รักยุ่งๆ ของเราสองคน

9.3

เขียนโดย tumm

วันที่ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2554 เวลา 16.25 น.

  12 ตอน
  120 วิจารณ์
  22.51K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

10)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     เช้าวันรุ่งขึ้นแก้วตื่นแต่เช้าเพื่อมาช่วยทำขนม  ออเดอร์เริ่มเพิ่มมากขึ้นเพราะขนมอร่อยและเป็นที่ถูกปากของลูกค้า

    “ คุณแม่พักก่อนดีกว่าค่ะ  เดี๋ยวแก้วทำต่อให้เองค่ะ” หญิงสาวบอกแล้วพมารดาของชายหนุ่มไปนั่งพัก  ก่อนจะมาเอาขนมไปนึ่ง  และเอาอันที่สุกออกผึ่งเตรียมเรียงใส่ถุง

    “ เดี๋ยวพี่ช่วย” โทโมะเดินเข้ามาช่วยหญิงสาวเรียงขนมใส่ถุง  หลังจากเอาผลไม้สด และผลไม้แปรรูปขึ้นเรียงใส่รถเรียบร้อยแล้ว

    “ เสร็จแล้ว  พี่โมะรีบเอาไปส่งเถอะ” แก้วบอกแฟนหนุ่ม พร้อมเดินมาส่งที่รถ

    “ เดี๋ยวพี่จะกลับมาช่วยเก็บล้างนะ” โทโมะบอกแล้วหอมแก้มแฟนสาวก่อนจะขึ้นรถและขับออกไป   แก้วจึงกลับมาเก็บอุปกรณ์ทำขนมก่อนจะไปช่วยมารดาของชายหนุ่มทำอาหารเช้า

     “ หนูแก้วไปอาบน้ำเถอะ  แม่ทำใกล้จะเสร็จแล้ว” มารดาของโทโมะเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม

     “ งั้นก็ได้ค่ะ” แก้วบอกแล้วเดินขึ้นบ้านไปทันที  ไม่นานโทโมะก็กลับมาพร้อมช่วยจัดโต๊ะอาหาร  หญิงสาวลงมาทั้งหมดจึงนั่งทานข้าวทันที  ระหว่างทานข้าว็มีรถมาจอดหน้าบ้าน  โทโมะจึงออกมาดู

     “ สวัสดีครับคุณแม่  คุณพ่อ” โทโมะยกมือไหว้พ่อแม่ของหญิงสาว

     “ หวัดดีจร้าโทโมะ  แก้วล่ะ” แม่ของหญิงสาวเอ่ยถาม

     “ อยู่บนบ้านครับ  เชิญขึ้นไปบนบ้านก่อนครับ” โทโมะเอ่ยพร้อมเดินนำไป

     “ คุณพ่อ คุณแม่” แก้วหันมาเห็ฯว่าเป็นใครก็ยิ้มก่อนจะวิ่งเข้ามาหา

     “ เป็นไงบ้างลูกพ่อ  สบายดีไหม” พ่อเอ่ยถามลูกสาว  ก่อนจะหันมายิ้มให้เพื่อนสาวกับลูกชาย

      “ สบายดีค่ะ  ที่นี้อากาศดีค่ะ”

      “ ทานข้าวกันก่อนไหมจ๊ะ” แม่ของโทโมะเอ่ยถาม

      “ เอาสิ  กับข้าวน่าทานทั้งนั้น” แม่ของแก้วเอ่ยบอก  ทั้งหมดจึงนั่งทานข้าวกันไปอย่างมีความสุข

 

 

 

 

     “ ที่ฉันมาที่นี้อยากจะชวนเธอไปอยู่ที่บ้านด้วยกัน” แม่ของแก้วเอ่ยบอกเพื่อนสาว  ขณะทั้งสามคนเพื่อนรักย้ายมานั่งที่โซฟากลางบ้าน

     “ แต่ฉันอยู่อย่างนี้ก็สบายดีแล้วนะ”

     “ ลูกชายเธอแต่งงานกับลูกสาวฉัน  ฉันอยากให้ทั้งสองเข้าไปทำงานต่อจากฉัน  อีกอย่างเธอจะได้พักผ่อนด้วย” พ่อของแก้วเอ่ยบอก

     “ ฉันขอถามลูกชายมันก่อนนะ พวกเราอยู่ที่นี้มานานก็รักบ้านหลังนี้เหมือนกัน” แม่ของโทโมะเอ่ยตอบ  จากนั้นทั้งสามก็นั่งคุยกันไปเรื่อยๆ  ก่อนจะขอตัวกลับ  เพราะต้องกลับไปทำงานต่อ

     “ โทโมะ  มาคุยกับแม่หน่อยสิ” มารดาเอ่ยเรียกลูกชายมา  แก้วจึงเดินไปยังห้องเพื่ออาบน้ำ

     “ พ่อแม่ของหนูแก้วบอกว่าถ้าทั้งสองแต่งงาน  จะให้เราย้ายไปอยู่กรุงเทพฯ  ที่บ้านหนูแก้ว  ลูกจะว่ายังไง”

     “ แม่ว่ายังไงล่ะครับ”

     “ แม่ให้ลูกเป็นคนตัดสินใจ”

     “ เราย้ายไปอยู่กรุงเทพฯ ก็ได้ครับแม่  ส่วนบ้านและสวนจะทำยังไงดีล่ะครับ”  โทโมะเอ่ยถามมารดา

     “ ลูกจะยอมขายบ้านและสวนไหม  มีคนสนใจที่ดินของเรา”

     “ ผมก็ไม่อยากขาย  แม่ว่าไงครับ”

     “ แม่ให้ลูกตัดสินใจ  เพราะนี้คือความสุขของลูก  แม่อยู่ที่ไหนก็ได้ขอให้ลูกแม่มีความสุข” มารดาเอ่ยบอกลูกชาย

     “ แล้วใครจะมาซื้อบ้านและสวนนี้ต่อจากเราล่ะครับ” โทโฒะเอ่ยถาม

     “ เพื่อนของพ่อเรานั้นแหละ  เขาทำสวนอยู่ต่างจังหวัด  และเจ้าของเขาไม่ต่อสัญญาให้  ก็เลยจะหาที่ใหม่”

     “ ก็ได้ครับแม่  ผมจะขายบ้านและสวนที่นี้” โทโมะบอกแล้วกอดมารดา  แม่ของโทโมะลูบหัวลูกชายด้วยรอยยิ้ม

     “ หลังจากนี้แม่จะไปสู่ผู้ใหญ่อย่างเป็นทางการ”

     “ ครับ คราวนี้แม่จะได้ผักผ่อนสักที” โทโมะเอ่ยบอกมารดา

     “ จร้า  ไปพักผ่อนเถอะ  พรุ่งนี้มีงานต้องทำอีก”

     “ แม่ก็พักผ่อนเหมือนกันนะครับ” โทโมะบอกแล้วพามารดาเดินมาส่งยังห้องนอน  ก่อนจะเดินกลับมายังห้องตัวเอง

     “ พี่โทโมะ  มีอะไรหรือเปล่าค่ะ” แก้วที่เปิดประตูมาเห็นชายหนุ่มจะเดินผ่านห้องไปก่อนเอ่ยถาม

     “ มีสิ  คุยกับพี่หน่อยได้ไหม” โทโฒะเอ่ยถามหญิงสาว  ทั้งสองจึงเดินมานั่งที่ศาลาริมน้ำ

     “ มีเรื่องอะไรหรือค่ะ”

     “ เรื่องของเราไง  แต่งงานกับพี่ได้ไหม” โทโมะเอ่ยถามหญิงสาว

     “ แล้วพี่ขอพ่อแม่ของแก้วหรือยัง  ว่าให้แก้วมาอยู่ที่นี้”

     “ เราจะไม่อยู่ที่นี้  เราจะย้ายไปอยู่ที่บ้านของแก้วด้วยกัน”

     “ แล้วที่นี้ล่ะค่ะ” แก้วเอ่ยถามอย่างสงสัย

     “ พี่จะขายบ้านและสวนนี้ให้กับเพื่อนของพ่อพี่  ส่วนพี่กับแม่จะไปอยู่บ้านแก้ว  ตกลงไหมครับ”

      “ ก็ได้ค่ะ”

      “ ขอบคุณนะครับที่ตกลงแต่งงานกับพี่” โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาวด้วยรอยยิ้ม  ก่อนจะดึงหญิงสาวเข้ามากอดไว้ด้วยความรัก

         “ พี่รักแก้วนะครับ” โทโมะกระซิบบอกหญิงสาว

         “ แก้วก็รักพี่ค่ะ” หญิงสาวตอบเบาๆ  เพราะโดนกอดอยู่  

 

 

              ++  อัพแค่นี้ก่อนนะ  ไว้เจอกันในวันพรุ่งนี้ หลับฝันดีนะจ๊ะ  ++

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา