จำไว้นะ ว่าฉันจะไม่มีวันรักนาย
9) การจากลา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความต่อเลย
หมอ//ข้าพเจ้านางสาวจริญญาขอยกเลือดที่ข้าพเจ้าเสียทั้งหมดให้นายวิศว ไทยานน และฝากบอกนายวิศวว่าข้าพเจ้ายังรักนายวิศวจนถึงลมหายใจครั้งสุดท้ายของข้าพเจ้าและฉันขอฝากโทโมะให้พิมดูแลแทนพิมถ้าเธอยังรักโทโมะอยู่ช่วยดูแลแทนฉันด้วยนะ โทโมะ ฉันรักนาย และไม่มีวันลืมนายได้ แค้มป์พี่ก็รักแค้มป์นะเเต่พี่แค่เอ็นดูแค้มป์แบบน้องชาย ลาก่อนทุกคน หวังว่าชาติหน้าเราคงได้เป็นเพื่อนกันอย่างนี้อีกนะ ลาก่อน จาก แก้ว
พิม//แก้วววววววววววว ฉันสัญญาว่าฉันจะดูแลโทโมะให้ดีที่สุด ขอให้แก้วไปสู่สุขตินะ รักแก้วเสมอนะ ฮึกๆๆ แก้วหวังว่าชาติหน้าเราคงได้พบกันอีกนะ
เฟย์//แจมแก้วละ แก้วละ พ้นขีดอันตรายแล้วใช่มั๊ย ตอบมาซิ ตอบมา ฮึกๆ
ฟาง//เฟย์พอเถอะแจมเขากำลังเสียใจไม่แพ้พวกเรานะอย่าไปคาดคั้นเค้า
แจม//ฮึกๆ แก้ว
หมอ//อยากดูหน้าคนนไข้เป็นครั้งสุดท้ายมั๊ยครับ
ทุกคน//อยากครับ/ค่ะ
และชายผู้หนึ่งก็เข็นศพเเก้วออกมา
หมอ//วินาทีสุดท้ายคนไข้พึมพำออกมาว่าพิมฝากโมะด้วยนะ
พิม//แก้ว แก้วววววววววววว
หมอหญิง//ดีใจด้วยนะค่ะ คุณวิศวพ้นขีดอันตรายแล้วค่ะ
ป็อปญ/ช//จริงเหรอครับ/ค่ะ
หมอหญิง//จริงค่ะ
ทุกคน//เย้ เย้
ฟาง//แก้วขอให้เเกไปสู่สุขตินะ คนที่เเกอยากช่วยก็ช่วยได้แล้วนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ