Love Me You ร้ายอย่างเธอต้องเจอฉัน

พิม// พี่โทโมะค่ะ พิมหาพี่โทโมะตั้งนานมาอย่นี่เอง

โทโมะ// มาได้ยังไงว่ะ(คิดในใจ) พิมมาหาพี่ทำไมหรอ

พิม// พิมคิดถึงพี่โทโมะนะค่ะ แล้วพี่มาทำอะไรที่นี่ค่ะ

โทโมะ// พี่มาเยี่ยมแฟนพี่นะคับ พิมกลับไปก่อนดีกว่านะ พี่จะเข้าไปเยี่ยมแก้ว

พิม// ไม่ค่ะ พิมเป็นแฟนของพี่คนเดียว

โทโมะ// พิมใจเย็นๆนะ พี่คิดกับพิมแค่พี่น้อง

พิม// แต่พิมไม่ได้คิดแบบนั้น พินรักพี่โทโมะ

ในขณะที่โทโมะกับพิมยืนคุยกันอยู่แก้วก็เปิดประตูแอบดูแล้วพิมแอบเห็นแก้วยืมอยู่พิมก็ทำเป้นแกล้งกอดโทโมะเพื่อให้แก้วขอเลิกกับโทโมะ

พิม// ถ้าพี่คิดกับพิมแค่นั้น พิมขออะไรพี่อย่างหนึ่งได้ไหมค่ะ

โทโมะ// แล้วพิมจะขออะไรพี่ล่ะ

พิม// พิมขอให้พี่โทโมะกอดพิมครั้งสุดท้ายนะค่ะ แล้วพิมจะไม่มายุ่งกับพี่อีก

โทโมะ// ก็ได้คับ

แล้วพิมก็เข้าไปกอดโทโมะแล้วก็เหล่ตาแสยะยิ้มให้แก้ว

พอแก้วเห็นก็เข้าใจผิดคืดว่าที่จริงแล้วโทโมัรักพิมไม่ใช่ตัวเอง

แก้ว// ตกลงนี่เราโง่ใช่ไหมที่เชื่อนายอ่ะ แก้วแกต้องตาสว่างนะ

แล้วสักพักหนึ่งโทโมะก็เข้ามาในห้อง

โทโมะ// แก้ว ผมซื้อข้าวมาฝากมากินกันหน่อยดีกว่านะ

แก้ว// ออกไป นายออกไปได้แล้ว

โทโมะ// แก้วไล่โมะทำไม แล้วไล่โมะไปไหน

แก้ว// นายออกไปจากชีวิตฉันและไม่ต้องมายุ่งกับฉันอีก

โทโมะ// แก้วหมายความว่าไง

แก้ว// เราควรจะเลิกกัน ในเมื่อนายมีคนอื่น นายรู้ไหมที่ฉันตกลงเป็นเเฟนนายฉันคิดว่านายจะไม่ทำให้ฉันเสียใจแต่เปล่าเลยนายผิดสัญญา ฉันเกลียดนาย

โทโมะ// เดี๋ยวก่อนนะโมะทำอะไร แล้วผิดสัญญาอะไร

แก้ว// นายก้น่าจะรู้ นายรีบออกไปให้พ้นหน้าฉันเลย และขอบอกอะไรให้นายอย่างหนึ่งนะฉันรักนายแค่ไหนฉันก็เกลียดนายได้มากเท่านั้น

โทโมะ// แก้วช่วยบอกผมหน่อยว่าผมทำอะไรผมยังงงอยู่เลย

แก้ว// นายรีบออกไป ออกไปสิออกไป

แล้วสักพักพวกของฟางก็เดินเข้ามา

เฟย์// มีอะไรกันอ่ะ เสียงดังไปถึงข้างนอกเลยอ่ะ

แก้ว// ช่วยบอกคนบางคนออกไปจากห้องที

ฟาง// มีอะไรกันหรือเปล่า เมื่อวานยังเห็นดีๆกันอยู่ไม่ใช่หรอ

แก้ว// ฟาง แก้วไม่อยากพูด ฟางไล่เค้าไปก่อนได้ไหมแก้วไม่อยากเห้นหน้าเค้า

ฟาง// อ่ะก็ได้ แล้วแต่ โทโมะนายออกไปก่อนแล้วกัน รอให้แก้วใจเย็นก่อน

โทโมะ// อื้ม

เฟย์// แก้วมีอะไรทำไมมันถึงเป้นแบบนี้

แก้ว// แกเข้าใจไหม นายนั้นโกหกทุกอย่าง นายนั้นมีแฟนแล้ว

ฟาง// เดี๋ยวก่อนนะมันเป็นแบบนี้แบบนั้นอย่างไร

แก้ว// จำไดไหมที่แก้วเคยบอกอ่ะว่ายัยพมเป็นแฟนกับโทโมะอ่ะ

เฟย์ ฟาง// อื้มๆ

แก้ว// นั่นแหละ ยัยพิมเป็นแฟนกับนายนั้นแถมยังกอดกันที่หน้าห้องอีกพวกแกจะให้ฉันทำไง

เฟย์// แกใจเย็นๆ มันอาจจะไม่มีอะไรก็ได้

ฟาง// ใช่ บางทียัยพิมนั้นอาจจะแกล้งให้แกเข้าใจผิดก็ได้นะ

แก้ว// พวกแกเลิกเข้าข้างนายนั้นสักทีเถอะ ถ้าแกยังเห้นฉันเป็นเพื่อนแกอย่าทำแบบนี้อีก

ฟาง// ก็ได้

เฟย์// ok

ป็อบปี้// มีเรื่องอะไรกันว่ะไอ้โมะ

โทโมะ// ฉันก็ยังไม่รู้เรื่องเลยว่าเกิดอะไรขึ้น อยู่ดีๆแก้วก็ไล่ฉันเลยอ่ะ

เขื่อน// แสดงว่าแกต้องทำอะไรสักอย่างแล้วแก้วไปเห้นหรือรู้

โทโมะ// ฉันนึกออกล่ะ เมื่อกี้พิมมาหาฉันแล้วก่อนที่พมจะไปพิมขอกอดฉัน ฉันว่าแก้วต้องแน่เลยอ่ะ

ป็อบปี้// คราวนี้แกได้ซวยแน่ไอ้โมะ

เขื่อน// แกต้องรีบไปบอกแก้วว่าแกไม่ได้คิดอะไรกับน้องพิม

โทโมะ// อย่าว่าแต่ฉันจะอธิบายเลยแก้วไม่ยอมคุยกับฉันไม่ยอมฟังอะไรเลย

เขื่อน// ใจเย็นๆเพื่อนทุกอย่างมันต้องมีทางแก้สิ

โทโมะ// ไม่หรอกเว้ยไอ้เขื่อน แก้วเค้าเกลียดฉํนแล้ว

ป็อบปี้// แกต้องคุยกับแก้วให้เข้าใจ ไม่อย่างนั้นแกได้เสียแก้วแน่

โทโมะ// ฉันจะพยายาม

เขื่อน// แกจะพยายามไม่ได้ แกต้องทำอย่างจริงจังที่สุด

โทโมะ// เออ

ป็อบปี้// แบบนี้สิถึงจะเรียกว่ารักจริงหวังแต่ง

โทโมะ// ไม่ต้องพูดมาก มาช่วยฉันเลยพวกแก