Do you love me? คุณรักฉันบ้างมั้ย

8.4

เขียนโดย PFTKKFFOREVER

วันที่ 24 มกราคม พ.ศ. 2556 เวลา 18.23 น.

  53 ตอน
  146 วิจารณ์
  109.23K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2556 18.28 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

23)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนเที่ยง  พนักงานก็ทยอยออกไปทานข้าวกลางวันกัน ร่วมถึงแก้วด้วย

แก้ว - ขึ้นไปหาฟางหน่อยดีกว่า (ว่าแล้วก็ขึ้นลิฟท์ไปชั้นฟางแล้วเดินไปหน้าห้องแต่ทว่า)

เลขา - คุณฟางไม่ให้ใครเข้าห้องน่ะจ๊ะ

แก้ว - มีแขกเหรอ

เลขา - ไม่ทราบเหมือนกัน บอกตั้งแต่เช้าแล้ว

แก้ว - งั้นเธอไปกินข้าว เดี๋ยวฉันจะบอกฟางเองว่าเธอไปกินข้าว

เลขา - โอเคจ๊ะ (แล้วเดินออกไป แก้วเปิดประตูเข้าไป)

แก้ว - ฟาง

ฟาง - แก้ว

แก้ว- ทำไรอยู่ ทำไมไม่ลงไปกินข้าวห๊ะ นั่งอยู่นั่นแหละงานก็เสร็จหมดแล้ว

ฟาง - เอ่อ ("จะนั่งรอพี่ป๊อปออกมาก็ดูแปลกๆ แล้วถ้าให้พี่ป๊อปออกมาตอนนี้เดี๋ยวแก้วก็ถามนู่นถามนี้อีก")

แก้ว - ว่าไง (เดินไปนั่งเก้าด้านหน้าโต๊ะ)

แกร็ก (ป๊อปเปิดประตูออกมาแก้วก็หันไปมอง)

แก้ว - นาย

ป๊อป - เออ

แก้ว - ฟางมันเกิดอะไรขึ้นห๊ะ แล้วทำไมอีตานี่มาอยู่ในห้องได้อ่ะ

ฟาง - เฮ้อ กะแล้วเชียว

แก้ว - ว่าไง

ป๊อป - เธอไม่ต้องรู้หรอก มันเป็นเรื่องระหว่างคนสองคน(ว่าแล้วก็เดินไปโอบฟาง)

แก้ว - ฉันไม่ได้ถามนาย

ป๊อป - แต่ฉันจะตอบมีไรไหม

แก้ว - แต่ฉันไม่ต้องการ

ป๊อป - แต่ฉันจะตอบอ่ะ

ฟาง - หยุดเหอะ แก้ว แก้วไปกินข้าวเหอะ

แก้ว - นี้ฟางเข้าข้างมันเหรอ แล้วไล่แก้วใช่ไหม

ฟาง - มันไม่ใช่  ถ้าแก้วรู้แก้วจะเข้าใจฟาง

แก้ว - ก็บอกมาดิ  ไม่บอกตอนนี้ก็ได้งั้นตอนเย็นเดี๋ยวตอนเย็นแก้วจะพาฟางไปที่เดิมโอเคป่ะ (พูดเสร็จก็เดินออกไปจากห้อง)

ฟาง - พี่ป๊อป หิวหรือเปล่าค่ะ

ป๊อป - ถ้าไม่หิวคงไม่ออกมาหรอก

ฟาง - งั้นไปกินข้าวกันน่ะค่ะ (ว่าเสร็จก็หยิบกระเป๋าแล้วจับมือป๊อปปี้แล้วก็เดินไปแต่ทว่าป๊อปยื้อไว้)

ป๊อป - ฉันไม่ได้หิวข้าว

ฟาง - อ้าว พี่ป๊อปจะกินอะไรหล่ะค่ะ

ป๊อป - ถ้าฉันบอกเธอจะเอามาให้ฉันกินป่ะหล่ะ (เดินเข้าไปหาฟาง)

ฟาง - เอ๋ แล้วพี่ป๊อปจะกินอะไรหล่ะค่ะ(เอียงหัวเล็กๆไปด้านข้าง)

ป๊อป - กินเธอไง(ว่าแล้วก็คว้าเอวฟางเข้ามาหาตัวแล้วประกบปากทันที)

ฟาง - อือ (ลิ้นเล็กเกี่ยวเล่นกับลิ้นหนา) พี่ป๊อป (ปากเป็นอิสระ)

ป๊อป - อะไร(เอ๋ยถามก่อนที่ซุกไซ้คอฟาง)

ฟาง - พี่อย่าทำแบบนี้เลย พี่ไม่ได้รักฟางอย่าทำแบบนี้ ยิ่งพี่ทำยิ่งทำให้ฟางคิดว่าตัวไม่มีค่าเลย ฮึก (ร้อไห้ออกมา)

ป๊อป - รู้ตัวก็ดีนิ (ผลักฟางออกจากตัวแล้วเดินออกไป)

ฟาง - หือๆ(หลังจากป๊อปออกไปฟางได้แต่ร้องไห้ออกมา) ทำไมพี่ต้องทำแบบนี้ (ร้องไห้ออกมาแล้วก็เดินไปล็อคประตูด้านหน้าแล้วก๋เดินเข้าห้องนอน)

เวลาผ่านไปพนักงานก็ทยอยกลับมาจากการกินข้าวเที่ยงร่วมถึงแก้วด้วย

แก้ว - แวะไปหาอีกรอบดีไหมน่ะ

พนง. - แก้ว มีงานด่วน

แก้ว - งั้นเหรอ โอเคจ๊ะ (แก้วก็รีบขึ้นไปทำงานแต่ก็ไม่ได้ไปหาฟางอยู่ดี)

ส่วนฟางก็นอนร้องไห้จนเผลอหลับไป   ส่วนป๊ิอปปี้ก็กลับบ้านไป

บ้านป๊อป

แม่ป๊อป- ส่งน้องหรือยังลูก

ป๊อป - ยัยนั้นอยู่ที่ทำงาน

แม่ป๊อป - ลองชุดเป็นไงบ้างลูก

ป๊อป - ยังไม่ได้ลองครับ

แม่ป๊อป - ทำไมลูก ทะเลาะอะไรกัน

ป๊อป - ผมไม่อยากแต่งงานกับยัยนั้น 

แม่ป๊อป - ไม่ได้ลูก แม่บอกไปหมดแล้วว่าลูกกำลังจะแต่งงาน

ป๊อป - แม่ก็ไปบอกว่า ไม่ได้แต่งแล้วก็จบ

แม่ป๊อป - แล้วน้องหล่ะ

ป๊อป - ผมไม่สนใจ (ว่าแล้วก็เดินขึ้นห้องไป)

-----------------------------------------------------------------------------------------------

อัพแล้วน่ะ  ไรเตอร์ไม่คิดว่าจะมีคนอินด้วย อย่างไงต้องขอบคุณเม้นของทุกคนน่ะ เม้นๆๆๆ

รักคนอ่าน4/4/56 เวลา.9.09น.

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา