ภารกิจเลิฟตามล่ารักสะดุดกับดักหัวใจนายเย็นชา

ณ ห้องพักหนุ่มๆ

“ เฮ้ย! เขื่อนเตียงนี้ผมจองแล้ว” จองเบพูดพร้อมขึ้นไปนั่งบนเตียงและผลักเขื่อนลงจากเตียง

“อ้าว! ถ้านายจองก่อนไหนส่วนไหนที่บ่งบอกว่า นายจองแล้ว” เขื่อนลุกขึ้นมาจากพื้นและโยนกระเป๋าจองเบลงจากเตียง

“เขื่อน! นี่มันของผมคุณกล้าดีอย่างไงโยนลงมาจากเตียงฮะ” จองเบลงไปนั่งกับพื้นเพื่อเก็บกระเป๋าและเขาก็หยิบขึ้นมาวางบนเตียงเหมือนเดิม

“เอาลงไป” เขื่อนพูดและใช้เท้าตัวเองดันกระเป๋าจองเบเพื่อให้ตกลงพื้นแต่ดันพลาดไปโดนกระเป๋าตัวเองหล่นแทนอย่างไม่เป็นท่า

555++

เสียงหัวเราะนี้หลุดออกมาจากปาก เคนตะ จองเบ โทโมะและป๊อปปี้

“หัวเราะทำไม”เขื่อนกระโดดลงมาจากเตียงและทำหน้าดุใส่เพื่อนๆแต่ดูเหมือนว่าหน้าดุจะกลายเป็นหน้าตลกมากกว่า

“หยุดได้แล้ว”ป๊อปปี้ลุกจากเก้าอี้และมาช่วยเขื่อนเก็บกระเป๋า ป๊อปปี้ตัดปัญหาด้วยการให้เขื่อนนอนเตียงริมสุดส่วนจองเบก็นอนเตียงริอีกข้างหนึ่ง โทโมะกับเคนตะก็นอน 2 เตียงกลาง ซึ่งโทโมะนอนข้างเขื่อน และเคนตะนอนข้างจองเบส่วนป๊อปปี้ซึ่งจะไม่มีเตียงนอนก็ต้องหิ้วกระเป๋าตัวเองออกไปข้างนอนห้องเพื่อจัดการอีกทีว่าจะทำอย่างไร

-ในห้อง-

“ทุกคนมานั่งตรงนี้”เคนตะพูดและทุกคนก็ทำตาม

“มีอะไร”โทโมะพูด

“ห้องพักเรามีแค่ห้องละ 4 เตียง ก็แสดงว่าห้องของสาวๆก็ต้องมี 4 เตียง”เคนตะพูดค้างไว้แค่นี้

“สรุปคือ ต้องมีใครสักคนที่ต้องนอนที่อื่น อย่างป๊อปปี้” เขื่อนพูด

“เดี๋ยว!ก่อนที่เราจะมาทางโรงเรียนจองให้พวกเรา 3 ห้อง” จองเบพูดเสริมขึ้นมา

“แล้วป๊อปปี้รู้หรือเปล่า” โทโมะพูด

“ก็น่าจะรู้แล้ว ตอนนี้คงไปแช่น้ำอุ่นอยู่คนเดียวสบายใจไปแล้ว” เขื่อนพูดเล่นเพื่อไม่ให้ทุกคนเครียด

“ เอ้อ.......คิดออกแล้ว ป่านนี้สาวๆคงตกลงกันอยู่ว่าใครจะต้องไปนอนห้องที่เหลือ” โทโมะพูด

“ใช่ ก็เมื่อตอนนี้ป๊อปปี้ไปแล้วเราก็ให้ฟางไปอญุ่กับป๊อปปี้สิ” เคนตะพูด

“ฟางคงยอมไปง่ายๆแหละ” เขื่อนพูด

“นายก็โทรไปบอกเฟย์ให้ไล่ฟางไปนอนห้องที่เหลือสิ” จองเบพูด

“งั้นนายก็บอกเฟย์เลยสิช้าอยู่ได้” โทโมะพูดและโยนโทรศัพท์มือถือให้เขื่อน

ณ ห้องพักสาวๆ

-ก่อนปฏิบัติตามแผนของหนุ่มๆ

“แล้วฟางนอนเตียงไหน” ฟางพูดหลังจากหันไปดูเพื่อนๆที่เข้ามาก่อนจัดของบนเตียงตัวเองเรียบร้อยทั้ง 4 เตียงแล้ว

“ฟางนอนกับพิมก็ได้” พิมพูดพร้อมขยับให้ฟางนำของมาวางบนเตียง

“ขอบคุณน่ะพิม” หวายพูดขอบคุณแทนฟางเมื่อเห็นฟางกำลังจะอ้าปากพูด

“รู้ใจฟางจริงๆเลยน่ะหวาย” แก้วพูด

“เดี๋ยวฟางขอไปเข้าห้องน้ำก่อนน่ะ” ฟางพูดและเดินเข้าไปในห้องน้ำ

-หลังจากเฟย์คุยกับเขื่อน-

“เพื่อนๆ มานั่งตรงนี้เฟย์มีเรื่องจะบอก”เฟย์พูด

“เมื่อกี๊นี้เขื่อนโทรมา” เฟย์พูดยังไม่ทันจบ

“แล้วมาบอกเราทำไม” หวายพูดและเตรียมจะลุก

“ก็เกี่ยวกับฟางและป๊อปปี้น่ะสิ” เฟย์ดึงแขวนหวายให้มานั่งฟัง

“เขื่อนบอกว่า ตอนนี้ทางพวกผู้ชายให้ป๊อปปี้ไปนอนห้องที่เหลือซึ่งมีอีกแค่เพียง 1 ห้อง”เฟย์พูดและนำมือมาปิดปากพิมเมื่อเห็นพิมกำลังจะพูดอะไรแทรกมาสักอย่าง

“ พิม เธอฟังเฟย์พูดก่อน” แก้วพูด

“พวก ผู้ชายอยากให้ฟางกับป๊อปปี้อยู่ห้องเดียวกันเพราะจองเบมันรู้สึกว่า นัยต์ตาของป๊อปปี้และฟางมีความลับแปลกๆ” เฟย์พูด

“คุยเรื่องอะไรกัน ขอฟังด้วยสิ” ฟางพูดพร้อมเดืนออกมาจากห้องน้ำ

“ฟาง พิมรู้มาว่าทางโรงเรียนจองห้องให้เรา 3 ห้อง “ พิมพูดกับฟางแต่หันหน้าไปทางหวายและส่งสัญญาณให้หวายพูดต่อ

“พวกเราไม่อยากให้ฟางนอนเบียดกับพิม” หวายพูด

“เราอยากให้ฟางไปนอนห้องที่เหลือ ฟางจะได้อยู่กับ.......” แก้วพูดยังไม่ทันจบเฟย์ก็นำมือมาปิดปากแก้ว

“อยู่กับใครเหรอ”ฟางพูดด้วยความงง

“เปล่า ไม่มีใคร ฟางจะได้อยู่คนเดียวสบายดีไง”หวายพูดอีกครั้ง

“งั้นฟางก็คงจะเหงาแย่เลย  ฟางไม่ไปฟางนอนพื้นก็ได้” ฟางพูดและทำหน้างอเหมือนเด็ก

“ไม่เหงาหรอกน่ะแก้วรับประกัน” แก้วพูดพร้อมหยิบกระเป๋าส่งให้ฟางและพยักหน้าขอให้ฟางไป

“ไปเถอะน่ะ” พิมพูดและลุกขึ้นดึงฟางพร้อมดันฟางให้ออกนอกห้อง เพื่อฟางจะได้ไปห้องที่เหลือ

“เฮ้อ! ส่งสารคนที่โดนเป็นเครื่องมือจริงๆ”

เมื่อฟางปิดประตูแล้ว ทุกคนอุทานขึ้นมาพร้อมกันอย่างเห็นใจฟาง