(Really happened) บังเอิญจริงๆ

ที่ร้านขายเสื้อผ้าแห่งหนึ่งในฝรั่งเศษ

....คุณแม่ฟางทำไมพ่อยังไม่มาหาข้าวฟ่างอีกค่ะ(เด็กหญิงตัวน้อยถามแม่ของงเธอที่กำลังเรียงเสื้อผ้าอยู่)

ฟาง(จึงหยุดเรียงเสื้อผ้าแล้วนั่งลงกอดลูกสาวของเธอ)//คุณพ่อหนูเขางานยุ่งนะลูกเดียวคุณพ่อเขาก็มาหาหนูเองนะค่ะ

ข้าวฟ่าง//แม่บอกข้าวฟ่างมาตั้งแต่ข้าวฟ่างจำความได้แล้วแต่ข้าวฟ่างไม่เห็นคุณพ่อจะมาสักทีเลย(มองหน้าแม่ตัวเอง)

ฟาง//ข้าวฟ่างฟังแม่นะเราจะไม่พูดเรื่องอีกนะค่ะไปทำการบ้านเหอะลูกแม่จะทำงานแล้ว

ข้าวฟ่าง//แม่อย่าร้องไห้สิค่ะ(ลูกสาวตัวน้อยเช็ดน้ำตาที่ไหลออกจากแก้มของแม่)
ต่อไปนี้เฮนเมสจะไม่ถามถึงพ่ออีก(วิ่งออกไป)

....แกจะไม่บอกข้าวฟ่างจริงๆหรอฟางว่าใครเป็นพ่อของแก(หันมาถาม)

ฟาง//ป๊อปไม่เหมาะที่จะเป็นพ่อของข้าวฟ่างหรอกแกก็อีกคนนะเฟย์ไม่ต้องบอกยัยข้าวฟ่างว่าพ่อเค้าเป็นใคร(กำชับเพื่อนตัวเอง)

เฟย์//อืม(พยักหน้า)

ประเทศไทย

เขื่อน//แกจะให้ฉันไปสืบหาผู้หญิงของแกหรอว่ะ(ตกใจเล็กน้อย)

ป๊อปปี้//เออ ฉันไปทำงานก่อนนะ(เดินออกไป)

เขื่อน//ตั้ง5ปีฉันจะไปตามหายังไงว่ะเนี้ย(เกาหัวตัวเอง)

ที่หน้าห้อง

นักข่าว//คุณป๊อปค่ะคุณรู้สึกยังไงค่ะที่ได้ตำแหน่งคาสโนว่าอีกครั้งค่ะ

ป๊อปปี้//รู้สึกเฉยครับเพราะผมรักได้ทุกคน(ยิ้มให้)งั่้นผมขตัวก่อนนะคับ

ฟาง(ที่ดูทีวีอยู่ก็หันมาทางเฟย์)//เนี้ยหรอคนที่เหมาะสมที่จะเป็นพ่อของยัยเฮนเมสควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า

เฟย์//ฉันเห็นใจแกว่ะเออ อาทิตย์ฉันจะบินกลับไทยนะ

ฟาง//แล้วจะมาอีกเมื่อไหร่อ่ะ

 เฟย์//ก็ไม่รู้สิแต่ฉันจะบินมาหาแกบ่อยฉันคิดถึงยัยข้าวฟ่างนะ

ฟาง//จ้า(แล้วทั้งคู่ก็ช่วยกันต้อนรับลูกค้าที่เข้ามาในร้าน)

เม้นให้ด้วยน้า