รักนี้ฟ้าลิขิต

พิม(ที่แต่งตัวอยู่ก็ได้กอดเอวเขื่อนไว้)ฮันนี่ค่ะเราไปทานข้าวกันดีกว่านะ

ก๊อก ก๊อก

เขื่อน//เชิญ

ราชิด(เปิดประตูเข้ามา)คือผมอยากจะบอกว่าคุณเฟย์ป่วยนะคับ

เขื่อน(ลุกขึ้นแล้วเดินออกไป)ขอบใจนะราชิด

พิม//กลับมานี้เขื่อน(พร้อมกับนึกแค้นใจ)

ทางด้านฟางที่นั่งเล่นไอแพดอยู่กับแพรก็เห็นโทโมะถือถุงข้าวต้มเข้ามา//กลับมาแล้วหรอค่ะพี่โมะ

โทโะ//เฟย์ตื่นหรือยัง

แพร//ยังเลยค่ะงั้นแพรขอตัวกลับบ้านดีกว่านะ ไปเหอะพี่ฟาง(ฉุดมือฟางขึ้นมา)

ฟาง//กลับแล้วนะค่ะพี่โมะ(แล้วทั้งคู่ก็เดินไปที่แล้วฟางก็ขับออกไป)

โทโมะ(ที่ถือถ้วยข้าวต้มเข้ามาก็ได้วางไว้บนโต๊ะ)เฟย์(ปลุกเฟย์ที่นอนหลับอยู่บนเตียง)

เฟย์(ลืมตาขึ้นมาพร้อมกับค่อยๆลุกโดยมีพี่ชายประคองอยู่)พี่โมะ

โทโมะ//กินข้าวหน่อยนะจะได้กินยา(ตักข้าวต้มป้อนเฟย์)อร่อยไหม

เฟย์//พอแล้วพี่โมะเฟย์อิ่มแล้ว(ล้มตัวนอน)

โทโมะ//เฟย์กินยาก่อนสิ(ยื่นยาให้)

เฟย์(จึงหยิบเค้าปากพ้อมกับกินน้ำตาม)พี่โมะรู้จักพี่แก้วไหม(ถามขึ้นมา)

โทโมะ//แก้ว ทำไมเฟย์มันเกิดไรขึ้นบอกพี่มาสิ

เฟย์(จึงเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง)พี่เป็นคนทำให้พี่แก้วเป็นแบบนี้ใช่ไหมค่ะตอบเฟย์มาสิ

โทโมะ(ดึงน้องเข้ามากอด)พี่ขอโทษเฟย์แต่พี่อยากจะบอกเฟย์ว่าพ่ก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าใครกันแน่ที่อยู่เบื้องหลังทั้งหมด

เฟย์//น้องไม่โกรธพี่หรอกน้องเข้าใจ(ร้องไห้ออกมา)

เขื่อน(ที่ถือช่อดอกไม้เข้ามาในบ้านพร้อมกับกดออด)ฉันขอโทษนะเฟย์ฉันไม่ได้ตั้งใจ

โทโมะ(เปิดประตูเข้ามา)มาหาใคร

เขื่อน//เฟย์อยู่ไหม(มองหา)

โทโมะ//แกมีธุระอะไรเฟย์อยู่บนห้อง

เฟย์(ที่พยุงร่างกายตัวเองเดินลงมาเพราะได้ยินเสียงเอะอะข้างล่าง)มีไรเกิดขึ้นหรอพี่โม(แล้วสายตาก็มองไปเห็นเขื่อนอยู่)นายเขื่อน

โทโมะ//เออ นายนี้เองหรอที่ทำให้น้องฉันเป็นแบบนี้(ผลั๊วะ ชกเข้าหน้าเขื่อนทันที)อย่ามายุ่งกับน้องฉันอีกแกเกลียดฉันแกก็ลงที่ฉันอย่ามาลงที่น้องฉันสิ

เขื่อน//เฟย์เป็นไงบ้าง(ถามด้วความเป็นห่วงและสำนึกผิด)

โทโมะ(จึงควักปืนที่เหน็บข้างหลังมาจ่อหน้าเขื่อน)ถ้านายขืนเดินมาอีกก้าวเดียวฉันยิงนายแน่

เฟย์(รีบคว้ามือพี่ชายตัวเอง)อย่านะพี่โมะอย่าทำเค้า(ร้องไห้ออกมา)

โทโมะ(หันตวาดใส่)แล้วที่มันทำกับเฟย์ล่ะถ้านายอยากทำร้ายก็ทำฉันนี้

เฟย์(ที่ป่วยอยู่ตะโกนขึ้นมา)เฟย์ไม่อยากให้โมะมีความผิดและเฟย์ไม่อยากให้เลือดชั่วของหมอนี้มาเลอะบ้านเราก็เท่านั้นเอง(พร้อมกับล้มลงกับพื้น)

เขื่อน(ได้แต่อึ้ง)เฟย์

โทโมะ(หันไปพร้อมกับวางปืนลงที่พื้นแล้วอุ้มน้องสาวตัวเองขึ้นมา)นายกลับไปซะและอย่ามายุ่งกับน้องสาวฉันอีกเพราะน้องฉันไม่เคยไปทำอะไรให้นายเดือดร้อนฉันอยากจะบอกนายอย่างเดียวฉันไม่รู้ว่าใครทำร้ายแก้ว(เดินขึ้นไปบนห้อง)

เขื่อน(เดินออกไปที่รถแล้วขับออกไปด้วยความสับสน)แล้วใครกันล่ะที่อยู่เบื้องหลังทั้งหมด

โทโมะ(ที่อุ้มน้องสาวขึ้นมาก็ได้เอากระมังและผ้ามาเช็ดตัวเฟย์ที่ร้อนจัด)อย่าเป็นอะไรไปนะเฟย์(น้ำตาโทโมะก็ได้ไหลออกมาด้วยความสงสารน้อง)

แพร//อ้าวพี่หมอกลับจากเวรแล้วหรอค่ะ

เทล(ที่เดินเข้ามาในบ้าน)ยัยเด็กกะโปโลยังไม่กลับบ้านอีกหรอเนี้ย

แพร//เลิกเรียกคำนี้สักทีถ้าไม่อยากมีแผลตรงมุมปาก(กำมัดขึ้นมา)

ฟาง//พี่เทลไปส่งแพรหน่อยสิพอดีฟางนึกขึ้นได้ว่ามีงานค้างที่จะต้องทำรายงานนะค่ะ(เดินออกมา)

เทล(พยักหน้า)ได้ ไปสิยืนเอ๋ออยู่ได้(เดินนำออกไป)

แพร//ตาบ้าเอ่ย(พร้อมกับเดินตามไป)

ป๊อบปี้(ที่ยืนรอแพรหน้าบ้านก็เห็นแพรเดินเข้ามากับพี่ชายฟาง)ขอบคุณนะคับที่มาส่งน้องผม

เทล//ไม่เป็นไรคับงั้นพี่ขอตัวกลับก่อนนะ(โบกมือให้แพรที่ยืนอยู่ข้างพี่ชาย)

แพร//ฝันดีนะค่ะคุณหมอ(แล้วเทลก็เดินออกไป)

ป๊อบปี้(กอดคอน้องสาวตัวเองเดินเข้าบ้าน)สนุกไหมวันนี้

แพร//มากๆเลย(หัวเราะและยิ้มออกมาอย่างมีความสุข)ทำไมหัวใจฉันต้องเต้นแรงทุกครั้งที่เจอพี่หมอนะ(พึมพำออกมา)