*ลบ

10.0

วันที่ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 20.33 น.

  9 chapter
  84 วิจารณ์
  12.35K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

7) ความรัก?

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 

กรี๊ดดดดดดดดดดดด
ร่างบางรับรู้ถึงแรงกระแทก ทันทีที่ถูกโยนลงบนเตียง 
แก้ว : นายจะทำอะไรฉันอ่ะ 
โทโมะ : อะไรที่ผู้ชาย ผู้หยิงเค้าทำกันล่ะ หืม เด็กน้อย ?
มืออันแสนเยือกเย็นลูกหัวลงถึงแก้มขาวเนียน 
แก้ว : พี่โมะ ขอร้องนะ อย่าทำอะไรแก้วเลย จะให้แก้วไปตากแดด หรือ ไปแช่น้ำก็ได้นะ
โทโมะ : ไม่เอา มันสิ้นคิดเกินไป  
แก้ว : พี่โมะ.............อือ  
ปากอวบอิ่มถูกประกบ ลิ้นร้อนๆแทรกผ่านเข้าไปคลอเคลีย เล่นกับลิ้นอุ่นๆ 
แก้ว : อือ ......... ปล่อยนะ ปล่อย 
โทโมะ : ไม่เอาหน่า เธอติดหนี้ฉันไว้เยอะนะ ทั้งเรื่องรถและเรื่อง ........หึหึ 
เมื่อเช้าทำอะไรไว้ฮะ? ไม่รู้ใช้งานได้อยู่ไหมเนี่ยะ ขอลองกับเธอละกัน
แก้ว : ปล่อยๆ .............อือ อือออออออ
จมูกเรียวโด่ง ฝังลงที่ต้นคอไล้วนขึ้นลงอย่างเอาแต่ใจ 
มือค่อยๆลามไปใต้เสื้อนักศึกษา 
โทโมะ : ซ่อนรูปเหมือนกันนะเรา -//-
แก้ว : ไอพี่บ้า ปล่อยนะ ปล่อย 
ตอนนี้ร่างบางแทบทำอะไรไม่ได้เลย นอกจากนอนดิ้นๆๆๆๆ มือสองมือถูกพันธนาการไว้
แก้ว : ฮืมมม ฮือ T^T ปล่อยนะ 
ร่างบอบบางร้องขึ้น เมื่อเสื้อนักศึกษาถูกถอดออก เหลือเพียงเสื้อกล้ามสีขาว
แก้ว : พี่จะทำอะไรอ่ะ?
ร้องขึ้น เมื่อชายหนุ่มหยิบไอโฟน มาถ่ายคลิปเธอไว้
โทโมะ : เก็บไว้ดูไงครับ ที่รัก ♥
แก้ว : โรคจิตที่สุด ปล่อยนะ ขอร้อง ปล่อยแก้วเถอะ 
ร่างสูงไม่ฟังคำคัดค้าน ฉีกเสื้อกล้ามออกอย่างง่ายดายย 
เผยให้เห็นเนินอกนูนๆที่ไม่อยู่ภายใต้บราสีชมพูแปร้ด
ก่อนจะเอื้อมมือไปปลดกระโปรงสั้นออก 
โทโมะ : หึหึ เด็กน้อยเอ้ย
ชายหนุ่มยิ้มขำกับความน่ารักของเธอ  
แก้ว : ปล่อ......อุ๊บ X
ปากทำหน้าที่ได้รวดเร็ว ผสานกับมือที่ลูบไล้ไปทั่วตัวหญิงสาว 
แก้ว : พี่โมะ ขอร้องจริงๆ แก้วยอมแล้วๆ พี่อย่าทำนะ แก้วกลัว 
โทโมะ : งั้นเธอต้องรับผิดชอบเรื่องรถ 
แก้ว : อืม 
โทโมะ : แค่นี้เอง
ร่างสูงอุ้มร่างบางให้นอนดีๆ แล้วคลุมผ้าให้ 
ใจจริงๆ ห้ามไม่ได้แล้ว ก็หญิงสาวทั้งน่ารัก เซ็กซี่ ผิวขาว เนื้อเนียนนุ่ม 
หอมหวานไปทั้งตัว แต่..........เค้าไม่กล้าจะทำอะไรเธอหรอก
โทโมะ : หลับซะ เดี๋ยวบ่ายๆฉันจะปลุกไปทำกิจกรรม
พูดแล้วลบคลิปที่เพิ่งอัดไว้ออก 
แก้ว : เอ่อ....ขอบใจ 
โทโมะ : เดี๋ยวฉันไปหาชุดมาให้ใหม่ละกัน ฝันดี จุ๊บบบ
ก้มลงจุ๊บหน้าผากร่างบางที่นอนสั่นด้วยความกลัวปนตกใจ 
โทโมะ : หายกลัวได้แล้ว ฉันแค่ขู่เธอเอง งั้น ถือว่าเป็นบทลงโทษเด็กดื้อละกัน 
.
 
.
 
.
 
.
.
.
พาท เฟย์เย่ 
เฟย์ : พี่เขื่อน เฟย์ ไม่ไหวแล้วววววววววววว
จู่ๆ สติของฉันก็ดับวูบไป~~~~~
พอรู้ตัวอีกทีก็มาอยู่ที่ห้องพยาบาลแล้ว
เขื่อน : เป็นไงบ้าง พี่ตกใจแทบแย่!
เฟย์ : เฟย์บอกแล้วว่าเฟย์เป็นลมแดด 
เขื่อน : อืม พี่ขอโทษ
เฟย์ : ไม่เป็นไรเฟย์หายแล้วล่ะ เอ่อ...เหลือตั้ง 5 นาที เฟย์ไป.....
เขื่อน : ไม่ต้อง ถือว่าครบแล้วละกัน เธอนอนพักก่อนดีกว่า 
เฟย์ : ขอบคุณนะคะ พี่ใจดีจริงๆด้วย ^^
เขื่อน : สาวน้อยแสนหวานกลับมาแล้วหรอ?
เฟย์ : ใครบอก เฟย์เป็นสาวเซ็กซี่ขยี้ใจต่างหากกกกกกกกกก
.
 
.
 
.
 
.
พาท ฟางจี้
ฟาง : อ๊ายยยยยยย ไอเวลาบ้า เมื่อไรจะครบ ชม. เนี่ยะ 
ป๊อป : นี่เธอไปกินยาบ้ามาจากไหน บ่นมาเป็น 40 นาทีแล้วนะ
ฟาง : นี่ ทำไมนาฬิกานายเดินช้าแบบนี้อ่ะ ฉันหนาวจะตายอยู่แล้วนะ 
ป๊อป : ตายไปเลย เชิญ !! อยู่ไปก็รกมหาลัย
ฟาง : กรีีดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ไอบ้า!!
ป๊อป : นี่หยุดกรี๊ดได้แล้ว ไม่อายชาวบ้านเค้ารึไง
ฟาง : คนสวยทำอะไรไม่เคยต้องอาย :P ไม่เคยไม่ยินหรอ "คนน่ารักทำอะไรก็ไม่น่าเกลียด bebe"
ป๊อป : งั้นคนสวยก็แช่น้ำต่อไปอีก 20 นาทีนะครับ 
ฟาง : ได้ ถึงตาฉันบ้างเมื่อไรจะแกล้งนายให้เข้ดเลย รู้จักฟางน้อยไปแล้ว
ป๊อป : โหยยยยย กลัวตายล่ะ :P  (ทำหน้าเลียนแบบฟาง)

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา