Vogola Family ตึกตักป่วนหัวใจเหล่าเจ้าชายมาเฟีย!~

 “หา! อะไรนะรีบอร์น”

เสียงว่าที่วองโกเล่ แฟมิลี่ รุ่นที่สิบ ตะโกนเสียงดังจนทำให้คนรอบข้างหันมาสนใจกลุ่มของตนที่กำลังสนทนาเรื่องที่สำคัญอยู่ รู้สึกว่าจะสำคัญมากๆด้วยสิ

“ก็..อย่างที่ฉันบอกไปอ่ะนะ พวกนายทุกคนจะต้องหมั้นกับพวกลูกสาวของ โลวิลล่า แฟมิลี่ คงรู้นะว่าทุกคนที่ฉันพูดมีใครบ้าง”

    รีบอร์นพูดแล้วส่งสายตาเวทนามาให้สึนะ แล้วพูดต่อว่า

“งั้นฉันจะบอกชื่อว่าที่คู่หมั้นของพวกนายแต่ละคนนะ เริ่มจาก

โกคุเดระ  ฮายาโตะ คู่กับ  รีเจสก้า ซองย์

ยามาโมโตะ  ทาเคชิ คู่กับ มินล่า มาโลเต้                                     

ซาซางาวะ เรียวเฮ คู่กับ คารู ชิม่า     

ฮิบาริ  เคียวยะ คู่กับ  คีย์ล่า เบงกอล                                              

ไอ้วัวบ้าแรมโบ้  คู่กับ เซียเซีย ดอลน่า     

โรคุโด  มุคุโร่   คู่กับ จีน่า คาร์มินอต

สุดท้ายนายสึนะ คู่กับลูกสาวของบอสโลวิลล่า ชื่อ  ไดอาน่า เวรูอิส

อ้อ แล้วก็ไม่ต้องกังวลว่าฝั่งนั้นจะไม่ยอม เพราะทางนั้นเค้าเล็งพวกนายไว้นานแล้ว โอเคตามนี่นะสึนะ”

“พวกชั้นสิเฟ้ย ที่กังวล!”

พอได้ฟังสึนะถึงกับปวดหัวไปเลย ก็ตัวเองมีคนที่ชอบอยู่แล้วนี่ ส่วนคนที่เหลือก็ไม่ได้ต่างอะไรจากสึนะมากนัก จะมีก็แต่.......

“ฮะๆ งั้นหรอเจ้าหนู มันก็ไม่ได้แย่ขนากนั้นนี่นาสึนะ แถมฉันไม่ต้องไปหาลูกสะใภ้ให้พ่ออีกด้วย ^-^”

ยามาโมโตะคนหนึ่งแหละมั้งที่ดูไม่ทุกข์ร้อนอะไรเลย เพราะว่าหมอนี่ออกจะซื่อ(บื้อ)

“มันดีตรงไหนฮะ เจ้าบ้าเบสบอล ! ผู้หญิงน่ารำคาญจะตาย ชาตินี้ฉันไม่คิดจะมีแฟนเลยด้วย รุ่นที่สิบก็คิดแบบผมใช่มั้ยครับ ^^”

“เอ่อ..โกคุเดระคุง คือว่า ... เฮ้อ ! ชั่งเถอะ แต่ว่ายังไงพวกฉันก็ไม่ยอมหมั้นกับพวกโลวิลล่า อะไรนั่นหรอกนะรีบอร์น!”

แรกๆสึนะพูดไม่เต็มปาก ก็ใครจะกล้าพูดล่ะว่ามีคนที่ชอบอยู่แล้ว แถมยังทำร้ายจิตใจโกคุเดระด้วย แต่เรื่องการหมั้นครั้งนี้ เขาค้านหัวชนฝาเลยทีเดียว

“จะให้หมั้นงั้นหรอซาวาดะ ฉันไม่ยอมแบบสุดขั้ว!!”

อยู่ๆซาซางาวะ เรียวเฮ ก็รีบบึ่งมายังห้องสึนะ เพราะเขาก็รู้เรื่องการหมั้นมาจากอาร์ยแปร๋นๆ เหมือนกัน

“คะ...คุณพี่ชาย รู้เรื่องนี้ด้วยหรอครับ”

สึนะถาม

“อืม ก็อาจาร์ยแปร๋นๆบอกมาน่ะ แต่ว่ายังไงฉันก็ไม่ยอมสุดขั้ว ซาวาดะ!!”

แล้วเรียวเฮก็พล่ามเรื่องนี้ไม่ยอมหยุดสักที - -

“นี่พวกนาย จดหมายนี่มันอะไรกัน”

“คุณฮิบาริ!”

‘แย่ล่ะสิ คุณฮิบาริก็รู้เรื่องด้วยหรอเนี่ย ฝีมือเจ้ารีบอร์นแหงๆ งานนี้ดูท่าจะถูกขย้ำแน่เลยเรา T^T’

สึนะคิดในใน เมื่อรู้ว่าผู้มาเยือนคนใหม่ คือผู้พิทักษ์เมฆา คณะกรรมการคุมกฎนามิโมริ ฮิบาริ เคียวยะนั้นเอง

“ดีจ้า ฮิบาริ”

“ดี เจ้าหนูตอนนี้ฉันอารมณ์ไม่ดีน่ะ ไว้ค่อยคุยทีหลังแล้วกัน”

ฮิบาริตอบรีบอร์น แล้วหันหน้าไปหาพวกสึนะ

“โชคชะตาของฉัน ฉันกำหนดเองได้ พวกนายไม่ต้องยุ่ง”

    แล้วคุณพี่ก็ทำท่าจะเดินออกไป แต่รีบอร์นก็พูดขึ้นซะก่อน

“ถ้าพวกนายไม่ยอมหมั้น ทางนั้นจะทำอะไรกับสิ่งสิ่งสำคัญของพวกนายก็ได้นะ พวกนายจะยอมงั้นหรอ?”

    รีบอร์นหันไปมองฮิบารี แล้วก็กลัมมามองพวกสึนะ

“สิ่งสำคัญงั้นหรอ”

    สึนะทวนคำที่รีบอร์นพูด ก็สำหรับเขาน่ะสิ่งสำคัญมีตั้งเยอะแยะ รวมทั้งพวกเคียวโกะ แม่พ่อ แล้วก็เพื่อนๆของตัวเองอีก เขาก็ไม่ยอมให้ใครมาทำลายง่ายๆหรอกนะ

“ว่าไงฮิบาริ สิ่งสำคัญของนายน่ะ ดูออกง่ายซะยิ่งกว่าปลอกกล้วยเข้าปากอีกนะ”

รีบอร์นพูดเพื่อให้ฮิบาริยอมทำตามข้อตกลง แต่ดันมีคนมาขัดซะก่อน แต่ว่าคนคนนี้ก็สำคัญไม่น้อยไปกว่าคนอื่นๆเลย

“คุฟุฟุ สวัสดีครับ ซาวาดะ สึนะโยชิ”

“มุคุโร่!”

ใช่แล้วผู้มาเยือนคนใหม่ก็คือ โรคุโด มุคุโร่ นั่นเอง เขามาที่นี่ก็คงจะมาเรื่องเดียวกับฮิบารินั่นแหละ

ชิ้ง ๆ ๆ

ตอนนี้ในห้องแทบจะระเบิดออกเพราะความกดดันของคนทั้งสอง คือ มุคุโร่ และฮิบาริ ท่าทางงานนี้จะจบไม่ง่ายซะแล้วสิ

“เอ่อ...มุคุโร่ นายมาเรื่องจดหมายที่ส่งไปรึเปล่า ^^’”

สึนะเห็นท่าไม่ดี เลยชวนมุคุโร่วกกลับมาเรื่องงานหมั้น มันดีกว่าที่จะมานั่งดูสองคนนี้ต่อสู้กันจนโรงเรียนสุดที่รักของฮิบาริเละเป็นผุยผง - -

“อ๊ะ จริงด้วยผมมาเรื่องนั่นนี่นา”

 เฮ้อ โล่งไปที สึนะคิด

ตึก!

แต่รู้สึกว่าสึนะจะคิดผิด

“ซาวาดะ สึนะโยชิ เรื่องงานหมั้นมันคืออะไรงั้นหรอครับ”

มุคุโร่ถาม

“เอ่อ....คือว่า..ไปถามรีบอร์นเถอะ!!”

สึนะไม่รู้จะบอกเรื่องนี้กับมุคุโร่ยังไง เลยโยนขี้ไปให้รีบอร์น ซึ่งเจ้าตัวก็รู้อยู่แล้ว

“อังโกบาเรโน่ รีบอร์น ตกลงเรื่องอะไรกันแน่ครับ”

พอสึนะพูดอย่างนั้นมุคุโร่ก็ไม่รีรอรีบถามรีบอร์นทันที

“งานหมั้น ก็คือ งานหมั้นไงล่ะ นายถามอะไรโง่ๆ”

รีบอร์นตอบออกมาด้วยความมั่นใจ กับคำตอบตัวเอง

“บังคับไหมเจ้าหนู”

ฮิบาริที่ฟังการสนทนาของทั้งสองสามคน แล้วเริ่มประมวลความคิดออกมาเพื่อแก้ปัญหาเรื่องนี้

“ก็นะ”

รีบอร์นตอบทำให้ คนที่เหลือมีสีหน้าที่หมองลงเล็กน้อยเว้นก็แต่ฮิบาริ กับ มุคุโร่ อ๊ะ แล้วก็อีกคนหนึ่งที่เรื่องแบบนี้เขาไม่สนใจเลย ยามาโมโตะ ทาเคชิ

“คุณรีบอร์น มีวิธีอื่นไหมครับ ที่ไม่ต้องหมั้นกับคนพวกนั้น T^T”

      โกคุเดระถามด้วยใบหน้าคาดหวังสุดๆ แล้วคำตอบที่ได้มายิ่งทำให้คนถามยิ้มแก้มแทบปริ

“มีสิ...”

“จริงหรอ เจ้าหนู ดีใจสุดขั้ว!!”<< เรียวเฮ

“แล้ววิธีที่ว่ามันคืออะไรงั้นหรอรีบอร์น”

       สึนะออกแนวตื้นเต้นระคนดีใจนิดหน่อย(มั้ง)  พวกคนที่เหลือได้ฟังแบบนั่นก็เงียบรอฟังคำตอบที่จะออกมาจากปากรีบอร์นขนาดเรียวเฮที่เมื่อกี้ยังแหกปากตะโกนยังเงียบเหมือนอมลูกมะนาวยี่สิบลูกเลย - -

“มันก็คือ....”

“คืออะไรล่ะ!”<<สึนะ

“มันก็คือ..”

“อะไรครับคุณรีบอร์นรีบบอกหน่อยสิครับ!”<<โกคุเดระ

“คือ..”

“อย่ามัวแต่งึมงำสิเจ้าหนู ฉัยอยากรู้จนใจจะขาดแบบสุดขั้ว!!”<<เรียวเฮ

“มัน-ก็-คือ...”

“ฮะๆๆ นี่เจ้าหนูคงไม่คือให้ครบตามจำนวนพวกเราหรอกนะ^-^”<<ยามาโมโตะ

พอได้ฟังแบบนั่นทุกคนเลยหันหน้าไปจ้องรีบอร์นแบบว่า ถ้าคืออีกรอบ ฉันฆ่าแกแน่ อะไรประมาณนี้

“ก็ได้ฉันไม่แกล้วพวกแกแล้ว วีธีที่จะไม่หมั้นกับพวกนั้นก็คือพวกนายต้องหาคู่หมั้นกันเองแล้วไปยืนยันกับพวกนั่นว่าพวกนายมีคู่แล้วก็แค่นั้น”

“หา!!”

ตอนนี้พวกวองโกเล่ทุกคนทำของหายกันอยู่ อ๊ะ พวกเขาพูดเป็นเสียงเดียวกันเว้นก็แต่สามหนุ่มคนเดิม ก็วิธีแบบนี้มันแตกต่างจากวิธีแรกตรงไหนกันล่ะ แถมลำบากต้องหาเองอีก

“ก็แค่นั้นงั้นหรอ เจ้าบ้ารีบอร์น!”

สึนะพูดแล้วลุกขึ้นทำท่าจะไปเอาเรื่องรีบอร์นแต่ยามาโมโตะก็คว้าตัวไว้ก่อน

“ใจเย็นน่าสึนะ ฉันว่ามันก็ไม่ได้แย่ขนาดนั่นหรอก^-^”

ซึ่งยามาโมโตะก็ยังมีใบหน้าที่ยิ้มแย้มไร้สีหน้ากังวลเหมือนเดิม แต่รู้สึกว่าจะออกแนวสนุกๆมากกว่า

“ไม่ได้แย่งั้นหรอ เจ้าบ้าเบสบอลมันก็ไม่ได้ต่างจากวิธีแรกนั่นหรอกฟะ!!”

โกคุเดระพูดบ้าง

“ก็จริงอย่างที่เจ้าหัวปลาหมึกพูด มันไม่แตกต่างกันเท่าไหร่เลย”

เรียวเฮพูดเสียงเรียบ ซึ่งผิดจากปกติ ทุกคนเลยเข้าใจว่าเรียวเฮเครียดหนักจริงๆ

“วิธีนั้นหรอครับ งั้นผมขอเลือกวิธีที่สองก็แล้วกันนะครับ ซาวาดะ สึนะโยชิ แล้วเจอกันครับ”

มุคุโร่พูดขึ้นเรียกร้อยยิ้มจากรีบอร์น ก่อนที่จะเดินออกไปจากห้องทิ้งความอึ้ง ทึ่ง ให้พวกสึนะ

“มะ..หมอนี่ ใจกล้าแบบสุดขั้ว!!”

เรียวเฮที่ตั้งสติได้เป็นคนแรกพูดเสียงดังทำให้พวกที่เหลือเริ่มมีสติกลับมากันบ้าง

“น่ะ..นั่นสิ หมอนั่นใจกล้าอยู่แล้ว”

โกคุเดระพูดบ้าง เมื่อนึกถึงตอนโกคุโยแลนที่มุคุโร่ยิงตัวเองตาย แต่ที่จริงมันคือกระสุนวิเศษ

“หึ ก็แค่นี้ ไปนะ”

ฮิบาริที่เงียบอยู่นานพูดขึ้นแล้วก็เดินจากไปทิ้งความสงสัยให้พวกสึนะ(อีกแล้ว) ตกลงฮิบาริเลือกอย่างไหนกันแน่

“อ๊า ตอนนี้ก็เหลือพวกนายแล้วนะสึนะ มุคุโร่กับฮิบาริเขาได้เลือกกันหมดแล้ว  ทีนี้พวกนายจะเอายังไงกันล่ะ”

        รีบอร์นหันหน้าไปถามพวกสึนะ ที่จริงสึนะจะถามรีบอร์นว่าตกลงฮิบาริเลือกอย่างไหนกันแน่ แต่พอนึกๆไปก็รู้ว่ารีบอร์นคงจะอ่านใจฮิบาริล่ะมั้ง

     สึนะทำหน้าหนักใจนิดหน่อย ถ้าเกิดเลือกอย่างที่สองเขาเองก็มีโอกาสที่จะได้เคียวโกะมาเป็นคู่แต่ถ้าเธอปฏิเสธล่ะ จะทำยังไง อีกทั้ง โกคุเดระ ยามาโมโตะ เอิ่ม ยามาโมโตะนี่ตัดทิ้งไปก่อน เอาใหม่ๆ อีกทั้งโกคุเดระ และเรียวเฮพวกเขาจะมีความเห็นตรงกันไหมล่ะ

“รุ่นที่สิบครับ ตัดสินใจเลยครับ ไม่ว่าอย่างไหนผมก็จะตามใจรุ่นที่สิบบบบบ!”

     โกคุเดระหันหน้าไปยิ้มให้กับสึนะ อันที่จริงเขาเองไม่อยากเลือกทั้งสองอย่างนั่นแหละอยากจะถามอีกว่ามีทางเลือกอื่นอีกไหมแต่ดูจากสีหน้ารีบอร์นแล้วถ้าหากเรื่องมากก็คงได้หมั้นกับพวกโลวิลล่านั่นแน่ๆ

“นั่นสินะ ซาวาดะตัดสินใจอะไรไม่เคยพลาดเลยนี่ เพื่อครั้งนี่ฉันจะได้รู้จักกับคำว่ารักแบบสุดขั้ว!”

เรียวเฮกอดอกแล้วพูดสิ่งที่น้ำเน่าที่สุดที่เคยพูดมา ความรงความรักอะไรเล่าเขาอยากรู้จักที่ไหนกันล่ะ เฮ้อ ยังไงก็หนีไม่พ้นสินะ เรียวเฮคิด

“ฮะ ๆ ๆ เอาเลยสึนะ สำหรับฉันมันดีทั้งสองอย่างนั่นแหละอย่างแรกก็ได้ลูกสะใภ้ให้พ่อแบบไม่ต้องเสียแรง อย่างที่สองก็ได้ลูกสะใภ้ให้พอแต่ออกแรงนิดหน่อย ก็แค่นี้เอง สบายๆสึนะ^-^”

ยามาโมโตะพูดสิ่งที่ตัวเองคิดอย่างไม่ปิดบัง ฟังคำพูดของเรียวเฮแล้วก็คิดได้ว่าตัวเขาเองก็ยังไม่เคยรู้จักคำว่ารักนี่นะ อื้มถ้าเลือกอย่างที่สองคงจะเป็น..เกมตามหารักแท้ ฮะๆ  ๆ น่าสนุกดีนี่ (สุดท้ายสำหรับเขามันก็เป็นแค่เกม- -)

“โกคุเดระคุง คุณพี่ชาย ยามาโมโตะ......     รีบอร์นฉันเลือกได้แล้วล่ะ”

“อะไรล่ะ สึนะ”

“พวกฉันจะตามหาคู่หมั้นกันเอง!!”

            สึนะพูดด้วยความมั่นใจ เอาล่ะต่อไปนี้เขาจะต้องเอาหัวใของเคียวโกะมาให้ได้เลยคอยดู

“ตกลงครับรุ่นที่สิบ”

         โกคุเดระพูดไม่เต็มเสียงเท่าไหร่ ก็ผู้หญิงมันเป็นสิ่งที่น่ารำคาญนี่นะ

“จัดให้แบบสุดขั้ว!!”

         ส่วนเรียวเฮดูท่าจะมั่นอกมั่นใจร้อยเปอร์เซ็น กับการหาความหมายของความรักเขาต้องทำให้ได้ ^O^!

“ฮะ ๆ ๆ  ว่าแล้วเชียว สนุกอีกแล้วสินะ”

        ยามาโมโตะดูจะไม่ทุกข์ร้อนอะไรเลย แถมคิดว่ามันเป็นเรื่องสนุกอีกต่างหาก -*-

“งั้นอีกเดือนครึ่งพวกนายจะต้องเอาว่าที่คู่หมั้นมาให้ฉันดูตัว แล้วจะพาไปยืนยันกับทางนั้นตกลงตามนี้”<<รีบอร์น

“โอ๊ส!”