Resentment รักนี้มีแค้น
TomolakKaew
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ยัยแก้ววันนี้ฉันไม่ว่างแกกลับบ้านคนเดียวนะ"ฟางเอ่ยบอกเพื่อนสาวที่กำลังเก็บของเข้ากระเป๋าใบใหญ่เตรียมตัวกลับบ้าน
"อือ...แล้วแกจะไปไหนอ่ะ"แก้วถามเพื่อนสาวด้วยความสงสัยก็ร้อยวันพันปียัยนี่ไม่เคยมีธุระที่ไหนนิ
"เออ...คือ..."ฟางกระอึกกระอักกับการตอบ
"เออ...อะไรล่ะ...ตอบมาสิ!!!"แก้วถามด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดเพราะเพื่อนสาวไม่ตอบสักที และวันนี้อากาศยิ่องร้อนด้วยทำให้หงุดหงิดง่าย
"เออ...."ฟางก็ยังคงกระอึกกระอ่ะต่อไป
"เออ!!!!!!!!อยู่ได้พูดสักทีสิ"สาวร่างบางตะคอกใส่สาวร่างเล็กด้วยอารมณ์โกรธ
"แกจะตะคอกใส่ชั้นทำไม!!!!!"สาวร่างเล็กตะโกนใส่ร่างบางด้วยความโมโหเช่นกัน
"แกก็บอกมาดิ!!!"ร่างบางตะโกนกลับ
"ฉันจะไปหาพี่ป็อปนะ"สาวร่างเล็กตอบอย่างเขินอายที่จะพูดชื่อคนคนนี้
"แค่นี้ก็จบ...ฮะ!!!!!!!!...อะไรนะ...."แก้วถามย่ำฟางอีกที
"ฉัน-บอก-ว่า-ฉัน-จะ-ไป-หา-พี่-ป็อป"ฟางพูดเน้นทีละคำ
"พี่เค้ากลับมาแล้วหรอ"แก้วถามฟางก็ฟางเคยเล่าให้ฟัง
ยอนเวลากลับไป
~เฮ้อ~สาวร่างเล็กถอนหายใจเงือกใหญ่
"เป็นไรไป"แก้วถามเพื่อนสาวที่เอาแต่นั่งถอนหายใจทั่งวัน
"ก็...พี่ป็อปอ่ะดิจะไปเรียนต่อที่อเมริกา...อือ"ฟางร้องไห้แล้วโผล่เข้ากอดแก้ว
"เห้ย!!!จิงดิ"แก้วถามเพื่อนสาวด้วยความตกใจเพราะพี่ป็อปรักฟางจะตายไม่น่าจะทิ้งฟางไปแก้วค่อยๆเอามือลูบปลอยผมของเพื่อนสาวเพื่อเป็นการให้กำลังใจ
"อึก...พี่เค้าจะทิ้งฉันไปแล้ว"สาวร่างเล็กร้องไห้อย่างหนัก
"ฉันว่าแกหยุดร้องก่อนนะ...เดี๋ยวพี่เค้าก็กลับมา"แก้วพูดปลอบเพื่อนเพื่อให้สบายใจ
"อือ..."ฟางเช็ดน้ำตาแล้วกอดเพื่อนแน่นขึ้น
ปัจจุบัน
"งั่นฉันไปแล้วนะ...เดี๋ยวพี่เค้าจะรอนาน"ร่างเล็กบอกร่างบางแล้วเดินออกไปทันที
เมื่อฟางเดินออกไปแล้วแก้วก็เก็บกระเป๋าและเดินทางกลับบ้านระหว่างทางแก้วรู้สึกว่าเหมือนมีคนเดินตามตั่งแต่ออกมาจากมหาลัยแล้ว
ฟึบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
"กรี๊ด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
"เอาตัวไปขึ้นรถ"ชายร่างสูงสั่งเสียงเข้ม
"ครับนายน้อย"ลูกน้องเอาตัวสาวร่างเล็กขึ้นรถอย่าเบามือที่สุด
ณ.คฤหาสน์หลังใหญ่หลังหนึ่ง
"เอาไปไว้ในห้องฉัน"ชายร่างสูงสั่งลูกน้องเสียงเข้ม
"ครับนายน้อย"ลูกน้องคนคนสนิทขานรับชายร่างสูง
"เอาไปไว้ในห้องนายน้อย เบาๆล่ะ"เสียงลูกน้องคนสนิทสั่งลูกน้องอีกคน
สาวร่างเล็กถูกวางเบาๆบนเตียงนุ่มๆในห้องของชายร่างสูง
"เสร็จแล้วก็ออกไปได้แล้ว"ชายร่างสูงสั่งเสียงเข้ม
"ครับนายน้อย"ลูกน้องโค้งรับแล้วเดินออกจากห้องไป
"เธอนี่มันอ่อนหัดจริงๆ"ชายร่างสูงเอามือมาเกลี่ยผมที่ปรกหน้าของสาวร่าวเล็กออกเพื่อให้เห็นหน้าของหญิงสาวอย่างชัดเจน
"อือ..."สาวร่างคางออกมาเมื่อรู็รู้สึกหนัๆที่หน้าท้อง
"เฮ้ย!!!!"สาวร่างบางตื่นมาก็ตกใจที่มีใครก็ไม่รู็มานอนกอดเธอ
"ที่นี่ที่ไหเนี่ย!!!!"สาวร่างบางค่อยๆลุกขึ้นเอามือของชายร่างสูงที่กอดตัวเองออก
"ตื่นแล้วหรอ...ที่รัก"ชายร่างสูงเอามือมาเโอบเอวสาวร่างบางไว้
"คุณ..."สาวร่างบางตกใจเมื่อเห็นว่าชายร่างสูงเป็นใคร
.....................................................................................................................................
ฝากนิยายเรื่องแรกของเราด้วยนะ comment ให้เราด้วยนะ สนุกไม่สนุกก็บอกนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
