Vogola Family ตึกตักป่วนหัวใจเหล่าเจ้าชายมาเฟีย!~

โกคุโย แลน

(mm)

      โฮะๆๆๆ สวัสดีย่ะ ฉันชื่อเอ็มเอ็มเป็นว่าที่คู่หมั้นของมุคุโร่จัง(คิดเองเออเอง- -)ในอีกไม่นาน พอได้ข่าวว่ามุคุโร่จังออกมาจากคุกวินดีเช่ ก็อุตสาห์บินมาจากอิตาลีเชียวนะ แล้วก็ยังมีอีกเรื่องหนึ่งที่มาหาด้วย ฉันได้รับข้อความจากจิคุสะว่ามุคุโร่จังจะต้องหาคู่หมั้นให้ได้ก่อนจะถึงเดือนหน้านี้ หึ ฉันจะไม่รีบหรอกนะถ้าหากว่ายัยเด็กโง่ที่ชื่อโคลมนั่นไม่ได้อยู่กับมุคุโร่จังน่ะ! ฮึ่ย อย่าคิดจะแย่งมุคุโร่จังไปจากฉันนะย่ะ ยัยเด็กอมมือ!

     และตอนนี้ฉันก็ได้ยืนอยู่ตรงหน้าโกคุโยแลนที่พวกมุคุโร่จังใช้เป็นที่ซุกหัวนอนชั่วคราวมานานหลายปี ให้ตายเถอะทำไมต้องมาอยู่ที่รกๆแบบนี้นะ เอ็มเอ็มรับไม่ได้อย่างแรงเลย แต่ยังไงก็ชั่งเถอะถือซะว่าเพื่อมุคุโร่ก็แล้วกัน

“ฉันมาเยี่ยมจ้า!~”

   พอถึงหน้าทางเข้าโรงหนังที่เหมือนห้องนอนของพวกเขาฉันก็กระโดดทำเซอร์ไพรส์เพื่อจะมีคนตกใจกับการมาของฉันหน่อย

“โฮ่ นึกว่าใคร ที่แท้ก็ยัยบ้าเอ็มเอ็มนี่เอง มานี่มีอะไร”เคน

“หืม? เธอมาที่นี่ทำไมกันน่ะ”จิคุสะ

แกว่าใครบ้าย่ะ อีตาเคน แต่ทำไมดูเจ้าพวกนี้ไม่ตกใจกับการมาของฉันเลยล่ะ แย่ชะมัด = =^

“ชิ ฉันก็ต้องมาหามุคุโรจังน่ะสิ ได้ข่าวว่ากำลังหาคู่หมั้นอยู่นี่...”

“เธอก็เลยจะมาเป็นให้สินะ ฝันไปเถอะยัยบ้า!”

“อะไรย่ะ ยังไงมุคุโร่จังก็ต้องเลือกฉันอยู่แล้ว ฮุๆๆ”

ฉันพูดด้วยความมั่นใจพลางยืดอกทำเริ่ด พูดตามความจริงนะว่าคนที่เหมาะกับผู้ชายอย่างมุคุโร่จังน่ะ ก็ต้องเป็นคุณหนูเอ็มเอ็มคนนี้เท่านั้นแหละ คนอื่นไม่มีสิทธิ์ โดยเฉพาะยัยโครมไฟนั่น ชิ!

“เธอแน่ใจอย่างนั้นหรอ..”จิคุสะ

“มันก็ต้องแน่นอนอยู่แล้ว ผู้หญิงที่สวย เริ่ด เชิด อย่างฉันเนี่ยแหละ เหมาะสมที่สุด^^”

“เฮอะ ยัยป้า ถ้าอยากได้ท่านมุคุโร่มากขนาดนั้นก็ไปขอยัยโคลมเองสิ”

“ห๊า!!”

อะไรนะ ไปขอยัยโง่นั่นน่ะหรอ คนอย่างเอ็มเอ็มต้องไปขอใครเขาด้วยรึไง บ้ารึเปล่าไอ้บ้าเคน เดี๋ยวแม่กระโดดกัดหัวเลยนี่ อย่างยัยนั่นไม่มีคุณสมบัติที่จะคู่ควรกับมุคุโร่จังเลย ฮิโฮะ!

“ของหายรึไงยัยป้า!”

“เงียบไปเลยเคน จิคุสะ ที่เคนพูดหมายความว่าไงย่ะ อธิบายมาเดี๋ยวเน้!!!”

“ก็อย่างที่เคนบอกนั่นแหละ ว่าถ้าอยากเป็นคู่หมั้นของท่านมุคุโร่ก็ต้องไปคุยกับโคลมเอง เพราะเท่าที่ดูแล้วท่านมุคุโร่น่าจะเลือกโครมน่ะ”จิคุสะ

   เยี่ยมไปเลย ฉันมาช้าไปหรอเนี่ยให้ยัยโง่ทำคะแนนนำหน้าฉันไปได้ไง ชิ รู้จักเอ็มเอ็มน้อยไปซะแล้ว ไม่ว่ามุคุโร่จังจะเลือกใคร ฉันจะไปตามเชือดคนพวกนั้นแล้วสุดท้ายมุคุโร่จังก็ต้องเลือกฉันอยู่ดี ระวังไว้เถอะ โคลม โดคุโร่ หึๆๆๆ

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

(เรนะ)

      ชิชะ เมื่อกี้ดันเดินมาเจอครูเกือบโดนจับได้แล้วไหมล่ะ ว่าฉันจะโดดเรียนดีนะเนี่ยที่ฉันบอกว่าไปเข้าห้องน้ำเลยรอดมาได้ ทางขึ้นไปดานฟ้ามันทางไหนกันนะ ลืมอ่ะ อ๊ะ นั่นไงเจอแล้วรีบไปดีกว่าเดี๋ยวมีใครมาเห็นอีก แล้วจะแถไม่รอด ฟังแล้วเหมือนฉันเป็นตัวร้ายแฮะ แต่จำไว้ว่าฉันเป็นนางเอง ฮุๆๆๆ

‘ห้ามนักเรียนเข้า’

      อุ๊ย นักเรียนเข้าไม่ได้งั้นหรอ งั้นก็กลับดีกว่า....ซะที่ไหนเล่า ก็บอกแล้วไงว่าห้ามฉัน ฉันก็จะขึ้นไปอ่ะ ทีไปกินข้าวยังขึ้นได้เลย แค่โดนเรียนทุกวันจันทร์ช่วงบ่ายมานอนเล่นที่นี่คงไม่มีใครว่าหรอกมั้ง แฮะๆๆ  

ผ่าง

      เฮ้อ อากาศด้านบนนี้สดชื่นดีจังแฮะ อืม งั้นนอนมันตรงนี้เลยล่ะกัน เริ่มง่วงแล้วเหมือนกัน แต่เห็นพวกสึนะบอกมาว่า บางครั้งพวกกรรมการคุมกฎจะขึ้นมาตรวจนี่นา ฉันคงไม่โชคร้ายขนาดว่ามาตรวจตรงกับวันที่ฉันโดดเรียนน่ะย่ะ ถึงมาตรวจฉันก็ไม่แคร์นอนดีกว่า

       แล้วฉันก็เข้าสู่ห้วงนิทราในที่สุด Z z z