รักของฉันคือเราสองคน

"เขื่อนรีบแต่งตัวแล้วไปที่ค่าย  เห็นพิมกับกวินกำลังซ้อมเพลงกันอยู่  แล้วมองไปทั่งๆๆก็ต้องชะงักเมื่อไปเห็นเฟย์ที่กำลังเหม่อลอยมองอะไรไม่รู้  เมื่อมองที่คอก็เห็นว่าที่คอเป็นรอยแดงๆๆเหมือนรอยจูบและเขื่อนก็รู้ดีว่ารอยอะไร"

พิม"อ้าว..เขื่อนมาแล้วหรอ  มาซ้อมเพลงเลยดีกว่าไม่"

มาย"งั้นซ้อมเลย  เฟย์ฟางแก้วมาเลย"

"เมื่อฟางกับแก้วไปแล้วเฟยยังไม่เดินไปเพราะกำลังเหม่ออยู่จึงไม่ได้ยินอะไร "

ธามไท"เฟย์  เฟย์  เดี๋ยวพวกเราเรียกพร้อมกันเลยนะ  1.2.3 "

ทุกคน(ยกเว้นเขื่อน)"เฟย์!!!!!!!"

เฟย์"ห๊ะ  ห๊ะ  อะไหรอ แล้วตะโกนทำไมหนวกหู"

ธามไท"ถ้าไม่ตะโกน  น้องสาวของพี่คงเป็นคนเหม่ออีกนานอะดิ"

เฟย์"หรอ  โทษที  มาๆซ้อมต่อเลย"

"แล้วเฟย์ก็รีบลุกไป  แต่ก็ต้องชะงักเมื่อมีมือหนึ่งชุดเอาไว้"

เขื่อน"เฟย์  วันนี้เขื่อนขอคุยกับเฟย์หน่อยสิ"

เฟย์"คะ...คงไม่ได้หรอก"

เขื่อน"ไม่ได้ยังไง!!ก็ฉันจะคุยกับเธออ่ะ  ทุกคนวันนี้เฟย์ไม่ซ้อมนะ  มานี้เลย"

ธามไท"เฮ้ยๆๆ  มึงจะเอาน้องกูไปไหนนะ  ไอ้เขื่อน"

มาย"เอ่อ...ffkซ้อมกันแค่2คนไปก่อนนะ  "

                                                            ด้านเขื่อนกับเฟย์

เฟย์"เขื่อนปล่อยนะ  เฟย์เจ็บนะ"

"เขื่อนไม่พูดอะไร  ลากเฟย์ขึ้นรถของตน  แล้วขับรถเร็วมากๆๆ   จนมาถึงคอนโดของเขื่อน  เฟย์ถูกเขื่อนลากเข้ามา  แต่เฟย์ไม่ยอมเข้า  เพราะจำได้ดีว่าห้องนี้เคยเกิดอะไรขึ้นกับตน"

เขื่อน"ทำไมไม่เข้ามาล่ะ  กลัวอะไร"

เฟย์"มะ..ไม่ได้กลัวอะไร"

เขื่อน"งั้นมานี่"

"แล้วเขื่อนก็เหวี่ยงเฟย์ไปบนเตียง"

เขื่อน"ฉันขอถามอะไรสักอย่างนะ"

เฟย์"อะ..อะไรหรอ"

"เฟย์ถามด้วยความหวาดกลัวเพราะว่าเขื่อนคนนี้ไม่ใช่คนเดิม  เขื่อนที่เคย  ร่าเริง  สดใส  ขี้เล่น  แต่บัดนี้ไม่ใช่"

เขื่อน"เมื่อคืนเธอกับฉัน..."

เฟย์"ไม่ใช่ฉัน  คือตอนนั้นฉันกลับบ้านไปแล้ว"

เขื่อน"ไม่จริง  แล้วนี้มันอะไร  ห๊ะตอบเขื่อนมาสิ"

"เขื่อนยกกำไลของเฟย์ที่ตกเอาไว้ให้เฟย์ดู เฟย์ถึงกับชะงัก"

เขื่อน"แล้วนี่มันอะไร  ไม่ใช่ของเธอหรอกหรอ  ห๊ะ  เฟย์"

เฟย์"........"