รักนี้ฟ้าลิขิต

วันต่อมา

เฟย์///ว่าไงพี่โมะเมื่อไหร่จะกลับอ่ะรู้ไหมว่าเฟย์คิดถึง(น้ำเสียงบ่งบอกว่าน้อยใจ)

โทโมะ//เฟย์บอกให้ลุงชมพาเฟย์มาส่งที่กรุงเทพหน่อยสิ

เฟย์//อะไรนะพี่โมะนึกยังไงให้เฟย์ไปกรุงเทพกินยาลืมเขย่าหรือเปล่าเนี้ย

โทโมะ/เอานะเฟย์อย่าพูดมากเลยพี่รออยู่ที่ร้านอินเลิฟนะแล้วเจอกันที่กรุงเทพนะน้องรัก(วางสายไป)

เฟย์(กาหัวตัวเองด้วยความงวยงง)เป็นไรมากเปล่าเนี้ย(แต่ก็ยอมขึ้นไปเก็บของแล้วหิ้วกระเป๋าลงมา)

ป้าแจ่ม//อ้าวคุณเฟย์จะไปไหนหรอค่ะ

เฟย์//ป้าแจ่มให้ลุงชมไปส่งเฟย์ที่กรุงเทพหน่อยสิพอดีพี่โมะเค้าโทรมานะจ๊ะ

ป้าแจ่ม//ค่ะคุณหนู(ยิ้มให้แล้วช่วยยกกระเป๋าไปวางไว้ที่รถ)

ที่กรุงเทพ

แก้ว//พี่เขื่อนไปร้านอินเลิฟกันแก้วนัดโมะไว้เรื่องที่เราจะล่อคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมด(ฉุดมือพี่ชายขึ้นมา)

เขื่อน//แต่พี่กลัวจะเจอไอหมอนนั้นแล้วจะอดชกปากมันไม่ได้(แต่ก็ยอมเดินไปเป็นเพื่อนน้อง)

แก้ว//ก็หัดใจเย็นสินี้แก้วนัดโมะไว้4โมงเย็นนะ(มองนาฬิกา)

เขื่อน//บังคับพี่จริงเลยนะพอหายแล้วนิ

แก้ว//นิดหน่อยเองถือว่าทำเพื่อน้องนะ(อ้อนทันที)

เขื่อน//ก็ได้ๆ(ขยี้หัวน้องสาวด้วยความเอ็นดู)

เทล(ที่ยืนอยู่สวนสาธารณะที่โรงพยาบาล)ขอโทษนะดาร์ลิ่งแต่เราก็ยังเป็นเพื่อนกันได้ไม่ใช่หรอ

ดาร์ลิ่ง//ทำไมอ่ะเทลทั้งๆที่ดาร์ลิ่มาก่อนมันทำไมดาร์ลิ่งต้องเป็นฝ่ายไปด้วย(ฟูมฟายออกมา)

เทล//เราเสียใจนะ(เดินออกไป)

ดาร์ลิ่ง//ฉันจะทำให้แกไม่มีความสุขตลอดชีวิตนังแพร

ส่วนแพร(ที่ขึ้นมาหากฤษที่โรงพักแกมีแต่สายตาจับจ้องมองอย่างไม่วางตา)ขอโทษนะพี่กฤษอยู่ไหมค่ะ

กฤษ(ที่ยืนหัวเราะอยู่ข้างหลัง)มาหาพี่หรอ

แพร(หันไป)อ้าวพี่กฤษมายืนอยู่ข้างหลังแพรทำไมไม่บอกล่ะแพรตกใจหมด(กอดอทำหน้าหงอ)

....แฟนหรอคับผู้กอง

กฤษ//น้องสาวเพื่อนผมคับลุงวิทย์

แพร//คือแพรมีข่าวดีจะบอก(ยืนหน้าเข้ามาหากฤษ)

กฤษ(ก็ได้แต่หน้าแดง)มีไรจะบอกพี่หรอถึงมาที่นี้เลย

แพร//คือแพรกับพี่เทลเราตกลงคบหากันแล้วนะค่ะ

กฤษ(ที่ได้ยินก็ได้แต่ฝืนยิ้ม)พี่ดีใจด้วยนะขอให้แพรกับไอเทลรักกันมากๆนะ

แพร//พี่กฤษไปกับแพรหน่อยสิพอดีแพรจะชวนไปกินข้าว(คล้องแขนกฤษทันที)นะไปเป็นเพื่อนแพรหน่อย

กฤษ//คับๆลุงวิทย์ฝากงานหน่อยนะคับ(จูงมือแพรออกไป)

เฟย์(ที่มาถึงกรุงเทพก็ควักโทรศัพท์มากดหาพี่ชายตัวเอง)พี่โมะอยู่ไหนเนี้ยเฟย์รออยู่แถวร้านแล้วนะ

โทโมะ//เดินเข้ามาเลยพี่รอยู่ในร้านแล้ว

เฟย์//โอเคค่ะงั้นเดียวเฟย์เข้าไปหานะ(วางสายแล้วเดินตรงไปที่ร้าน)

แก้ว//เฟย์ว่าไงโมะ(ยื่นหน้าเข้ามา)

โทโมะ//กำลังจะเดินเข้าที่ร้านแล้วพี่เขื่อนของแก้วล่ะไปไหน

แก้ว/เห็นว่าไปสั่งงานลูกน้องนะเดียวก็คงมาแหละ(นั่งสั่งอาหารต่อ)

โทโมะ//ถ้าเรื่องคลี่คลายแล้วเรากลับมารักกันเหมือนเดิมได้ไหมแก้ว(จับมือแก้วมองหน้า)

แก้ว(ยิ้มบางๆ)ถ้าโมะรอแก้วกลับมาจำเรื่องได้หมดเมื่อไหร่วันนั้นแก้วพร้อมจะมีคนที่ชื่อโมะมายืนอยู่เคียงข้างนะ

โทโมะ//นานแค่ไหนก็รอได้4ปียังรอมาแล้วเลย

เฟย์(ที่กำลังจะเดินเข้าร้านก็ได้เดินไปชนใครคนนึงเข้า)ขอโทษค่ะ(พร้อมกับเก็บมือถือที่ตกพื้นขึ้นมาแล้วต้องตกใจ)น นายเขื่อนนายมาที่นี้ได้ไง

เขื่อน//เฟย์(ยิ้มออกมาด้วยความดีใจ)

เฟย์//อย่ามาถูกตัวฉันนะไม่งั้นฉันจะตะโกนร้องให้คนช่วย(ถอยหนี)

เขื่อน(วิ่งเข้ามกอดแล้วรัดเฟย์อย่างแน่นแล้วลากไปที่มุมตึกซึ่งไม่มีคนพุกพล่าน)รู้ไหมว่าเขื่อนตามเฟย์ตั้งนานกว่าจะได้เจอกัน(จับเฟย์ชิดกับพนัง)

เฟย์(สะบัดตัวออกมา)แต่ฉันไม่อยากเจอนายรู้ไว้ด้วยว่าฉัน อะ อุ๊บ(ร่างสูงประกบร่างบางทันทีลิ้นสอเข้าหาความหวานในโพรงปาก