รักนะ นายเพลย์บอยของฉัน

โทโมะะ : เฮ้ย!!  ไอธามไท!!!!!

ธามไท : ว่าไงฮ่ะพี่ชาย  ^____^

ครูมด : อ้าว!  รู้จักกันหรอธามไท

ธามไท : รู้จักสิครับ พี่โทโมะเค้าเป็นลูกพี่ลูกน้องกับผม พี่เค้าก็เคยอยู่ที่อเมริกากับผมตอนเด็กๆฮ่ะครู

ครูมด : งั้นวิศวก็ช่วยดูแลด้วยแล้วกันนะ ธามไทเธอไปนั่งข้างจริญญานะ ได้นั่งใกล้กับวิศวด้วย 

ธามไท : ครับ

ครูมด : วันนี้ครูประชุมช่วงเช้า ก็นั่งเล่น นั่งคุยกับเพื่อนใหม่ไปก่อนแล้วกันนะ

นักเรียน : ค่ะ/ครับ 

พิม มีน จินนี่ : อุ๊ย! หล่อวะ [พร้อมกับหันหน้าไปมองธาม]

เคนตะ : เหอะๆ ไม่เห็นจะหล่อเลย ฉันหล่อกว่าตั้งเยอะ พวกเธอนี้ ตาถั่วมาก

จินนี่ : ก็เรื่องของพวกฉันอีกอ่ะ ถึงแม้ว่าธามเค้าอาจจะหล่อเท่านายไม่ได้ แต่ฉันว่าเค้าคงนิสัยดีกว่านายเยอะแล้วกันล่ะ 

เคนตะ : เชิญเห่อนักเรียนใหม่ไปเถอะ 

จินนี่ : เชอะ!!

ธามไท : สวัสดีครับ ผมชื่อ ธามไท นะ เรียนผมสั้นๆ ว่าธามก็ได้นะ [ธามหันไปแนะนำตัวกับแก้วที่นั่งอยู่ข้างๆ]

แก้ว : ค่ะๆ ฉันชื่อ แก้วนะ

โทโมะ : ที่พูดกับพวกฉัน ไม่เห็นจะมี ค่ะ เลย ที่เจอผู้ชายหล่อหน่อย ทำเป็น  อ่อย

แก้ว : หุบปากเน่าๆของนายไปเลยไป !

ธามไท : อย่าทะเลาะกันสิ

โทโมะ : ธามเชื่อพี่ดิ  อย่าไปยุ่งกับยัยทอมนี้มาก นอกจากจะไม่สวย แล้วยังจะปากหมาอีก 

แก้ว : ใครจะไปดีเท่ากับแฟนของนายล่ะ 

โทโมะ : แฟนฉันไม่ดีตรงไหนล่ะ

แก้ว : ก็ปากหมาไง 

โทโมะ : เหอะถึงเค้าจะปากหมา แต่ก็สวยกว่าเธอแล้วกัน

ธามไท : ไม่ทราบว่าจะทะเลาะกันไปถึงไหนฮ่ะ  พี่ก็ไปว่าแก้วเค้าทำไมอ่ะ  แก้วเค้าออกจากน่ารักจะตายไป

โทโมะ : น่ารักตรงไหนวะ 

แก้ว :  ฉันไม่น่ารักแล้วไงมันไปหนักส่วนไหนของนายหรอ

ฟาง : เฮ้ย! หยุดทะเลาะกันได้แล้ว ฉันรำคาญ ไอหน้าหมี ทำไมไม่ห้ามเพื่อนแกว่ะ [ฟางหันหน้าไปบอกป๊อปปี้]

ป๊อปปี้ : อะไรยัยเป็ด เธอนี้จะห้ามให้คนอื่นทะเลาะกัน หรือจะชวนฉันทะเลาะกันแน่ว่ะ

มิล่า : ทุกคนหยุดทะเลาะกันได้แล้ว !! 

แก้ว/โทโมะ : หยุดก็ได้!!!

[หลังจากนั้นทุกคนก็ไปนั่งคุยธาม]

หลังเลิกเรียน

ธามไท : .....................