LoVe Or LeAvE ถ้าฉันร้าย แล้วเธอจะรักมั้ย
1) ใจร้ายที่สุด
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“มานั่งบื้ออะไรตรงนี้ เกะกะสายตาชะมัด!” เขื่อนว่าอย่างไม่พอใจ ก่อนจะเหลือบไปเห็นเลือดที่ซึมออกมาจากฝ่ามือเล็ก ก่อนจะพูดต่อว่า “อย่าได้เอาเลือดสกปรกของเธอมาเปื้อนพรมเช็ดเท้าบ้านฉัน!”
“คะ ค่ะคุณภัทรดนัย ฮึก.....”
เฟย์ขานรับเบาๆ ก่อนจะพยุงตัวไป โดยมีสายตาสมเพชของเขื่อนมองออกมาไม่วางตา...
“คุณหนูทนไหวมั้ยคะ...” ป้าแจ่ม คนใช้เก่าแก่ที่สุดในคฤหาสน์หลังงาม เอ่ยอย่างสงสารจับใจ...ใช่แล้ว...เฟย์คือคุณหนู สาเหตุที่กลายมาเป็นเพียง คนรับใช้ เพราะพินัยกรรมของคุณพ่อตนเพราะอะไรมิอาจรู้ได้ เธอทนอย่างนี้มาหกปีได้ เธอปล่อยให้น้ำตาไหลอาบแก้มไปเรื่อยๆ จนกระทั่งอยู่หน้าห้องๆ หนึ่ง ร่างเล็กก็ถูกกระชากเข้าไปบดขยี้ริมฝีปากอย่างป่าเถื่อน...โดยภัทรดนัย
“คุณผู้ชาย!! อะ อื้อ~” เฟย์ถูกกดริมฝีปากเป็นสัญญาณบอกให้เงียบ เขื่อนเริ่มปลดกระดุมเฟย์อย่างร้อนรน เขาเอาใบหน้าซุกไซร้คอขาวเนียนสวยแล้วเม้มแรงๆจนเป็นรอยแดง ไม่รอช้าเขื่อนรีบถอดเสื้อผ้าของตนจนเปลือยเปล่าทั้งคู่ เขื่อนก้มลงจูบยอดอกสีชมพู ร่างบางครางระบายตามอารมณ์ความเสียว ร่างสูงสอดใส่แก่นกายแล้วขยับขึ้นลงอย่างรุนแรง บทรักสวาท ป่าเถื่อ รุนแรงตามมาไม่ขาดและไม่มีหยุดในราตรีนี้ แต่ถึงยังไง...มันก็ยังไร้ซึ่งคำว่ารัก...เลยสักนิด
“อ๊า!! อ๊า!!”
“ดี...ครางดังๆ ฉันชอบ” ร่างสูงหัวเราะในลำคออย่างหยาดๆ
ภายในบ้านหลังนี้ เฟย์ คือคนรับใช้ที่น่าสมเพช...
แต่สำหรับเขา เฟย์ คือ....นางบำเรอที่น่าสมเพชเช่นกัน...
เช้าต่อมา
“อือ......” เฟย์ลืมตาอย่างลำบาก ห้ามตัวเองไม่ให้คิดถึงเมื่อค่ำคืนที่ผ่านมา...
“อา...” ร่างสูงตื่นขึ้นมาบ้างแล้วทำการสอดใส่เข้าไปอีกครั้ง...
“ยะ อย่านะ.....อ๊า!!” ไม่ทันที่เฟย์จะร้องห้าม สายธารอุ่นก็ไหลสู่ร่างตน ร่างสูงคร่อมร่างเล็กแล้วประกบจูบแรงๆ
“จำเอาไว้นะ ร่างกายของเธอ มีฉันคนเดียวที่ทำแบบนี้! แบบนี้! และแบบนี้ได้เพียงคนเดียว!”
“ฮึก..”
“ไม่ใช่ว่าฉันจะหึงอะไรหรอกนะ ฉันไม่ใช้ร่วมกับใคร มันน่ารังเกียจ!”
เขาว่าแล้วเดินไปเอาผ้าขนหนูมาพันปกปิดส่วนล่าง แล้วเดินจากไป ปล่อยให้ร่างเล็กต้องอยู่ทำความสะอาดเตียงที่มีแต่น้ำขุ่นๆ พินัยกรรม....หึ แม่ของเธอได้สิ้นใจไป...ทำให้เธอต้องมาเป็นทาสของคฤหาสน์แห่งนี้ทันที หลังจากที่แม่ของร่างเล็กได้สิ้นใจไปพวกมันก็มาย่ำยีศักดิ์ศรี แม่...ยอมได้ยังไงกัน เธอลุกขึ้นปาดน้ำตาแห่งความแค้นแล้วนอนหลับไปด้วยความเหนื่อยอ่อน...
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ