เรื่องรักเรา...........^_^

ตอนที่ 32

ณ โรงพยาบาลXXXX

“ฮือๆๆๆๆๆๆ ทีเจ นายอยย่เป็นไรนะ”ป๊อปปี้นั่งร้องไห้อยู่ที่หน้าประตูห้อง ICU

ทั้ง 3 คนอาการหนักมากๆเพราะต่างคนต่างโดนจุดสำคัญทั้งนั้น

“เอ่อ ใครญาติคนที่ชื่อพิมครับ”หมอเดินออกมา

“เอ่อ  คือพวกเราเป็นเพื่อนอะคะ”ฟางพูด

“ก็ได้ครับ  คนไข้ปลอดภัยแล้วนะครับ”หมอพูดแล้วยิ้ม

“แล้วผู้ชาย 3 คนละ”แก้วถามหมอ

“เอ่อ ยังไม่พ้นขีดอันตราย(ของพี่บอยหรอ)ทั้ง 3 คนเลยครับ”หมอพูดเสร็จก็เดินไปเลย

“ฮือๆๆๆๆๆ ทีเจ”ป๊อปปี้พอได้ยินหมอพูดก็ร้องไห้หนักกว่าเดิมอีก

“อือๆๆๆ ป๊อป นายทิ้งชั้นไม่ได้นะ”ฟางก็ร้องไห้อีกคน

“เห้ย  พวกเธออย่าคิดว่าตาบซิ ต้องรอดๆๆๆ”แก้วพูด (นางเอกของเราไม่ร้องไห้เลยหรอ)

“เอ่อ..........พี่แก้ว พี่ฟาง ป๊อปปี้”กวังเรียก

“ไรหรอ”แก้วถาม

“คดีเนี่ยผมไปที่โรงพักมาแล้ว พี่โทโมะเมื่อออกจากโรงบาลก็..........”กั้งพุดแต่ก็พูดไม่จยเพราะกลัวแก้วเสียใจ

“โดนไร  ๆๆๆๆ หะ กั้งนายบอกชั้นมาซิหะ”ป๊อปปี้ถาม

“โดนจับ”พิชชี่ตอบแล้วก้มหน้า

“หะ!!!!!”ทั้ง 3 คนร้องพร้อมกัน

“ไม่จิง ฮือๆๆๆๆ  โอ๊ยชีวิตชั้นเหลืออะไรบ้างเนี่ย อือๆๆๆๆๆ ตาย ชั้นอยากตาย”ป๊อปปี้โวยวายแล้ววิ่งขึ้นบันไดไป และจีโฮจับคยองเทก็วิ่งตามป๊อปปี้ไปส่วนฟางกับแก้วก็นั่งซึมอย่างเดียว ส่วนพิชชี่ กวัง กั้ง ก็นั่งรอ

“ชั้นอยากตาย ฮือๆๆๆๆ ชั้นไม่เหลืออะไรแล้ว ตาย ชั้นอยากตาย อ๊ายยยย”ป๊อปปี้วิ่งขึ้นมาถึงชั้นดาดฟ้าและและโวกเวก โวยวาย และไปยืนอยู่ขอบตึก พอคยองเทกับจีโฮมาถึงก็รีบไปจับตัวป๊อปปี้ให้ห่างจากขอบตึกที่สูง ปรี๊ดๆๆๆๆ

“ปล่อยๆๆๆๆๆๆๆ”ป๊อปปี้ยังร้องโวยวาย

“นี่ป๊อปปี้ถ้าเธอตายไปแล้วทีเจไม่เป็นไรละ ทีเจจะรู้สึกยยังไง ส่วนพี่เธอต้องคุยใหม่อาจจะไม่โดนจับก็ได้ หรือถ้าพี่เธอโดนจับ 20 ปี ถ้าเธอตาย พอพี่เธอออกจากคุกแล้วจะรู้สึกยังไงเมื่อน้องตาย”จีโฮร่ายยาว

“ใช่ๆ อย่าคิดอะไรบ้าๆเลยนะๆๆ”คยองแทพูดและค่อยๆเข้าไปจับตัวป๊อปปี้เพราะป๊อปปี้ยังเหมือนคนบ้าอยู่

ฟับ!!!!!!!

จีโฮและคยองเทพุ่งเข้าไปจับป๊อปปี้ ปีอปปี้ก็ดิ้นๆๆๆ จีโฮและคยองเทเลยเอาตัวป๊อปปี้ไปมห้พยาบาลแล้วไว้แล้วฉีดยาสลบให้หลับไป

ณ  ห้อง 345

ความเงียบปกคลุมห้อง ห้องนี้มีป๊อปปี้กับพิมที่หลับสนิท และมี หนุ่มๆ XIS นั่งเฝ้า ต่างคนต่างเงียบอย่างเดียวไม่มีใครพูดอะไรเลย

หน้าห้อง ICU

“เอ้อ  นายอย่าเป็นไรนะ”แก้วพูด

“อือๆๆๆ”ฟางก็นั่งร้องไห้อย่าเดียวไม่พูดกับใครเลย

ปัง!!!!!!!!!

เสียงเปิดประตู

“หมอคะๆ 3คนนั้นไปไงบ้างคะ”พอหมอออกมาแก้วก็พุ่งไปหาหมอเลย(แก้วเป็นคนนะไม่ใช่จรวด)

“เอ่อ ผมอธิบายทีละนะครับ   คนแรที่ชื่อเอ่อ โทโมะ 50 50 ครับ ส่วนทีเจ ปลอดภัยครับ  แต่ป๊อปเอ่อ.......... ”หมออธิบายมาเรื่อยๆแต่มาถึงป๊อปหมอก็เงียบไปแปป

“ทำไมหมอป๊อป ทำไม”ฟางถามหมอ

“เอ่อ อาจจะเป็นเจ้าชายนิทราได้เพราะคนไข้น่าจะโดนยิงในระยะที่ประชิด ความแรงของกระสุนทำให้ร่างกายกระทบการเทือนอย่างหนัก อาจจะไม่เป็นเจ้าชายนิทราแต่ความจำอาจเสื่อม”หมออธิบายเสร็จก็เดินไปเลย

“อือๆๆๆๆป๊อป ทำไมนายทำแบบนี้ไหนนายบอกว่าจะอยู่กับชั้นไงหะ นายไม่รรักษาคำพูดอ๊ะ”ฟางพูด และฟางก็ล้มทั้งยืนนั่งอยู่กับพื้นแล้วร้องไห้หนัก

“ฟาง ป๊อปต้องหายนะๆ ฟางเชื่อแก้วซิ”แก้วพูด

“ฮือๆๆๆ”ฟางพยักหน้าแต่น้ำตาก็ยังไหลอยู่

หลังจากวันนั้นมา 2 วัน ก็ยังไม่มีใครฝื้นนอกจากป๊อปปี้ แต่ป๊อปปี้ก็ยังออกจากโรงบสลไม่ได้เพราะเป็นโรคซึมเศร้าไม่พูดกับใครอาการคล้ายคนบ้า  XIS ก็มาหาป๊อปปี้ทุกวันและศาลตัดสินว่าโทโมะไม่ติดคุกแก้วก็ดีใจอยู่นิดๆ แต่ป๊อปปี้ก๋ไม่รู้

เหมือนชีววิตป๊อปปี้จะไม่รับรู้อะไรแล้ว คำพูดใดก็ฟังไม่ได้ยิน

“อะ...โอ๊ย”เสียงพิมที่เพิ่งรู้สึกตัว

“พิม ”XIS พูดพร้อมกัน

“ขอน้ำหน่อยซิ”พิมพูดเสียงเบา

“ได้ๆๆ”พิชชี่ตอบ

“เอ่อ ป๊อปเป็นไรอ๊ะ”พิมหันไปถามกวัง

“เอ่อ............”แล้วกวังก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้พิมฟัง

“หรอน่าสงสาร”พิมพูด

มาที่ ห้อง 344

ร่างของชายหนุ่มทั้ง 3 อยู่ในห้องเดียวกัน แก้วและฟางมาหาโทโมะและป๊อปทุวันส่วนทีเจก็มีพ่อและแม่ของเขามา แต่ทั้ง 3 ก็ยังไม่มีวี่แววที่จะฝื้นเลย

“นายเมื่อไหร่นายจะตื่น นายนอนนานแล้วนะตื่นซิ”ฟางพูดแล้วน้ำตาก็เริ่มไหลลงมาอีกที

“นี่นายตื่นดิ๊ ชั้นหิวข้าว ชั้นอยากกินกับฝีมือนายอ๊ะ นายตื่นมาทำให้ชั้นกินซิ”แก้วพูดและยิ้ม แต่มันก็ไม่ได้ผลจากยิ้มของแก้วก็กลายเป็นน้ำตาที่เอ่อล้นเต็มดวงตา

...........................................................................

จบก่อนๆๆๆ   ช่วงหลังๆที่แต่งนั่งน้ำตาไหลด้วยฟังเพลง LIES ของ BIG BANG(เก่าแต่เพราะ)แล้วนึกภาพตามที่เราแต่งเศร้า

เม้นๆๆๆ