Believe Me! เชื่อสิ!ว่าผมไม่ใช่"playboy" PF

10.0

เขียนโดย zToRy_liFe

วันที่ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2554 เวลา 23.25 น.

  1 ตอน
  15 วิจารณ์
  6,477 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

บทนำ

บทนำ

 

“ป๊อปปี้~” เสียงผู้หญิงคนนึงตะโกนเรียกเค้า

“อ้าวหวาย มีอะไรรึเปล่า^^” ป๊อปปี้ถามยิ้มๆ

“เอ่ออ คือว่า หวายมีเรื่องจะสารภาพอ่ะ” หวายพูดก่อนจะยืนบิดไปบิดมาเหมือนคนกำลังเขิน

“สารภาพอะไรอ่ะ” ป๊อปปี้ก็ยังงงต่อไป

“เอ่ออ คือหวายชอบป๊อปอ่ะ >///<” หวายพูดก่อนจะก้มหน้าไม่กล้าสบตากับป๊อปปี้

“เอ่ออ หวาย”

“หวายรู้นะ ว่าป๊อปก็ชอบหวายเหมือนกัน” หวายก็ยังก้มหน้าต่อไป

“แต่ป๊อปไม่~”

“ป๊อปไม่กล้าบอกใช่มั้ยล่ะ” หวายก็ยังเขินต่อไป

“มันไม่~”

“ไม่แปลกเลยที่เราจะชอบกัน” ยังเขินอยู่

“แต่ว่า”

“หวายดีเกินไปใช่มั้ยล่ะ ไม่เป็นไรหรอกนะ หวายไม่ถือ” ยังก้มน้าต่อไป ตอนนี้เริ่มเขี่ยพื้นเล่น- -

“แต่ป๊อป”

“ป๊อปกลัวว่ามันจะดูไม่ดีใช่มั้ยล่ะ ไม่เป็นไรหรอก” ยังคงไม่สบตากับป๊อปปี้

“หวายฟังป๊อปนะ”

“ป๊อปจะบอกรักหวายใช่มั้ยล่ะ>///<” หวายเงยหน้าแดงๆของเธอขึ้นมา

“ป๊อปจะบอกว่า ป๊อปมีคนที่ชอบแล้วนะ”

“แล้วคนๆนั้นก็คือหวาย ป๊อปจะบอกแบบนี้ใช่ป่ะ >///<” ยังเข้าข้างตัวเองต่อไป

“ไม่ใช่ ป๊อปเห็นหวายเป็นแค่เพื่อนนะ”

“girlfriendอ่ะดิ” ก็ยังไม่เลิก

“แค่เพื่อนจริงๆ คนที่ป๊อปชอบไม่ใช่หวายนะ” ป๊อปปี้พูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“ป๊อปล้อหวายเล่นล่ะสิ จะลองใจหวายใช่มั้ยล่ะ” หวายพูดเข้าฟางตัวเอง ทั้งๆที่น้ำตาเริ่มคลอแล้วก็ตาม

“เปล่าเลย ป๊อปไม่ได้ชอบหวายจริงๆ”

“แล้วป๊อปทำแบบนี้ทำไม” หวายพูดพลางร้องไห้

“ป๊อปยังไม่ได้ทำอะไรเลย”

“ก็ป๊อปมาทำตัวสนิทกับหวายทำไมล่ะ มาให้ความหวังกันทำไม” เสียงหวายดังพอที่จะทำให้นักศึกษาที่อยู่รอบๆหันมามองแล้วเริ่มซุบซิบกัน

“หวายเข้าใจผิดแล้วล่ะ ป๊อปไม่ได้ชอบหวายจริงๆนะ”

“งั้นเราก็เลิกเป็นเพื่อนกันเถอะ!” หวายพูดก่อนจะเดินชนป๊อปปี้แล้วจากไป

“โถ่เว้ย!!” ป๊อปปี้ตะโกนออกมา ไม่แปลกเลยที่เค้าจะอารมณ์เสีย เพราะเค้ารับรู้ได้ว่าคนรอบข้างมองเค้ายังไง ป๊อปี้เดินไปที่รถก่อนจะขับรถไปที่ผับแห่งหนึ่ง

 

          “เคโรโระ คาเฟ่” เพื่อนของเค้าเป็นเจ้าของที่นี่ แต่รับประกันได้เลยว่าเพื่อนกลุ่มนี้ไม่เคยดื่มเลยแม้แต่นิดเดียว ส่วนใหญ่จะนัดเจอกันที่นี่มากกว่า

 

“เฮ้ยๆๆ เบาๆหน่อยไอป๊อป” เสียงเขื่อนเจ้าของผับห้ามไว้

“ใครมาบอกรักแกอีกล่ะ” โทโมะพูดอย่างรู้ทัน เพราะไม่มีเรื่องอื่นอีกแล้วที่จะทำให้ป๊อปปี้เป็นแบบนี้

“หวาย”

“เฮ้ยย จริงดิ คนนั้นก็สวยดีนี่หว่า” เขื่อนพูดยิ้มๆ

“คนก่อนหน้านี้ก็สวย รู้สีกว่าชื่อพิมใช่ป่ะ” โทโมะพูด

“เออ” ป๊อปปี้ตอบ ก่อนจะกระดกเหล้ารวดเดียวหมดแก้ว

 

                ปกติแล้วป๊อปปี้ไม่ใช่คนแบบนี้หรอก เพื่อนในกลุ่มของเค้ารู้ดี ป๊อปปี้จะเป็นแบบนี้เฉพาะเวลาเครียดๆเท่านั้นแหละ

 

“พอได้และ ไม่งั้นชั้นจะเก็บตังแกจริงๆด้วย” เขื่อนพูดเตือนก่อนที่ร้านของเค้าจะเจ๊งซะก่อน

“เออๆๆ ช้านกลาบดีกว่าาา~” แล้วป๊อปปี้ก็ฟุบลงกับโต๊ะ- -

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา