Believe Me! เชื่อสิ!ว่าผมไม่ใช่"playboy" PF
บทนำ
บทนำ
“ป๊อปปี้~” เสียงผู้หญิงคนนึงตะโกนเรียกเค้า
“อ้าวหวาย มีอะไรรึเปล่า^^” ป๊อปปี้ถามยิ้มๆ
“เอ่ออ คือว่า หวายมีเรื่องจะสารภาพอ่ะ” หวายพูดก่อนจะยืนบิดไปบิดมาเหมือนคนกำลังเขิน
“สารภาพอะไรอ่ะ” ป๊อปปี้ก็ยังงงต่อไป
“เอ่ออ คือหวายชอบป๊อปอ่ะ >///<” หวายพูดก่อนจะก้มหน้าไม่กล้าสบตากับป๊อปปี้
“เอ่ออ หวาย”
“หวายรู้นะ ว่าป๊อปก็ชอบหวายเหมือนกัน” หวายก็ยังก้มหน้าต่อไป
“แต่ป๊อปไม่~”
“ป๊อปไม่กล้าบอกใช่มั้ยล่ะ” หวายก็ยังเขินต่อไป
“มันไม่~”
“ไม่แปลกเลยที่เราจะชอบกัน” ยังเขินอยู่
“แต่ว่า”
“หวายดีเกินไปใช่มั้ยล่ะ ไม่เป็นไรหรอกนะ หวายไม่ถือ” ยังก้มน้าต่อไป ตอนนี้เริ่มเขี่ยพื้นเล่น- -
“แต่ป๊อป”
“ป๊อปกลัวว่ามันจะดูไม่ดีใช่มั้ยล่ะ ไม่เป็นไรหรอก” ยังคงไม่สบตากับป๊อปปี้
“หวายฟังป๊อปนะ”
“ป๊อปจะบอกรักหวายใช่มั้ยล่ะ>///<” หวายเงยหน้าแดงๆของเธอขึ้นมา
“ป๊อปจะบอกว่า ป๊อปมีคนที่ชอบแล้วนะ”
“แล้วคนๆนั้นก็คือหวาย ป๊อปจะบอกแบบนี้ใช่ป่ะ >///<” ยังเข้าข้างตัวเองต่อไป
“ไม่ใช่ ป๊อปเห็นหวายเป็นแค่เพื่อนนะ”
“girlfriendอ่ะดิ” ก็ยังไม่เลิก
“แค่เพื่อนจริงๆ คนที่ป๊อปชอบไม่ใช่หวายนะ” ป๊อปปี้พูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“ป๊อปล้อหวายเล่นล่ะสิ จะลองใจหวายใช่มั้ยล่ะ” หวายพูดเข้าฟางตัวเอง ทั้งๆที่น้ำตาเริ่มคลอแล้วก็ตาม
“เปล่าเลย ป๊อปไม่ได้ชอบหวายจริงๆ”
“แล้วป๊อปทำแบบนี้ทำไม” หวายพูดพลางร้องไห้
“ป๊อปยังไม่ได้ทำอะไรเลย”
“ก็ป๊อปมาทำตัวสนิทกับหวายทำไมล่ะ มาให้ความหวังกันทำไม” เสียงหวายดังพอที่จะทำให้นักศึกษาที่อยู่รอบๆหันมามองแล้วเริ่มซุบซิบกัน
“หวายเข้าใจผิดแล้วล่ะ ป๊อปไม่ได้ชอบหวายจริงๆนะ”
“งั้นเราก็เลิกเป็นเพื่อนกันเถอะ!” หวายพูดก่อนจะเดินชนป๊อปปี้แล้วจากไป
“โถ่เว้ย!!” ป๊อปปี้ตะโกนออกมา ไม่แปลกเลยที่เค้าจะอารมณ์เสีย เพราะเค้ารับรู้ได้ว่าคนรอบข้างมองเค้ายังไง ป๊อปี้เดินไปที่รถก่อนจะขับรถไปที่ผับแห่งหนึ่ง
“เคโรโระ คาเฟ่” เพื่อนของเค้าเป็นเจ้าของที่นี่ แต่รับประกันได้เลยว่าเพื่อนกลุ่มนี้ไม่เคยดื่มเลยแม้แต่นิดเดียว ส่วนใหญ่จะนัดเจอกันที่นี่มากกว่า
“เฮ้ยๆๆ เบาๆหน่อยไอป๊อป” เสียงเขื่อนเจ้าของผับห้ามไว้
“ใครมาบอกรักแกอีกล่ะ” โทโมะพูดอย่างรู้ทัน เพราะไม่มีเรื่องอื่นอีกแล้วที่จะทำให้ป๊อปปี้เป็นแบบนี้
“หวาย”
“เฮ้ยย จริงดิ คนนั้นก็สวยดีนี่หว่า” เขื่อนพูดยิ้มๆ
“คนก่อนหน้านี้ก็สวย รู้สีกว่าชื่อพิมใช่ป่ะ” โทโมะพูด
“เออ” ป๊อปปี้ตอบ ก่อนจะกระดกเหล้ารวดเดียวหมดแก้ว
ปกติแล้วป๊อปปี้ไม่ใช่คนแบบนี้หรอก เพื่อนในกลุ่มของเค้ารู้ดี ป๊อปปี้จะเป็นแบบนี้เฉพาะเวลาเครียดๆเท่านั้นแหละ
“พอได้และ ไม่งั้นชั้นจะเก็บตังแกจริงๆด้วย” เขื่อนพูดเตือนก่อนที่ร้านของเค้าจะเจ๊งซะก่อน
“เออๆๆ ช้านกลาบดีกว่าาา~” แล้วป๊อปปี้ก็ฟุบลงกับโต๊ะ- -
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ