ะขาดจันทร์ไม่ได้ก็เหมือนข้าที่ขาดเจ้าไม่ได้เหมือนกัน" โทโมะหันมายิ้มหวานให้ชั้น น่ารักจริงเลย ชั้นค่อยๆเขย่งตัวขึ้นไปจูบโทโมะเบาๆทีนึงแล้วกอดเขาไว้

"ชั้นรักนายนะ รักมากๆเลยด้วย" "ข้าก็รักเจ้าข้าสัญญานะว่าข้าจะดูแลลูกของเราครอบครัวของเราให้มีความสุขตลอดไป" โทโมะยิ้มให้แก้วก่อนจะค่อยๆก้มลงจูบด้วยความรัก

โทโมะชั้นก็ไม่รู้อ่ะว่าชั้นรักนายได้ยังไง รู้แค่ว่าตอนนี้ วันนี้ วินาทีนี้ ชั้นมีนายอยู่ข้างๆกันตลอดไปก็พอแล้ว รักนะโมะของชั้น

_________________________________________________________________

THE END ....

เรื่องต่อไปๆๆๆๆๆ

ใช่เธอแน่!!นี่แหละที่รักของผม

เรื่องนี้ขอเอาใจตัวเองและรีดเดอร์ด้วย TK ล้วนๆ + PF ด้วยน๊า 555

จบแล้วเรื่องนี้ เฮ้อใจหายชอบกลๆ สำหรับวันนี้ขอบคุณรีดเดอร์ที่น่ารักทุกๆคนสำหรับการติดตามแล้วก็เม้นต์ทุกๆๆอัน ที่ทำให้นิยายเรื่องนี้จบ เป็นเพราะทุกๆเม้นต์และคะแนนที่ดาว

เจอกันเรื่องหน้าค่ะรีดเดอร์