นิยายเรื่อง ลุ้นหัวใจนายจอมกวนให้ปิ๊งรัก

ตอนที่ 4 อัพสักทีค้างไว้นานละ อิอิ

-------------------------------------------------------------------------------

ฉันกำลังนั้งฟังในเครื่อง MP3 ยุในห้องนอนแล้วก้อหลับไป

"ติ๊ง! หวัดดีแก้ว"

"ได้เวลามาแล้วสิยัยเฟย์"

"ใช่ เปนไงบ้างละ คำแนะนำของแม่เทอวันนี้ ดีรึป่าว"

"ดีอะไรละ เเม่ฉันจะจ้างติวเตอร์มาให้ฉัน"

"ก้อดีแล้วไง"

"ดียังไง เทอคิดดูสิเฟย์ เพื่อนๆคนอื่นๆ ปิดเทอมเขาได้ไปเที่ยวไปพักผ่อน แต่ดูฉันสิต้องมานั้งจมปักยุกบหนังสือแล้วก้อติวเตอร์หน้าเห่ยๆ"

"ก้อเทอทำตัวเทอเองนิ เทอก้อต้องมานั่งแก้ไขชีวิตอย่างนี้แหละคนเราไม่ควรใช้ชีวิตยุในความประมาท มันเปนบ่อเกิดของความหายนะ"

"นี่ เทออย่ามาสอนฉันอีกคนได้มั้ย ฉันฟังแม่บ่นมาทั้งวันแล้วนะ หูชาจนฟังเพลงของดงบังชินกิไม่รุเรื่องแล้วเนี้ย" (-_-! ทำอย่างกับปกติรุเรื่องนักนี่)

"แล้วเทอรุได้ไงว่าติวเตอร์ของเทอหน้าเห่ย"

"ก้อ...แหม พวกนี้หน้าตาเด็กเรียนทั้งนั้นแหละ คงจะใส่แว่นหนาเตอะ แต่งตัวเนียบอะไรประมาณนั้น"

"เทอประเมินคนผิดไปแล้วละแก้ว มันไม่จำเปนเสมอไปหรอกนะว่าพวกเด็กเรียนจะเปนแบบนั้น เทอเองก้อเคยเปนเด็กเรียนไม่ไช่หรอ เทอก้อไม่เหนเห่ยเลยนิ" ตกลงว่าชมหรือด่าฉันนี่-_-^

"แต่เอ๊ะ! เทอคงจะรุสินะว่าติวเตอร์คนนี้เปนยังไงO_o"

"อย่ามาทำหน้าตาเปนหมาสงสัยอย่างนั้น ฉันรุว่าเทอกำลังคิดอะไรยุ"

"น่านะ เฟย์สุดสวย"

"ชิ ฉันไม่ใช่คนสวย อย่ามาโกหกซะให้ยาก"

"อ๊ะ..น่ารักก้อได้ น่ารักกว่ามิกกี้เม้าส์บนหัวเตียงฉันอีก นี่ฉันพูดความจริงแล้วน้า..."

"ช่วยเปรียบเทียบฉันให้มันดีหน่อยได้มั้ย แบบว่า..."

"แบบว่าอะไรฉันก้อบอกได้หมดแหละ"

"ฉันน่ารักกว่าเทออะ พูดได้ปะ"เวร ยัยเจ้าแม่หลงตัวเอง

"ได้มั้ย"

"ก้อได้ๆ เฟย์น่าร๊ากกก น่ารักกว่าแก้ว.....นิดนึง ฮิฮิ"

"แหม...สักนิดก้อจะเอาให้ได้นะเจ้ามนุษย์หลงตัวเอง"

"เหมือนกันนั้นแหละ คราวนี้จะบอกฉันได้ยัง"

"อืมมม ฉันคงบอกเทอได้ไม่หมดหรอก ที่ฉันเหน...เขาเปนผู้หญิง"

"จิงหรอ"

"อืม แต่มันเกิดการเปลี่ยนแปลงบางอย่าง"

"อะไรอะO_o"

"ฉันมองไม่เหนแล้ว มันขาดตอนไป"

"อ่าวทำไมละ มีขาดตอนด้วย นี่เทอเปนเจ้าแม่ประสาอะไรทำไมดูไม่หมดละ"

"นี่ๆๆ ไม่พอใจก้อมาเรียกฉันเจ้าแม่เลยนะ เดียวแม่ก้อเสกให้เปนปลิงซะหรอก ชิ ฉันเปนเทพที่สามารถดูอนาคตมนุษย์ ได้ภายในรอบ 12ชั่วโมงเท่านั้น ถ้าจะดูได้มากกว่านี้ก้อต้องบำเพ็ญเพียรยุเรื่อยๆ และตอนนี้ฉันกำลังพยายามยุ"

"งั้นแสดงว่าตอนนี้เที่ยงคืน พรุ่งนี้เที่ยงวันก้อจะเกิดการเปลี่ยนแปลงละสิ"

"ใช่แล้ว"

"ว้า...เสียดายจังที่เทอไม่รุ"

"แต่ชีวิตของเทอหลังจากนี้จะมีแต่เรื่องดีๆ"

"เทอรุได้ไง ใหนบอกว่าดูได้ภายในรอบ 12ชั่วโมงไงละ"

"ฉันมีญาณสำผัสได้ไงละ ณาณสัมผัสจะมียุในตัวของเทพทุกองค์ เทพทุกองค์จะรุว่าอนาคตจะดีหรือร้าย"

"ถ้าอย่างนั้น ต่อจากนี้ฉันก้อจะมีเรื่องดีๆแล้วละสิ ไชโย \\^o^//"

"แต่ว่า..."

"แต่อะไร?"

"เทอจะได้พบเรื่องที่ร้ายแรงมากๆ อีกครั้งนึง"

"อะไรนะ แล้วเมื่อวานนี่ยังไม่ร้ายแรงพออีกหรอ"

"อืม...ฉันก้อไม่รุนะว่าเปนเรื่องอะไร แต่คิดว่าคงเปนอุปสรรคกับเทอน่าดู ถึงขั้นอาจทำให้เทอเกิดการเปลี่ยนแปลงตัวเองได้"

"ห๊า O_O ขนาดนั้นเลยหรอ" 

"ไม่เอาละ ฉันไม่พูดต่อแล้ว พรุ่งนี้เทอต้องทำตามที่แม่เทอแนะนำ ฉันก้อว่าดีแล้วนะ มันจะส่งผลต่ออนาคตของเทอตัวเอง วันนี้ฉันมานานแล้ว ฉันกลับก่อนดีกว่า ไปละ ติ๊ง!"

อะไรของเขานะ เรื่องร้ายแรงมากๆอย่างนั้นหรอ ยังมีเรื่องที่ร้ายแรงกว่าเมื่อวานอีกหรอเนี่ย โธ่......โหดร้ายที่สุด

-------------------------------------------------------------------------------------------

ใกล้จะเปิดตัว พระเอกแล้ว อีก สองตอน พรุ่งนี้จะ มาอัพให้สองตอนเลย อิอิ