รักยุ่งๆ ของเราสองคน
10)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเช้าวันรุ่งขึ้นแก้วตื่นแต่เช้าเพื่อมาช่วยทำขนม ออเดอร์เริ่มเพิ่มมากขึ้นเพราะขนมอร่อยและเป็นที่ถูกปากของลูกค้า
“ คุณแม่พักก่อนดีกว่าค่ะ เดี๋ยวแก้วทำต่อให้เองค่ะ” หญิงสาวบอกแล้วพมารดาของชายหนุ่มไปนั่งพัก ก่อนจะมาเอาขนมไปนึ่ง และเอาอันที่สุกออกผึ่งเตรียมเรียงใส่ถุง
“ เดี๋ยวพี่ช่วย” โทโมะเดินเข้ามาช่วยหญิงสาวเรียงขนมใส่ถุง หลังจากเอาผลไม้สด และผลไม้แปรรูปขึ้นเรียงใส่รถเรียบร้อยแล้ว
“ เสร็จแล้ว พี่โมะรีบเอาไปส่งเถอะ” แก้วบอกแฟนหนุ่ม พร้อมเดินมาส่งที่รถ
“ เดี๋ยวพี่จะกลับมาช่วยเก็บล้างนะ” โทโมะบอกแล้วหอมแก้มแฟนสาวก่อนจะขึ้นรถและขับออกไป แก้วจึงกลับมาเก็บอุปกรณ์ทำขนมก่อนจะไปช่วยมารดาของชายหนุ่มทำอาหารเช้า
“ หนูแก้วไปอาบน้ำเถอะ แม่ทำใกล้จะเสร็จแล้ว” มารดาของโทโมะเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม
“ งั้นก็ได้ค่ะ” แก้วบอกแล้วเดินขึ้นบ้านไปทันที ไม่นานโทโมะก็กลับมาพร้อมช่วยจัดโต๊ะอาหาร หญิงสาวลงมาทั้งหมดจึงนั่งทานข้าวทันที ระหว่างทานข้าว็มีรถมาจอดหน้าบ้าน โทโมะจึงออกมาดู
“ สวัสดีครับคุณแม่ คุณพ่อ” โทโมะยกมือไหว้พ่อแม่ของหญิงสาว
“ หวัดดีจร้าโทโมะ แก้วล่ะ” แม่ของหญิงสาวเอ่ยถาม
“ อยู่บนบ้านครับ เชิญขึ้นไปบนบ้านก่อนครับ” โทโมะเอ่ยพร้อมเดินนำไป
“ คุณพ่อ คุณแม่” แก้วหันมาเห็ฯว่าเป็นใครก็ยิ้มก่อนจะวิ่งเข้ามาหา
“ เป็นไงบ้างลูกพ่อ สบายดีไหม” พ่อเอ่ยถามลูกสาว ก่อนจะหันมายิ้มให้เพื่อนสาวกับลูกชาย
“ สบายดีค่ะ ที่นี้อากาศดีค่ะ”
“ ทานข้าวกันก่อนไหมจ๊ะ” แม่ของโทโมะเอ่ยถาม
“ เอาสิ กับข้าวน่าทานทั้งนั้น” แม่ของแก้วเอ่ยบอก ทั้งหมดจึงนั่งทานข้าวกันไปอย่างมีความสุข
“ ที่ฉันมาที่นี้อยากจะชวนเธอไปอยู่ที่บ้านด้วยกัน” แม่ของแก้วเอ่ยบอกเพื่อนสาว ขณะทั้งสามคนเพื่อนรักย้ายมานั่งที่โซฟากลางบ้าน
“ แต่ฉันอยู่อย่างนี้ก็สบายดีแล้วนะ”
“ ลูกชายเธอแต่งงานกับลูกสาวฉัน ฉันอยากให้ทั้งสองเข้าไปทำงานต่อจากฉัน อีกอย่างเธอจะได้พักผ่อนด้วย” พ่อของแก้วเอ่ยบอก
“ ฉันขอถามลูกชายมันก่อนนะ พวกเราอยู่ที่นี้มานานก็รักบ้านหลังนี้เหมือนกัน” แม่ของโทโมะเอ่ยตอบ จากนั้นทั้งสามก็นั่งคุยกันไปเรื่อยๆ ก่อนจะขอตัวกลับ เพราะต้องกลับไปทำงานต่อ
“ โทโมะ มาคุยกับแม่หน่อยสิ” มารดาเอ่ยเรียกลูกชายมา แก้วจึงเดินไปยังห้องเพื่ออาบน้ำ
“ พ่อแม่ของหนูแก้วบอกว่าถ้าทั้งสองแต่งงาน จะให้เราย้ายไปอยู่กรุงเทพฯ ที่บ้านหนูแก้ว ลูกจะว่ายังไง”
“ แม่ว่ายังไงล่ะครับ”
“ แม่ให้ลูกเป็นคนตัดสินใจ”
“ เราย้ายไปอยู่กรุงเทพฯ ก็ได้ครับแม่ ส่วนบ้านและสวนจะทำยังไงดีล่ะครับ” โทโมะเอ่ยถามมารดา
“ ลูกจะยอมขายบ้านและสวนไหม มีคนสนใจที่ดินของเรา”
“ ผมก็ไม่อยากขาย แม่ว่าไงครับ”
“ แม่ให้ลูกตัดสินใจ เพราะนี้คือความสุขของลูก แม่อยู่ที่ไหนก็ได้ขอให้ลูกแม่มีความสุข” มารดาเอ่ยบอกลูกชาย
“ แล้วใครจะมาซื้อบ้านและสวนนี้ต่อจากเราล่ะครับ” โทโฒะเอ่ยถาม
“ เพื่อนของพ่อเรานั้นแหละ เขาทำสวนอยู่ต่างจังหวัด และเจ้าของเขาไม่ต่อสัญญาให้ ก็เลยจะหาที่ใหม่”
“ ก็ได้ครับแม่ ผมจะขายบ้านและสวนที่นี้” โทโมะบอกแล้วกอดมารดา แม่ของโทโมะลูบหัวลูกชายด้วยรอยยิ้ม
“ หลังจากนี้แม่จะไปสู่ผู้ใหญ่อย่างเป็นทางการ”
“ ครับ คราวนี้แม่จะได้ผักผ่อนสักที” โทโมะเอ่ยบอกมารดา
“ จร้า ไปพักผ่อนเถอะ พรุ่งนี้มีงานต้องทำอีก”
“ แม่ก็พักผ่อนเหมือนกันนะครับ” โทโมะบอกแล้วพามารดาเดินมาส่งยังห้องนอน ก่อนจะเดินกลับมายังห้องตัวเอง
“ พี่โทโมะ มีอะไรหรือเปล่าค่ะ” แก้วที่เปิดประตูมาเห็นชายหนุ่มจะเดินผ่านห้องไปก่อนเอ่ยถาม
“ มีสิ คุยกับพี่หน่อยได้ไหม” โทโฒะเอ่ยถามหญิงสาว ทั้งสองจึงเดินมานั่งที่ศาลาริมน้ำ
“ มีเรื่องอะไรหรือค่ะ”
“ เรื่องของเราไง แต่งงานกับพี่ได้ไหม” โทโมะเอ่ยถามหญิงสาว
“ แล้วพี่ขอพ่อแม่ของแก้วหรือยัง ว่าให้แก้วมาอยู่ที่นี้”
“ เราจะไม่อยู่ที่นี้ เราจะย้ายไปอยู่ที่บ้านของแก้วด้วยกัน”
“ แล้วที่นี้ล่ะค่ะ” แก้วเอ่ยถามอย่างสงสัย
“ พี่จะขายบ้านและสวนนี้ให้กับเพื่อนของพ่อพี่ ส่วนพี่กับแม่จะไปอยู่บ้านแก้ว ตกลงไหมครับ”
“ ก็ได้ค่ะ”
“ ขอบคุณนะครับที่ตกลงแต่งงานกับพี่” โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาวด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะดึงหญิงสาวเข้ามากอดไว้ด้วยความรัก
“ พี่รักแก้วนะครับ” โทโมะกระซิบบอกหญิงสาว
“ แก้วก็รักพี่ค่ะ” หญิงสาวตอบเบาๆ เพราะโดนกอดอยู่
++ อัพแค่นี้ก่อนนะ ไว้เจอกันในวันพรุ่งนี้ หลับฝันดีนะจ๊ะ ++
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ