Originate Lovely รักหมดใจ..ยัยหน้าใสตัวแสบ

     เมื่อทั้งห้าเดินมาถึงชั้นสามต่างก็แยกไปห้องของตัวเอง ซึ่งเนยและจินนี่แยกเดินต่อไปที่ชั้นห้า ซึ่งเป็นเป้าหมายของทั้งคู่  แต่ ....  เมื่อเดินมาถึงแค่ชั้นสี่ทั้งคู่เกิดลืมเอากระเป๋านักเรียนที่โต๊ะหินอ่อนขึ้นมาด้วย ทั้งสองจึงรีบวิ่งลงไปเอาด้วยความรีบร้อนเพราะกลัวจะไม่ทันเข้าห้องก่อนอาจารย์สอน

      (Jongbae Special)

     ตอนนี้ผม ได้ถูกทอดทิ้งอย่างน่าอนาถ (?) เมื่อเทอมที่แล้วยังเป็นไอ้โมะ กับ ไอ้ป๊อปอยู่เลย แต่ดูตอนนี้สิ .. ไอ้หน้ายาวสุ ดติ๊งต๊อง ที่ตอนนี้ทำหน้าเบื่อโลกเหมือนคนใกล้ตาย กับไอ้หน้าลิงสุดกวนประสาท  ดูไอ้ป๊อป กับไอ้โมะ มันทิ้งผม ไว้กับตัวอะไรนี่สิ T^T

 เคนตะ : จงเบ ... นายเป็นอะไรอ่ะ?  หรืออยากแลบลิ้นกินยุงตัวนั้นเหรอเห็นจ้องมานาน ^^

จงเบ : ก็ว่าจะจับไอ้เพื่อนนายกิน  ดูมันดิ เหมือนคนใกล้ตาย - -'

เขื่อน: ก็อยากตายจริง ๆ นั่นแหละ = =

เคนตะ : ตั้งแต่มันอกหักมา มันก็นั่งทำหน้าแบบนี้แหละ ...

จงเบ : เมื่อเช้ายังดีดีอยู่เลย 

เคนตะ : นั่นแหละที่ฉันก็สงสัย = =?

อาจารย์ : เอาล่ะจัดแจงที่นั่งให้เรียบร้อยนะ  เดี๋ยวจะให้แนะนำตัว อีกอย่าง ที่นั่ง นั่งแล้วห้ามเปลี่ยน 

นักเรียน : ค่า/ครับ !!

     ในขณะที่ทุกคนก็กำลังจัดแจงที่นั่งกันอยู่ พวกเราทั้งสามคนก็ไม่มีท่าทีว่าจะลุกจากที่นั่งแม้แต่น้อย แถมยังเอากระเป๋าของตัวเองมาวางไว้ที่เก้าอี้อีกสองตัวที่เหลือ ก็แล้วจะทำไมอ่ะ ก็ผมขี้เกียจลุก อีกอย่างที่นั่งขาง ๆ ผมอยากเอาไว้วางกระเป๋าม ากกว่า เพื่อนผมอีกสองตัว เอ๊ย สองคนตอนนี้ ไอ้เขื่อนฟุบหน้าร้องไห้(มั้ง) ที่โต๊ะของมัน ส่วนอีกคนก็เอาไอพอดออกมาฟังเพลง และหลับไป .. เออ    สบายกันจริง = ='