Only you ที่ฉันจะรัก

10.0

เขียนโดย ToMoKoEn

วันที่ 20 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 16.19 น.

  6 chapter
  18 วิจารณ์
  11.84K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ


Tomo ' Talk

 

                              ตอนนี้ผมนั่งรอแม่อยู่ที่ห้องโถงข้างล่างกับไอ้เขื่อนเพื่อนรักผมเองครับ :) เราเป็นเพื่อนกันมา 7 ปีแล้วได้ทั้ง ผมมีเพื่อนอยู่ที่ประเทศไทยเพียงแค่ 1 คน คือไอ้เขื่อนเนี้ยหล้ะ จริง ๆแล้วผมมีเพื่อนเยอะนะฮะ ' แต่เพื่อนผมเป็นคนต่างประเทศทั้งนั้น

 

"ไอ้โมะ...แม่แกจะเรียกมาทำไมฟ้ะ ?" ไอ้เขื่อนเอ่ยปากถามข้ามโต๊ะ (มันนั่งโซฟาตรงข้ามผมนี้เอง) 

"จะไปรู้เหรอ..ข้าไม่ใช่แม่ข้านะเว้ย" 

"เออ นั้นดิแล้วแม่แกจะเรียกมาทำไมว้ะ" ไอ้เขื่อนถามด้วยความสงสัยซึ่งผมก็ไม่รู้อยู่ดีหล้ะครับ >[]<

"อยากรู้ป่ะหล้ะ ?" ผมถาม ทำให้คนตรงข้ามนั้นเงยหน้ามองผมด้วยความสงสัยก่อนจะเอ่ยปากถามผมด้วยความงุนงงมาก ๆ

"ถ้าเอ็งอยากรู้..."ผมเว้นวรรคไปนิดเดียวยิ่งทำให้ไอ้เขื่อนลุ้นอยู่อย่างงั้น"...ก็ไปถามพ่อเอ็งดิ5555" ผมพูดด้วยหัวเราะไปด้วยทำให้ไอ้เขื่อนนั้นมันลุกขึ้นมาตบหัวผมแรง ๆ แค่หนึ่งครั้งแล้วนั่งลงอยู่ที่เดิม

"โถ่.ไอ้เวรนี้" ไอ้เขื่อนพูดจบแม่ผมเดินลงมาพร้อมกับน้ามลและกระเป๋านเดินทางใบใหญ่สองสามใบ ผมและไอ้เขื่อนเดินไปช่วยแม่ถือของลงบรรไดจนมาถึงโซฟาที่ห้องนั่งเล่น

"แม่ครับ แม่กับน้ามลจะไปไหนครับ" ผมเปิดปากถามผู้เป็นแม่ของตนเองที่กำลังจะนั่งลงที่โซฟาหรูนั้น

"อ่อ.แม่กับน้ามลจะไปดูงานที่ต่างประเทศหน่ะจ๊ะ" แม่ผมบอกด้วยหน้าตายิ้มแย้มแต่หน้าของผมจากยิ้มกลายเป็นหุบยิ้มทันทีเมื่อได้ยินที่แม่ของผมพูด

"อะไรนะแม่ TOT บอกผมสิว่าไม่จิง~" ผมเดินเข้าไปเขย่าแขนของแม่

"จริงจ๊ะ.."แม่ของผมยกแขนข้างซ้ายมาดูนาฬิกาและพูดต่อ"แม่ไปก่อนนะจ๊ะได้ไปเวลาแล้ว" แม่ผมพูดจบก็เดินถือกระเป๋าและเดินไปหน้าบ้านและขึ้นรถส่วนตัวที่มารอจอดไว้นานแล้ว

"ฮ่า ๆ~แม่เอ็งไปแล้วว้ะไอ้โมะ" ไอ้เขื่อนเดินมาตบบ่าของผมสองสามทีและหัวเราะเยาะผมไปด้วย(มันเป็นบ้ารึเปล่า)

~ เผื่อวันพรุ่งนี้เธอจะกลับมา เผื่อวันพรุ่งนี้เธอจะเปลี่ยนใจ บลาาา ~

"เฮ้ย..เบอร์แปลกว้ะ เดี๋ยวมา" เขื่อนบอกผมก่อนจะเดินออกไปคุยโทรศัพท์บริเวณหน้าบ้าน

 

Tomo ' Talk end

 

Koen ' Talk

                   ครับตอนนี้อยู่กับเขื่อนนะครับ :) ผมเดินออกมาหน้าบ้านและรับโทรศัพท์เบอร์แปลก ๆที่ไม่คุ้น(แล้วมันจะคุ้นได้ไงว้ะไอ้บ้า) << นั้นสิฮะ :)

"ครับ เขื่อนพูดครับ" พูดกดรับโทรศัพท์และกรอกเสียงถามปลายสายนั้น

(นายเขื่อน นี่ชั้นเฟย์นะ) เอาหล้ะหว่า..เฟย์เย่หวานใจผมโทรมาหาครับ >[]<' สงสัยวันนี้คิดถึงผมมั้ง อิอิ :]]

"อ๋า..มีอะไรเหรอจ๊ะเฟย์" 

(มารับชั้นหน่อยเส่ะ) 

"อะไรกับครับจะให้ผมไปรับถึงฝรั่งเศษเชียวเหรอ มันไกลไปมั๊ยฮะ ?" ผมถามปลายสายอย่าง งง ๆ

(ไอ้ปัญญาอ่อนเอ้ย !!! ชั้นกับยัยแก้วอยู่ที่สนามบินเฟ้ย)

"อ่าวเหรอ..กลับมาแล้วเหรอ"

(อ่าว.ไอ้บ้านี้ถ้ายังไม่กลับชั้นก็ไม่บอกให้แกมารับหรอกเว้ย)

"คร้าบบบ ><' เดี๋ยวไปรับนะ" ผมพูดจบก็วางสายและเดินไปหาไอ้โมะที่นั่งดูทีวีอยุ่ห้องนั่งเล่นนั้น

"ใครโทรมาว้ะไอ้เขื่อน" 

"อ่อ..เฟย์ว้ะเดี๋ยวชั้นไปรับยัยนั่นก่อนนะเว้ย" ผมตอบคำถามของไอ้โมะ

"เออ.ไปเฮอะ" ไอ้โมะมันโบกมือปัดอากาศไล่ผม แหม.ทีงี้ไล่ผมไงเดี๋ยวเตะสักป้ากเลย =__='

 


 

 

เดี๋ยวเราะจมาอัพให้ใหม่นะ ><' ถ้าไม่มันบอกด้วยนะคร้าบบบบบ :') 

 

เม้น ๆโหวต ๆ ให้กันด้วยนะ ^><^

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา