มือที่สามอย่างเธอ...ต้องเจออย่างฉัน

ณ ประเทศญี่ปุ่น

แก้ว: โทโมะ เมื่อไหร่เราจะกลับเมืองไทยอ่ะ แก้วคิดถึงพ่อแม่ คิดถึงเพื่อน แก้วว่าเรากลับประเทศไทยเถอะนะ

โทโมะ: เอางั้นเหรอแก้ว...งั้นก็ได้เดี๋ยวเราไปจองตั๋วกันดีกว่าไป

แก้ว: เย้ๆแก้วรักโมะที่สุดเลย

โทโมะ: โมะก็รักแก้วนะ

เช้าวันรุ่งขึ้นที่สนามบิน

โทโมะ: ป้าไก่ครับผมฝากบ้านที่นี่ด้วยนะครับ

ป้าไก่: ได้ค่ะคุณหนู

แก้ว: ขอบคุณมากนะค่ะป้าไก่ ว่างๆเดี๋ยวเราจะมาเยี่ยมนะค่ะ

ป้าไก่: ค่ะ เดินทางกันดีๆนะค่ะ

โทโมะ: ครับ ผมไปล่ะครับ

ป้าไก่: เดี๋ยวค่ะ...

โทโมะ: มีอะไรครับ

ป้าไก่: ดูแลคุณหนูแก้วดีๆนะค่ะ คุณหนูแก้วน่ารักมากนิสัยดีด้วย ป้าว่าถ้าคุณหนูได้คุณหนูแก้วมาเป็นภรรยาจะต้องดีแน่เลย

โทโมะ: ไม่พลาดหรอกครับ ยังไงแก้วก็ต้องได้เป็นภรรยาผมแน่นอน ^^

แก้ว: แหน่!~ คุยอะไรกันค่ะเดี๋ยวก็ตกเครื่องหรอก

โทโมะ: ไปแล้วคร๊าบบบบ ไปก่อนะครับป้าไก่ บายครับ

ป้าไก่: บายค่ะคุณหนู

แล้วโทโมะกับแก้วก็เดินทางกลับมาประเทศไทย