เรื่องรักเรา...........^_^

ตอนที่ 8 จ้า

“เออ จะนอนก็นอนไปชั้นมันไม่มีใครเอาอยู่แล้วหนินอนกับนายคงไม่เป็นไรหรอก”ฟางพูดน้ำเสียงประชด

“โอเค เธอให้ชั้นนอน“ป๊อปปี้ไม่ได้คิดไรมาก แต่ฟางคิดหนัก”อุตสาห์พูดให้ประชดยังไม่สงสารเลยหรอไอบ้าเอ๊ย”ฟางบ่นในใจ

“นี่นายออกไปซื้อข้าวให้กินหน่อยซิหิ๊วหิว”ฟางอ้อนป๊อปปี้

“ออกไปซื้อเองซิซื้อเผื่อชั้นด้วย”ป๊อปปี้พูดเสร็จก็หลับตาลงที่นอนเหมือนเดิม

“นะๆๆ นายป๊อปนะ”ฟางเดินไปที่เตียงแล้วนั่งล

“ม่ายเอาจานอน”ป๊อปปี้ทำเสียงยานเพื่อให้ฟางรู้ว่าตัวเองง่วงมากๆ

“โธ่ไม่มีน้ำใจเลยอ๊ะ แล้วอย่างเนี่ยนายจะไปปะ”ฟางถอดเสื้อยืดที่ฟางใส่อยู่แต่มีเสื้อกล้ามอยู่ข้างในพอถอดเสร็จฟางล้มตัวนอนข้างๆป๊อปปี้แล้วก็เอามือลูบหน้าป๊อปปี้ พอป๊อปปี้ลืมตาขึ้นก็”เห้ย ยัยเบอะทำไรอ๊ะ เธอจะปล้ำชั้นหรอ”ป๊อปปี้รีบลุกแล้วหยิบหมอนมาปิดตัวแล้วดันตัวชิดหัวเตียง”นายก็ซื้อข้าวให้ชั้นหน่อยซิหิวเดี๋ยวชั้นให้เงินนาย นายไปซื้อนะๆๆๆๆ”ฟางก็ยังพยายามออดอ้อนป๊อปปี้ ป๊อปปี้ไม่พูดอะไรแต่ไปมองหน้าอกฟางที่นอนกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียงโดยที่ไม่รู้ว่าหน้าอกตัวเองกำลังออกมายิ้มแฉ่งอยู่”นี่นายเป็นไรป่าวดูหน้านายซิเหงื่อออกเต็มไปหมดเลย”ฟางถามป๊อปปี้เมื่อป๊อปปี้ดูหน้าแดงและเหงื่อออกไปหมด”นายร้อนหรอ ชั้นว่าชั้นเปิดแอร์แรงแล้วนะจนชั้นหนาวแล้วอ๊ะ”ฟางที่พูดอยู่คนเดียวส่วนป๊อปปี้ก็มองและก็มองและฟางนอนกอดอกมันยิ่งบีบส่นนั้นของฟางทำใหป๊อปปี้ที่นั่งอยู่ถึงกลับนั่งไม่ติด”เธอกินไรเดี๋ยวชั้นไปซื้อให้”ป๊อปปี้ถามฟาง”เอ่อ ชั้นเอานมขวดนึงกลับกระเพรากล่องนึงใน เซเว่นส่วนนายจะกินไรก็ซื้อมาเดี๋ยวชั้น”ฟางยังพูดไม่จบป๊อปปี้ก็รีบวิ่งออกจากห้องไปก่อน”เป็นไรวะ”ฟางงงกับตัวเอง

มาที่ทีเจกับป๊อปปี้บ้าง

“นี่นาย นายจะนอนไหนอ๊ะ นอนเตียงมั๊ยชั้นจะนอนโซฟาก็ได้เพราะนายนอนดิ้นไม่ใช่หรอ”ป๊อปปี้ถามเพื่อนชายอย่างอารมดี”เอ่อ นอนเตียงเดียวกันแหละเพราะป๊อปกลัวผีไม่ใชหรอเราก็นอนดิ้น น่าจะอยู่ด้วยกันได้”ทีเจพูด

“นี่นายไม่ต้องมาคิดอะไรมิดีมิร้ายกับชั้นนะ”ป๊อปปี้พูด

“ชั้นไม่ทำไรเธอหรอก เธอหุ่นซะขนาดนี้ใครจะทำอะไรลง”              ทีเจพูดพร้อมหัวเราะออกมาเบาๆ

“นี่นายไม่ต้องพูดเลย ชั้นนอนเตียงกับนายก็ได้”ป๊อปปี้พูดติดงอล

“นี่ก็ 5 โมงเย็นแล้วลงไปหาอะไรกินกันปะ”ทีเจเอ่ยชวนป๊อปปี้

“เอาซิ  หิว”ป๊อปปี้พูดพร้อมเอามือลูบท้อง แล้วทั้ง 2 ก็ลงไปซื้อข้าว

มาที่โทโมะกับแก้วบ้าง

“นี่นายเสร็จยังอ๊ะ”แก้วยืนเท้าเอวสั่งโทโมะ

“ใกล้แล้วแต่ตอนเนี่ยโมะเหนื่อยอ๊ะอยากได้กำลังอ๊ะ”โทโมะที่เหงื่อเต็วหน้า(แต่ยังหล่อ)อ้อนแก้วแล้วยื่นปกให้แก้ว

“ไอบ้านายรีบๆทำเลย”แก้วดุโทโมะกลบเกลื่อนวามเขิล

“ถ้าแก้วไม่จูบโมะทำ”โทโมะทำตัวเหมือนเด็ก

“เออๆก็ได้วะ”แล้วแก้วก็ค่อยๆนั่งแล้วค่อยๆยื่นปากไปที่หน้าโทโมะแก้วยังไม่ทันจะจูบก็โดนโทโมะจุบก่อนแก้วเสียหลักล้มนอนกับพื้นส่วนโทโมะก็คร่อมแก้วไว้และปากั้งสองก็คงยังประกบกันไว้ลิ้นแทรกเข้าไปหาความหวานจนทั่วปากแต่ร่างบางก็ไม่ได้ทักท้วงแต่เคลิ้มด้วยซ้ำ แต่ร่างบางคงยังมีสติอยู่เลยแต่ร่างสูงอย่างแรง!! พั๊ว!! “ที่รักตีทำไมอ๊ะ เค้าเจ็บนะ”โมะทำหน้างอล”นี่ไม่ต้องเลยไปจัดห้องให้เสร็จเลยแล้วลงไปหาอะไรกินกัน”แก้วบอกโทโมะพร้อมกับลุกไปนั่งที่โซฟา”วันนี้อยากกินเต้าหู้อ๊ะ”โทโมะพูดเสร็จก็ซุกไซร้ซอกคอขาวอย่างกระหายแต่ก็ต้องเจอกับ พั๊ว!!!!! “นี่อย่ามาเรื่องมากได้ นายเป็นแฟนชั้นนะ ชั้นสามารถบอกเลิกนายได้ทุกวินาทีเลยถ้าชั้นไมพอใจ”แก้วดุโทโมะ”คร้าบบบ”โทโมะก็รีบก้มหน้าก้มตาจนทำงานเสร็จ”เสร็จแล้วคร้าบลงไปหาอะไรกินกันปะ”แล้วโทโมะก็จูงมือแก้วลงไปเลย

ณ เซเว่น

“โอ๊ย!!! ไม่กล้าขึ้นห้องโว้ยยยยยยยย  กลัวยัยเบอะยั่วอีกกลัวๆๆๆๆๆ ทำไงดีอ๊ะ”ป๊อปปี้คิดในใจพร้อมกับเดินวนเวียนไปมาอยู่ในเซเว่น

“ไอป๊อปแกเดินอะไรของแกกุเลือกของไม่ถูกแล้วเนี่ยปวดหัว”ทีเจที่อยู่ในเซเว่นด้วยก็ต้องพูดออกมาเพราะรำคาญ

“เออๆขอโทษกุไปละ”ป๊อปปี้ทีค่อยเดินออกมาจากเซเว่นด้วยสภาพแปลกๆป๊อปปี้เดินใส่เสื้อยืดบ๊อกเซอร์ลายSpongeBobและรองเท้าแตะพร้อมถือถุงเซเว่นมา

POPY PART

ผมเดินไปเรื่อยๆเพราะยังไม่อยากขึ้นห้องแต่ผมก็เห็นใครก็ไม่รู้2คนเดินใส่ชุดดำใส่แว่นกันแดดมาซะเท่เลยแต่ผมเท่กว่าผมก็เลยลอเดินไปใกล้พอเดินผ่านมาผมได้ยินอะไรโมะๆเนี่ยแหละผมคิดว่ามันต้อให้งานไอโมะแน่ๆเลยเพราะในมือสองตัวนั้นมีซองสีน้ำตาลด้วย แล้วไออีกคนนึงมันก็คุยโทร.ศัพท์อยู่

“เออ ได้นี่ไอเควินแกบอกเฮียฮ้อนะว่าคนเนี่ยเสร็จเร็วแป๊ปเดียวเดี๋ยวก็ฆ่าได้”ร่างสูงที่ยืนคุยโทรศัพท์อยู่ในห้องคนเดียวพูดคุยกับคนที่ชื่อเควิน”ไอโทโมะเฮียบอกว่าแกห้ามเลิกทำงานนี้ จนกว่าแกจะหมดลมหายใจ”เควินพูด”เออกุไม่เลิกหรอกส่วนคืนเนี่ยบอกเฮียเตรียมไปงานศพได้เลยเดี๋ยวกุลงไปเอาของก่อน”โทโมะพูดเสร็จก็รีบตัดสายเพราะแก้วมาแล้ว

“แก้วกินอ๊ะ”โทโมะถามแก้ว

“กินไรก็ได้”แก้วตอบไปอย่างกวนๆ

“นี่แก้วเย็นนี้โมะไม่อยู่นะโมะต้องไปหาพี่อ๊ะพี่เคนจิอ๊ะเพื่งกลับมาจากญี่ปุ่น”ดทโมะบอกแก้ว

“นายมีพี่ชายด้วยหรอ นึกว่านายมีแต่ป๊อปปี้เป็นน้องซะอีก”แก้วถาม

“มีซิ  โมะไปก่อนนะเดี๋ยวกลับมา จุ๊บ”ก่อนที่โทโมะจะออกไปก็หอมแก้วไปหนึ่งฟอด

“ไปไหนก้ไป”แก้วบอกโทโมะ

โทโมะที่แต่งตัวสีดำทั้งชุดแล้วยังใส่แว่นกันแดดเดินลงไปข่างล่างทำให้ป๊อปปี้ที่ยินอยู่เห็นเลยรีบวิ่งเข้าไปในเซเว่นก่อน

“เห้ย ไอป๊อปมึงเป็นบ้าไรเนี่ย”ทีเจรำคาญที่อยู่ดีๆป๊อปปี้มาเขย่าแขนของตน

“พี่ป๊อปมีไรป่าวดูตกใจมากเลย”ป๊อปปี้(หญิง)ถามป๊อปปี้

“ป๊อปปี้จ๋า พี่ฝากให้ฟางด้วยนะ ไอทีเจมานี่”ป๊อปปี้ไม่พูดไรแต่รีบลากทีเจมาที่หน้าเซเว่น

“เห้ย!!!! นั่นมัน”ทีเจพูดด้วยความตกใจ แล้วรีบวิ่งเข้าไปไหนเซเว่นแล้วจับตัวป๊อปปี้(หญิง)ไปสนใจทางอื่นเพื่อไม่ให้ป๊อปปี้(หญิง)เห็นพี่ของตน

“เห้ยๆ ไอทีเจมันขับรถออกไปแล้ว”ป๊อปปี้ตะโกนบอก

“ป๊อปปี้จ๋าจ่ายตังแทนผมก่อนนะเดี๋ยวผมต้องไปทำธุระด่วนนะขอบคุณ ฟอด”ทีเจพูดเสร็จก็แอบหอมแก้มป๊อปปี้(หญิง) 1 ทีก่อนที่จะวิ่งออกไปจากเซ่เว่นกับป๊อปปี้(ชาย)

จบจ้า

2คนนี้จะไปทำไรกันอ๊ะติดตามๆๆๆๆ