(Really happened) บังเอิญจริงๆ

ที่ห้องนอนป๊อปปี้

ก๊อก ก๊อก

ป๊อปปี้//เชิญคับ(หันไปดูวิดีโอต่อ)

ฟาง//นายยังเก็บวิดีโอนี้อยู่หรอ(เดินเข้ามา)

ป๊อปปี้(หันไป)(ฟางนั่งลงก่อนสิ แล้วลูกหลับไปแล้วหรอ

ฟาง(นั่งลงข้างๆ)อืม หลับไปแล้วฉันคิดว่านายจะทิ้งมันไปแล้วซะอีก

ป๊อปปี้//ไม่หรอกป๊อปปี้จำได้ว่าอันนี้ฟางทำให้หลังจากฟางหนีป๊อปไปป๊อปกับมานั่งคิดเพราะวิดิโอนี้ป๊อปขอโทษนะ(โอบไหล่ฟาง)

ฟาบ(น้ำตาซึมออกมา)อืม

ป๊อปปี้//พรุ่งนี้แต่งตัวให้สวยๆนะป๊อปปี้จะพาไปเปิดตัวงานเพื่อนป๊อป

ฟาง//จ๊ะ(แล้วทั้งคู่ก็นั่งดูวิดิโอนี้ต่อ)

ทางด้านเฟย์ที่นั่งรถมากับเขื่อนก็ได้ลงจากรถ//ขอบคุณมากนะค่ะที่มาส่ง กลับบ้านดีๆล่ะ(โบกมือให้)

เขื่อน//พรุ่งนี้ผมจะมารับตอนเย็นนะคับแต่งตัวสวยๆล่ะ(ยิ้มให้)

เฟย์//ค่ะ(ยิ้มให้แล้วเดินเข้าไปในร้านป๊อบปี้ก็ได้ขับออกไป)

ตอนเย็นของอีกวัน

ข้าวฟ่่าง//แม่ฟาง พ่อป๊อป ข้าวฟ่างสวยไหมค่ะ(หมุนไปรอบ)

ป๊อปปี้(อุ้มลูกสาวขึ้นมา)ลูกสาวพ่อสวยที่สุดเลยคับ

ฟาง//ไปกันเหอะค่ะเดียวสาย(แล้วทั้ง3คนก็นั่งลงตู้ออกไป)

ที่งาน

เฟย์//ยัยฟางสวยมากเลยนะ(ชมเพื่อนตัวเองที่เดินเข้ามากับป๊อป)หลานป้าก็น่ารัก

ฟาง//ป๊อปไหนเพื่อนที่จะแนะนำให้รู้จักอ่ะ

ป๊อปปี้//นั้นไง(กวักมือเรียก)นี้โทโมะและลูกชายเค้าชื่อน้องฮาร์ท

โทโมะ//ยินดีที่ได้รู้จักคับ ฮาร์ทไหว้อาทั้ง3คนเร้ว(สั่งลูกชายตัวเองที่ยืนอยู่ข้างๆ)

ฮาร์ท//หวัดดีคับ

ฟาง//กี่ขวบแล้วค่ะ(เฟย์นั่งลงถามเด็กชายตรงข้างหน้า)

ฮาร์ท//6ขวบคับอาฟาง

ป๊อปปี้//แกกว่าลูกเราหนึ่งปีนีข้าวฟ่างลูกสาวผมแกอยู่ฝรั่งเศษกับแม่(ป๊อปปี้แนะนำให้ลูกรู้จักกับเพื่อนตัวเอง)

ข้าวฟ่าง(ยกมือไหว้)หวัดดีค่ะลุงโทโมะ

โทโมะ//ฉันจองตัวไว้นะโว้ย

เขื่อน//ไม่ได้ๆๆ หวงๆ 

แก้ว(แทรกขึ้นมา)ยัยเฟย์ ยัยฟาง(ยิ้มออกมาอย่างดีใจ)ไม่คิดเลยว่าจะเจอพวกเธอที่นี้

โทโมะกับเขื่อน//รู้จักกันด้วยหรอ(พูดออกมาพร้อมกัน)

แก้ว//เพื่อนรักเลยไปเหอะไปหาที่คุยกันฝากลูกด้วยว่าแต่เด็กที่แฟนฟางอุ้มใครอ่ะอย่าบอกนะลูกฟางนะ

ฟาง//อืม

แก้ว//น่ารักมากเลยแกชื่อไรอ่ะ

ฟาง//ชื่อข้าวฟ่าง

แก้ว//น่ารั๊คอ่ะ!! ^///^

ฟาง//ไปเหอะไปเม้าส์กันให้สนุกนะ(เดินออกไป)

โทโมะ//ลืมลูกเลย

ฮาร์ท//ไปเล่นกันแถวโน่นกันเหอะข้าวฟ่่าง(จูงมือเดินออกไป)