ไม่รัก.....ไม่แคร์......ถึงเสียใจแต่อยากให้เธอรู้ว่าไม่แคร์
1) จากกันชั่วนิรันดร์
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบ้าน ฟาง
ป๊อปปี้ : ฟางจ๋า ป๊อปว่าช่วงนี้แก้วดูซึมๆไปน๊
ฟาง : ป๊อปไม่รู้หรว่าแก้วเลิกกับโทโมะแล้วอ่าส์
ป๊อปปี้ : จิงหรอเนี่ย มันจะรู้มั้ยว่ามันเสียสิ่งที่มีค่าที่สุดไปแล้ว
แก้ว : ชั่งเค้าเถอะป๊อป อย่างน้องเค้าขึ้นชื่อว่าเป็นคนฆ่าลูกตัวเองไปแล้ว
เฟย์ : เฟย์รู้น๊แก้ว ว่าแกเจ็บจนอยากร้องไห้ แต่เฟย์รขอให้แก้วร้องออกมาเถอะ
เขื่อน : นั่นดิ เขื่อนเห็นด้วยกับหอมน้อยน๊
แก้ว : เออ ขอบใจน๊ แต่คงไม่แล้วล่ะ แก้วกำลังจะไปจากที่นี่
ทั้งหมด : ไปไหนแก้ว
........: ไปยุโรปค่ะ ไปเถอะพี่แก้ว เด๋วตกเครื่อง
แก้ว: อืม ชั้นไปน๊
ทั้งหมด : โชคดีน๊แก้ว
6 ปี ผ่านไป
สนามบิน
ฟาง : ป๊อปช่วยฟางมองหาแก้วทีสิ
ป๊อปปี้ : นั้นใช่หรือป่าวฟาง
เฟย์ : ใช่เลยพี่ป๊อป เขื่อนไปช่วยแก้วขนของกัน
แก้ว : ไงสบายดีน๊ทุกคน
ฟาง : พวกเราสบายดีแล้วแกอ่าส์แก้ว เป็นไงบ้าง
แก้ว : สบายดีน๊ เออ ทุกคนนี่พี่กาน,พี่กาย,พี่กล์อฟพี่ชายของแก้ว ส่วนเนี่ย พี่เกรซ,พี่กิ๊ฟ,พี่กิ่งandน้องเกด พี่สาวและน้องสาวของแก้วเอง
บ้าน ตระกูลศิริมงคลสกุล
กิ๊ฟ : เฮ้อ ในที่สุดก้อถึงบ้านซักที
เกรซ : หยุดบ่นได้แล้วยัยกิ๊ฟ ดูน้องๆสิยังไม่บ่นเลย
กาน : นั่นสิ พี่เห็นด้วยกับเกรซน๊กิ๊ฟ
เกด : งั้นเกดขึ้นไปบนห้องดีกว่า
แก้ว : เออ เห็นด้วยไปกันเหอะเกด
......................................................................................................................................
พอก่อนน๊
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ