LoVe Or LeAvE ถ้าฉันร้าย แล้วเธอจะรักมั้ย

6.4

เขียนโดย DRAMABEBEEM

วันที่ 30 มกราคม พ.ศ. 2555 เวลา 22.38 น.

  28 session
  25 วิจารณ์
  44.14K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) ใจร้ายที่สุด

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

“มานั่งบื้ออะไรตรงนี้ เกะกะสายตาชะมัด!” เขื่อนว่าอย่างไม่พอใจ ก่อนจะเหลือบไปเห็นเลือดที่ซึมออกมาจากฝ่ามือเล็ก ก่อนจะพูดต่อว่า “อย่าได้เอาเลือดสกปรกของเธอมาเปื้อนพรมเช็ดเท้าบ้านฉัน!”

“คะ ค่ะคุณภัทรดนัย  ฮึก.....”

เฟย์ขานรับเบาๆ ก่อนจะพยุงตัวไป โดยมีสายตาสมเพชของเขื่อนมองออกมาไม่วางตา...

“คุณหนูทนไหวมั้ยคะ...” ป้าแจ่ม คนใช้เก่าแก่ที่สุดในคฤหาสน์หลังงาม เอ่ยอย่างสงสารจับใจ...ใช่แล้ว...เฟย์คือคุณหนู สาเหตุที่กลายมาเป็นเพียง คนรับใช้ เพราะพินัยกรรมของคุณพ่อตนเพราะอะไรมิอาจรู้ได้ เธอทนอย่างนี้มาหกปีได้ เธอปล่อยให้น้ำตาไหลอาบแก้มไปเรื่อยๆ จนกระทั่งอยู่หน้าห้องๆ หนึ่ง ร่างเล็กก็ถูกกระชากเข้าไปบดขยี้ริมฝีปากอย่างป่าเถื่อน...โดยภัทรดนัย 

“คุณผู้ชาย!! อะ อื้อ~” เฟย์ถูกกดริมฝีปากเป็นสัญญาณบอกให้เงียบ เขื่อนเริ่มปลดกระดุมเฟย์อย่างร้อนรน เขาเอาใบหน้าซุกไซร้คอขาวเนียนสวยแล้วเม้มแรงๆจนเป็นรอยแดง ไม่รอช้าเขื่อนรีบถอดเสื้อผ้าของตนจนเปลือยเปล่าทั้งคู่ เขื่อนก้มลงจูบยอดอกสีชมพู ร่างบางครางระบายตามอารมณ์ความเสียว ร่างสูงสอดใส่แก่นกายแล้วขยับขึ้นลงอย่างรุนแรง บทรักสวาท ป่าเถื่อ รุนแรงตามมาไม่ขาดและไม่มีหยุดในราตรีนี้ แต่ถึงยังไง...มันก็ยังไร้ซึ่งคำว่ารัก...เลยสักนิด

“อ๊า!! อ๊า!!”

“ดี...ครางดังๆ ฉันชอบ” ร่างสูงหัวเราะในลำคออย่างหยาดๆ


ภายในบ้านหลังนี้ เฟย์ คือคนรับใช้ที่น่าสมเพช...

แต่สำหรับเขา เฟย์ คือ....นางบำเรอที่น่าสมเพชเช่นกัน...


เช้าต่อมา

“อือ......” เฟย์ลืมตาอย่างลำบาก ห้ามตัวเองไม่ให้คิดถึงเมื่อค่ำคืนที่ผ่านมา...

“อา...” ร่างสูงตื่นขึ้นมาบ้างแล้วทำการสอดใส่เข้าไปอีกครั้ง...

“ยะ อย่านะ.....อ๊า!!” ไม่ทันที่เฟย์จะร้องห้าม สายธารอุ่นก็ไหลสู่ร่างตน ร่างสูงคร่อมร่างเล็กแล้วประกบจูบแรงๆ

“จำเอาไว้นะ ร่างกายของเธอ มีฉันคนเดียวที่ทำแบบนี้! แบบนี้! และแบบนี้ได้เพียงคนเดียว!”

“ฮึก..”

“ไม่ใช่ว่าฉันจะหึงอะไรหรอกนะ ฉันไม่ใช้ร่วมกับใคร มันน่ารังเกียจ!”

เขาว่าแล้วเดินไปเอาผ้าขนหนูมาพันปกปิดส่วนล่าง แล้วเดินจากไป ปล่อยให้ร่างเล็กต้องอยู่ทำความสะอาดเตียงที่มีแต่น้ำขุ่นๆ พินัยกรรม....หึ แม่ของเธอได้สิ้นใจไป...ทำให้เธอต้องมาเป็นทาสของคฤหาสน์แห่งนี้ทันที หลังจากที่แม่ของร่างเล็กได้สิ้นใจไปพวกมันก็มาย่ำยีศักดิ์ศรี แม่...ยอมได้ยังไงกัน เธอลุกขึ้นปาดน้ำตาแห่งความแค้นแล้วนอนหลับไปด้วยความเหนื่อยอ่อน...

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา