เรื่องรักเรา...........^_^
14)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 14
“นี่นาย สองทุ่มแล้วกลับบ้านกันเถอะเดี๋ยวพี่ชั้นสงสัยว่าไปไหนมา”ป๊อปปี้(หญิง)พูด
“อืมๆไปก็ได้ วันนี้อาหารอร่อยมะ”ทีเจถาม
“ร่อยมากๆเลย ป้านวลนี่ใจดีเนอะ”ป๊ฮปปี้พูแล้วยิ้ม
“อืม”ทีเจตอบสั้นๆ
ณ หอพัก
“นายขอบคุณนะ”ป๊อปปี้พูดกับทีเจ
‘ไม่เป็นไรหรอกป๊อป แค่นี้จิ๊บๆอ๊ะ ว่าแต่ป๊อปมีชุดที่จะไปงานเลี้ยงที่มหาลัยยัง?“ทีเจถามป๊อปี้และทั้งคู่ก็เดินไปเรื่อยๆ
“เอ่อ ยังเลยป๊อปไม่รู้จะใส่อะไรอ๊ะ ว่าจะไม่ไปด้วยซ้ำ”ป๊อปปี้พูด
“พรุ่งนี้เราไปห้างกันมะ เราพาไป”ทีเจเสนอ
“ก็ได้”ป๊อปปี้พูด
ณ ห้อง 322
“นี่นายวันงานมหาลัยนายแต่งตัวอะไรไปหรอ? ใส่ชุดนี้ดีปะ?”แก้วถามโทโมะแต่แก้วก็ยังคนเสื้อของโทโมะอยู่และหยิบชุดสูตรขึ้นมา
“ไม่เอาชุดนี้ งานเค้าจัดกันที่ผับแต่งตัวต้องเท่ๆๆซิแก้ว”โทโมะพูด
“แล้วแก้วแต่งไรดีอ๊ะ?”แก้วทำท่าคิด
“เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปห้างกันดีกว่าไปซื้อเสื้อใหม่ไปดีมะแก้ว”โทโมะบอก
“ดีๆแก้วยังไม่รู้เลยว่าจะใส่ชุดอะไร”แก้วพูด
“ง่วงๆๆๆๆๆ นอนดีกว่ามาแก้วมานอนกันดีกว่า”โทโฒะพูดแก้วกอดแก้ว(เอาอีกแล้วคู่นี้)
“นี่นายปล่อย นายรู้มั๊ยว่าชั้นเป็นใครมาทำอน่างนี้กับชั้นทำไม”แก้วพูดแล้วตีโทโมะ
“รู้ซิแก้วเป็นเมียของโมะไงจำไม่ได้หรอ”โทโมะพูดแล้วยิ้มกว้างให้แก้ว
“ไอบ้าพูดไรเนี่ยอายนะโว้ยยยยยย”แก้วพูดแล้ววิ่งไล่ตีโทโมะ(จะได้นอนมั๊ยเนี่ย)
“ยอมแล้วคร้าบบบบ”โทโมะพูด
“ก็ได้ที่หลังอย่าพูดอย่างนี้ดิ๊ อายนะโว้ยย”แก้วพูด
“ไม่พูดก็ได้คร้าบบบบบ”โทโมะพูด
“ไม่อยากพูดกับนายแล้ว ไปนอนดีกว่า”แก้วพูดแล้วเดินไปนอนหน้าตาเฉย
“รอด้วยซิคร้าบบบบ”แล้วโทโมะก็เดินตามแก้วไป
ณ ห้อง323
“นี่นายวันงานมหาลัยชั้นจะใส่ชุดนี้”ฟางชูชุดที่ซื้อมาตอนที่ไปซื้อห้าง(ย้อนไปอ่านตอน 6 ก็ได้นะ)
“ก็สวยนะฟาง”ป๊อปปี้ตอบเสียงธรรมดาแล้วก็นอนกระดิกเท้าอยู่บนเตียง
“แล้วป๊อปใส่ไรอ๊ะ ฟางช่วยเลือกปะ”ฟางถามป๊อป
“ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวป๊อปไปหาซื้อพรุ่งนี่ดีกว่า นี่ก็ดึกแล้วนอนกันเถอะฟาง”ป๊อบปี้พูดแล้วเดินมกอดฟางด้านหลังแล้วเอาคางวางไว้บนไหล่ฟางแล้วหลับตา
“ป๊อปฟางหนักปล่อย”ฟางพูด
“ก็ได้ป๊อปถามไรฟางหน่อยซิ”ป๊อปปี้ปล่อยฟางแล้วจับฟางหันหน้ามาแล้วโอบเอวไว้
“ถามไรอ๊ะ เร็วๆจะนอน”ฟางพูด
“เอ่อ ป๊อปรักฟางแล้วฟางรักป๊อปปะ”ป๊อปปี้ถามฟางเอาฟางตอบไม่ถูกเลย
“เอ่อ.....เอ่อ ระ......รักซิ มากด้วย”ฟางพูดท่าทางฟางเขินมากๆ
“หรอ ไม่เชื่อหรอกฟางต้องทำอย่างนี้ถึงจะเชื่อ”ป๊อปปี้แกล้งฟางป๊อปปี้เอามือชี้ที่ปากของตนเพื่อให้ฟางจูบ
“ไอบ้า ไม่ทำหรอกใครจะกล้า”ฟางพูดเสียงดัง
“แสดงว่าฟางไม่รักป๊อปเชอะงอลแล้ว”ป๊อปพูดเสร็จก็เดินไปที่เตียงแต่ระหว่างเดินไปถึงเตียงก็........
“เดี๋ยวป๊อป”ฟางเรียกป๊อปแล้วเดินมายืนตรงหน้าฟาง
“มีระ......อุ๊บ”ป๊อปปี้ตาโต ตกใจ ดีใจ ออยู่ๆฟางก็ดึงเสื้อป๊อปปี้ลงมาแล้วจุปอย่างแรง
“พอใจยังหะ”ป๊อปปี้ไม่รู้จะพูดไรเพราตกใจไม่คิดว่าฟางจะทำจริงๆ
“เอ่อ พอแล้วไปนอนกันดีกว่า”ป๊อปปี้พอหายอึ้งก็หน้าบานแล้วจับมือฟางไปที่เตียงแต่....
“รู้ยังว่ารัก”ฟางถามหน้านิ่ง
“รู้แล้วคร้าบบบบบบบบบบบ จุ๊บ”ป๊อปปี้พูดเสร็จก็หอมแก้มฟาง 1 ทีแล้วทั้งคู่ก็นอน
ณ เช้าวันใหม่
“โอ๊ย เช้าอีกแหละน่าเบื่อยังหลับไม่เต็มอิ่มเลย”ป๊อปปี้(หญิง)พูดอย่างงัวเงีย
“กี่โมงแล้วเนี่ย”.ป๊อปปี้(หญิง)หยิบนาฬิกามาดู
“7 โมงเอง 11 โมงค่อยตื่น”ป๊อปปี้(หญิง)วางนาฬิกาแล้วนอนต่อ
ห้อง 322
“หิๆๆ ฮ่าๆๆ หิๆๆๆ”เสียงโทโมะหัวเราะ(ละเมอ)
“นี่นายเป็นบ้าไรเนี่ยเสียงดังอ๊ะ”แก้วที่หลับตาอยู่ก็ต้องลืมตาดูว่าโทโมะเป็นไร
“หิๆๆฮ่าๆๆๆๆๆ หึๆๆ ฟิๆๆ”โทโมะก็ยังละเมอต่อ
“นายนอนยังน่ารักเลยนะเนี่ย”แก้วหันมาก็เจอกับโทโมะทีนอนหัวเราะ(เหมือนคนบ้าเลย)และแก้ก็มองหน้าโทโมะแล้วยิ้มๆๆๆๆๆอยู่คนเดียว(นี่ก็บ้า)แล้วก็ล้มตัวนอนต่อ
ห้อง 323
“โอ๊ย ฟางป๊อปเจ็บนะ โอ๊ย”ป๊อปปี้ร้องเสียงดังเพราะขาของฟางฟาดเข้ามาที่ท้องป๊อปปี้เต็มๆ
“หมอนข้างจ๋า จุ๊บๆๆๆ”ฟางละเมมอหาหมอนข้างของตนและคิดว่าป๊อปปี้คือหมอนข้างเลยคว้าเข้ามากอดจูบเต็มที่
“ผู้หญิงบ้าไรเนี่ยแรงเยอะเป็นบ้าเลย แต่ตอนนี้ไม่ไหวแล้วอย่าเอาหน้าของฟางมาเบียดป๊อปได้มั๊ยมันไม่ไหวแล้ว ได้โปรดเถอะ เอาเข้าไปยิ่งพูดยิ่งเบียด อย่าเบียดซิเดี๋ยวป๊อปน้อยตื่นตัวมันจะไม่ดีนะฟาง”ป๊อปปี้คิดในใจตอนนี้หน้าป๊อปปี้มีแต่เหงื่อเต็มไปหมด และก็มี ก๊อกๆๆๆๆๆๆ
“ฟางตื่นๆๆ มีคนมี่ห้องอ๊ะ”ป๊ฮปปี้ปลุกฟาง
“อืมๆ”แล้วทั้ง 2 ก็ลุกขึ้นไปเปิดปะตูโดยป๊อปปี้เป็นคนเปิด
“ยัยฟะ...ฟาง อ้าว พี่ป๊อปปี้อยู่หอพักหรอคะแล้วพี่ฟางละคะ”เสียงใสๆของเด็กคนหนึ่งพูด
“อ้าวพิมมีไรหรอ”ฟางถามแบบไม่ค่อยสบอารมซักเม่าไหร่หรอก
“นี่เธออยู่กับพี่ป๊อปหรอ”พิมถาม
“อืมใข่ทำไมหรอ”ป๊อปปี้ตอบแทน
“เอ่อคือไม่มีไรหนอกคะ คือจะมาบอกพี่ฟางว่า พรุ่งงานเริ่มหกโมงเย็นนะ บายคะพี่ป๊อปพรุ่งนี้เจอกัน”พิมพูดแล้วเดินไปเลย
“บายคะพี่ป๊อปพรุ่งนี้เจอกัน”ฟางพูดแล้วล้อเลียนเสียงพิม
จบก่อนๆๆ ช่วงนี้ไรเตอร์ไม่ค่อยสบายเท่าไหร่อยากได้เม้นและกำลังใจเป็นยา
จุ๊บๆๆๆๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ